arch/ive/ief (2000 - 2005)

1. De SP volgens de VRT: extremistisch links, communistisch ...

In de eerste prognoses van woensdagavond 15 mei bleek dat de Nederlandse SP haar zetelaantal van 5 naar 10 verdubbelde (op een totaal van 150 kamerzetels). Daarmee werd de partij even sterk als Groen-Links en groter dan de tot 8 zetels teruggezakte regeringspartij D66.

Toch kwam de SP woensdagavond nauwelijks aan bod op de Nederlandse en Vlaamse omroepen. SP-boegbeeld Jan Marijnissen zelf zagen we een paar minuutjes in een gesprek op Nederland 3, waarin het vooral over de media ging. Er werd hem gevraagd waarom zijn partij toch nog een beetje campagne gemaakt had alhoewel de afspraak was dat er geen campagne zou gevoerd worden. Maar de SP had van in het begin geargumenteerd dat er wel degelijk campagne gevoerd moest worden (zoniet lieten de partijen het terrein over aan het emo-circus rond de dood van Fortuyn; een blunder van formaat van uittredend premier Kok). Verder stelde Marijnissen vast dat zijn partij in de Nederlandse media bijna niet aan bod was gekomen.

Marijnissen verklaarde ook dat zijn partij niet openlijk solliciteert naar deelname aan een 'regering over links' (die theoretisch mogelijk is) maar dat hij regeringsdeelname ook niet afwijst. Toch werd er in de optelsommetjes die de Nederlandse televisie toonde, met de SP geen rekening gehouden als het ging om het optellen van de zetels (van PVDA, Groen-Links en D 66 met CDA) die een 'regering over links' zouden mogelijk kunnen maken. Waarom ?

Op de Vlaamse televisie kregen we van de VRT een debat met een aantal politieke kopstukken waarvan Steve Stevaert even het succes van de SP vermelde. In het VRT-journaal van die avond benoemde Jan Becaus de SP als "extreem-links" daar waar op VTM de SP als 'links van de PVDA' omschreven werd.

Een etmaal later, in het Radio-1-ochtendjournaal noemde een VRT-journaliste de SP dit keer een 'communistische partij'. In het TV1-journaal van 19.00 u van donderdag 16 werd de SP opnieuw als 'extreem-linkse' partij vermeld.

Nu komt de SP wel voort uit de Nederlandse maoïstische beweging maar het is al lang geen 'communistische' partij meer. Anders dan het Belgische Amada dat de PVDA/PTB werd en aan een communistische koers vasthield, ontwikkelde de SP zich onder leiding van Marijnissen tot een 'open linkse partij' waarvan het programma en de maatschappijkritiek aansluit bij die van de antiglobalistische beweging.

In Vlaanderen is de SP tot nog toe een grote onbekende. Zelf heb ik al een paar keer in artikels gepleit voor een Vlaamse SP, links dus van het 'sociaal-populisme' van de 'sociaal-liberalen' van SPA. Ook Jaap Kruithof - zo vertelde hij me zelf - is voorstander van zo'n Vlaamse SP.

Wie meer over de SP wil vernemen kan een kijkje nemen op de website http://www.sp.nl.

Overigens moet ik wat de VRT betreft ook melden dat na een mail aan de VRT op donderdagavond over dat als extremistisch bestempelen van de SP, er snel een paar reacties kwamen dat men met de verduidelijk rekening zou houden. Alvast een blijk van goede wil.

2. Belgische 'kwaliteits'kranten 'vergeten' succes van SP

Nadat de SP eerst zijn zetelaantal leek te verdubbelen van 5 naar 10 bleek wat later dat het maar 8 en dan toch weer 9 zetels te worden. Hoe berichtten de Belgische kwaliteitskranten hierover op donderdag 16 mei ? We namen de drie toonaangevende bladen aandachtig door en stelden het volgende vast.

* De Standaard had CDA-kopman Balkenende op zijn cover en een groot artikel over de verkiezingen. Binnenin besteedde de krant nog 3,5 pagina aan de Nederlandse stembusgang. DS bracht o.a. een serie "Nederlandse reacties": van CDA, VVD, PVDA, D66, LPF, Groen Links en zelfs van LN (Leefbaar Nederland dat maar twee zetels behaalde). Aan de SP werd niets gevraagd. Die SP komt verder in heel De Standaard NERGENS aan bod behalve in een uitspraak van Patrick Janssen, SPA-voorzitter: "Opvallend is de verdubbeling van het zetelaantal van de SP. De twee extremen hebben bij deze verkiezingen gewonnen. Maar dat zal de coalitie vorming niet makkelijker maken."

