arch/ive/ief (2000 - 2005)

We denken dat dit artikel stof is voor debat en discussie.
Daarom postten we het een tweede maal.
De eerste maal leidde het debat ons niet verder dan een FLAME WAR of haantjes gevecht zoals iemand het omschreef. Deze maal vragen we aan alle deelnemers in het debat om er geen FLAME WAR van te maken.

han, voor IMC-Edito team.

-------------------------------------------------

Het Belgisch Social Forum en de slag om de civiele maatschappij

Het keurslijf van de verzoening

Het heet dat België een sterk uitgebouwd verenigingsleven heeft. Grote NGO?s of verenigingen hebben duizenden leden en medewerkers, beschikken over tientallen vrijgestelden, geven tijdschriften uit en beschikken dankzij de overheidssubsidies en giften over geld, veel geld. Via een uitgebreid net van lokale inplanting en een geprivilegieerde toegang tot de pers bereiken ze grote delen van de bevolking. In Vlaanderen zijn ze nog iets beter georganiseerd dan in Wallonië. Het katholieke verleden zit daar voor veel tussen. We spreken wel degelijk van grote NGO?s omdat de kleintjes er nauwelijks aan te pas komen. Een organisatie als Broederlijk Delen haalt in zijn eentje jaarlijks 7 miljoen euro op en beschikt over tientallen vrijgestelden. Zoals multinationals de markt beheersen en controleren, zo zwaaien de grote NGO?s de plak in het progressieve milieu.

Samen met de vakbonden hebben de grote NGO?s van oudsher een quasi monopolie op het zogenaamde maatschappelijke middenveld. Wou je een grote massabetoging organiseren dan kon je niet rond grote organisaties als ACW, 11.11.11/CNCD, de vakbonden, ? Dat is des te meer het geval omdat in België noch anarchistische groepen, noch linkse partijen een grote mobilisatiekracht hebben, zoals dat bijvoorbeeld wel het geval is in Italië. De enige en gedeeltelijke uitzondering hierop is de PVDA en zijn aanverwante organisaties.

De monopoliepositie betreft niet alleen de mobilisatie, maar ook het politiek gedachtengoed. En dat wordt vooral gekenmerkt door een centrumpositie overgoten met een braaf progressief sausje. In de jaren zeventig en tachtig is er zowel bij de NGO?s als bij de vakbondstop even een opflakkering geweest van militantie, maar dat is reeds lang voorbij. Eén voor één hebben de grote NGO?s hun radicale standpunten ingeleverd. De ooit zo sterke en militante vredesbeweging en ecologische beweging van de jaren tachtig zijn uitgedoofd in een groene partij die nu één voor één alle oorlogen goedkeurt, die de werken aan Doel laat hervatten, die zonevreemde villa?s ongemoeid laat, enz. Sinds vorig jaar zijn enkele derdewereld-NGO?s zelfs in zee gegaan met grote multinationals, in het kader van de bedrijfsgiftenbank (CFP). Politieke analyses worden vaag gehouden, stelselmatig werden woorden als kapitalisme, imperialisme en bevrijdingsstrijd uit het vocabulaire geschrapt en vervangen door softe woorden als duurzame ontwikkeling, civiele maatschappij, gender, empowerment, marktconformiteit, ? Het marktdenken wordt omarmd, mits enige sociale correctie, zoals dat heet.

Op dat vlak zitten de NGO?s ongeveer op dezelfde golflengte als de traditionele politieke partijen, incluis de groenen. Dat hoeft niet te vewonderen. Sommigen zijn rechtstreeks verbonden met een politieke partij, zoals bijvoorbeeld Fos met SpA of Act met CD&V. Bij andere is die band minder direct zoals bij Wereldsolidariteit, onderdeel van ACW, waar de band met de CD&V meer en meer problematisch wordt. Andere leunen dan weer politiek sterk aan bij een bepaalde partij. Zo stemt bijvoorbeeld 70 tot 80 % van de wereldwinkeliers op Agalev.

Het establishment kon tot voor kort op zijn beide oren slapen. Het middenveld zat vastgesnoerd in ?het keurslijf van de verzoening?. Van die kant moest niet veel gevreesd worden. Het vertrouwen in de politieke mallemolen en in de media is misschien wel gedaald tot onder de twintig procent, maar dat wordt gecompenseerd door de controle over het maatschappelijk middenveld. Het enige probleem was de jeugd. Noch de vakbonden noch de NGO?s slagen er in om ze te bereiken en te mobiliseren, zeker niet zo massaal als ze gewoon waren. En ja op een happening zoals World Shake komen ze wel af, maar zich blijvend engageren, dat is een paar andere mouwen.

De nieuwe uitdaging

En dan kwamen Seattle, Göteborg en Genua. Een nieuwe generatie militanten stond op. Opvallend veel jongeren, en vooral radicaal en offensief. In plaats van braafjes te dialogeren met de machtigen probeerden ze hun vergaderingen te boycotten. Het anti-kapitalisme van de jaren zeventig en tachtig werd van onder het stof gehaald. De beweging werd een hype en kon op toenemende steun rekenen bij de bevolking. Het establishment begreep direct het gevaar. Niet minder dan de eigen legitimiteit kwam in het gedrang: de WTO, het IMF, de G8, ? alles kwam onder schot te liggen. Vandaar de repressieve reactie, de liefdesverklaringen van partijvoorzitters en het charmeoffensief van Verhofstadt.

De grote NGO?s en vakbonden bekeken het fenomeen aanvankelijk met gemengde gevoelens. Aan de ene kant distantieerden ze zich van de antiglobalisten omwille van het geweld op de betogingen en het radicale politiek platform. Aan de andere konden ze niet om het feit heen dat - in tegenstelling tot zijzelf -deze beweging er wel in slaagde jongeren te mobiliseren. Bovendien zagen ze ook dat er een groeiende dynamiek uitging van de beweging, zeker na Genua. Ze dreigden m.a.w. het monopolie op het middenveld te verliezen.?We wilden ons door de andersglobalisten niet zomaar laten voorbijsteken? aldus de hoofdredacteur van de Wereldmorgen, het maandblad van 11.11.11.

Aanvankelijk wisten de grote NGO?s niet hoe te reageren, zeker niet waar ze het initiatief niet zelf genomen hadden. In Brugge, Luik en Gent hadden ze de organisatie praktisch volledig in handen en was er geen probleem. De manifestaties zouden rustig verlopen. Van directe actie of burgerlijke ongehoorzaamheid was in ieder geval geen sprake. Ook de respectievelijke platforms waren braaf genoeg om onderschreven te worden door organisaties als Broederlijk Delen en Pax Christi. Zelfs traditionele partijen hadden er geen moeite mee. Verhofstadt zag het zitten. Terwijl de manifestanten op 19 oktober buiten aan het ?mani-feesten? waren besloot de regering vrolijk om mee ten oorlog te trekken tegen het armste land ter wereld, Afghanistan.

Met de geplande manifestaties van en rond 14 december lagen de zaken anders. De boodschap was anti-Europees en er werd een ?cordon sanitair? gepland tegen de Eurotop in Laken. Dat was net iets te radicaal. Daarom weigerden de NGO?s hun deelname. Maar daardoor hadden ze er ook geen greep op. Ze kozen ervoor om deze beweging te marginaliseren. Ze distantieerden zich ervan en riepen niet op voor de betoging van de veertiende. Maar na Genua groeide snel het besef dat deze marginalisatie niet zou lukken en dus de verkeerde strategie was. Eind september waren reeds een honderdtal organisaties lid van D14. Er waren meer dan tien lokale D14 comités. 11.11.11 Brabant en Kempen werden lid van D14. Buitenlandse organisaties waren aan het mobiliseren voor de veertiende. De mediabelangstelling was er.

Het keerpunt

De trein was hoe dan ook vertrokken en mocht niet gemist worden. Het kwam er nu op aan hem op de juiste wissels te krijgen. Zolang de grotere NGO?s aan de kant bleven staan was de beweging in de greep van radicaal links. De hoofdteneur van de antiglobalisatiebeweging dreigde over te hellen naar het anti-kapitalisme. Dat moest ten alle prijze vermeden worden. Vanuit Attac Frankrijk en de Vierde Internationale werden de grote kannonnen ingezet om het tij te doen keren en de grote NGO?s te overhalen. Na enige aarzeling en niet zonder de nodige moeite lukte het. Het Ngo-forum zag het licht. Het platform werd afgezwakt en alles werd in het werk gesteld om de manifestatie (zo ver mogelijk) weg te houden van Laken. Het lukte. De betoging van 14 december was op enkele kleine schermutselingen na ?een toeristische wandeling? zoals iemand ze omschreef. Van directe actie was niets te merken. Radicale ecologische jongeren redden de eer door twee dagen voordien het kantoor van een chemische lobby te bezetten. Tussen haakjes, de grote NGO?s hadden niet of nauwelijks gemobiliseerd voor deze betoging en brachten naar schatting slechts 10% aan van de betogers. Werknemers van 11.11.11 kregen op 13 december vrij om mee te betogen met de syndicalisten terwijl ze de dag daarop voor hun ?eigen? betoging vrijaf moesten nemen?

Bij de vakbonden was het voorbehoud tegenover de beweging sterker. Zij hadden vooral schrik om de controle op hun eigen basis te verliezen en hielden zich daarom afkerig. Het heeft daarom iets langer geduurd voor ze op de kar zijn gesprongen. Het keerpunt was Porto Allegre II. Ditmaal waren ze wel sterk aanwezig. De stemming was er ook duidelijk minder radicaal dan de vorige jaargang. Dat was o.a. te wijten aan de massale aanwezigheid van jawel grote NGO?s en vakbonden. Want zij kunnen zich gezien hun middelen die overtocht gemakkelijk veroorloven. Dat kunnen de vele volksorganisaties zich niet permitteren. Het gevolg is dat het World Social Forum zo?n beetje het Mekka is geworden van de vrijgestelden van bemiddelde (gesubsidieerde) grote organisaties. Dat komt de radicaliteit natuurlijk niet ten goede. Nog een geluk dat het MST er ook van de partij was.

