arch/ive/ief (2000 - 2005)

We spreken wel degelijk van grote NGO?s omdat de kleintjes er nauwelijks aan te pas komen. Een organisatie als Broederlijk Delen haalt in zijn eentje jaarlijks 7 miljoen euro op en beschikt over tientallen vrijgestelden. Zoals multinationals de markt beheersen en controleren, zo zwaaien de grote NGO?s de plak in het progressieve milieu.

Samen met de vakbonden hebben de grote NGO?s van oudsher een quasi monopolie op het zogenaamde maatschappelijke middenveld. Wou je een grote massabetoging organiseren dan kon je niet rond grote organisaties als ACW, 11.11.11/CNCD, de vakbonden, ? Dat is des te meer het geval omdat in België noch anarchistische groepen, noch linkse partijen een grote mobilisatiekracht hebben, zoals dat bijvoorbeeld wel het geval is in Italië. De enige en gedeeltelijke uitzondering hierop is de PVDA en zijn aanverwante organisaties.

De monopoliepositie betreft niet alleen de mobilisatie, maar ook het politiek gedachtengoed. En dat wordt vooral gekenmerkt door een centrumpositie overgoten met een braaf progressief sausje. In de jaren zeventig en tachtig is er zowel bij de NGO?s als bij de vakbondstop even een opflakkering geweest van militantie, maar dat is reeds lang voorbij. Eén voor één hebben de grote NGO?s hun radicale standpunten ingeleverd. De ooit zo sterke en militante vredesbeweging en ecologische beweging van de jaren tachtig zijn uitgedoofd in een groene partij die nu één voor één alle oorlogen goedkeurt, die de werken aan Doel laat hervatten, die zonevreemde villa?s ongemoeid laat, enz. Sinds vorig jaar zijn enkele derdewereld-NGO?s zelfs in zee gegaan met grote multinationals, in het kader van de bedrijfsgiftenbank (CFP). Politieke analyses worden vaag gehouden, stelselmatig werden woorden als kapitalisme, imperialisme en bevrijdingsstrijd uit het vocabulaire geschrapt en vervangen door softe woorden als duurzame ontwikkeling, civiele maatschappij, gender, empowerment, marktconformiteit, ? Het marktdenken wordt omarmd, mits enige sociale correctie, zoals dat heet.

Op dat vlak zitten de NGO?s ongeveer op dezelfde golflengte als de traditionele politieke partijen, incluis de groenen. Dat hoeft niet te vewonderen. Sommigen zijn rechtstreeks verbonden met een politieke partij, zoals bijvoorbeeld Fos met SpA of Act met CD&V. Bij andere is die band minder direct zoals bij Wereldsolidariteit, onderdeel van ACW, waar de band met de CD&V meer en meer problematisch wordt. Andere leunen dan weer politiek sterk aan bij een bepaalde partij. Zo stemt bijvoorbeeld 70 tot 80 % van de wereldwinkeliers op Agalev.

Het establishment kon tot voor kort op zijn beide oren slapen. Het middenveld zat vastgesnoerd in ?het keurslijf van de verzoening?. Van die kant moest niet veel gevreesd worden. Het vertrouwen in de politieke mallemolen en in de media is misschien wel gedaald tot onder de twintig procent, maar dat wordt gecompenseerd door de controle over het maatschappelijk middenveld. Het enige probleem was de jeugd. Noch de vakbonden noch de NGO?s slagen er in om ze te bereiken en te mobiliseren, zeker niet zo massaal als ze gewoon waren. En ja op een happening zoals World Shake komen ze wel af, maar zich blijvend engageren, dat is een paar andere mouwen.

De nieuwe uitdaging

En dan kwamen Seattle, Göteborg en Genua. Een nieuwe generatie militanten stond op. Opvallend veel jongeren, en vooral radicaal en offensief. In plaats van braafjes te dialogeren met de machtigen probeerden ze hun vergaderingen te boycotten. Het anti-kapitalisme van de jaren zeventig en tachtig werd van onder het stof gehaald. De beweging werd een hype en kon op toenemende steun rekenen bij de bevolking. Het establishment begreep direct het gevaar. Niet minder dan de eigen legitimiteit kwam in het gedrang: de WTO, het IMF, de G8, ? alles kwam onder schot te liggen. Vandaar de repressieve reactie, de liefdesverklaringen van partijvoorzitters en het charmeoffensief van Verhofstadt.

De grote NGO?s en vakbonden bekeken het fenomeen aanvankelijk met gemengde gevoelens. Aan de ene kant distantieerden ze zich van de antiglobalisten omwille van het geweld op de betogingen en het radicale politiek platform. Aan de andere konden ze niet om het feit heen dat - in tegenstelling tot zijzelf -deze beweging er wel in slaagde jongeren te mobiliseren. Bovendien zagen ze ook dat er een groeiende dynamiek uitging van de beweging, zeker na Genua. Ze dreigden m.a.w. het monopolie op het middenveld te verliezen.?We wilden ons door de andersglobalisten niet zomaar laten voorbijsteken? aldus de hoofdredacteur van de Wereldmorgen, het maandblad van 11.11.11.

Aanvankelijk wisten de grote NGO?s niet hoe te reageren, zeker niet waar ze het initiatief niet zelf genomen hadden. In Brugge, Luik en Gent hadden ze de organisatie praktisch volledig in handen en was er geen probleem. De manifestaties zouden rustig verlopen. Van directe actie of burgerlijke ongehoorzaamheid was in ieder geval geen sprake. Ook de respectievelijke platforms waren braaf genoeg om onderschreven te worden door organisaties als Broederlijk Delen en Pax Christi. Zelfs traditionele partijen hadden er geen moeite mee. Verhofstadt zag het zitten. Terwijl de manifestanten op 19 oktober buiten aan het ?mani-feesten? waren besloot de regering vrolijk om mee ten oorlog te trekken tegen het armste land ter wereld, Afghanistan.

Met de geplande manifestaties van en rond 14 december lagen de zaken anders. De boodschap was anti-Europees en er werd een ?cordon sanitair? gepland tegen de Eurotop in Laken. Dat was net iets te radicaal. Daarom weigerden de NGO?s hun deelname. Maar daardoor hadden ze er ook geen greep op. Ze kozen ervoor om deze beweging te marginaliseren. Ze distantieerden zich ervan en riepen niet op voor de betoging van de veertiende. Maar na Genua groeide snel het besef dat deze marginalisatie niet zou lukken en dus de verkeerde strategie was. Eind september waren reeds een honderdtal organisaties lid van D14. Er waren meer dan tien lokale D14 comités. 11.11.11 Brabant en Kempen werden lid van D14. Buitenlandse organisaties waren aan het mobiliseren voor de veertiende. De mediabelangstelling was er.

Het keerpunt

De trein was hoe dan ook vertrokken en mocht niet gemist worden. Het kwam er nu op aan hem op de juiste wissels te krijgen. Zolang de grotere NGO?s aan de kant bleven staan was de beweging in de greep van radicaal links. De hoofdteneur van de antiglobalisatiebeweging dreigde over te hellen naar het anti-kapitalisme. Dat moest ten alle prijze vermeden worden. Vanuit Attac Frankrijk en de Vierde Internationale werden de grote kannonnen ingezet om het tij te doen keren en de grote NGO?s te overhalen. Na enige aarzeling en niet zonder de nodige moeite lukte het. Het Ngo-forum zag het licht. Het platform werd afgezwakt en alles werd in het werk gesteld om de manifestatie (zo ver mogelijk) weg te houden van Laken. Het lukte. De betoging van 14 december was op enkele kleine schermutselingen na ?een toeristische wandeling? zoals iemand ze omschreef. Van directe actie was niets te merken. Radicale ecologische jongeren redden de eer door twee dagen voordien het kantoor van een chemische lobby te bezetten. Tussen haakjes, de grote NGO?s hadden niet of nauwelijks gemobiliseerd voor deze betoging en brachten naar schatting slechts 10% aan van de betogers. Werknemers van 11.11.11 kregen op 13 december vrij om mee te betogen met de syndicalisten terwijl ze de dag daarop voor hun ?eigen? betoging vrijaf moesten nemen?