* De Morgen besteedde zes pagina's aan de Nederlandse verkiezingen. In heel dat 'dossier' komt de SP één keer voor. Op pagina één lezen we: "De radicaal linkse SP profiteert hier wellicht van" (van het feit dat "Groen Links niet kon profiteren van acht jaar harde oppositie tegen het 'centrumbeleid' van paarsgroen") "en stijgt spectaculair van 5 naar 10 zetels." Verder krijg je in De Morgen heel wat informatie en opinies (ook van Yves Desmet), maar over de SP verneem je verder niets meer.

* Le Soir bracht over de Nederlandse verkiezingen een artikel op zijn 'cover' en één op pagina 9. Twee artikels van ongeveer 1/4 pagina: het was heel wat minder dan de halve kranten vol die Le Soir bracht over de Franse verkiezingen. Heel wat minder ook dan de ruimte die de Vlaamse kranten over hadden voor de Nederlandse verkiezingen. Toch vermeldde Le Soir als enige van de drie hier vermelde kranten de SP tweemaal.

Pagina 1 (uitslagen): "Seule surprise: la percée de l'extrême gauche SP, qui passe de 5 à 9 strapontins".

Pagina 9 (welke regering ?): "Ces tendances montrent clairement que les citoyens n'ont pas voté à droite par idéologie mais pour rejeter les partis en place. D'ailleurs, pour les mêmes raisons, les démocrates (D66) et les Verts (GroenLinks) perdent des repésentants à la Chambre, 6 dans le premier cas et 1 dans le second. Cette désapprobation des hommes en place est allée jusqu'à alimenter des partis plus à gauche, comme les socialistes qui doublent leur présence à l'assemblée."

Samengevat:

1) De SP wordt in de Vlaamse media (en in Le Soir) afgeschilderd als een extremistische partij. En wie van extremisme wordt beschuldigd, is eigenlijk al half 'gecriminaliseerd'. Argumenten voor de beschuldiging worden nergens aangereikt.

2) Opvallend is dat de Franstalige krant Le Soir er in slaagt om in haar twee artikels de SP twee keer te vermelden, daar waar De Standaard en De Morgen op al hun pagina's (4,5 versus 6 pagina) de SP elk maar één keer vermelden; zonder verder enige commentaar. Toeval ?

3. Hoe blind is de journalistiek voor een links alternatief ?

Iedereen is het er over eens dat de media bij verkiezingen een grote rol spelen. Hoe dat precies in zijn werk gaat, daarover discussiëren communicatiewetenschappers nog. Maar de invloed is er. Zonder televisie was Fortuyn nooit Populaire Pim geworden.

Als dan die media een politicus 'doodzwijgen', een partij vooral in dit geval - zie de SP-affiches met vaak het symbool van de rode tomaat in plaats van een foto van een politicus - dan is het des te verwonderlijker dat die partij het bij de verkiezingen toch meer dan goed doet.

Maar zelfs dan nog gooien de journalisten het niet over een andere boeg. Dan nog blijven ze - zie de voorbeelden - de partij doodzwijgen. En dus ook de politieke analyses van die partij. Wat nu des te opmerkelijker is omdat de SP juist hét linkse alternatief vormt voor de zo zwaar afgestrafte 'sociaal-democraten' van de PVDA. Zijn er nu echt geen Vlaamse journalisten die die redenering maken ? Of houden ze zich om hun bazen te plezieren ver van alle verwijzingen naar een socialistisch alternatief ?

De politieke en media-'top' van Vlaanderen heeft overigens beslist dat de onveiligheid hét probleem is dat moet aangepakt worden en waarmee de onvrede van de burger zal weggewerkt worden. Zie de talrijke stukken daarover van Yves Desmet in De Morgen, zie ook het opiniestuk van Karel De Gucht in De Standaard van 16/5. Links moet eindelijk een veiligheidsbeleid gaan voeren, stelt schoonvader De Gucht. "Wat meer gezond verstand bijvoorbeeld, in plaats van ideologisch beton" besluit hij zijn analyse. Gezond verstand: is het dat niet wat oude SPA- krokodil Tobback jaren geleden al predikte (en toepaste als minister van Binnenlandse Zaken, waarna opvolger Vandelanotte zijn werk voortzette) ? Heeft dat geholpen ?

4. Een 'Links Blok' tegen het 'Vlaams Blok' ?

Je zou verwachten dat men zich ook in Nederland nu de vraag stelt of de PVDA niet terug meer 'links' moet worden. Maar in de Vlaamse media hoor je daar niets of weinig over.

