Zohra Othman: "Vandaag hebben we in Antwerpen het stilzwijgen doorbroken." by christophe Sunday June 09, 2002 at 01:58 PM |
Zohra Othman (PVDA) is één van de woordvoerders van het Platform voor een Rechtvaardige Vrede. Als advocate is ze zeer tevreden dat de de manifestanten uiteindelijk via de rechtbank hun gelijk haalden op het stadsbestuur.
Wat vindt u van de betoging?
Ik ben zeer blij dat we uiteindelijk hebben kunnen betogen en ik ben ook blij met de opkomst omdat het niet evident was om na de moddercampagne in de pers en vanuit het stadsbestuur veel volk op straat te krijgen.
Was het heel erg de laatste dagen?
Wanneer men het in de pers over de betoging had, werden daar foto's van rellen opgekleefd. De burgemeester heeft aan de winkeliers van het plein een brief gestuurd met de vraag om hun winkels te sluiten omdat "hier een betoging ontbonden wordt die in het verleden aanleiding heeft gegeven tot rellen, vernieling en plundering". Aan de joodse gemeenschap stuurde ze een brief met de vraag zaterdag binnen te blijven. Gelukkig heeft de joodse gemeenschap daarop geantwoord dat zij niet van plan zijn thuis te blijven voor een manifestatie. Uiteindelijk is de burgemeester die door dat soort reacties een wig probeert te drijven tussen de gemeenschappen in Antwerpen.
Hoe hebben jullie gereageerd op die negatieve berichten?
Wij hebben perscommuniqués gestuurd met een oproep voor een vreedzame betoging voor een rechtvaardige vrede in Palestina. De betoging was eerst verboden. We zijn naar de rechtbank gestapt en hebben gelijk gekregen zodat we op een legale manier en met opgeheven hoofd konden betogen in Antwerpen. En ik denk dat we goed hebben gereageerd met een betoging die vreedzaam is verlopen, die militant en strijdbaar was en die duidelijk gericht was tegen de bezettingspolitiek van Israël.
U bent zelf onlangs in Palestina geweest?
Ik was in Jenin en in Nabloes en ik heb gezien wat het Israëlische leger daar heeft aangericht. Ik heb daar eigenlijk gen woorden voor. Ik kan alleen maar zeggen dat de situatie veel erger is dan de beelden die we hier te zien krijgen. In Jenin zag ik hoe het Israëlische leger alle huizen had platgereden. De Palestijnen had niets, zelfs geen hond om de lijken op te sporen. Er mocht geen enkele internationale organisatie binnen, zelfs het Rode Kruis niet. Eergisteren zijn ze opnieuw in Jenin binnengevallen. Als ik opnieuw die beelden zie dan weet ik: we moeten onze strijd verbinden met die van de Palestijnen. We hebben geen keuze. Hun strijd hangt af van de strijd die wij hier voeren.
Hebt u al veel kunnen getuigen over uw reis?
Absoluut, ik ben van Kortrijk naar Charleroi, naar Luik, naar Limburg geweest. Overal waren er heel strijdbare betogingen. Ze waren toegelaten. Er was geen enkel probleem. Alleen hier in Antwerpen was het niet mogelijk om je stem te laten horen voor het Palestijnse volk. Ik ben blij dat we die situatie vandaag hebben doorbroken.
(uitgeschreven versie van het interview dat op deze site te vinden is)