Bij de vakbonden was het voorbehoud tegenover de beweging sterker. Zij hadden vooral schrik om de controle op hun eigen basis te verliezen en hielden zich daarom afkerig. Het heeft daarom iets langer geduurd voor ze op de kar zijn gesprongen. Het keerpunt was Porto Allegre II. Ditmaal waren ze wel sterk aanwezig. De stemming was er ook duidelijk minder radicaal dan de vorige jaargang. Dat was o.a. te wijten aan de massale aanwezigheid van jawel grote NGO?s en vakbonden. Want zij kunnen zich gezien hun middelen die overtocht gemakkelijk veroorloven. Dat kunnen de vele volksorganisaties zich niet permitteren. Het gevolg is dat het World Social Forum zo?n beetje het Mekka is geworden van de vrijgestelden van bemiddelde (gesubsidieerde) grote organisaties. Dat komt de radicaliteit natuurlijk niet ten goede. Nog een geluk dat het MST er ook van de partij was.

Wat er ook van zij, de Belgische antiglobaliseringsbeweging is sedertdien omarmd door de grote NGO?s en vakbonden, letterlijk en figuurlijk. Dat heeft zich gekristaliseerd in het Belgisch Sociaal Forum, het lokaal verlengstuk van het World Social Forum. NGO?s die flirten met MNO?s ontpoppen zich nu als de grote woordvoerders van de antiglobalisten. Je moet het maar presteren. Ondertussen heeft Oxfam-Solidariteit zich wijselijk teruggetrokken uit het huwelijk met de MNO?s. Maar, als de grote NGO?s en vakbonden zich presenteren als antiglobalisten, dan moeten de scherpe kantjes uiteraard worden verwijderd. De term ?anti-globalisten? klinkt te negatief en wordt vervangen door ?anders-globalisten? of ?democratische globalisten?. In deze laatste term kan zelfs Verhofstadt zich herkennen. Er wordt voorzichtige ?stoere? taal gehanteerd over de privatiseringen, over duurzame ontwikkeling, schuldenlast, enz. Een overleg met de politieke wereld wordt in het vooruitzicht gesteld. De cirkel is rond, het keurslijf van de verzoening is hersteld. De antiglobalisten zitten opnieuw in het raamwerk van dialoog met de overheid.

Tot mislukken gedoemd

?Want wat vragen de antiglobalisten eigenlijk?? vraagt Patrick Janssens zich af: ?Een sociaal-democratisch model op wereldschaal!? Na de ?operatie recuperatie? lijkt dat gelukt te zijn. Collega Johan Vande Lanotte waarschuwt wel om dat niet al te hardop te zeggen: ?We mogen niet de indruk geven deze beweging te willen recupereren?. De antiglobaliseringsbeweging is kennelijk onder controle. Het middenveld is opnieuw onschadelijk. Zo lijkt het. Maar het establishment, zowel die van de politiek als van het verenigingsleven of de vakbonden, vergist zich. De strategie is gedoemd om te mislukken. Internationaal wordt de beweging - ondanks Porto Allegre - radicaler. In Barcelona waren de twee grote leuzen ?tegen het Europa van het kapitaal? en ?tegen het Europa van de oorlog?. Zichzelf antiglobalist (of andersglobalist) blijven noemen met een verwaterde en sociaal-gedemocratiseerde versie zal steeds moeilijker worden. Wat als de antiglobaliseringsbetogingen regelmatig blijven uitdraaien op confrontaties met de repressieapparaten?

De kans is groot dat het Belgisch Sociaal Forum zich vooral zal toeleggen op ?praten? en discussiëren onder vrijgestelden. Het zal wellicht een groep van voornamelijk plusveertigers worden waar enkele jongeren symbolisch zullen worden opgevoerd om de schijn hoog te houden. Voor tops zoals die van de Unice in juni of andere directe acties zal nauwelijks worden gemobiliseerd. Het is maar de vraag of dit de min dertigers zal aantrekken.

Zal de recuperatiestrategie lukken of zal men integendeel de radicaliteit in eigen rangen ongewild versterken? Naar aanleiding van de top van Laken zijn heel wat basisleden van zowel NGO?s als vakbonden zich militanter gaan opstellen, ondanks de afremmende houding van de leiding. De tegenstellingen op wereldvlak zullen de komende jaren ongetwijfeld toenemen en daardoor zal de radicaliteit globaal genomen onvermijdelijk met sprongen vooruitgaan. De tijd staat aan onze kant.

Toon Danhieux

A part quelques exceptions, la plupart des ONG européennes du mouvement altermondialiste n'ont pas (encore ?) apporté leur contribution à la Convention européenne qui a pour but de jeter les bases d'une Constitution pour une Europe élargie à vingt-cinq membres à l'horizon de 2004.

On peut ainsi regretter que ni ATTAC, ni le Forum Social Européen n'ont encore remis leur contribution (au 12 mai 2002) à la Convention, ce qui serait pourtant bien utile, ne serait-ce que pour ne pas un jour se voir reprocher de ne pas avoir participé au processus démocratique lorsqu'il s'agissait de concevoir cette constitution européenne.

Il est vrai que la collaboration des « élites » de la Convention (présidée par Giscard d'Estaing) avec la population européenne est dans les faits purement symbolique. C'est la raison pour laquelle ARTivisme.net a lancé en mars 2002 un appel à la création d'une Convention européenne alternative.

Malheureusement cet appel n'a suscité que très peu de réactions, ce qui est particulièrement inquiétant.

Il serait très dangereux de sous-estimer l'importance de cette Convention européenne. Espérons que l'appel sera finalement entendu par des grandes ONG comme ATTAC ou le Forum Social Européen.

Liste (au 12 mai 2002) des organisations "participant" au "forum" de la Convention européenne :
http://europa.eu.int/futurum/forum_convention/organlist_fr.htm#list

Contributions déposées par les organisations "participant" au "forum" de la Convention européenne :
http://europa.eu.int/futurum/forum_convention/doc_fr.htm

L'appel et les raisons pour la création d'une Convention européenne alternative :
http://www.oulala.net/Portail/article.php3?id_article=199

...toch niet die van Venezuela zeker?

Jerommeke (de belg).

Ik vind dit een zeer ongenuanceerde analyse en bovendien staat ze vol met feitelijke onwaarheden. Is dit een potje zinloos natrappen vanuit een bepaalde hoek? Waarom wil deze meneer de beweging krampachtig verdelen in plaats van over elkaars verschillen te debatteren op een open en serene manier?