De Waalse 'sociaal-democraat' Elio Di Rupo van zijn kant maakte die denkoefening op 1 mei wel, vlak na de verkiezingsnederlaag van de Franse 'socialistische' presidentskandidaat. Een denkoefening die in De Standaard op een spotlach onthaald werd (zie het artikel van Guido Fonteyn met als titel: "Naar een nieuwe klassenstrijd"). Ook het weekblad Solidair (van de 'Belgische, communistische PVDA') dreef de spot met "Di Rupo die zijn linkse klak weer op zet": "Zo wil hij de ramp afwenden die zijn kameraad Jospin trof. Hij bereidt de parlementsverkiezing en van juni volgend jaar voor. Een ruk naar links voor de PS ?" Solidair-hoofdredacteur Herwig Lerouge gelooft er niets van.

In Vlaanderen werd na het débàcle van de Franse socialisten niet over een 'ruk naar links' gesproken. Integendeel: de Vlaamse 'sociaal-democraten' mikken op een 'progressieve frontvorming' met groenen, de christelijke arbeidersbeweging en een deel van de vroegere Volksunie. Een 'links blok' noemde 'politics.info' het. Maar wat kan zo'n 'links blok' doen tegen het extreem-rechtse 'Vlaams Blok', als het zou bestaan uit een verwaterde mix van Vlaamse groenen, sociaal-populisten en nationalisten die in feite een sociaal gecorrigeerd neoliberalisme voorstaan ?

5. Had Marijnissen Fortuyn kunnen indijken ?

De laatste vraag die ik hier wil stellen, is deze. Zou Fortuyn niet een pak stemmen minder behaald hebben, als de scherpe en heel 'geloofwaardige' 'debater' die Marijnissen is (hij gebruikt, zelf oud-arbeider, een directe taal) het in de media volop had kunnen opnemen tegen het simplistisch, neoliberaal populisme van Fortuyn. Als deze vraag positief beantwoord mag worden, dan zijn de Nederlandse media mee verantwoordelijk voor de moeilijke periode die de Nederlandse politiek nu tegemoet gaat, met een Lijst Pim Fortuyn die wel de tweede partij van Nederland is, maar ook een zootje ongeregeld waarvan iedereen vreest dat als het al niet uit elkaar valt, het toch een heel onstabiele regeringspartner zal zijn.

6. Nederland ziek, België doodziek ?

In de marge van de berichtgeving over de Nederlandse verkiezingen, of beter gezegd 'er midden in', op pagina 4, bracht De Morgen van 16 juni, een opvallend statement van Agalev-senator Frans Lozie. Titel: "Paarsgroen heeft Belgische ziekte niet uitgeroeid."

"Ik zie een land dat steeds meer in de greep komt van maffiafiguren" zegt hij. "De strijd tegen de corruptie is totaal stilgevallen." Over de opvolger van het vroegere 'Hoog Comité van Toezicht', de nieuwe "Centrale Dienst ter bestrijding van de Corruptie" zegt Lozie: "Die dienst is volledig lamgelegd."

En verder: "Er is geen goed werkende politie. Er is geen goed werkende magistratuur. Er is geen anticorruptiedienst die naam waardig. Zelfs het parlement kan zijn controlerende taak niet in alle onafhankelijkheid uitvoeren. Bovendien worden klokkenluiders bij ons gelyncht. Speurders die hun werk goed doen, worden uitgerangeerd. Dat is pas écht ontmoedigend. Geen enkel instru ment dat de rechtsstaat moet beschermen, functioneert naar behoren. België kan bezwaarlijk nog een rechtsstaat genoemd worden. De laatste redding zou een vrije pers zijn, maar daar maak ik me ook al zorgen over."

Het Agalev-partijestablishment reageerde bij monde van Jos Geysels furieus: "Dergelijke uitspraken kunnen niet".

Zou Geysels niet beter stellen: dergelijke toestanden kunnen niet.

Oeverloos emmeren over de onveiligheid die 'kutMarokkaantjes' veroorzaken (dixit Yves Desmet), maar niets doen aan de wijdverspreide corruptie (inclusief de miljarden belastingsontduiking en -ontwijking) waarvoor ons land al jaren een slechte internationale reputatie heeft, is dat een beleid dat de door zovelen met hun lippen geliefde 'democratie' versterkt ? Of is dit je reinste neo-liberalisme dat onvermijdelijk moet uitlopen op rechts populisme à la Haider, Le Pen, De Winter én Fortuyn ?

Groot gelijk !

Het is typerend voor het huidige medialandschap om zo nivellerend mogelijk de zaken uiteen te zetten, daarmee de waarheid geweld aandoend.