Wat er ook van zij, de Belgische antiglobaliseringsbeweging is sedertdien omarmd door de grote NGO?s en vakbonden, letterlijk en figuurlijk. Dat heeft zich gekristaliseerd in het Belgisch Sociaal Forum, het lokaal verlengstuk van het World Social Forum. NGO?s die flirten met MNO?s ontpoppen zich nu als de grote woordvoerders van de antiglobalisten. Je moet het maar presteren. Ondertussen heeft Oxfam-Solidariteit zich wijselijk teruggetrokken uit het huwelijk met de MNO?s. Maar, als de grote NGO?s en vakbonden zich presenteren als antiglobalisten, dan moeten de scherpe kantjes uiteraard worden verwijderd. De term ?anti-globalisten? klinkt te negatief en wordt vervangen door ?anders-globalisten? of ?democratische globalisten?. In deze laatste term kan zelfs Verhofstadt zich herkennen. Er wordt voorzichtige ?stoere? taal gehanteerd over de privatiseringen, over duurzame ontwikkeling, schuldenlast, enz. Een overleg met de politieke wereld wordt in het vooruitzicht gesteld. De cirkel is rond, het keurslijf van de verzoening is hersteld. De antiglobalisten zitten opnieuw in het raamwerk van dialoog met de overheid.

Tot mislukken gedoemd

?Want wat vragen de antiglobalisten eigenlijk?? vraagt Patrick Janssens zich af: ?Een sociaal-democratisch model op wereldschaal!? Na de ?operatie recuperatie? lijkt dat gelukt te zijn. Collega Johan Vande Lanotte waarschuwt wel om dat niet al te hardop te zeggen: ?We mogen niet de indruk geven deze beweging te willen recupereren?. De antiglobaliseringsbeweging is kennelijk onder controle. Het middenveld is opnieuw onschadelijk. Zo lijkt het. Maar het establishment, zowel die van de politiek als van het verenigingsleven of de vakbonden, vergist zich. De strategie is gedoemd om te mislukken. Internationaal wordt de beweging - ondanks Porto Allegre - radicaler. In Barcelona waren de twee grote leuzen ?tegen het Europa van het kapitaal? en ?tegen het Europa van de oorlog?. Zichzelf antiglobalist (of andersglobalist) blijven noemen met een verwaterde en sociaal-gedemocratiseerde versie zal steeds moeilijker worden. Wat als de antiglobaliseringsbetogingen regelmatig blijven uitdraaien op confrontaties met de repressieapparaten?

De kans is groot dat het Belgisch Sociaal Forum zich vooral zal toeleggen op ?praten? en discussiëren onder vrijgestelden. Het zal wellicht een groep van voornamelijk plusveertigers worden waar enkele jongeren symbolisch zullen worden opgevoerd om de schijn hoog te houden. Voor tops zoals die van de UNICE in juni of andere directe acties zal nauwelijks worden gemobiliseerd. Het is maar de vraag of dit de min dertigers zal aantrekken.

Zal de recuperatiestrategie lukken of zal men integendeel de radicaliteit in eigen rangen ongewild versterken? Naar aanleiding van de top van Laken zijn heel wat basisleden van zowel NGO?s als vakbonden zich militanter gaan opstellen, ondanks de afremmende houding van de leiding. De tegenstellingen op wereldvlak zullen de komende jaren ongetwijfeld toenemen en daardoor zal de radicaliteit globaal genomen onvermijdelijk met sprongen vooruitgaan. De tijd staat aan onze kant.

Toon Danhieux

Voetenoten:

L. Van Woensel, Water bij de Wijn. Evolutie van de maatschappijvisie van Oxfam-Wereldwinkels sinds haar ontstaan tot op vandaag. Licentiaatsthesis RUG, 2001, p. 53 en 71.
Volgens een opiniepeiling steunde meer dan zeventig procent van de Italianen de eisen van de manifestanten in Genua. In Frankrijk was er een soortgelijke peiling over hetzelfde, daar bedroeg de steun meer dan zestig procent. Le Soir 17/7/2001 ; C. Losson & P. Quinio, Qui sommes-nous ? Génération Seattle. Grain de Sable jan. 2002.
De antiglobaliseringsbetogingen werden ook gekenmerkt door geweldplegingen van een deel van de manifestanten zelf. Nog los van het feit dat het hier in een aantal gevallen om provocatie of infiltratie van de repressiediensten zelf gaat, moeten we toch vaststellen dat het repressieve antwoord van de politie volledig buiten proportie is. Geen enkele boerenbetoging in Brussel kende zo weinig ?geweld? als op de bewuste betoging van 14 december. Toch vond de politie het nodig om de gehele groep van duizenden manifestanten na afloop te omsingelen en te provoceren.
Pagina 11, maart 2002, p. 3. Hij heeft het hier over de vernieuwing van de Wereldmorgen.
Het gaat respectievelijk om Bernard Cassen en Christophe Aguiton.
Interview in Humo 31 juli 2001, p. 10.
De Standaard 15 oktober 2001.

.

Goed, debateren dus.

Maar vooral niet vergeten ...alle anti-globalisten naar het proces tegen de delegees van Clabecq.

Roberto vrij...nu!
Roberto, minister van justitie...nu!

Woody (alias Jerommeke)

We denken dat dit artikel stof is voor debat en discussie.
Daarom postten we het een tweede maal.
De eerste maal leidde het debat ons niet verder dan een FLAME WAR of haantjes gevecht zoals iemand het omschreef. Deze maal vragen we aan alle deelnemers in het debat om er geen FLAME WAR van te maken.

han, voor IMC-Edito team.

Lees ook twee andere artikelen die onlangs over antiglobalisme zijn verschenen:

1. Slopen of renoveren? Strategieën voor maatschappijverandering
2. Van ‘anti-globalisering' naar antikapitalistische totaalkritiek

Prima dat dit artikel hier als uitgangspunt voor een discussie gebruikt wordt. Dit had bv. ook kunnen gebeuren voor de door Han op gang gebrachte discussie over racisme waar ik morgen nog een bijdrage over ga leveren. Maar dan als nieuw artikel want de tekst van Han zit nu al zo 'diep' in de site dat bijna niemand (?) daar nog naar toe gaat.

Dit is dus een goede methode om discussies een tijdje vooraan te laten staan, maar probleem is wel dat deze discussie misschien al 'uitgewoed' is toen dit artikel hier eerst gepubliceerd werd.

Waarom werden alle commentaren van toen - ook de negatieve, we kunnen daar uit leren mensen, hoe met elkaar om te gaan - niet opnieuw overgenomen ?

Bon, ik zet kort de inhoud van mijn commentaar van toen hier opnieuw in de hoop zo de discussie weer mee op gang te trekken.

*** Terechte vragen bij NGO's en Sociaal Forum

1) De term antiglobalisme, daar moeten we denk ik, na lectuur van het artikel van Toon Danhieux, aan vasthouden. Niet omdat die term zo goed past maar juist om 'recuperatie' moeilijker te maken. We zijn anti het kapitalisme. Maar die term kan je in de media niet kwijt. Dus antiglobalisten. Basta. Duidelijk. En zoals Han Soete me vertelde in een interview met hem: kijk naar de enige Vlaamse partij die anti is, het Blok, die blijft vooruit gaan. Lees ook mijn teksten over de nood aan een linkse ANTI-establishment-partij. We moeten het monopolie op protest tegen het systeem dat extreem-rechts nu heeft, ongedaan maken.

2) Wat de detail-aspecten van Toons tekst, waarvan Jan D. er eerder vele bekritiseerde, daarover wil ik me niet uitspreken, gedeeltelijk omdat ik niet meteen weet hoe de vork overal in de steel zit. Raar is wel de manier waarop Toon de Vierde Internationale er bij sleurt. Ruikt inderdaad naar sectarisme. Weer het oude liedje: "we verdelen ons zelf wel en laten zo de kapitalisten over ons heersen". Zielig ?

3) Wel goed aan de tekst van Toon is hoe hij waarschuwt voor de bereidheid bij de NGO's om zich en de beweging te laten recupereren. Normaal als je subsidies krijgt en voor je job en inkomen daar van afhankelijk bent. DIENS BROOD MEN EET, DIENS WOORD MEN SPREEKT. Daarom is het zo belangrijk dat initiatieven zoals Indymedia, Diogenes, Uitpers ... zonder subsidies blijven werken.

4) Jan D. riep ook op om zoveel mogelijk naar het Sociaal Forum van België te gaan. Waar gaan we dan wel naar toe ? Wanneer ? Zij we daar welkom ? Wie gaat mee ?

Het middenveld is in crisis. Politiek wordt het bekampt en de interesse van de burger laat ook al te wensen over. De grote verdienste van het middenveld ligt in strijd tegen verrechtsing. Mensen werden vroeger geholpen door de structuur van het middenveld. Bijvoorbeeld: Voor het invullen van moeilijke papieren kon je terecht bij iemand van het middenveld (de bode van de vakbond of van de ziekenkas). Idem voor raad en advies allerhande. Nu dat allemaal bijna is weggevallen wordt de onderkant van onze samenleving aan hun lot overgelaten. De mensen moeten maar zelf zien hoe ze het kunnen oplossen. Meestal wordt het gewoon niet meer opgelost en beland men in de mallemolen van de burocratie die geen enkel begrip heeft voor mensen die onwetend of minder geletterd zijn. Het gevolg is dat die mensen ageren tegen de maatschappij via een stem op extreem rechts. Terwijl je met de intelectuelen in het middenveld de disussie aangaat over globalisering worden grote groepen aan de onderkant meer en meer afgestoten en afgestompt. Terwijl dat juist de rol van het middenveld is. Verkeerde discussie dus!