Ik verwijs naar mijn artikel -'Van anti-globalisering naar een antikapitalistische totaalkritiek', eerder gepost op deze site http://archive.indymedia.be/front.php3?article_id=23732 - voor een uitgewerkte argumentatie, maar toch even dit:

- Er zijn ook heel wat radicalere ongebonden jongeren die sympathieën hebben voor 'anarchisme' of bepaalde vormen van 'communisme' maar zich niet organiseren (en zeker niet in extreem-linkse partijen, die overigens zelf ook weinig jongeren kunnen mobiliseren - mobiliseren is immers iets anders dan vuilniszakken uitdelen...). Het is dus niet 'of... of...'
- Was de betoging van D14 'anti-Europees'? Ze leek me eerder gericht tegen dit soort Europa. Uiteindelijk heeft D14 immers samen met Attac en een aantal NGO's het platform 'Een ander Europa voor een andere wereld' ondertekend, dus wat is 'anti-Europees'? Sommige ultranationalisten zijn misschien 'anti-Europees'.
- De oorspronkelijk geplande betoging van D14 was ook GEEN directe actie: enkel Pink and Green en JNM, Groen Front en co organiseerden échte directe acties (i.p.v. veel radicale woorden en dan uiteindelijk toch in de pas lopen...) D14 had geen enkel reëel plan voor een echte 'directe actie'. Bepaalde groepen gebruiken deze term tegenwoordig te pas en te onpas.
- De discussie over 'anti-globalisten' of 'anders-globalisten' heeft hier in feite niets mee te maken, dat is gewoon een dada van sommigen. Mensen toch, lees eens wat Naomi Klein, Walden Bello en anderen hierover zeggen. Bijna iedereen die nadenkt binnen deze beweging erkent dat 'anti-globalisten', hoewel we het nu eenmaal blijven gebruiken, eigenlijk een foute term is omdat het absurd en onmogelijk is om tegen een 'globalisering' op zich te zijn in de betekenis van het wegvallen van grenzen, het kleiner worden van de afstanden e.d.
- Het is je reinste onzin dat de NGO's in Brugge, Gent en Luik de organisatie bijna volledig in handen hadden. Heeft bv. Attac soms niets gedaan? Attac heeft géén vrijgestelden en géén subsidies maar werkt met vrijwilligers? Heeft bv. een groep als het Forum voor Vredesactie (organisatoren van Bomspotting: ook verkocht aan het groot kapitaal soms?) niets gedaan? Ik vind dit een beetje grof hoor... Waar was de auteur van dit artikel intussen?
- En dan komt 'de Vierde Internationale' erbij... De 'trotskisten' dus die - dat is een klassieker in een bepaald politiek science fiction-genre - altijd overal konkelen en saboteren. Hiermee verraadt de schrijver van deze tekst zijn specifieke positie en agenda. Als (niet-trotskistische) betrokkene bij deze onderhandelingen kan ik enkel bulderen van het lachen bij wat hier verteld wordt. Het waren dus weer eens de trotskisten, asjeblieft zeg! De trotskisten zijn toch ook 'anti-kapitalistisch', dus wat zouden ze daar tegen hebben?
- De vakbonden hadden helemaal geen schrik om de 'controle over de eigen basis te verliezen'. Dat zijn stereotiepe fantasiebeelden die bij sommigen populair zijn. Hun weigerachtige houding had vooral andere motieven, maar dat is een debat op zich waarover ook echte syndicalisten aan het woord zouden moeten komen.
- Deze beweging is nooit 'in de greep van radicaal-links' geweest en zal dat ook nooit zijn, tenzij radicaal-links er eindelijk zal in slagen aan te sluiten bij de realiteit van de eenentwintigste eeuw.
- Het Sociaal Forum van België (en niet het Belgisch Sociaal Forum) is open voor iedereen. Jongeren en basisgroepen moeten er inderdaad zoveel mogelijk naartoe gaan zodat het geen vergadering van NGO-vrijgestelden wordt. Bij deze een warme oproep om er aan deel te nemen en niet van de zijlijn te zitten kankeren.
- Porto Alegre is met één L...

Wie heeft belang bij een dergelijke tekst?
De beweging die inderdaad verscheiden is, die inderdaad radicalere en minder radicale vleugels telt maar die toch tot een eenheid zou moeten proberen te komen?
Of zij die zo vlug mogelijk zoveel mogelijk nieuwe leden willen maken en enkel met 'de echten' voortdoen terwijl de tegenstanders glunderend aan de kant staan?

Twee commentaren op één dag van Jan D (hier en bij een naburig artikel). Het was alweer een tijdje geleden. Ik heb ze dus met aandacht gelezen en hoewel de beeldbuis roept (om naar de 'uitslagen' van de Hollandse verkiezingen te gaan kijken) toch even reageren.

1) De term antiglobalisme, daar moeten we denk ik, na lectuur van het artikel van Toon Danhieux, meer dan ooit aan vasthouden. Niet omdat die term zo goed past (inhoudelijk heeft Jan met zijn kritiek gelijk), maar juist om de recuperatie te verhinderen. We zijn anti het kapitalisme. Maar die term kan je in de media niet kwijt. Dus antiglobalisten. Basta. Duidelijk. En zoals Han Soete me vertelde in een interview met hem: kijk naar de enige Vlaamse partij die anti is, het Blok, die blijft vooruit gaan. Lees ook mijn teksten over de nood aan een linkse ANTI-establishment-partij. We moeten het monopolie op protest tegen het systeem dat extreem-rechts nu heeft, ongedaan maken.

2) Wat de detail-aspecten van Toons tekst, waarvan Jan er vele bekritiseert, daarover wil ik me niet uitspreken, gedeeltelijk omdat ik niet meteen weet hoe de vork overal in de steel zit. Raar is wel de manier waarop Toon de Vierde Internationale er bij sleurt. Ruikt inderdaad naar sectarisme. Weer het oude liedje: "we verdelen ons zelf wel en laten zo de kapitalisten over ons heersen". Zielig ? Sorry Jan, ik kan niet met je meelachen, het is gewoon intriestig, al dat 'gestook' onder linksen.

3) Wel goed aan de tekst van Toon is hoe hij waarschuwt voor de bereidheid bij de NGO's om zich en de beweging te laten recupereren. Normaal als je subsidies krijgt en voor je job en inkomen daar van afhankelijk bent. DIENS BROOD MEN EET, DIENS WOORD MEN SPREEKT. Daarom is het zo belangrijk dat initiatieven zoals Indymedia, Diogenes, Uitpers ... zonder subsidies blijven werken.

4) Jan D. roept op om zoveel mogelijk naar het Sociaal Forum van België te gaan. Waar gaan we dan wel naar toe ? Wanneer ? Zij we daar welkom ? Wie gaat mee ?

Enne: hoe komt het dat op de ene tekst die ik hier een tijdje geleden postte en die gebaseerd was op een bericht in Le Soir, er hier op Indymedia verder niets (of toch bijna niets, welk artikel zag ik over het hoofd ?) te vernemen valt over dat Forum ?

Je ziet het zo voor je. Haren die gaan rechtstaan, bloeddoorlopen ogen en stoom uit de neus.
Jan, wat kan jij briesen. Je vraagt je af wat een echte syndicalist daar van zou zeggen. Wel, mocht je deze website een beetje volgen, dan zou je weten dat Toon Danhieux een echte syndicalist is. Toevallig nam ik van hem een interviewtje af tijdens de verslaggeving van de Top van Laken. Toon is militant van het LBC-ACV. Op D14 interviewde ik hem omdat hij sprak namens 100 militanten van het LBC-ACV die de "boycot" van de vakbonden trotseerden om samen met de antiglobalisten naar Laken op te trekken. Maar natuurlijk zijn dat voor jou geen echte syndicalisten.
En dan vind je het blijkbaar ook nodig om het BSF te verdedigen. En ja, ik schrijf BSF. Als de naam het Sociaal Forum van België nog niet bekend is, is dat vooral hun eigen schuld. Ik had de echte naam nog nooit gehoord. En Jan, hoe kunnen we naar vergaderingen gaan waarvan niemand weet waar en wanneer ze plaatsvinden? Jullie waren ook allemaal welkom op mijn verjaardagsfeest. Je doet alsof het onze schuld is. "Blijf niet aan de zijlijn staan."
Blij ook dat je Toon leert dat Alegre met één L is. Lullig is met drie L'en, Jan. Ik ben altijd blij als iemand de moeite doet om een tekst voor een ruimer publiek te schrijven. Alleen neurotische vrijgestelden storen zich aan een tikfoutje.
En ik raad je toch nog eens aan om de verslaggeving van de decembermanifestaties terug te lezen. Op D14 trotseerden 25.000 mensen de bijtende koude. De beperkte mobilisatiekracht van de NGO's ontlokte in veel commentaren scherpe reacties. Iemand schreef dat de NGO's in totaal 400 manifestanten meebracht. "Moesten ze daarvoor wekenlang zoveel lawaai maken over dat platform?", was de normale reactie van heel wat mensen die nauw betrokken waren bij D14. Maar mensen die zo reageren zijn in jouw ogen natuurlijk geen "echte" anti, excuseer anders-globalisten.

