arch/ive/ief (2000 - 2005)

Ik ben Saber Assal, ik ben sociaal werker in de zogenaamde Chicago-wijk in Brussel-Centrum, officieel is dat de Dansaert-wijk. Ik werk hier al zes jaar en vooral met jongere Belgen van Marokkaanse origine. Ik hou me bezig met de sociale permanentie. Ik doe de begeleiding van de jongeren. Ik probeer ze te informeren en te begeleiden, in allerlei demarches.

RC : Maar jullie jeugdhuis heet Chicago, het had ook Dansaert-jeugdhuis kunnen heten ?

SA : Ja, absoluut, maar de benaming blijft en ik moet zeggen : de jongeren zijn er trots op. Ik heb als eens voorgesteld om van naam te veranderen, iets dat positiever klinkt. Maar nee, het is hopeloos, ik denk dat het zo zal blijven. Dat is een beetje het imago van de wijk en het imago dat de jongeren willen geven. Maar met zo'n naam tonen ze ook dat ze iets positief kunnen doen, dat ze iets positiefs kunnen bewijzen.

RC : Jullie zijn begonnen met een werkgroep die de media in de gaten gaat houden en bestuderen. Waarom dat initiatief ?

SA : Wel op een zeer eenvoudige manier, het is te zeggen : gewoon door televisie te kijken. Ik kijk zoals veel mensen naar het journaal op de VRT, ik vergelijk zo'n beetje de zenders. Maar telkens revolteer ik als ik zie dat ze het over de migranten hebben, over de allochtonen, tegenwoordig is dat echt in de mode. Men heeft het over de allochtonen, maar wie zijn dat ? Ik zie dikwijls dat het vrij negatief is, zeer negatief zelfs. Men heeft het over delinquenten, integrisme, in de moskeeën, rellen, dat is ook in de mode. En ik revolteer omdat ik als burger, als Belg van Marokkaanse origine, veel mensen ken die veel positiefs doen voor de maatschappij. En men is niet alleen maar een integrist of een delinquent of een crimineel, men doet ook veel voor de maatschappij, echte positieve dingen. Maar dat wordt nooit gezegd. Dus wij willen reageren, wij willen zeggen tegen de media, tegen de journalisten dat het niet kan, dat het niet acceptabel is. Die methode is volgens ons gewoon onaanvaardbaar.

RC : Is dat iets nieuws dat jullie nu zien ? Want vroeger was er ook van alles aan te merken op de media. Maar is, ik zou bijna zeggen, jullie tolerantie-drempel niu overschreden ? is het Zero-tolerantie ? Wat heeft jullie tot die werkgroep gebracht ?

SA : De frequentie vooral, de frequentie van het slechte nieuws. Dagelijks heeft men het over de allochtonen en, ik zeg het nog eens, telkens op een zeer negatieve manier. Het probleem bestond al 1-2 jaar terug, dus dat is niks nieuw. Maar ja, misschien heeft het te maken met de evenementen van 11 september, ik weet het niet. Die analyse heb ik nog niet kunnen maken. Maar ik merk nu gewoon als televisiekijker...dit gaat te ver.

RC : U hebt het vooral over die term 'allochtonen' en over de bestempeling, zeg maar stigmatizering van bepaalde groepen in de samenleving. Wat zou een correctere naamgeving zijn ?

SA : Belgen ! Gewoon Belgen ! Ik ben hier geboren bij voorbeeld. Ik ben geboren in Brussel. Ik ben nu 36 jaar. Ik ben hier getrouwd. Ik betaal hier belastingen. Ik ga stemmen want ik heb de Belgische nationaliteit. Dus ik word verplicht, zoals alle Belgen, om te stemmen wanneer het moet. Ik probeer tweetalig te zijn, want oorspronkelijk ben ik Franstalig. Dus dat zijn allemaal kleine diungen die maken dat ik Belg ben. Ik ben ook van plan om hier te blijven. Mijn dochter is hier geboren. Wij hebben hier een huis gekocht. Ik ben dus niet van plan om terug naar Marokko te gaan. Ik ben Belg ! en ik ben geen allochtoon ! Deze term moet afgeschaft worden, vind ik. Ik heb al veel journalisten proberen te bereiken om een seintje te geven van : kijk, alstublieft, gebruik nu een andere term want dit is niet meer toepasselijk. Wij zijn Belgen, wij zijn Belgen van Marokkaanse origine. Punt uit.

