arch/ive/ief (2000 - 2005)

Tevreden over de betoging?

Ja, heel tevreden. Geen incidenten, perfecte ordedienst, goede slogans, mooi weer.

Maar de opkomst was toch wat minder dan verwacht?

Wat wil je met heel die hetze, met heel dat gedoe dat de betoging eerst verboden was. Dan zijn er nog een aantal zaken waarmee een sfeer werd gecreëerd. Je mag gerust van een psychose spreken. Men zei: dat is te riskant. Terwijl we vandaag toch bewezen hebben dat er niets gevaarlijks is aan mensen die op straat komen. Dat is toch iets waar we eens moeten over nadenken. Hoe gaan we om met mensen die zeggen dat we niet mogen betogen in Antwerpen omdat het Vlaams Blok daar sterk is. Zo'n argumenten moeten gewoon van de tafel geveegd worden. Er zijn heel wat mogelijkheden. Uiteindelijk als het in Antwerpen kan, dan zijn er wel kansen om op nationaal vlak een grote pro-Palestijnse beweging op te bouwen.

Hoe hebben jullie gemobiliseerd?

Gewoon, hé. Flyers, affiches, e-mails. Het is ook zo dat het Platform zelf schitterend werk heeft gedaan ondanks de meningsverschillen die er wel zullen geweest zijn. Het bewijst toch dat het mogelijk is om in Antwerpen een dynamiek op gang te brengen. Waarschijnlijk ook rond andere thema's, maar laten we eerst rond dit thema verder werken.

Voelt de migrantenbeweging zich geïntimideerd door die campagne?

Twee jaar terug zijn er een paar teksten verschenen in De Morgen (deze teksten zijn te vinden op http://www.kifkif.be, nvdr). Vandaag zijn die mensen, vooral jonge allochtonen, in actie geschoten en je merkt toch wel dat we er in slagen om onze boodschap er door te krijgen. Wij zeggen dat de integratie gefaald heeft, het beleid was een mislukking. Die boodschap dringt door en dat is heel bedreigend voor een aantal mensen en die treden nu ook in actie. We moeten eens nadenken wat we nu verder zullen doen. Maar de tijd van de brave allochtoon die braaf om subsidietjes vraagt is voorbij, die knikt naar de baas, die onderhandelt en die blij als de burgemeester hem een hand geeft.

Leeft dat sterk bij jongeren?

Bij jongeren wel. Bij de tweede en derde generatie, niet bij de eerste generatie.

En de strijd rond Palestina kan daar een katalysator in spelen?

Ja dat is een bindmiddel en elk middel is goed om mensen bij elkaar te brengen, om te praten, om na te denken.

Is er veel verdeeldheid?

Bij de allochtonen niet echt. Er zijn wel twee groepen. Er is de groep die zegt: we moeten een emancipatiestrijd voeren, eerst onszelf versterken, eerst een aantal basisrechten afdwingen. En daarna kunnen we discussiëren over een partij oprichten of over hoe we ons kunnen inschakelen in bestaande partijen. Maar zolang die emancipatie er niet is, zullen wij blijven misbruikt worden. Dan is er ook nog een groep die zegt dat we ons moeten inschakelen in die bestaande politieke partijen. Dat is duidelijk een strategie die mislukt is. Zij zullen de geschiedenis ingaan als de alibi-ali's en de excuustruus'en van de Belgische politiek. Die strategie pakt niet. Om dingen samen te doen, moeten we zorgen dat we zelf ook sterk staan.

Er is een foutje in het interview ingeslopen.

Ik ben altijd een tegenstander geweest van het oprichten van een allochtone politieke partij. En blijf ook een tegenstander van zo'n partij. Dit heeft volgens mij geen enkel zin en is weinig efficiënt. Ik ben wel een sterke voorstander van een radicale (dwz. een gezonde en mature) allochtone emancipatiebeweging.

Wat de allochtone verkozenen betreft moeten we genuanceerder antwoorden. Er zijn er bij die degelijk werk leveren, maar ik vrees dat de grootste groep verkozenen niet in staat is om door te wegen. Ik had het graag anders gezien, maar de feiten spreken voor zich en in hun nadeel. Toch moeten we onze pijlen niet richten naar de allochtone verkozenen zelf, die vaak niet beter weten. Maar op de politieke partijen die soms op een schandelijke manier omgaan met hun eigen allochtone militanten. Zo nieuw en zo anders is dit allemaal niet. Het zijn gewoon oude mechanismen die we ook op andere groepen en op andere plaatsen ook wel terugvinden. We moeten niet telkens het warm water uitvinden. Veel van wat er nu gezegd wordt en zal gezegd worden, is in een ver verleden en in een andere context ook al gedaan en gezegd geweest. Laat ons daar eens een kijkje nemen en dan kunnen we bepaalde zaken veel beter begrijpen.

Belangrijk is dat we blijven discussiëren en in dialoog blijven treden met de verschillende groepen en individuen. We moeten bruggen blijven slaan. In de hoop dat het verschil tussen allochtoon - autochtoon, migrant - nietmigrant,... ooit en zo snel mogelijk wordt opgeheven.

Tarik Fraihi