Christophe begint zoals steeds met een subtiel beeld dat uit zijn rijke fantasie is ontsproten. Maar weeg gerust lieve lezers, ik blijf ijzig kalm ;-) Probeer voor één keer op de bal te spelen beste Christophe. Ik kom enkel terug als het er hier beschaafd aan toe gaat.

De reden waarom ik reageer is dat Attac verdacht wordt gemaakt in dit artikel, niet meer of niet minder. Heel het 'verhaal' dat Toon D. hier schrijft - want dat is het, een soort korte politieke thriller - ademt een sfeer uit van allerlei samenzweringen, gemanipuleer door Vandelanotte, Janssens, de vakbondstop, de grote NGO's (met hun banden met het grootkapitaal!) en Attac en de trotskisten als de uitvoerders.

Zij zorgen er zogenaamd voor dat de slogans afgezwakt worden, dat niet naar Laken werd opgetrokken (een manifeste onwaarheid aangezien Attac heeft bepleit en verkregen dat de NGO's zich gewoon bij het parcours van D14 aansloten), dat er niet teveel antikapitalisme zou zijn enzovoort... Wie deze karikaturale visie betwist moet volgens Christophe de stoom van zijn bril afvegen. Pas op, ik zeg niet dar er geen tegenstellingen zijn binnen de beweging. Ik ga daar trouwens uitgebreid op in in mijn artikel.

Hij probeert ook te suggereren dat ik een vrijgestelde ben. Niets is minder waar en dat weet Christophe maar al te goed, ik verdoe aan dit alles mijn schaarse vrije tijd. Wie is hier eigenlijk de vrijgestelde Christophe?

Dat van die L schreef ik enkel omdat ik betwijfel hoeveel de auteur ook effectief afweet van wat daar is gebeurd in Porto Alegre. Maar zo'n kansje om van iemand een karikatuur te maken laat Christophe natuurlijk nooit liggen :-) In dat soort discussiestijl toont men zijn inhoudelijke zwakheid, dus doe gerust verder.

Ik wist wel dat Toon Danhieux een LBC-militant was hoor. Ik zeg helemaal niet dat deze man geen goede vakbondsman zou zij of zo, ik bedoelde eigenlijk dat IK geen 'echte' syndicalist ben (hoewel ik wel wel militant ben van het ACOD-onderwijs). Voor de rest ben ik het niet die de 'echten' van de 'niet echten' willen onderscheiden.

Dat ik me voldoende kritisch - maar niet sectair - probeer uit te laten over vakbonden en NGO's, dat kun je uitvoerig lezen in het artikel waarvan ik de link aangaf.

Ik moet ook de decemberverslaggeving niet lezen om te weten dat het ijzig koud was in Laken, ik was daar natuurlijk aanwezig...

Zelf ga ik niet naar het Sociaal Forum maar het zou inderdaad een goed idee zijn dat die eens wat meer van zich lieten horen via media als deze. Zoniet worden weer allerlei complottheorieën en mythes gevoed. Het is onzin dat dit een besloten clubje zou zijn. De meeste NGO-mensen zouden niet liever hebben dan dat er vele vertegenwoordigers van kleinere basisgroepen en zo zouden zijn. Maar misschien zijn er wel communicatiestoornissen.
En subsidies dragen inderdaad een gevaar met zich mee, maar het is niet omdat men subsidies krijgt dat men daarom automatisch nog enkel de taal van het systeem spreekt.
Ik voel me wel geroepen om het Sociaal Forum als initiatief te verdedigen zijn omdat daar nu eindelijk eens beide vakbonden als gesprekspartner van de anders- of antiglobalisten aanwezig zijn. Dat is belangrijk.

En beste Jan Pieter, ik noem mezelf liever antikapitalist als het 'anti' moet zijn, dat is correcter als term. Maar goed, laat iedereen zich noemen hoe hij of zij verkiest. Het belangrijkste is dat er naar eenheid wordt gestreefd, onder meer via koepels als het Sociaal Forum of andere, via acties, maar ook door geen zinloze tirades los te laten waarin men wanhopig de 'zuiveren' van de zogenaamde 'verraders' wil onderscheiden. Ik weet dat jij dat niet zo ziet en met die oproep van je had ik trouwens weinig problemen.

De beweging die ijvert voor een andere wereld is zo verdeeld! Ik snap het soms niet meer... Zijn de verschillen met de échte politieke 'vijanden' dan niet groot genoeg om die onderlinge wrevel (voorlopig toch) in de kast op te bergen? De aard van de organisaties die de beweging vormen, lijkt een vlotte samenwerking soms in de weg te staan. Talloze kleine initiatieven met veel aandacht voor de onderlinge verschillen - die een buitenstaander misschien niet eens opvallen? - Ik wordt er soms zo triest van, al dat onderling geharrewar terwijl ondertussen de wereld in een stevig tempo verandert - naar mijn mening niet echt in positieve zin -

Daarom dat ik nogal sceptisch sta tegenover Toon zijn opmerking: "de tijd staat aan onze kant". Leuk altijd om met een optimistische noot te eindigen, maar staat de tijd werkelijk aan onze kant? Zal het verslechteren van de situatie de mensen als door het noodlot getroffen, in de armen van de actievoerende organisaties drijven? Dit lijkt me nogal naïef en ontslaat je gemakkelijk van mobiliserende initiatieven tot ja, tot wat eigenlijk? Wanneer zal het slecht genoeg gaan? Zullen de mensen nog de fut hebben om de straat op te trekken en andere initiatieven te bedenken en uit te voeren?

Samenwerking is cruciaal, net als blijven mobiliseren. Als we niet blijven mobiliseren, informeren en protesteren zal het de verkeerde kant uitgaan, zeker weten! Er is niets dat er op wijst dat het ogenblik van algemeen inzicht onafwendbaar zou zijn. Integendeel, de retoriek wordt sterker en de leugens brutaler. De actualiteit is nu al iets waar je dagelijks bij zou willen zitten huilen en er lijkt nu al niemand echt van wakker te liggen (ik heb het niet over de geëngageerde en duidelijk betrokken mensen die hier hun zegje komen doen, maar over een groot deel van televisiekijkend Vlaanderen).

Informatie is cruciaal, er moet een veel krachtiger signaal komen om de leugens die dagelijks verkondigd worden in alle rust, maar met klem en met duidelijke argumenten te weerleggen. Er moet dringend worden gepraat over en gewerkt worden aan een duidelijk alternatief. Als niemand weet waarnaartoe, zal ook niemand willen volgen.

Als je met je organisatie wil mobiliseren voor de een of andere grote actie, dan zijn er maar een paar methodes die je kan hanteren: samenwerken met grote organisaties, gebruik makend van hun netwerk van leden en contacten is er een, hopen geld hebben en dat spenderen aan affiches, tv spots en andere toegankelijke media is een andere optie. Daar blijven de meesten dan ook steken. Een derde mogelijkheid is creativiteit aanwenden.

Ik merk dat bepaalde organisaties dankzij een jong en fris imago (hoewel ze vaak al vele jaren bezig zijn met het organiseren van veelzijdige acties) en vooral met hun spitsvondige en goedkope mobilisatiemethodes- die nu blijkbaar alom door anderen worden overgenomen (ik zag onlangs verschillende stickers van NVA -Nieuw Vlaamse Alliantie op verlichtingspalen in Gent) hun doelgroep moeiteloos bereiken. In talloze kleinere actiegroepen is onmiskenbaar creatief talent aanwezig. Andere organisaties zijn dan weer heel sterk in bepaalde inhoudelijk dossiers, maar missen de creatieve toets. Als de know how van al die verschillende mensen en organisaties iets meer zou convergeren, zou er een brede en boeiende beweging ontstaan. De boodschap zal niet eenvoudiger zijn om over te brengen, maar er zouden wel een pak meer middelen zijn, en dan heb ik het heus niet alleen over geld....