Het is nieuw dat zo'n artikel hier voor de tweede maal wordt gepost. Net als JPE vind ik dat een beetje 'vreemd', maar goed. Aangezien ik niet was beginnen schelden kan ik hier mijn oorspronkelijke commentaar gewoon opnieuw kunnen posten. Nu maak ik er voor de gelegenheid een versie van waar alle potentiële scherpe kantjes nog van afgebot zijn ;-)

Ik vind dit artikel van Toon Danhieux een ongenuanceerde analyse waarin bovendien een aantal feitelijke onwaarheden staan. Waarom lijkt de auteur van dit stuk de beweging te willen verdelen in plaats van over elkaars verschillen te debatteren op een open en serene manier?
Kritiek op (de top van) vakbonden en NGO's heb ik ook (zie daarvoor art. 2 waar Françoise naar verwijst), dus daar gaat het me niet over. Maar toch even dit:

- Er zijn ook heel wat radicalere ongebonden jongeren die sympathieën hebben voor 'anarchisme' of bepaalde vormen van 'communisme' maar zich niet organiseren. Het is dus niet 'of... of...'
- Was de betoging van D14 'anti-Europees'? Ze leek me eerder gericht tegen dit soort Europa. Uiteindelijk heeft D14 immers samen met Attac en een aantal NGO's het platform 'Een ander Europa voor een andere wereld' ondertekend, dus wat is 'anti-Europees'? Sommige ultranationalisten zijn misschien 'anti-Europees'.
- De oorspronkelijk geplande betoging van D14 was ook GEEN directe actie: enkel Pink and Green en JNM, Groen Front en co organiseerden échte directe acties (i.p.v. veel radicale woorden en dan uiteindelijk toch in de pas lopen...).
- De discussie over 'anti-globalisten' of 'anders-globalisten' heeft hier in feite niets mee te maken. Lees maar wat Naomi Klein, Walden Bello en anderen hierover zeggen. Velen binnen deze beweging vinden dat 'anti-globalisten', hoewel we het nu eenmaal blijven gebruiken, eigenlijk een foute term is omdat het absurd en onmogelijk is om tegen een 'globalisering' op zich te zijn in de betekenis van het wegvallen van grenzen, het kleiner worden van de afstanden e.d.
- Het is niet waar dat de NGO's in Brugge, Gent en Luik de organisatie bijna volledig in handen hadden. Heeft bv. Attac soms niets gedaan? Attac heeft géén vrijgestelden en géén subsidies maar werkt met vrijwilligers? Heeft bv. een groep als het Forum voor Vredesactie (organisatoren van Bomspotting) niets gedaan?
- En dan komt 'de Vierde Internationale' erbij... De 'trotskisten' dus die altijd overal zouden konkelen en saboteren. Hiermee verraadt de schrijver van deze tekst zijn specifieke positie en agenda. Als (niet-trotskistische) betrokkene bij deze onderhandelingen kan ik enkel glimlachen bij wat hier verteld wordt. Het waren dus weer eens de trotskisten! De trotskisten zijn toch ook 'anti-kapitalistisch', dus wat zouden ze daar tegen hebben?
- Attac heeft de NGO's overhaald om toch mee te lopen met het parcours van D14 (naar Laken).
- De vakbonden hadden helemaal geen schrik om de 'controle over de eigen basis te verliezen'. Dat is een te eenvoudige uitleg. Hun weigerachtige houding had vooral andere motieven, maar dat is een debat op zich.
- Deze beweging is nooit 'in de greep van radicaal-links' geweest en zal dat ook nooit zijn, tenzij radicaal-links er eindelijk zal in slagen aan te sluiten bij de realiteit van de eenentwintigste eeuw.
- Het Sociaal Forum van België (en niet het Belgisch Sociaal Forum) is open voor iedereen. Jongeren en basisgroepen moeten er inderdaad zoveel mogelijk naartoe gaan zodat het geen vergadering van NGO-vrijgestelden wordt. Bij deze een warme oproep om er aan deel te nemen en niet enkel van de zijlijn kritiek te geven.

Intussen kan ik er dit aan toevoegen:

Ondanks al mijn kritiek op Toons tekst, kan ik ergens begrijpen dat men niet goed weet wat dat Sociaal Forum nu precies is, en dat men het niet open genoeg vindt. Het Forum is zeker niet boven kritiek verheven, maar het is in het belang van de hele beweging dat we een zo representatief mogelijk Sociaal Forum kunnen opbouwen met CONSRUCTIEVE kritiek. Het Forum bestaat immers nog niet echt! Er zijn daar geen duistere krachten aan het werk maar dit was het initiatief van een aantal Belgische deelnemers aan Porto Alegre.

De coördinatie van Attac-België is net vanavond samengekomen en dus heb ik nu wat nieuws over de voorbereidingen van dit Forum (waarbij ik zelf overigens niet direct betrokken ben).
Attac neemt zich trouwens voor regelmatig op onze site te berichten over de vorderingen van de voorbereidende vergaderingen die nu de discussie aan het beginnen zijn over de eerste echte samenkomst van dit forum.
Dat wordt een hele dag op 21 september in de VUB. Daar zouden allerlei workshops, sessies en plenaire zittingen doorgaan. Daarover moeten nog voorstellen komen van zoveel mogelijk groepen die ook willen meewerken aan de praktische realisatie van het geheel. De conclusies uit dat alles zouden dan meegenomen worden naar het Europees Sociaal Forum en het volgende Wereld Sociaal Forum.

Het Forum is volledig open voor alle aktiegroepen, basisgroepen, wijkcomités, NGO's, vakbonden en sociale bewegingen allerhande... De verslagen zijn open toegankelijk, er is niets geheim aan en iedereen mag komen.
Om de drempel lager te maken voor kleinere groepen en lokale comités vindt Attac dat er best ook zoveel mogelijk lokale of regionale sociale fora zouden worden opgericht.

Er zijn inderdaad tekorten in de communicatie, voorlopig is er nog geen website of vast adres. Dat moet verholpen worden. Bij Attac kan je voorlopig gerust om informatie vragen (zie http://www.attac.be).

We moeten samen werken aan een zo breed mogelijk Sociaal Forum van België voor eenheid in verscheidenheid!

Dit is de tweede keer dat ik deze comment post. Ik heb ook enkele wijzigingen aangebracht.

De discussie over anti- en andersglobalisten (of democratisch of what ever) is op deze site al verschillende keren gevoerd. En niet alleen op deze site trouwens. Eigenlijk ben ik het beu dat hier telkens op terug gekomen wordt. Sommige mensen lijken er op uit om een opsplitsing te willen bewerkstelligen. Ik vind dat ze teveel tijd en energie verspillen aan de ‘ontmaskering' van anti-globalisten. Het nut van een dergelijke zuivering zie ik trouwens niet in. Eenheid in verscheidenheid is voor mij juist de sterkte van de beweging. Er zijn minder radicale elementen in de beweging, maar die eruit rangeren lijkt mij niet de oplossing. Minder radicaal worden is voor mij ook niet dé optie maar wel met elkaar het debat aangaan over elkaars verschillen om zo toch tot platformteksten komen.
Die discussies moeten gericht worden op de toekomst. HOe willen wij dat die andere wereld eruit ziet? AL te vaak worden er echter veldslagen gestreden om het grote gelijk in het verleden, waar geen kat van wakkerligt.

JPE, je stelt dat je de inhoudelijk kritiek van Jan volgt. Jouw argument om toch vast te houden aan de naam antiglobalisten is dat de andere benamingen gerecupereerd zouden worden. Wat versta jij onder recuperen? Omdat partijleider X of Y die naam eens in de mond genomen heeft kan die niet meer gebruikt worden? Dat is toch onzin! Ik vind het ook niet logisch dat partijen zoals SP.A en Agalev (en CD&V) voortdurend van recuperatie beticht worden en tegelijk er met geen woord gerept wordt over de LSP en de PvdA. Deze partijen maken nochtans schaamteloos gebruik/misbruik van de beweging. Maar daar wordt dus met geen woord over gerept!
En jpe, het succes van het Vlaams Blok aanhalen om de ‘anti' te verdedigen vind ik niet overtuigend. De reden waarom ‘anti' scoort is omdat het makkelijker is om gewoon tegen iets te zijn en zelf geen voorstellen te doen. Goedkope ‘anti' slogans scoren beter en makkelijker, maar een anti-establishment- partij en een anti-globalistenbeweging die zich deze strategie van het Blok als voorbeeld stelt, daar heb ik eigenlijk geen zin in.

Wat lees ik verder in het artikel? Over de geringe mobilisatiekracht van anarchisten en linkse partijen in België:
‘De enige en gedeeltelijke uitzondering hierop is de PVDA en zijn aanverwante organisaties.'
Er liepen tal van andere organisaties mee en bovendien ook heel wat niet –georganiseerde jongeren mee. Ik denk dat deze zin eerder ingegeven is door een behoefte aan ‘name dropping' dan aan een realiteit. Ik wil hier geen hele discussies gaan voeren over wie hoeveel aanhang heeft, lijkt me een zinloze en overbodige discussie, maar ik hoop dat ieder zinnig mens toch wel inziet dat we hier op zijn minst kunnen spreken van een lichte overdrijving.