RC : In uw contacten met de media, met journalisten, welke is dan de reactie van hun kant ? Hebben ze daar begrip voor ?

SA : Ze reageren vrij goed, en ze zijn verbaasd ook. En het is aan ons, wij Belgen van Marokkaanse of Turkse origine om een alarmfunctie te hebben door de journalisten te bereiken en op een vriendelijke, constructieve manier te zeggen : kijk, wij moeten samenwerken, en wij moeten zorgen dat het negatieve imago verandert. Dat moet veranderd worden. En de reacties van de journalisten zijn meestal vrij positief.

RC : Dan gaat het dan over de individuen binnen de media die misschien gewoon hun gezond verstand gebruiken en positief reageren. Maar de media als instellingen, daar ziet ge een omgekeerde evolutie.

SA : Ja, absoluut. Ik vergelijk dat met de politie. De politie over het algemeen reageert vrij hard tegenover "migranten-jongeren" tussen aanhalingstekens. Maar ik ken persoonlijk politie-agenten die heel positief iets willen veranderen binnen de politie. En binnen de media zie ik dezelfde mensen, die positief ingesteld zijn, die open staan voor kritiek, en op een constructieve manier iets willen veranderen, samern met ons. Maar, over het algemeen inderdaad, de media functioneren in vrije negatieve zin en, meestal tegen het imago van de migranten,, omdat dat zorgt voor sensatie-beelden hè. Dit is marketing, dek ik, dit is voor de commercie, om beelden te tonen, om sensatie te hebben op het kleine scherm.

RC : Weet u uit eigen ervaring,of televisie-ploegen als ze in de Brusselse gemeenten aan het werk zijn echt moeite doen om met de mensen te praten ?

SA : Dit is een moeilijke vraag. Als ze dat doen, is het niet altijd in ons voordeel. Want de beelden, de interviews worden soms gemanipuleerd. Dus, ik ben nu altijd voorzichtig als ik te maken heb met een journalist of een camera-ploeg van de teelvisie. Want dat wil niet altijd zeggen dat die mensen ons komen helpen. Integendeel. Meestal zijn ze er om sensatie-beelden te vertonen op televisie. Dus ik ben nu zeer voorzichtig, want ik heb mijn lesje geleerd van vroeger.

RC : Ik weet uit mijn ervaring dat er zeer veel mensen voorzichtig omgaan met de media. Ik heb vorige week nog iets anders gezien in het Josafat-park, op de begrafenis van het Marokkaanse echtpaar dat is vermoord in Schaarbeek. Daar is iemand zeer kwaad naar me toe gekomen, ik droeg mijn perskaart goed zichtbaar, om te zeggen dat RTBf en RTL racisten eigenlijk aanzetten tot zulke extreme gewelddaden. Wat is uw opvatting ?

SA : Kijk, wij leven en wonen in een democratie. En ik vind dat zeker na de gebeurtenissen in Schaarbeek de mensen recht hebben om hun mening te zeggen. Dit is democratie. Daar moet nog plaats voor zijn. Ik bedoel : deze mensen in Schaarbeek bij voorbeeld, men heeft het over 6000 mensen die zich gemanifesteerd hebben op een zeer pacifistische manier, als zij ondervraagd worden door de media en als ze iets zeggen over de werking van de politie, dat ze hun mening mogen zeggen, ook al zijn ze niet akkoord met de overheid. En dit heeft niks te maken met rellen uitlokken, of provocaties, nee absoluut niet.

RC : Er is heel veel kritiek op de media en zeer terecht. Maar onlangs was er het voorstel om nog eens opnieuw te proberen een migrantenzender te beginnen. Er is ook een forum geweest in Antwerpen, waarvan de titel was "Allochtonen en Media". Zou dat geen goede oplossing zijn om op een correcte manier berichtgeving te hebben over wat er gebeurt binnen de verschillende gemeenten en in de gemeenschappen ?

SA : Nee, ik was daar ook, ik heb dat ook gehoord. Maar ik vond dat absoluut, ja sorry, schandalig. Dit is weer zo'n demagogische politieke maneuvre. Demagogisch, ik wil daarmee zeggen : bepaalde politieke partijen doen iets voor de allochtonen. Weer de allochtonen. Ze zeggen : wij doen iets positiefs voor hen. Maar, dit is demagogie. Kijk, wij zijn Belgen, en wij kijken naar VTM, naar RTL, noem maar op. Wij bekijken de Belgische zenders. Wij hebben geen speciale zender nodig, ik noem dat een zwarte zender. Dat hebben we absoluut niet nodig. Dit is verkeerd.