In ieder geval lijkt een discussie over trotskisten, leninisten, communisten, marxisten, blablablisten in mijn ogen irrelevant. Jullie neigen soms naar de persoonlijke vete, me dunkt en dat maakt het mij alvast niet makkelijker deel te nemen aan deze discussies. Natuurlijk zijn er verschillen, maar zijn ze onoverkomenlijk? Kan er onmogelijk samengewerkt worden? Me dunkt dat mobiliseren precies door onderlinge 'vetes' net zo moeilijk is. Wie kan zich nu achter een bende kibbelaars scharen?

Ik schrijf dit met knikkende knieën, want ik verwacht meteen een hele speech dat de verschillen er wel degelijk toe doen, dat ze staan voor verschillende beleidskeuzes. Ik weet het, ik ben een domkop en een flapuit, bovendien heb ik me totaal niet verdiept in de historiek van de verdeeldheid in de linkerzijde. Maar mijn bescheiden mening is dat we geen stap verder geraken als we ons niet snel beginnen concentreren op de punten van overeenkomst ipv op de verschillen. De mooie idealen over verdraagzaamheid en tolerantie mogen wel eens gerealiseerd worden ook, ipv van erover te zagen, of we zijn echt geen haar beter dan Verhofstadt die doodgemoedereerd zegt dat Laurent zich (in zijn rijstijl) als een voorbeeld voor de bevolking moet gedragen.

Cheers!
Merel

De discussie over anti- en andersglobalisten (of democratisch of what ever) is op deze site al verschillende keren gevoerd. En niet alleen op deze site trouwens. Eigenlijk ben ik het een beetje beu dat hier telkens op terug gekomen wordt. Sommige mensen lijken er echt op uit om een opsplitsing te willen bewerkstelligen. Ik vind dat ze teveel tijd en energie verspillen aan de ‘ontmaskering' van anti-globalisten. Het nut van een dergelijke zuivering zie ik trouwens niet in. Eenheid in verscheidenheid is voor mij juist de sterkte van de beweging.

JPE, je stelt dat je de inhoudelijk kritiek van Jan volgt. Jouw argument om toch vast te houden aan de naam antiglobalisten is dat de andere benamingen gerecupereerd zouden worden. Wat versta jij onder recuperen? Omdat partijleider X of Y die naam eens in de mond genomen heeft kan die niet meer gebruikt worden? Dat is toch onzin! Ik vind het ook niet logisch dat partijen zoals SP.A en Agalev (en CD&V) voortdurend van recuperatie beticht worden en tegelijk er met geen woord gerept wordt over de LSP en de PvdA. Deze partijen maken nochtans schaamteloos gebruik/misbruik van de beweging. Maar daar wordt dus met geen woord over gerept!
En jpe, het succes van het Vlaams Blok aanhalen om de ‘anti' te verdedigen vind ik niet overtuigend. De reden waarom ‘anti' scoort is omdat het makkelijker is om gewoon tegen iets te zijn en zelf geen voorstellen te doen. Goedkope ‘anti' slogans scoren beter en makkelijker, maar een anti-establishment- partij en een anti-globalistenbeweging die zich deze strategie van het Blok als voorbeeld stelt, daar heb ik eigenlijk geen zin in.

Verder, over het artikel van Toon: Als je echt iets wil veranderen heb je toch een massabeweging nodig? Ik heb juist één en ander opgezocht en op 13 december waren er 80 000 - 100 000 mensen en op 14 december 25 000-12000 mensen aanwezig. Beduidend minder volk dus op 14 december, de mobilisatiekracht van vakbonden wordt in het artikel gelukkig wel nog erkend. (vermoedelijk omdat de auteur zelf syndicalist is) Er wordt echter wel een voorstelling gemaakt als zou er een enorme kloof zijn tussen de leiding van de vakbonden en hun leden die ze voortdurend willen intomen. Is dit ook geen foute voorstelling van de zaken?

Wat lees ik verder in het artikel? Over de geringe mobilisatiekracht van anarchisten en linkse partijen in België:
‘De enige en gedeeltelijke uitzondering hierop is de PVDA en zijn aanverwante organisaties.'
Er liepen tal van andere organisaties mee en bovendien ook heel wat niet –georganiseerde jongeren mee. Ik denk dat deze zin eerder ingegeven is door een behoefte aan ‘name dropping' dan aan een realiteit. Ik wil hier geen hele discussies gaan voeren over wie hoeveel aanhang heeft, lijkt me een zinloze en overbodige discussie, maar ik hoop dat ieder zinnig mens toch wel inziet dat we hier op zijn minst kunnen spreken van een lichte overdrijving.

De manier waarop hier de enorme hoeveelheid JONGE vrijwilligers die actief zijn bij NGO's en vakbonden belachelijk worden gemaakt en over dezelfde kam worden geschoren is compleet fout. Al die jonge mensen die op straat komen, dat is verdorie toch de sterke van de hele beweging! Dat zij niet allemaal even radicale ideeën hebben is nu eenmaal zo. Wat probeert dit artikel eigenlijk te doen? verdeeldheid zaaien? een zuivering onder de anti - globalisten uitvoeren?
Face it! Tal van jonge mensen die op 14 december op straat kwamen zijn actief in organisaties die hier enkel als machtsgeil worden afgeschilderd. Door die organisaties te diaboliseren en eindeloos onder elkaar te discussiëren over wie nu het radicaalst is, schrik je mensen af, meer zelfs je bezorgt mensen een dégout van de hele beweging.
En deze organisaties zijn toch democratisch georganiseerd? De jongeren en andere basismilitanten kunnen wél degelijk wegen op de koers die gevoerd wordt. De voorstelling al zouden de NGO's en de vakbonden bestuurd worden door een select groepje van machtsgeile mensen die enkel het behouden van een bestaande situatie tot doel hebben en hun leden vooral intoom willen houden, kadert eerder in een ongelooflijke complottheorie van in de realiteit.

Het artikel opent met 'Een organisatie als Broederlijk Delen haalt in zijn eentje jaarlijks 7 miljoen euro op en beschikt over tientallen vrijgestelden. Zoals multinationals de markt beheersen en controleren'
Dit wordt op een zodanige manier voorgesteld of het inzamelen van al dat geld is een misdaad. Ik vind het persoonlijk goed dat zij zoveel geld kunnen verzamelen. Ik vind dat we zeker kritisch moeten zijn t.o.v. NGO's en de manier waarop ontwikkelingssamenwerking vaak gebeurt, maar de gelijkstelling met multinationals gaat mij gewoon te ver. Ik vind het positief dat NGO's sterker worden. Logistieke en inhoudelijke ondersteuning van dergelijke organisaties is toch gewoon een noodzaak als zij een TEGENWICHT willen bieden voor super georganiseerde overheden of bedrijven.

In het artikel staat dat tal van NGO's een link hebben met politieke partijen. Deze alinea eindigt met de link tussen de Wereldwinkel en Agalev. 70% - 80% van de wereldwinkeliers zou op Agalev stemmen!!!! Verdomme, en ik maar naar de wereldwinkel gaan! Weet je wat, laten we maar meteen een oproep lanceren tot een boycot van de Wereldwinkel, het is verdorie gewoon een mantelorganisatie van Agalev!!!!
Komaan, dit is toch gewoon ridicuul.

Ik vind het vreemd dat er nauwelijks reactie kwam op het goede artikel van Jan D. dat enkele dagen geleden verscheen op indymedia. Nu Jan hier een kritisch commentaar schrijft op een artikel dat kritiek verdient, wordt er door Christophe een mooie aanzet tot scheldpartij gegeven. Een aanzet tot een constructieve dialoog vind ik in elk geval niet terug in de reactie van Christophe. Ik hoop dat mijn commentaar en dat van anderen dit wel is.