De manier waarop hier de enorme hoeveelheid JONGE vrijwilligers die actief zijn bij NGO's en vakbonden belachelijk worden gemaakt en over dezelfde kam worden geschoren is compleet fout. Al die jonge mensen die op straat komen, dat is verdorie toch de sterke van de hele beweging! Dat zij niet allemaal even radicale ideeën hebben is nu eenmaal zo. Wat probeert dit artikel eigenlijk te doen? verdeeldheid zaaien? een zuivering onder de anti - globalisten uitvoeren?
Face it! Tal van jonge mensen die op 14 december op straat kwamen zijn actief in organisaties die hier enkel als machtsgeil worden afgeschilderd. Door die organisaties te diaboliseren en eindeloos onder elkaar te discussiëren over wie nu het radicaalst is, schrik je mensen af, meer zelfs je bezorgt mensen een dégout van de hele beweging.
En deze organisaties zijn toch democratisch georganiseerd? De jongeren en andere basismilitanten kunnen wél degelijk wegen op de koers die gevoerd wordt. De voorstelling al zouden de NGO's en de vakbonden bestuurd worden door een select groepje van machtsgeile mensen die enkel het behouden van een bestaande situatie tot doel hebben en hun leden vooral intoom willen houden, kadert eerder in een ongelooflijke complottheorie van in de realiteit.

Het artikel opent met 'Een organisatie als Broederlijk Delen haalt in zijn eentje jaarlijks 7 miljoen euro op en beschikt over tientallen vrijgestelden. Zoals multinationals de markt beheersen en controleren'
Dit wordt op een zodanige manier voorgesteld of het inzamelen van al dat geld is een misdaad. Ik vind het persoonlijk goed dat zij zoveel geld kunnen verzamelen. Ik vind dat we zeker kritisch moeten zijn t.o.v. NGO's en de manier waarop ontwikkelingssamenwerking vaak gebeurt, maar de gelijkstelling met multinationals gaat mij gewoon te ver. Ik vind het positief dat NGO's sterker worden. Logistieke en inhoudelijke ondersteuning van dergelijke organisaties is toch gewoon een noodzaak als zij een TEGENWICHT willen bieden voor super georganiseerde overheden of bedrijven.
Grote NGO's hebben veel middelen, om veel mensen te mobilisren heb je soms ook grote middelen nodig. Sensibiliseringscampagnes via de kalssieke kanalen zijn toch wel zinnig opdat niet telkens dezelfde mensen aangesproken zouden worden?
Fout is uiteraard indien grote NGO's het bestaan van kleintjes werkelijk onmogelijk maken. Of dit werkelijk zo is, daar kan ik niet over oordelen, want daar ken ik de situatie te weinig voor.
tussen haakjes:
In het artikel staat dat tal van NGO's een link hebben met politieke partijen. Deze alinea eindigt met de link tussen de Wereldwinkel en Agalev. 70% - 80% van de wereldwinkeliers zou op Agalev stemmen.
Waar slaat dit nu op? Is het omdat die wereldwinkeliers (zijn dit eigenlijk de mensen die er winkelen of enkel degene die achter de toonbank staan?) voor die partij gestemd hebben dat er een structurele band is tussen de organisatie waar zij actief bij zijn/de winkel waar zij naartoegaan?

Wat de flauwe beschuldingingen naar de 4de internationale in het artikel betreft:

De mensen die op de D14-manifestatie een beetje opgelet hebben toen we de afslag naar Laken passeerden, hebben allicht het bord van de SJW (toch minstens onrechtstreeks met de 4de verbonden) gezien met twee dikke pijlen: LEGAL ROUTE en LAKEN, dit als protest tegen de afwijking van de route. De foto's staan hier ergens op indymedia, maar ik vind ze niet onmiddelijk terug.

Doen alsof de mensen van de 4de de betoging weg wilden houden van Laken slaat volgens mij dus nergens op.El Pimo

Kort samengevat stelt het artikel volgens mij het volgende probleem.
Tot voor Seattle zat het middenveld opgesloten in het keurslijf van de verzoening. Door Seattle en een nieuwe beweging kwam daar verandering is.
Het gevaar is groot dat deze beweging nu ook in dat keurslijf wordt gedwongen, maar de auteur geeft aan dat meer dan waarschijnlijk niet zal lukken.

Een paar feiten :

Zelf zat ik na Seattle, Amsterdam en Praag in debatten men mensen van gote NGO's die zich op mij boosmaakten. We hadden het hen onmogelijk gemaakt om deel te nemen aan de conferentie (WHO, Wereld Bank, IMF), want ook voor hen blokkeerden we de toegang. In plaats van in de activisten op straat bondgenoten te zien zagen ze in ons een bende ongeregeld die de orde (het verzoenings model) kwamen verstoren.
In 2001 was binnen 11.11.11 het debat nog aan de gang of ze nu al dan niet deel uitmaakten van deze beweging. Gelukkig vonden ze van wel.

D14 onstond in januari 2001, alle NGO's en vakbonden werden steeds opnieuw uitgenodigd voor de vergaderingen. Pas op 20 oktober besloten een aantal NGO's mee te betogen enkele weken later in Brussel.

Deze beweging bracht duidelijk een nieuwe dynamiek op dreef. Bewegingen als Attac, Indymedia, D14, .... werken op een andere manier dan vele NGO's, maar ook hun discours, hun analyse, hun eisen, .... zijn veel scherper dan deze die we gewoon zijn in het midden veld.
Voor het eerst sinds '89 is er terug een beweging die wezenlijk de markt, het kapitalisme, .... durft te bevragen.
Nog erger er lopen honderden jongeren met Ché rond, er zijn Grote Anarchistische betogingen, er zijn wilde street Party's georganiseerd door "Collectieven", .... In Genua betogen min of meer honderdduizend syndicalisten mee die uitdrukkelijk verbod kregen van de vakbondsleiding om te betogen, ....

Er is een dynamiek die ontsnapt aan de traditionele partijen en organisaties, en dat zien we zelfs electoraal in Europa.
In Frankrijk haalt radikaal links meer dan 10% van de stemmen
In Nedereland haalt de SP 9 zetels
In Belgie haalde PVDA 5 verkozen gemeenteraadsleden, leef haalde er meerdere de KP haalde er één in Oostende, ....
...

In Frankijk is PS razend op radikaal links : het is jullie fout dat wij verloren.
In Nederland is er een ware haatkampanje tegen radikaal links.
In de VS zou het fout zijn van de groenen dat Bush verkozen werd.

En tegen die hel achtergrond post Toon zijn artikel.
We moeten opletten of we gaan verzinken in het "verzoenings model".

Wat Jan D bezielt begrijp ik niet, maar blijkbaar is voor hem ongehoord dat Toon de vraag op een degelijk manier stelt.
Ik begrijp niet dat Jan zo te keer gaat omdat de vragen die Toon stelt volgens mij zeer pertintent zijn.
Voor Jan is het artikel van Toon niet meer dan een ongenuanceerde analyse, een potje zinloos natrappen, en staat het vol "fietelijk onwaarheden" met andere woorden leugens dus.
Met andere woorden Toon is gewoon een ordinaire leugenaar.

Je moet niet denken dat Jan ook maar enige moeite doet om dat te staven,...
Integendeel de man die zo oproept voor de eenheid gaat dan over tot een potje schelden op alles en iedereen en liegt er tussendoor nog een potje op los.
Ge moet het maar doen.

# LSP en de PVDA dat zijn voor Jan gewoon tot niets meer in staat zijn dan vuilzakken uitdelen.
# Het platform van D14 was weldegelijk tegen het Europa van het kapitaal, het was tegen het huidige Europa. (je kan het lezen op http://www.d14.be) en in die zin zoals Toon zegt anti-Europees.
# D14 riep natuurlijk oorspronkelijk op voor een cordon Sanitair, dat staat zelfs zo op de eerste flyers. Men wilde niet de direkte confrontatie aangaan en precies daarom een Cordon Sanitair aanleggen rond Laeken. Bovendien deed de ploeg van D14 ook verschillende directe acties, bezetten stadhuis ... Het is precies onder druk van NGO's dat er werd afgestapt van het Cordon Sanitair.
# Anti - anders - democratisch globalist. ... Als dit geen zinvolle discussie is Jan waarom besteed je er dan een parragraaf aan.
# Natuurlijk was het wel zo dat In Gent, Luik en Brugge de NGO's de belangerijkste organisatoren waren. EN wat dan nog Jan, ik was erbij in Gent, zonder de mensen van 11.11.11 was dat nooit zo goed geweest.
Natuurlijk deden Attac, Indymedia, .... ook mee. Wie ontkent dat hier. Voor 11.11.11 was Gent het belangerijkste mobilisatie moment van het jaar. Goed toch.
# De vierde internationale.
Op 20 oktober was er in Gent een vergadering tussen D14 en de NGO's die vergadering werd geleid door één van topmannen van de 4° Internationale en Attac Frankrijk.
Voor jan is die vergadering Science fiction, nochthans was hij er zelf bij, ik ook en werd de hele vergadering gefilmd door een ploeg van RTBF. Nog meer, Jan lag mee aan de oorsprong van die vergadering, precies omdat hij wilde dat NGO's en D14 samen zouden betogen.
Toon vind het spijtig dat D14 daardoor zoveel water in zijn wijn heeft moeten doen. Ik denk dat na 14 december veel mensen binnen D14 dezelfde bedenking hebben gemaakt. En ik ken zelfs mensen van de 4° internationale die die bedenking hebben gemaakt.
Intressant is ook dat Toon niet eens het woord Trotskysten gebruikt (en ik denk dat dat bewust was), terwijl Jan er zijn titel van maakt. Pim loopt alvast met open armen in de val.
# Over de vakbond. Ik ken Toon niet goed, het enige dat ik weet is dat hij van het ACV is, ik gaf op D14 de GSM door aan Christoph, precies omdat Toon in een groepje van het ACV liep. Maar voor Jan is Toon natuurlijk geen syndicalist,...

En dan komt daar die reactie van Chritsoph.
Het is waar, een onnozele reactie die alleen maar polariseert.

Maar Jan zijn reactie is leerrijk.