RC: Temeer omdat er al genoeg zwarte instellingen zijn ?

SA : Wel, men heeft het al over de zwarte scholen hier in Brussel, zwarte jongerencentra voor Marokkaanse jongeren. Nee, wij moeten zorgen dat er integratie is. Dat wil zeggen dat de vreemdelingen, de allochtonen, de zwarten, om het simpel uit te drukken, zich moeten integreren maar ook aanvaard moeten worden. Ik heb het niet alleen over integratie, maar ook over acceptatie.
Dat zijn twee begrippen die samenhoren. Integratie gaat samen met acceptatie. Dus, men heeft dat niet nodig, zwarte scholen, een Marokkaanse jongerencentrum, een zender op zijn Al-Jazeera maar voor de Marokkaanse Belgen, nee ik vind dat niet goed.

RC : Hoe zit het met die acceptatie ? Zit daar een evolutie in, in goede of slechte zin ?

SA : Nee, ik ga heel pessimistisch klinken. Ik merk helaas, en vooral sinds 11 september dat het.... Dat is een vicieuze cirkel ook. Men heeft het continu over migranten en delinquentenn en criminaliteit in de quartiers défavorisés enzovoort. En dat maakt dat het publiek, dat de Belgen zich ongerust maken. Ze voelen zich onveilig. Als je elke dag hoort dat je onveilig bent, dan ga je je onveilig voelen po de duur. En dat ligt volgens mij grotendeels aan de rol van de media.

RC : Zijn we niet voortdurend het wiel opnieuw aan het uitvinden ? Tien jaar geleden werd er ook gesproken over positieve discriminatie, meer gekleurde gezichten op televisie. Dat hoor je nog altijd. Wat vindt u daarvan ?

SA : Ik vind dat bullshit, sorry, ik vind dat absoluut bullshit. Het is niet door een paar allochtonen aan te werven om te werken binnen de VRT of de VTM dat er iets gaat veranderen. Ik geloof daar absoluut niet in. Dat is mijn vraag ook niet naar de media toe. Ik ben een burger, ik ben sociaal assistent, dat blijf ik ook. Ik ben niet van plan om te solliciteren bij de VRT. Maar ik weet dat de VRT op een democratische manier werkt, met een deontologie, en dus ook een ethiek heeft. De VRT, of de zenders zijn er om de mensen te informeren, om ze te amuseren, maar zeker niet om een laag van de bevolking te stigmatiseren. Dit is niet te aanvaarden. Dit is niet acceptabel. Dus ik ben niet van plan om te solliciteren voor een dergelijke televisie-zender.

RC : Terug naar het begin : welke richting gaan jullie nu met de werkgroep in deze eerste faze uit ?

SA : Kijk, we zijn nog een kind, heel nieuw, we hebben niet veel maturiteit. We zitten vol enthoesiasme. En wij willen zeker iets doen, iets. We willen zoeken naar methodes, en vooral naar informatie. We willen weten hoe het gaat. We zijn bij voorbeeld van plan om mensen uit te nodigen, journalisten, politici... Ik heb vorige week in Le Soir nog in een artikel van Benedicte Vaes gelezen dat er een onderzoek is geweest - van een zekere Walgraeve van de KUL als ik me niet vergis, over stigmatizering van allochtonen in de media.Dat is toch een onderwerp dat veel aandacht trekt, op dit moment. Dus, wij zitten nu in een faze dat we informatie zoeken, dat we ons informeren, vooraleer we in de praktijk iets gaan doen. Maar het zou kunnen dat we zelfs juridische of politieke stappen ondernemen. In elk geval : we gaan niet zwijgen !

Bovenstaand interview is in Brussel afgenomen op 16 mei en door FMBrussel uitgezonden op zondag 19 mei tijdens het programma Tripartite.

"...Dat wil zeggen dat de vreemdelingen, de allochtonen, de zwarten, om het simpel uit te drukken, zich moeten integreren maar ook aanvaard moeten worden...."
zijn wij nog niet wakker van de integratie nachtmerie? Gelijke rechten mensen, daar gaat het om en niet integratie, word eens wakker .....

Gisteren heb ik nog een leerlinge van 18 jaar horen zeggen dat er "minstens iedere week migrantenrellen zijn in Brussel en dat dat toch echt niet kan". Zij concludeerde dat uit de tv-journaals die ze af en toe meepikte.