...ik denk dat we allemaal wel wat goed en wat fout zeggen.
Ik denk dat we allemaal wel een beetje ruzie maken onder elkaar. Jij ook, Elke.

Met je oproep tot "eenheid in verscheidenheid" ben ik het alvast wel eens.
Dat er moet opgelet worden voor recuperatie (=afzwakken, deradikaliseren) van de beweging - zoals door Toon aangegeven - ben ik het ook mee eens.

Ik zal de bijdrage van Cristophe straks nog eens goed lezen (moet nu gaan werken). Maar het schelden begon al eerder, dacht ik. Hoe noem je dat "...wel iets anders dan vuilniszakken uitdelen..." van Jan D. anders?

Die vuilniszakken (en die bakken ook) mogen er best wezen, Jan. Ze hebben meegeholpen om de beweging een gezicht te geven, een radikaal gezicht.
Meer vuilniszakken dus.

Allemaal de hand in eigen boezem steken. Kleine voorbeeldjes (begin al vast maar te schieten op de Woody, beste vrienden):

* PVDA: op goeie weg (met de dokters en die vuilbakken en zo) maar durf maar eens toegeven dat Stalin veel te veel (onnodig) bloed aan z'n lompe poten (nou scheld ik ook al) had...
* SAP, LSP: een beetje meer aan de fabriek gaan staan, jongens. En hou maar 's op met constant op de PVDA te rammen. Het helpt jullie trouwens toch geen moer vooruit.
* AGALEV: durf maar eens wat radikaler worden, ipv op ministerpostjes te jagen en bedrijven te sluiten...
* Anarchisten: hou maar 's op met "Stalin" op de affiches van de PVDA te krabbelen en ga ook maar eens met een arbeider klappen...
* grote NGOs: wat mij betreft, stap maar eens uit dat CFP van jullie (vanwege gepasseerd langs links). OXFAM heeft het voorbeeld gegeven, vernam ik gisteren? Goed zo.
* vakbonden: zorg maar dat Roberto vrij komt.

Enzovoort, enzovoort, enzovoort...

Laat de jongens van de PVDA hun demokratisch-centralisme, die van de SAP en LSP hun tendensrecht, de anarchisten hun actiegroepjes, ...
En laat ons maar eens proberen om een collectieve agenda naar voren te schuiven. Ruzie maken, daar hebben we de salon voor.

Een agenda voor de ganse beweging.
En een agenda voor radikaal-links binnen de beweging.

Straks misschien meer. Moet nu echt gaan werken.

Woody (alias Jerommeke, van de Internationale Brigade)

Knikkende knieën (Merel) zijn slechte raadgevers. Terwijl wij capaciteiten meer dan nodig hebben om de lessen te trekken wat er in Nederland is gebeurd, ontstaat hier het zoveelste haantjesgevecht waarin heel veel verschillende ervaringen (positieve en negatieve) en theoretische opstellingen (oude en nieuwe) naast mekaar, door mekaar en tegen mekaar worden uitgespuwd zonder enige RESPECT voor de capaciteit van een ander. Hoe wilt gij een politiek alternatief vormen dat de zoekende mens van de sirenenzang van het blok afhoudt, als elke kapaciteit tot gesprek in de beweging zoek is.

Ik doe hier een conreet voorstel om het net van dit soort smet te zuiveren en om Merel af te helpen van haar knikkend knieën:

EEN PUBLIEK GESPREK
ERGENS IN EEN ZAALTJE WAAR IK VOOR ZORG
VOORSTEL 13 JUNI 20.OOu. IN GENT
ONDERWERP: "VAN ANTI-GLOBALISME NAAR ANTI-KAPITALISTISCHE TOTAALKRITIEK"
JAN DUMOULIN FROMULEERT ZIJN STELLINGEN
IK GEEF EEN UITVOERIG ANTWOORD EN ZORG VOOR EEN GESCHREVEN TEKST VOORAF.
VOORWAARDE: ALLE HIER SCHRIJVENDE MENSEN MOETEN AANWEZIG ZIJN !

MOTIVATIE:

1°HET NET IS EEN MOOI DING, MAAR KAN NIET IN DE PLAATS KOMEN VAN HET GESPREK VAN MENS TOT MENS
2°ACTIE KOMT VOOR BABBELEN. ZO VEEL IS DUIDELIJK. MAAR EEN BEWEGING DIE ZELFS MAAR DE INDRUK GEEEFT GEEN RESPECTVOL GESPREK TE KUNNEN ORGANISEREN KAN NOCH DE NAAM DEMOCRATISCH NOCH DE NAAM ANTI VOEREN.
3°IN DEZE GEEST, HEEFT LEEF! met steun van PvdA,SAP,KP,LSP ROBERTO D'ORRAZIO UIGENODIGD IN GENT OM POSITIEVE ERVARINGEN VAN RESPECTVOL GESPREK TE CREEEREN. WIJ KRIJGEN VAN ALLE KANTEN HEEL POSTIEVE REACTIES OP HET VERSLAG VAN DIT GESPREK.
4° JAN DUMOULIN HEEFT TENMINSTE DE VERDIENSTE MET ZIJN ARTIKEL " VAN ANTI-GLOBALISME naar ANTI-KAPITALISME TOTAALKRITIEK" DE DISCUSSIE THEORETISCH TE WILLEN ONDERBOUWEN.
5° DE INHOUDELIJKE STELLINGEN VAN JAN DUMOULIN ZELF VERHOGEN HET RISICO DAT THEORETISCHE ONDERBOUW ONTAARDT IN HAANTJESGEVECHT EN IK ZAL PROBEREN EEN AANTAL ERVARINGEN MEE TE DELEN WAARIN GELIJKLOPENDE THEORETISCHE STELLINGEN HET GESPREK EERDER FNUIKT DAN TE ONTWIKKELEN.
6° IK VRAAG STEUN AAN IEDEREEN DIE DEZE DISCUSSIE VOLGT OM VAN HET HIERBOVEN VOORGESTELDE GESPREK IETS TE MAKEN.ALS AL DEZE MENSEN NIET 1 AVOND KUNNEN VINDEN OM HUN ERVARINGEN EN MENINGEN MET ELKAAR TE CONFRONTEREN VAN MENS TOT MENS DAN ZIJN AL DEZE WOORDEN OP HET NET WOORDN IN DE WIND EN LACHEN VELE TEGENSTAANDERS VAN DE BEWEGING IN HUN VUISTJE.

RAF VERBEKE
0497/23.07.60.

Het uitstekende artikel van Jan is te vinden op onderstaand adres.
Graag reacties. Het is geschreven om de discussie binnen de AGB te stimuleren. Daarom is het doodjammer dat er nog niet meer reacties kwamen.

http://archive.indymedia.be/front.php3?article_id=23732

Au delà des différents personnels qui refleurissent dès que l'une ou l'autre personne ouvre la bouche pour donner son avis, je trouve cette discussion, et surtout l'assertion de départ, particulièrement ridicule. Il est clair que le ‘mouvement' alter-anti-tout ce que vous voulez-mondialiste (y a t il d'ailleurs vraiment UN mouvement en tant que tel ?) se compose d'identités et de revendications multiples, mais se servir de cette variété pour décrédibiliser tous ceux et toutes celles qui n'ont pas les mêmes revendications que soi est vraiment ridicule.

Et ho les gars, vous ne savez pas ? On a inventé la couleur ! ! ! Voir le monde en noir et blanc, ça ne mène pas à grand chose… Sauf évidemment si on se prend pour l'avant-garde éclairée de la révolution qui un jour montrera aux masses abruties le vrai chemin vers la vérité ultime… Il y aurait donc d'un côté les vrais, les bons, les radicaux, (qui, eux, ne seront jamais récupérés, non monsieur ! ) et de l'autre la masse informe des ONG pseudo progressistes à la solde des partis établis selon un terrible agenda caché, syndicats mous et gras du bide et autres social-traîtres…. Allez franchement, ça mène à quoi ces conneries ?