In zijn eerst reactie suggereert hij dat Toon uit één of andere hoek komt, zegt hij dat het syndicaal debat moet overgelaten worden aan syndicalisten, ....
Maar ... hij kent Toon, hij weet dat die man van ACV is. Waarom maakt hij dat niet duidelijk in zijn eerst reactie.

In diezelfde reactie herleid hij het hele artikel van Toon tot een politieke triller. "Attac wordt verdacht gemaakt".
Maar dat is helemaal niet zo. Toon die wil enkel de vraag stellen of dit de te volgen strategie moet zijn.

De vraag die ik me stel bij de reactie van Jan is wat er in godsnaam mis met het stellen van dergelijke vragen. Waarom ben jij zo boos Jan, waarom zie jij in dit artikel de verdoken strategie van klein links dat zo snel mogelijk nieuwe leden wil maken. Mogen mensen geen vragen meer stellen, mogen ze niet meer proberen hun visie op papier te zetten, ....

Merel die geeft om haar manier weer dat ze met identiek dezelfde vragen zit als Toon, en zegt dat te doen met knikkende knieën.

Elke volgens mij begrijp je Toon verkeerd.
Toon geeft precies aan dat deze beweging plots een nieuwe mobilisatie capapiciteit heeft die er voordien niet was. Toon zegt precies dat er tal van jonge op straat kwamen die niet direct bij één van klassiek organisaties thuis horen. FACE IT Elke : Jij en Toon zeggen eigenlijk hetzelfde.

Ik bergijp dat een aantal mensen kritiek hebben op de manier waarop Christoph hier het debat voert, die kritiek is meer dan terecht.
Maar dat Christoph hier stoeme dingen doet kan toch niet goedpraten dat men dat zelf ook gaat doen:
Taliban volgens de ene.
middelmatig volgens de andere
bekrompen geest volgens nog iemand.

Woody denkt dat de tekst van Toon er best mag wezen (als startpunt voor een debatje) en hij komt ook effe z'n zegske doen. Maar ik waarschuw jullie nu al, hij gaat het simpel houden. Kwestie van voeten op de grond. En die buik van het werkvolk en zo.

1. Gevaar voor recuperatie?

Woody heeft geluk. Hij heeft de evolutie van de NGOs van nabij mogen meemaken. Effe een korte samenvatting.

* begin jaren '80: "leve de Sandinisten". Revolutie dus.
* loop van jaren '80: "dat tiermondisme is toch ook niet alles". Twijfelen dus.
* einde jaren '80: "er bestaan geen waarheden meer". Postmodernisme dus.
* begin jaren '90: "het kapitalisme heeft gewonnen". Capitulatie dus.
* loop jaren '90: "de markt tegen zichzelf gebruiken". Illusies dus.
* 2000 en nog wat: lekker met de multinationals rond de tafel. Meedraaien dus.

En toch kan het nog alle kanten uit met de NGOs. Ze worden vandaag gepasseerd langs links. En dat is goed. Misschien gaan ze weer opnieuw radikaliseren? Misschien gaan ze de beweging proberen af te zwakken? Woody weet het niet. Maar de waarschuwing van Toon lijkt hem wel terecht.

En toch, best niet te veel zorgen maken. Ze willen op de koffie bij Verhofstadt? Laat ze maar doen. Laat ons ervoor zorgen dat we de fut erin houden op de straat. Laat ons het radikale erin houden. Meer vuilzakken dus. DAT is nog steeds de beste garantie tegen recuperatie. Dus niet te lang in de salon zitten, beste vrienden.

Effe nog tegen de verwarring ingaan. Een klein definitietje van "recuperatie". Want te pas en te onpas gebruikt.
Recuperatie betekent "afzwakken, deradikaliseren".
Zodus...als de groenen eerst wat bommen droppen en dan mee willen doen, als Verhofstadt op onze schoot komt zitten...DAT heet recuperatie, beste vrienden.
Als radikaal-links (PvdA, LSP, SAP, strijdsyndicalisten, wat anarchisten hier en daar etc.)de beweging radikaal proberen te houden...of beter, als ze de beweging nog wat radikaler proberen te maken...dan heeft dat NIETS maar dan ook NIETS met recuperatie vandoen. Integendeel. Ik, Woody dus, HOOP zelfs dat ze er electorale munt weten uit te slaan. Want we kunnen een Kris of een Roberto in de kamer best gebruiken.
Nee, kameraden anarchisten, de Woody maakt zich geen illusies in het parlement. Kris en Roberto trouwens ook niet. Maar een linkse in de Kamer betekent meer aandacht, meer pers enzovoort.
Dus...wij willen de beweging radikaal houden?
Goed...meer vuilzakken, meer lawaai op straat, en allemaal op Kris en Roberto stemmen.

2. Brede agenda

We hebben een brede agenda nodig. Enkele voorbeeldjes.
* kwijtschelding van alle schulden (Derde Wereld)
* stop IMF, stop WB, stop WTO
* een sociaal Europa
* geen oorlog om olie, om de centen
Enzovoort.

Woody weet het wel...niet direct haalbaar. En vooral te vaag. Want...hoe doe je dat, de WTO stoppen? Hoe komen we daar,een sociaal Europa? Doet er niet toe. Het lukt ons toch niet om die agenda specifieker te maken, het lukt ons toch niet om het daar intern over eens te worden. Laat elkeen er maar z'n eigen invulling aangeven. Eenheid in de verscheidenheid.
Dus opnieuw...niet te lang in de salon blijven hangen, beste vrienden.

3. Concrete actiepunten

We moeten de Verhofstadts de kans geven om ons af en toe ne schone kadoo te geven. Dus naast de brede agenda van hierboven, hebben we ook een hoop actiepunten vandoen. Enkele voorbeeldjes.
* Tobin-taks
* Roberto vrij
* 0.7 % van het BNP voor ontwikkelingssamenwerking
* stemrecht voor migranten
Enzovoort.

En wie moet daarover gaan praten met de Verhofstadts?
Laat ATTAC dat maar doen voor de Tobin-taks.
Het CLABEQC KOMITEE voor de Roberto.
Het NCOS voor de 0.7 %.
OBJECTIEF voor het stemrecht.
Enzovoort.

Laat deze 'vertegenwoordigers' rond de tafel gaan zitten met de Verhofstadts. En laat ons intussen onze vuilzakken aantrekken en fameus van ons oren maken. Komen bovengenoemde vertegenwoordigers met ne schone kadoo naar huis, dan gaan we door met ons volgende actiepuntje, en ons volgende, en ons volgende, en ons volgende. Beginnen die vertegenwoordigers een beetje teveel aan Verhofstadt's koffie te nippen, dan tracteren we ze op een fameus fluitconcert. Enfin, ge weet wat ik bedoel.

Ik las gisteren ergens dat zo'n 70 % van de Italianen de anti-globalisten van Genua steunde. Dat kan tellen, zeker als ge weet dat daar ook Berlusconi en Fini kiezers tussen zitten. En waarom doen ze dat? Omwille van die vuilzakken. DAT is de smoel van de beweging, niet die paar idioten die winkelruiten inslaan, niet de NGOs die op de koffie gaan. Van die vuilzakken, DAAR hebben de Verhofstadts schrik van. Dus niet teveel zorgen maken, wel de salon uit. En van ons oren maken.

4. Onze naam?

Anti-globalisten, anders-globalisten, demokratisch globalisten, anti-kapitalisten?
Het raakt de Woody z'n kouwe kleren niet.
Zelf denk ik dat "anti-imperialisten" nog het meest correct weergeeft wat er in de beweging leeft. Want, beste vrienden...misschien zijn we ons daar niet van bewust, of misschien hebben we een beetje schrik van zo'n zwaar woord...maar onze eisen zijn wel degelijk anti-imperialistisch.

Anti-globalisten...mag ook van Woody. Kwestie van die smoel, zoals JPE ook een beetje aangaf.
Anti-kapitalisten...ziet de Woody niet zo goed zitten, vanwege niet correct. We gaan wel tekeer tegen uitwassen of gevolgen van het kakapipitalisme, maar we zijn niet allemaal tegen het kapitalisme tout court.
Anders-globalisten of demokratisch globalisten...ziet de Woody helemaal niet zitten want veel te braaf, veel te vaag en de deur open voor recuperatie.

Maar nog eens...het kan me weinig verdommen hoe ze ons noemen. De mensen willen ons smoel zien. Dus allemaal de salon uit, een vuilzak aan, de straat op, van ons oren maken. En niet vergeten voor de Kris of de Roberto te stemmen. Of ge nu ne rooie bent of niet.
Begin maar met naar het proces tegen de mannen van Clabecq te komen. 22 mei.

Voila, tot zover uw aller Woody. Ik ga morgen of zo nog wat adviesjes neerpennen voor radikaal-links. Doe alvast maar stevige schoenen aan, kameraden. Want sommigen van jullie zijn rap op hun teen getrapt.
Han, ge ziet maar. Morgen bedoel ik. Mocht ik te ver gaan, ge moogt altijd schrappen van mij. Ik denk dat ge dat goed doet. Mag inderdaad ook wel 's gezegd worden.

Woody (alias Jerommeke, van de Internationale Brigade).