De SP is een succesverhaal. In Nederland (misschien toch heelwat nuchterder als wij) heeft men het sektaire gezeik achterwege gelaten (bon, de broeder-en zusterpartijen van SAP, LSP en PVDA bestaan ginds ook nog) en een positieve radikale en linkse partij gecreëerd.
De SP komt niet op straat met aggressieve slogans, maar zegt duidelijke en verstaanbaar waar het op slaat. Een normaal denkend en voelend mens voelt zich aangesproken, zonder te denken "nou, wat een zootje ongeregelde wereldverbeteraars hebben we hier".

Persoonlijk zal ik de SP altijd koesteren, al was het maar omdat zij duidelijk van in het begin TEGEN de Euro en de megalomane globaliserende waanzin waren. Hier moest links zich per sé "globaal" opstellen omdat de politiek-correcte dicataten dat nu eenmaal opleggen.

Het links-nationalistisch blad MEERVOUD heeft zeer goede contacten met SP-mandatarissen en op een debat in Gent lichtte Europarlementslid Erik Meijer zijn visie toe op "globalisering" ...beslist de moeite waard !

Diezelfde SP heeft overigens geen problemen met volksnationale bewegingen. Ook hier een tegenstelling met de verzuurde sektaire linkerzijde in België (want Vlaanderen bestaat niet dacht ik, toch ?).

Overigens, dezelfde doodzwijgkritiek geld ook voor Frankrijk. Ook daar scoorden de radikale linkse partijen zeer goed...maar sektair verdeeld...

Beste Open Linkse Vlamingen : Neem een voorbeeld aan de SP, werp jullie oogkleppen af en kom tot een Open Socialistische Eenheid ZONDER Bijbelextremisme van ene of gene marxistische ideoloog.

Surf trouwens eerst eens naar de webstek van de Duitse PDS, en dan naar de SP...de gelijkenissen qua opbouw en inhoud zijn verbazend...toeval ? Zeer goede websteks !

Vlaamse en Socialistische Groet,

SU

Hewel hewel hewel, bosgeus Tijl!
Wat hoor ik daar allemaal?
Van dat vlaams en zo?

Mag de Roberto soms niet meedoen misschien?

Weet ge...de beste kommandant van de watergeuzen was een Waal. Voila zie.

Leve de bosgeuzen, leve de watergeuzen!
Vlaams links, waals links...1 front!
Allemaal naar het proces tegen de manne van Clabecq!

Uw kretenslakende,

Woody (alias Jerommeke)

Wie de lijsttrekkersdebatten in Nederland een klein beetje gevolgd heeft weet dat er slecht 6 partijen rond de tafel zatten: PvdA, VVD, D66, GroenLinks, LPF en CDA.
Marijnissen en de SP werd inderdaad in de media bijna volkomen genegeerd. Interessant om te weten is dat zeker niet alleen de Nederlandse media hier schuld aan hebben, Pim Fortuyn himself weigerde met Marijnissen in debat te gaan! Dit natuurlijk omdat Fortuyn, zelf geen domme man, goed wist dat hij van de SP wat te vrezen had. Niet alleen is Marijnissen een scherpe, rustige en recht-door-de-zee politicus die begrijpbaar en geloofwaardig een debat kan voeren, de SP zelf geeft al jarenlang onafgebroken gefundameteerde kritiek op het beleid van Paars en hebben door hun consequente houding best wat respect afgedwongen op het Haagse Binnenhof. Terwijl Fortuyn zelf nog professor marxistische leer was in Rotterdam, publiceerde Marijnissen al boeken over de puinhopen van Paars. Dat is verder ook het enige wat die 2 mensen gemeen hadden: boeken schrijven. Dat hun alternatief op Paars verschillend is zo wel opgevallen zijn: sociaal tegen asociaal.

Voor de rest hoop ik tegen de tijd dat ik klaar ben met studeren hier, het gefriemel in de marge van 'echt links' in Belgie is opgehouden en we ook een echt linkse, sociale, groene partij in Belgie hebben. Ik stel voor dat de klein linkse groep/partijen in Belgie samen op verplicht bezoek gaan bij Marijnissen en co...
En meer dan waarschijnlijk zal de SP dit jaar er weer bij zijn in Kleine Brogel op 5 oktober, is er tegen dan al een nieuwe open linkse partij opgericht???

Koen, Droevendaal, nu ook op de As van het Kwaad...

Is het feit dat de Nederlandse zusterpartij van LSP, Offensief,binnen de SP werkt.
Tot zover dus het sektarische gehalte.
Ik denk dat LSP samenwerking met een open, radicale linkse partij zeker zou toejuichen, probleem is echter dat die er voorlopig nog niets is.

... PvdA-AE ?

Woody.

De Morgen had op vrijdag wel een kort kaderstukje over de SP, met foto van Marijnissen erbij. Ook een andersglobaliste én de Nederlandse milieubeweging kregen kort ruimte om hun visie te geven.