Tu sais , Toon, je vais peut-être te décevoir ou bouleverser ton petit monde où tout le monde à sa place bien établie, mais il y a des sympathisants d'Oxfam qui sont anarchistes ou membres du PTB, des bénévoles aux Magasins du Monde / Wereldwinkels activistes anti-fa, des délégués syndicaux de base membres d'ATTAC ou des collectifs anti-expulsions,…

Et oui, réveille toi, à part si tu crois vraiment que les choses vont changer en détruisant tous ceux qui ne pensent pas comme toi (plus ou moins radicaux, plus ou moins anticapitalistes, plus ou moins vrais communistes, plus ou moins réformistes, j'en passe et des meilleures), l'unique solution pour avancer est de se parler, de se mélanger et de confronter ses idées même si elles paraissent incompatibles au départ et même si ça prend énormément de temps.

Et puis les gars, depuis quand est-ce que vous avez besoin d'une invitation officielle pour participer à des réunions ? Si vous êtes intéressés par le Forum Social en Belgique, invitez-vous, jetez-vous dans le bain. Ou alors peut-être êtes vous trop timides ? En vous jetant dans le bain, vous éviterez peut-être en effet que ce Forum devienne un ghetto pour ONGs complètement déconnecté du reste du « mouvement ».

Je soutiens donc à 100% la proposition de Raf…

Ik heb eens de proef op de som genomen.
Via twee verschillende zoekmachines ben ik op zoek gegaan naar informatie over het Sociaal Forum van België. Zowel google als alltheweb leveren geen resultaat op.
Als je Belgisch Sociaal Forum intikt krijg je bij google 9 results. Bij alltheweb 3.
Het Belgisch Sociaal Forum lijkt even open en democratisch als de loge van Karel De Gucht, Koen Raes en Yves Desmet.

Dat zijn argumenten, Jan. Jij lijkt de ultieme truc van de middelmatige debater gevonden te hebben. Van zodra je geen antwoord weet te verzinnen op argumenten zeg je dat de tegenstander zich schuldig maakt aan schelden. Straks ga je nog zeggen dat ik je demoniseer. Nadat je mij al eens met een proces bedreigd hebt, voel ik me een beetje verwant met die Nederlandse journalisten die belaagd worden door de advocaten van wijlen Fortuyn.

En over de NGO's valt ook veel te zeggen. Misschien moet je Francine Mestrum daar eens over aan de tand voelen. Ik geloof dat Attac haar binnenkort uitnodigt voor een debat. Zij zegt onder meer dat ontwikkeling Big Business is. Heb je gelezen hoeveel de directeur van Foster Parents Plan Nederland verdient? De interim-directeur verdient twee keer zoveel als premier Wim Kok. 18.000 euro per maand, voor een deeltijdse baan van drie dagen in de week. In Frankrijk nam onlangs een vooraanstaande vrijgestelde van een NGO ontslag omdat ze niet meer wilde meedraaien in dat circus. Moeten we nog verwijzen naar het CFP?
Een ander Attac'er Marc Vandepitte schreef daar ook ooit een boekje over "NGO's, missionarissen van de nieuwe kolonisatie" (nota bene het boekje dat mij bekeerde tot het antikapitalisme).
Zie je, Jan. Er komen best wel interessante dingen uit de Attac-beweging.
Misschien moet je van je schaarse vrije tijd eens gebruik maken om een aantal dingen te lezen.

Beste Toon,

Porto Alegre II niet radikaal? Dan heb ik daar wat anders gezien, en vooral gehoord! Wie is jouw bron dan wel? En waar haal je dat dat dan te 'wijten' was aan de aanwezigheid van grote ngo's en vakbonden? I.p.v. verheugd te zijn dat die zich achter de toch radikale eisen van de anti-globalisten scharen! Is het dan geen goeie zaak dat het draagvlak van de A.G.-beweging verbreedt? Een smalle beweging van enkel extreem-radicalen zal nooit iets kunnen teweegbrengen, tenzij met geweld. En dat is toch niet wat we willen?
Het wordt hoog tijd dat het navel staren ophoudt. Ondanks verscheidenheid: EENHEID! RUIME BLIK! OPEN GEEST! Maar niettemin: RADIKAAL!

Christophe, ongeveer iedereen waar je mee discussieert heeft zware kritiek op de manier waarop je met de mensen omgaat op deze site. Saramag, Manu, Jan, Ivan, ik,... het zal wel allemaal aan ons liggen zeker?

Ik heb er de buik van vol, en ik ben niet de enige.
Doe er eens iets aan.

Beste Christophe,

Wie hier 'middelmatig' is, daar zal de lezer wel over oordelen, ik ben er zeer gerust in.

Nu ga je me ook nog vergelijken met Pim Fortuyn, toe maar! En jezelf in de heldenrol steken omdat het niet zomaar gaat mensen voor racist uit te schelden omdat ze niet akkoord gaan met de politiek van Mugabe (sorry, Christophe verplicht me haast ook dit weer op te rakelen want daar ging het over). Triestig...

Ik moet geen antwoord verzinnen op je 'argumenten' want je hebt er helemaal geen, al wat je in petto hebt zijn goedkope retorische truukjes en vulgaire suggestieve technieken. Het kost me enige moeite om niet tot jouw niveau af te dalen.

Lieve Indy-lezers, dit is geen 'persoonlijke vete', althans niet van mijn kant. Dit is een systematische reeks pogingen om ervoor te zorgen dat ik hier gewoon niet meer zou posten omdat het me aan tijd, stalen zenuwen en energie ontbreekt om telkens op dit gezeik in te gaan, sorry voor mijn taal. Christophe zal krijgen wat hij wil, want ik zie het niet zitten om telkens bakken stront over me te krijgen door mensen die niet beseffen dat ze de beweging op deze manier kapotmaken.

Ik weet bovendien wel wat er uit de Attac-beweging komt, want ik maak er natuurlijk zelf deel van uit. Je wil nu weer de indruk wekken. Pak liever een voorbeeld aan Marc Vandepitte, met hem kan een mens wél beschaafd van mening verschillen en discussiëren.

Nogmaals, in mijn artikel staat voldoende kritiek tegenover de NGO's en het boek van Marc volg ik dan ook in grote trekken. Je moet bij mij niet afkomen met het Foster Parents Plan alsof ik dat zou verdedigen. En de impact van iets onderzoeken aan de hand van Google is toch maar twijfelachtig, al heb ik al gezegd dat ik ook vind dat het Sociaal Forum nu stilletjes aan wat naar buiten zou mogen beginnen komen. Ik zal hen dat ook proberen duidelijk te maken.

Je bent echt een heel vermoeiend kereltje Christophe. Ik steun de oproep van Raf om CONSTRUCTIEF te discussiëren. Mensen als jij zorgen ervoor dat mensen als Merel - en ongetwijfeld vele anderen - hier gewoon niet DURVEN tussenkomen tegen een bepaalde 'pensée unique'.

Ik vraag me trouwens af of Christophe wel de moeite heeft gedaan om de tekst van jan te lezen. Wellicht was die wat te moeilijk voor zijn bekrompen geest.

Niets te vinden over Sociaal Forum van België? Nee, echt niets? ik ben niet van plan elke week zaken te kopieren naar de reeds overbelaste server van Indy, maar vind het toch een beetje schandalig dat je zogezegd niets te weten zou kunnen komen. Of is passiviteit en gemakzucht tot een deugd uitgegroeid, zoals de woordvoerder van Verhofstadt ons zo mooi kwam vertellen dat het navolgen van de regels iets voor saaie pipo's is....(sic!)