Zo constructief mogelijk en met de bedoelingen misverstanden zoveel mogelijk uit te schakelen:

- ik kan je analyse van de beweging (en ook die van Woody) eigeblijk in grote trekken volgen; ik neem aan dat je in mijn artikel gelezen hebt dat dat duidelijk zo is, laat ons de tegenstellingen dus niet onnodig verder verscherpen
- ik heb er niets op tegen dat Toon een kritische vraag stelt over de NGO's en de vakbonden, maar de manier waarop hij dat in deze tekst doet is absoluut niet geschikt om tot een consructief debat te komen en zal eerder een omgekeerd effect hebben (dat heeft het nu al)
- 'de vierde internationale', dat zijn natuurlijk 'de trotskisten', dat weten de 'insiders' van deze beweging, Toon zegt en bedoelt dus de trotskisten. Het was dit aspect in zijn artikel waarmee hij duidelijk uit de bocht gaat en waarmee hij zijn eigen argumenten sterk verzwakt
- Aguiton zat op die vergadering als lid van Attac-Frankrijk, niet als lid van de Vierde Internationale
- ik was samen met Eric Goeman inderdaad één van de initiatiefnemers van die vergadering, namens Attac-Vlaanderen. Dat is uiteindelijk niet helemaal 100% verlopen zoals we gewild hadden, maar het was in elk geval goed dat we samen hebben gemarcheerd naar Laken
- heeft D14 werkelijk zoveel water in de wijn moeten doen?Ik heb dat misschien vanuit een ander perspectief gezien, maar heb toch niet de indruk dat het zo erg was. Er waren trouwens ook dergelijke geluiden te horen in de hoek van de NGO's. Misschien moeten we allemaal af en toe wat water in onze wijn doen. Zullen de lezers nu zo gechoqueerd zijn om te horen dat zulke samenwerkingsverbanden tussen al die verscheiden groepen die de AGB vormen, soms met vooroordelen, spanningen, verschillende opvattingen en andere tegenstellingen gepaard gaan? Dat is de realiteit van de politiek. Dus schiet a.u.b. niet op de pianist.
- aan street parties en zo heb ik ook al meegedaan hoor
- dat Toon D. een syndicalist was wist ik pas na Cristophe's reactie door hem terug te vinden op Indymedia en op de website van Solidair in die hoedanigheid (sorry, maar zo is het nu eenmaal, toen Christophe repliceerde dat hij hem had geïnterviewd ben ik dat natuurlijk eens gaan zoeken op het net). Ik heb nergens IETS maar gesuggereerd over lidmaatschap van een en ander; dat sympathieën voor een bepaalde optie echter duidelijk kunnen blijken, dat mag een mens toch nog wel suggereren meen ik. (Toon zelf liet zelf trouwens ook wel voldoende duidelijk die sympathieën blijken voor wat hij als de enige radicaal-linkse kracht beschouwt die op zichzelf een beetje kan mobiliseren - wat op zich trouwens juist is...)
- die vuilzakken waren inderdaad een beetje een kinderachtig steekje, dat heb ik dan ook de tweede keer weggelaten
- ik betwjfel dat Merel voor mij bang was hoor, ik ken haar

Ik lieg dus duielijk nergens.

Dus kan je je best maar even verontschuldigen ten opzicht van de auteur van dit artikel.
Want al de feitelijke onwaarheden blijken dus te kloppen.Ge moet het wel doen hé Jan.
En dan zeggen : "Ik wil en sereen debat"

Ik weet dat er op die manier aan politiek wordt gedaan, maar ik doe niet mee aan dat soort politiek.
Het is elke keer hetzelfde:

# Schiet niet op de pianist.
# Ik had dat zo niet bedoelt.
# Ik heb dat misschien vanuit een ander perspectief gezien.

Maar ondertussen wel de mensen de huid volschelden voor leugenaars die anderen zwart maken en die een verborgen agenda hebben.

Jan, Elke, Han ook wel een beetje...moeten we dan echt op elk zinnetje gaan reageren?

Akkoord, Toon dreigde hier en daar een beetje de bocht uit te gaan (dat van Oxfam en Agalev, dat van Broederlijk delen en de multinationals, misschien nog wat dingetjes).
Maar laat ons toch proberen om naar de essentie van Toon's verhaal te gaan. Volgens mij was dat:

* NGOs en vakbondsleiding zijn braafjes progressief, zitten vast in een marktdenken met wat sociale correcties.
* NGOs en vakbondsleiding worden langs links gepasseerd door de anti-globalisten.
* NGOs, vakbondsleiding en politici (rechts en fake links)zullen proberen om de beweging te recupereren, te deradikaliseren
* Het zal hen niet lukken, het mag hen niet lukken.

Niks mis mee toch?
Kunnen we toch perfect als basis voor een debatje gebruiken?

Dat heeft Woody alvast geprobeerd in zijn bijdrage hierboven. Nog even de essentie van Woody's stukje:
* Recuperatie...ja, de politici proberen dat al volop.
Met de NGOs kan het alle kanten op.
* Gelukkig hebben we radikaal-links. Radikaal-links doet niet aan recuperatie. Integendeel, radikaal-links speelt een cruciale rol in de beweging.
* Radikaal-links bepaalt de smoel van de beweging en Jan Modaal ziet die smoel best zitten.
* We moeten ophouden met rammen op radikaal-links. Radikaal-links moet ophouden met op mekaar te rammen (daarover morgen meer). Elke anti-globalist (radikaal of minder radikaal) moet stemmen op Kris of Roberto.
* We moeten niet te lang debateren, niet teveel fora organiseren.
* Als we dat toch doen, dan moeten we het simpel houden. Een brede, vage agenda (waar elkeen vervolgens mee doet wat ie wil). Een waslijst van concrete actiepunten (voor elk wat wils).
* Laat het onderhandelen maar over aan de indieners van zo'n actiepunt. Verder moeten we allemaal de straat op. En van ons oren maken.

Een zeer concrete input van Woody, dacht ik zelf. Waarom niet verder debateren over de essentie van Toon's en Woody's verhaal? In plaats van lekker rondjes te swingen.
Verhofstadt vindt dat swingen best leuk, geloof me vrij. Maar voor Toon en Woody doet ie in z'n broek. En zo hoort het.

Woody (alias Jerommeke, de rooie Duvel, van de Internationale Brigade)

Jan ik denk dat mensen een debat willen voeren maar op een serieuze manier en dat ze niet begrijpen hoe dat kan met mensen die zichzelf verslikken in hun eigen leugentjes.

Nog een voorbeeld dat Han over het hoofd zag.

Eerst doe je alsof je de auteur niet zou kennen.

Dan zeg na een comment van Christoph:
"Ik wist wel dat Toon Danhieux een LBC-militant was hoor. Ik zeg helemaal niet dat deze man geen goede vakbondsman zou zij of zo, ik bedoelde eigenlijk dat IK geen 'echte' syndicalist ben (hoewel ik wel wel militant ben van het ACOD-onderwijs). Voor de rest ben ik het niet die de 'echten' van de 'niet echten' willen onderscheiden.

En nu zeg je weer :
Dat Toon D. een syndicalist was wist ik pas na Cristophe's reactie door hem terug te vinden op Indymedia en op de website van Solidair in die hoedanigheid

Waarom is dat toch allemaal nodig Jan?
Geloof jij jezelf nog???

Op zich ben ik zo'n Sociaal Forum genegen.
Integenstelling tot wat sommigen denken.

Zowel in Porto Alegre als in Genua was het een zeer boeiende en rijke ervaring.
Het was in de eerste plaats een moment waarop je in contact kon komen met de verschillende elementen van deze beweging.

Voor mij was dat de essentie van het Sociaal Forum, de kan krijgen om elkaar te leren kennen, inzichten uit te wisseln in debat te treden, en misschien nog meest van alles om plannen te smeden voor nieuwe acties.

Sommigen willen op dat Forum tot het komen tot het platform voor de beweging. OXFAM internationaal (niet te verwarren met Oxfam België) vond op het eerste Forum reeds dat er een soort NGO leadership moest komen. Die dame beweerde dat doodleuk in een interview dat je op deze site kan beluisteren.

En ik voel me ongemakkelijk bij de manier waarop het nu loopt voor het Belgische en het Europese Sociaal Forum.

Indymedia is in de beweging toch geen onbekende, we zitten in alle mailinglijsten van de meeste NGO's, maakten het drukwerk voor de acties in Brussel en Gent.
Maar kregen nog geen enkel uitnodidiging voor een vergadering.

Er zijn in de Indymedia ploeg mensen die iets willen doen in het kader van dat Forum. Maar ze zijn er nog steeds niet in geslaagd om precies te weten te komen bij wie of waar ze terecht moeten.

Als ik die vragen stel krijg ik mailtjes :
Jij wil het Sociaal Forum in diskrediet brengen
We kennen je wel jij bent anti attac

Het doet bij mij alleen maar meer vragen rijzen.

Want ik ben het Forum helemaal niet slecht genegen, en Attac al helemaal niet. De enige reden waarom ik geen lid ben is omdat ik niet wil kiezen tussen Vlaanderen Wallonie of Brussel, dat is voor mij een priciepe kwestie. (maar dat is alweer een andere discussie)

Verschillende mensen stelden in deze discussie : wie wil moet maar komen.
Maar zo werkt dat toch niet.
Wil je er mensen in betrekken dan ga je die opzoeken, vragen hoe zij dat zien, wat zij ervan verwachten, ...

Willen we enkel debatten, of willen we workshops.
Willen we enkel de grote namen of willen we veel uitwisselingen tussen mensen die in het veld staan.
Willen we ...

Volgens mij is de eerste opdracht om zoveel mogelijk mensen te betrekken in dat alles in een zo groot mogelijke openheid.

Daarom ben ik eigenlijk wel eens met Woody.

Als ik nu naar zo'n Forum zou gaan dan zou ik het willen hebben over oorlog en vrede en over uitbouw van een anti-oorlogsbeweging. Dan zou ik daar alle mogelijke migranten groepen willen hebben om te weten hoe zij zich willen inschakelen in een dergelijk vredes beweging.

Maar iemand als JPE die wil daar zeker een debat over een electorale strategie, ik veronderstel dat Toon daar een debat wil over een syndicale strategie, ....

En ik kan me niet van de indruk ontdoen dat nu geen van ons allen weten hoe, wie, wat, waar.

Han en ook toetternietoe,

ik weet niet wat en hoe jullie lezen of willen lezen, maar ik hoef geen enkele 'onwaarheid' toe te geven en ik spreek mezelf geen enkele keer tegen. Als ik iets uitklaar wat je blijkbaar misbegrepen hebt, is dat nog geen leugen toegeven. Misverstanden kun je met opzet kwaadwillig interpreteren. Lees wat er staat. Al dat gedoe over of iemand nu een vakbondsmilitant is of wat dan ook, ik begrijp niet waarover je het hebt of wat dat te maken had met mijn kritiek op de IDEEEN in zijn tekst! Ik wilde mij gewoon op de vlakte houden over dat vakbondsdebat omdat ik zelf niet zo aktief in de vakbond ben en toen schreef ik dat ik het liever wou overlaten aan echte vakbondsmilitanten. Dat is alles. Welke conclusies jullie daar nu weer uit zouden kunnen trekken of wat daar nu weer uit zou blijken is me niet duidelijk en in elk geval compleet irrelevant.
Ik vind het bijzonder jammer hier voor leugenaar versleten te worden alsof ik ergens een duistere opzet zou hebben. Zelf heb ik dat woord tegen niemand gebruikt, waar haalt Han dat? Als je zegt dat er 'feitelijke onwaarheden' in een tekst staan, wil dat nog niet zeggen dat de auteur daarom liegt. Hij of zij kan foute informatie hebben, zich vergissen, personen en organisaties met elkaar verwarren. Communicatie is een ingewikkelde zaak. Mensen direct van 'liegen' beschuldigen - zonder dat ze daar bovendien duidelijke motieven voor zouden hebben - is de aandacht van de werkelijke argumentaties afleiden met drogredeneringen.
Ik hoef me hier ook voor niets of niemendal te verontschuldigen. Wie leest dit ook nog? ;-)
Dit debat is zeer vermoeiend en waarschijnlijk uiterst contraproductief, een echte discussie is hier onmogelijk. Opnieuw een gemiste kans voor een constructief debat waarin we over de vooroordelen heen zouden kijken terwijl de rechterzijde oprukt. Slaapwel, kameraden radicalen.

En dat is al heeeel lang geleden, hoorde ik reglematig dit zelfde soort discussies.Die duurden tot een eind in mij tienerjaren (zelfs nog iets lager)en ze kwamen er nog niet uit. En toen viel ineens alles stil.Was de boel gerecupereerd door het middenveld? Werden die mannen te oud? Gesettelde burgers? Toch zie ik die bomma's en bompa's (en hun nageslacht)nu weer op straat komen, met veel frisse moed.

Ik wil hier niet belernd gaan doen,maar het valt mij tegen dat deze kinderachtige discussie weer van voren af aan begint. Er is een nieuwe generatie opgestaan die weer een boel zaken niet meer pikt, dit is heel hoopgevend na twintig jaar windstilte.

Maar toch zie en hoor ik weer hetzelfde soort geruzie, want daar kont het uiteindelijk op neer, ik gebruik bewust "ruzie" in plaats van "dsicussie" want er is niet veel contsructiefs aan. Al dat gekibbel heeft toen radicaal links kapot gemaakt en mensen moedeloos laten afhaken en als we niet opletten zal het weer gebeuren.

Door wat ik hier nu lees krijg ik fashbacks van toen.
Een huis vol activisten, die zagen wat fout was in de samenleving maar die UUUUUREN nodig hadden om een actie voor te bereiden doordat ze zo nodig ruzie moesten maken over zaken die op dat ogenblik totaal nog niet aan de orde waren, omdat ze potverdorie nog niets bereikt hadden.
Die dames en heren van de Ral, van Amada, van christenen voor het socialisme, de anarchisten, de syndicalisten (dan ook nog eens onderling) voelden zich blijkbaar zo hard verplicht om hun , vaak teleologische (dus op voorhand al foute, want wie kan voorspellen hoe de zaken er na een omwenteling concreet zouden uitzien), visies aan elkaar op te dringen dat het hen vaak belemmerde om echt slagkrachtig voor de dag te komen.

Kan het niet doorgaan zoals het tot een jaar of twee gelden eraan toe ging? Data afspreken voor het voeren van acties, gelinkt aan gebeurtenissen of evenementen (of zomaar, omdat men er behoefte aan heeft zijn stem te laten horen).
En dat elk daar dan zijn ding doet, zijn standpunten naar voor brengt, op zijn eigen manier actie voert, zonder elkaar voor de voeten te lopen en voor dat waar men het niet over eens is "agree to disagree". Wat is er mis met een actie waarop verschillende platformteksten zouden circuleren, uitgenomen dat we dat van vroeger niet gewoon waren? Dat is verdorie net de STERKTE van de bijdrage die de jongste generaties activisten levert, hoe je ze ook wilt noemen want dat doet ECHT niet ter zake. Links moet dringend gaan vechten tegen zijn eigen tendens tot conservatisme.

Of moet het boeltje weer kapot? Dan kunnen we allemaal weer thuis gaan zitten zagen dat de samenleving aan het verrechtsen is.

A propos, om los te komen van het "elitair en intellectueel" karakter van linkse bewegingen allerhande, zou het misschien geen slecht idee zijn om eens te "luisteren", echt te luisteren naar wat de grootste slachtoffers van de kapitalistische globalisering te vertellen hebben in de plaats van hen te betuttelen en met slogans om de oren te slaan.
Het is niet omdat het blok deze methode gebruikt dat ze daarom rechts of verwerpelijk zou zijn. Praat met de mensen, of liever LUISTER en kijk dan wat je er mee aan kunt.

Een sociaal forum kan best wel zijn nut hebben, later, nadat er resultaten kunnen voorgelegd worden er er moet bekeken worden hoe de zaken verder moeten gaan. Anders is het gewoon bezigheidstherapie en een verantwoording voor het tijdsgebruik van vrijgestelden allerhande.

Dus: als er mensen vinden dat het Belgisch Sociaal Forum lang stil blijft: iedereen de telefoon grijpen en béllen naar 11.11.11, Broederlijk Delen,... Vraag hen wie er mee bezig is en hoe we hen kunnen helpen. Die mensen zijn ook druk bezig met vanalles hoor. Met onze hulp kan dat misschien snel van de grond komen.

Aan NGO-mensen die dit lezen: post hieronder AUB de plaats waar wij terecht kunnen.

Ik had het een beetje hoger over die adviesjes van mij aan radikaal-links. Ik heb ze op de open nieuwslijn gepost. Want misschien horen ze hier niet helemaal thuis.

Maar...ik zie niks, helemaal niks op die open lijn.
Is ie gecrasht of zo?

Woody (alias Jerommeke)

Het is min of meer elke keer hetzelfde.

Iemand schrijft een artikel dat een aantal zaken zeer scherp formuleert.

Iemand als Jan scheld de auteur de huid vol.
Anderen lopen in de val en gaan lustig mee schelden.

En gedaan is de discussie.

De wezenlijke kirtieken en vragen ....

Die komen niet eens aan bod.

Er volgt nog een kleine discussie ovfer het geslacht der engelen : wat is nu al dan niet een leugenaar. Dat inderdaad een beetje kinderachtig is.

En iedereen klaagt : waarom is constructief debat niet mogelijk.

Wel het zal onmogelijk blijven zo lang men denkt dat men op een dergelijke manier een debat kan voeren.

De vraag is euigenlijk wil men dit debat wel.

Ik heb de indruk van niet.

De organisatoren doen alsof hun neus bloed, nochthans weten ze dat deze discussie hier plaats vind.
Ik kreeg van binnen de NGO een aantal zeer positieve reacties op de tekst van Toon. Hij is natuurlijk nogal eenzijdig,... daar kan ik ook een paar blz over vullen. Maar is dat de essentie van deze tekst. De essentie is dat hij een aantal wezenlijke vragen stelt, en verontrustend is dat niemand erop wil ingaan.
En ook Jan slaagt erin op geen enkel van de gestelde vragen in te gaan.

Wij beslotren dit artikel een tweede maal te posten, omdat eerste poging uitliep op een regerechte scheldpartij
De protagonisten van de eerste scheldpartij hielden zich hier gedijst op één persoon na, die gewoon zijn artikels van de eerste keer opnieuw postte.
En dan maar vragen om een constructief debat, ....

Zeg in september niet dat er geen vraag geweest om een debat te hebben over dat sociaal forum.

Het feit dat dit artikel zoveel stof doet opwaaien is al een aanduiding dat het ergens hout snijdt. Het raakt zere tenen
en dat zegt op zich al genoeg.

Sommige dingen mogen niet gezegd worden of worden niet graag gehoord in het Belgiqueske. Het artikel, of beter
de discussietekst van Toon, is daar een voorbeeld van. Wat men ten alle prijze tracht te verzwijgen is meestal het
meest interessante.

Toon vertolkt een dissident geluid binnen een groot gedeelte van wat zich progressief noemt. Daar zal hij zijn stem
echter nooit kunnen laten horen.Censuur weet je wel, of dacht je dat wij zo ruimdenkend zijn in het Vrije Westen? Ik
kan je uit eigen ervaring een hele lijst van organisaties en zogenaamd democratische partijen opsommen die de vrije
meningsuiting actief beperken of dat pogen te doen. Maar ik zal niet beginnen te schelden. Het feit alleen al dat
Indymedia noodzakelijk is, is daar het beste bewijs van. Mochten de NGO?s en de vakbonden een vrije
meningsuitingpolitiek hanteren dan was Indymedia niet nodig.

Schelden doet men bij gebrek aan argumenten of overtuigingskracht.

Soms leert de ervaring iets, zelfs meer dan een hele boekenkast. Toon is een insider van zowel grote NGO?s als
van de vakbond. Hij weet waarover hij het heeft, uit ervaring. Velen hebben die ervaring niet en kunnen het zich
zelfs niet inbeelden.

Dat de auteur van het artikel de zaken scherper schrijft dan ze eventueel zijn is geen probleem. Een microscoop
vergroot ook het object om te zien hoe de zaken werkelijk in elkaar zitten. De overdrijving is de microscoop van de
sociale wetenschappen, schreef een Hollands filosoof.

Ik laat me niet in met de details, maar met de essentie van het artikel. Het artikel gaat over macht, tracht die macht
bloot te leggen. Dat is heel materialistisch. Het is eigen aan diegenen die de macht uitoefenen (ook binnen links) of
ermee in alliantie gaan, die machtskwestie te verdoezelen of te ontkennen. (Idealisme is het keurmerk van de
heersers, helaas ook binnen links.)

Concreet. De auteur beschrijft minstens een viertal evidenties.
1. Net als dat overal binnen de maatschappij het geval is, is er ook binnen links een permanente machtsstrijd aan de
gang. Wie dat niet ziet herleidt de slogan ?Eenheid in de verscheidenheid? tot romantiek. Met dergelijke naïviteit
komen we niet vooruit.
2. Die machtsstrijd is ongelijk, opnieuw zoals dat ongeveer overal is. Er zijn binnen links groepen met veel macht en
middelen en anderen met veel minder. Bovendien is de rechterzijde hier meebepalend. Bepaalde progressieve
groepen kunnen in de media of door het establishment op sympathie rekenen, anderen worden gecriminaliseerd.
Binnen de linkerzijde heb je m.a.w. farizeeërs en melaatsen, of mensen die het wagen met de melaatsen aan tafel te
zitten. Ik weet er alles van. Het feit of je tot deze of gene categorie behoort ligt nogal zeker in het verlengde van het
politieke programma en hoe gevaarlijk dat is voor het establishment.
3. Het is nogal wiedes dat zowat elke dynamische speler op het veld zijn voordeel tracht te halen uit een schijnbare
krachtige beweging als de agb. Ik kreeg deze week - het is toeval, of misschien juist niet - een uitnodiging van de
KP om aan te sluiten bij de ?Vlaamse radicale jongeren?, info bij Jan D. Het is ook duidelijk dat de
sociaal-democratie een bijzondere aandacht vertoont voor de agb. Dat is ook logisch In hun plaats deed ik
hetzelfde. De twee citaten in het artikel van Toon spreken nogal voor zich.
4. Dat in België en meer nog in Vlaanderen de mobilisatie tot voor kort werd gemonopoliseerd door de grote NGO?s
en de vakbonden, daar kan je niet naast kijken. Dat de agb dat kwam en komt doorkruisen en dat bijgevolg de twee
hoofdspelers dat trachten te beletten is dan ook meer dan logisch. Of we dat okee vinden is uiteraard een andere
zaak.

De toekomst staat misschien niet aan ?onze? kant, maar zal wel heel snel duidelijk maken of en in welke mate de
uitspraken van Toon hout snijden. Aan Toon en iedereen om dat op te volgen en daar de conclusies uit te trekken.

Ik zie Jan hier nergens 'schelden' hoor. Hij heeft gewoon een terechte
kritiek op een karikaturaal artikel. Hij beantwoordt trouwens een heleboel
vragen en geeft toch nieuwe info over het BSF?

Jij bent zelf een van degenen die ervoor zorgt dat er hier geen constructief
debat is gekomen Han.

En wat Marc in zijn artikel schrijft klopt ook niet. Dat netwerk is Rage
(zie elders op deze site) en is absoluut niet van de KP.'

Waar staat in de tekst van Marc het woord "Rage"?
Doe "Ctr-F", type "Rage" in en zoeken maar..op de hele pagina geen enkele verwijzingen naar Rage te vinden.
Je legt nogal woorden in de mond zeg... .
Of is Vlaamse radicale jongeren = Rage.
Ik dacht dat Rage niet Vlaams was. Bon, ik kan er gewoon niet meer aan uit.
In ieder geval is het huilen met de pet op dat een interessante discussie steeds moet uitlopen op zoiets.
Als waarnemer van de verschillende debatten en samenwerkingen tet voorbereiding van Gent, Luik en Brussel..kan ik alleen maar zeggen dat TOON GROOT GELIJK heeft..Alleen zou ik het constructiever geformuleerd hebben...een kwestie om het debat open te houden.

Inderdaad ik ga er vanuit dat met radicale Vlaamse jongeren Rage werd bedoelt, en Rage is inderdaad niet Vlaams.
Deze week hebben wij namelijk vergaderd, en Jan heeft mee de uitnodigingen verspreid. Rage is onafhankelijk van welke politieke partij dan ook.

Zo moeilijk is het toch niet?

Ben actief in zowel grote NGO's als arbeidersbeweging.Maar
het soort discussies dat hier gevoerd wordt strekt echter niet tot aanbeveling om de tot nauwere.

Terwijl radikaal links heftig blijft bewijzen dat ze vooral onder de noemer 'klein links' vallen. Slaagt het 'traditionele middenveld' er nog wel in om 1) de gewone man te betrekken bij de problemen van de wereld en 2) het beleid te beinvloeden.

Dit werk gebeurt in een samenleving die volop de andere kant uitholt (commercialisering, verrechtsing, induvidualisering,...) Maar er gebeurt er wel iets op het terrein !
Jongens (en meisjes) nog veel succes met de discussie

Hieronder een copy van de mail waarover ik het had.

From: KP
To: jaak Perquy
Sent: Friday, May 17, 2002 4:12 PM
Subject: Radicale jongeren netwerk

De Vlaamse radicale jongeren verenigen zich in een netwerk.
Eenheid in verscheidenheid voor gelijkheid, vrijheid, democratie, solidariteit en zelfbeheer.
info: Jan Dumolyn (09 221 41 91)
Lees het na op http://www.kp-online.be

Een eerste website tegen het Europees Sociaal Forum, (Italië, november 2002):

http://web.inter.nl.net/users/Paul.Treanor/esf.html

Vooral in Duitsland is er kritiek geweest op het World Social Forum in Porto Alegre. Inmiddels is de naam 'Social Forum' een mode-verschijnsel in vele landen. Het wordt ook gebruikt door mensen die nooit een bijeenkomst hebben geörganiseerd, maar gewoon zichzelf uitroepen tot een 'forum'.

Je n'ai pas compris tout votre article. Mais je veux dire ceci.
Le front uni de la manifestation du 14 a permis à des ONG de découvrir les manipulations policières dans une manifestation pacifique. C'est un apprentissage et une radicalisation partielle. Il ne faut pas exiger qu'on soit radical pour être dns un front !
Les associations d'environnement doivent arriver progressivement à une critique radicale du marché et de la société qui en découle. Les indicateurs environnementaux les y amèneront certainement. Encore faut-il que des alliances de front uni soient possibles.
Une critique comme "70 à 80 % des membres de telle asociation votent agalev" est stupide. Le chiffre est invérifiable et les citoyens sont libres et le vote n'estpas stable (sinon certains partis feraient mieux d'abandonner rapidement !).
Il est vrai que les associations vivent de subsides. Même INEM (PTB) pour les subsides d'éducation permanente. ça ne veut pas dire que ce sont toutes des créations des partis ou qu'elles soient inféodées.
Ne faites pas de la paranoîa policière à la place d'un travail idéologique. En ce sens, votre critique des partis verts comme "collabos du grand capital" est contreproductive. Ils ne sont pas que cela. Et les sympathisants encore moins.

Ik lees hier toch een bullshit mensen ! Prachtig opzet die indymedia, toffe invalshoeken. Een mens zou er door beginnen nadenken.
Tot al die extreem linksen op mekaars bek beginnen kloppen, tandisten tegen marxisten, attacers tegen amadezen, trotskisten tegen de rest... Jongens toch, niet moeilijk dat de industrie keer op keer wint !
Kris Merckx naar het parlement ? Is ie eens van 't straat, en kan hij eens gaan uitleggen hoe goed het leven is in china, hoe prachtig milieubeleid die mannen hebben, hoeveel mensen daar jaarlijks verhongeren en verzuipen. Antiglobalist ja, antihumaan ook.
Ik bekijk het wel, ik hou van indymedia, maar 't wordt teveel. Als al degenen die hier op elkaar liggen af te geven, zich eens zouden groeperen, zouden jullie misschien aan dat zeteltje kunnen geraken. Bottom-line : jullie zijn bezig met navelstaarderij terwijl er elke minuut een kind van honger sterft (vooral in china trouwens).

Depuis un certain temps, il circule une série d'informations concernant le réseau alternatif de gauche / linkse alternatief netwwerk... informations pour la plus part fantaisistes et dénuées de fondements. Peut-être est-ce simplement que l'on craigne de voir naître un réseau qui ne soit inféodé à aucune organisation en particulier et où puisse s'exprimer des militants d'horizons divers sans craintes de susciter l'opprobent parce qu'il exprimeraient des nuances par rapport à quelques lignes politiques sacralisées.
Comme quoi l'on peut être radicalement anticapitaliste sans ce laisser enfermer dans un sectarisme rigide... et se manifester, mobiliser, agir et militer ensemble dans la diversité et l'unité.
Ainsi, sur la guerre qui vient, le réseau appelle à saisir toutes les occasions possibles de manifester son opposition à la guerre, quelque soit l'organisateur ou la plate-forme, rien n'empèche quiconque d'y aller sur d'autres mots d'ordre.
Le réseau se refusant au maniquéisme, il rejette la mollesse de la plate-forme du 17 et l'unilatéralisme de celle du 10... mais il appelle à mobiliser et à participer aux deux mobilisations !!!

pour plus d'infos, le réseau n'ayant pas encore de site propre, n'hésitez pas à prendre contact : rage.federal@caramail.com ou à visiter le site du groupe local de Liège JCC/RAGe Liège sur http://www.jcc.be.tf