Aboneer u nu gratis op UITPERS!

Porto Alegre Twee
door Georges Spriet

Hieronder vindt u wat ik uit notities puurde bij een gesprek met Stefaan Declercq, algemeen secretaris van Oxfam-Solidariteit over het Tweede Sociaal Forum dat in Porto Alegre werd gehouden van 31 januari tot 5 februari 2002. De ideeën en de redenering zijn de zijne, de woorden zijn van mij. (Georges Spriet)

Wereld Sociaal Forum

Het Wereld Sociaal Forum staat tegenover het Forum van Davos, het Wereld Economisch Forum, dat al verschillende jaren belangrijke managers van de transnationale ondernemingen en heel wat politieke leiders en beleidsverantwoordelijken bijeen brengt. Er is geen dialoog tussen beide, wel een debat. Premier Verhofstadt werd niet zomaar geweigerd in Porto Alegre, zoals in sommige media wat al te eenvoudig werd medegedeeld. Het Wereld Sociaal Forum geeft niemand in de hoedanigheid van regeringsverantwoordelijke het woord, en politici zijn welkom, op voorwaarde dat ze de beginselverklaring van het WSF ondertekenen. Wie dat niet doet, blijft weg.

Porto Alegre 2 was een enorm succes qua opkomst: 51.300 deelnemers, die in 26 conferenties en 800 werkgroepen met mekaar de discussie aangingen. Er was een specifiek forum voor parlementairen, een voor gemeentemandatarissen en een voor mensen uit de magistratuur.

Er is geen slotverklaring gekomen noch een actieprogramma. Wel is men trouw gebleven aan de beginselverklaring die het heeft over ruimte scheppen voor zij die werken aan een andere wereld. Men wilde niet met vertegenwoordigingen werken, en er is kennelijk geen nood aan een of ander centraal comité. Er is echter wel een verschuiving opgetreden van analyse naar voorstellen. Er was meer discussie over strategieën om machtsrelaties te veranderen, dan in de vorige editie. Er is een duidelijke wil om mee te werken aan een wereldwijde beweging, maar men hield toch vast aan het forumkarakter.

In vergelijking met Porto Alegre 1 viel het op dat er een veel grotere aanwezigheid was van vakbonden. Het anti-oorlogsthema stond sterk op de voorgrond naast het anti-neoliberalisme. Er werd veel gesproken over de ‘gemeenschapsgoederen' als bijvoorbeeld water. Er waren kampen voor jongeren, voor sociale bewegingen. Inheemse volkeren waren meer aanwezig. Er waren ook veel meer mensen uit Afrika en Azië, maar in het geheel waren ze toch nog ondervertegenwoordigd.

"Ik zou het beeld willen gebruiken," zegt Stefaan Declercq, "van het water dat via irrigatiesystemen naar beken en rivieren vloeit, die overgaan in een stroom naar de oceaan. Het is een samen komen in acties: iedereen voelt Porto Alegre aan als zijn of haar forum. De betrokkenheid van de deelnemers is groot."

Evolutie

De eerste tekenen van deze beweging moeten we gaan zoeken bij de de Zapatisten in Zuid-Mexico, en de wereldwijde solidariteit die zich gedurende een paar jaar rond hun zaak heeft georganiseerd. Ze kaderden hun optreden expliciet in de strijd tegen het neoliberalisme. Vervolgens hebben we Seattle gehad. De vergadering van de WTO daar werd een flop dank zij de combinatie van drie elementen: er waren de massale acties in de straat, er was een uitgesproken tegenstelling tussen de grootmachten USA en Europese Unie, en er was een duidelijke eigen houding van de derdewereldlanden. Er zijn intussen enorme stappen gezet in het onderlinge werken van de verschillende componenten van die internationale protestbeweging. Wat we nu ook in Porto Alegre Twee vaststellen is dat we uit het defensief treden, en offensieve alternatieven naar voren schuiven. En dit ondanks 11 september, waarbij zovele regeringsleiders zich onvoorwaardelijk achter elk punt van de Bush-administratie schaarden: "wie niet voor ons is, is tegen ons". Daaruit was trouwens intussen ook een nieuw thema gegroeid dat op grote eensgezindheid kon rekenen, met name "stop de oorlog".

Vervolg
Een aantal organisatorische afspraken zijn genomen om het Wereld Sociaal Forum te blijven gestalte geven. Er komt een derde uitgave van de Porto Alegre bijeenkomsten. Nadien neemt India de taak over en de vijfde editie moet in Afrika plaats vinden. Tussenin moeten fora per continent deze mondiale beweging nog meer laten wortels ontwikkelen in de eigen politieke realiteit. Voor Europa is afgesproken dat in oktober of november 2002 er een Europees Continentaal Forum in Italië wordt gehouden. We zullen dat bij ons voorbereiden met een eerste Belgisch Sociaal Forum in de maand september, en later nog een tweede in mei 2003, voor de parlementsverkiezingen. Het is belangrijk dat die dynamiek van Porto Alegre goed kan worden omgezet in een nationale dynamiek. We hebben met onze acties rond het Belgisch voorzitterschap van de Europese Unie (tweede helft 2001) wel al interessante stappen gezet in dit verband.

Afspraken

De hoofden werden al even bij elkaar gestoken en enkele afspraken werden reeds gemaakt. Ik noem ze even:

- informeren over het proces van het Wereld Sociaal Forum;
oprichten van een Belgisch Sociaal Forum;
- een lichte structuur garanderen rond enkele belangrijke referentiepunten zoals de principe verklaring van het WSF, de oproep van de sociale bewegingen, en de slotverklaring
van het Belgisch Ngo-forum van 8 december;
- terugkoppelen en kaderen binnen een Europese en internationale dynamiek;
- het debat met de Belgische en Europese politieke leiders voorbereiden;
- oprichten van een verbindingscomité

Voorlopige agenda
de concrete punten waarrond we gezamenlijk zouden kunnen optreden met het geheel van de beweging:

openbare diensten
sociale en economische rechten en macht van de transnationale ondernemingen
duurzame ontwikkeling, aandacht voor de RIO+10 conferentie rond milieu en ontwikkeling in Zuid-Afrika in het najaar 2002
schuldenlast
Tobin-taks
Europese conventie

Uitdagingen

Het zal er op aan komen onze radicaliteit niet te verliezen in verschillende allianties. We moeten strategieën vinden om voldoende verbreding te kunnen waarmaken om een kritische massa te krijgen die échte veranderingen kan afdwingen. Hierbij zijn de vakbonden cruciaal. Op 13 december brachten ze 85.000 betogers in de straten van Brussel! Hoe moeten we omgaan met de aankondiging dat Brussel in de toekomst de vaste plaats zal worden voor Alle Europese topontmoetingen? En tenslotte, maar niet in het minst, moet de beweging haar openheid kunnen behouden, waarin jongeren en niet-georganiseerde individuen ten volle hun plaats hebben.

In de discussie zullen we ook aandacht moeten hebben voor de samenwerking tussen NGO's, sociale bewegingen, vakbonden, partijen. En op inhoudelijk vlak dient een tweesprong zich aan: ànders globaliseren of de-globaliseren, kwestie van de manier waarop democratie kan georganiseerd worden.

(Uitpers, maart 2002)

Copyright © 2002 by Uitpers - Info: redactie@uitpers.be 
_______________________________________________________

Ook onze Vrede info zwijgt niet als vermoord over het Forum, wel integendeel. Artikels, oproepen, commentaren... Je kan het allemaal vinden. Misschien zijn er inderdaad communicatieproblemen, maar een kleine inspanning om jezelf te informeren kan toch niet te veel gevraagd zijn, vooral niet als dat goedkoop en makkelijk kan zoals zeker mogelijk is door een initiatieven als Uitpers...

Vrede info (met verwijzing naar nummer van Vrede met meer achtergrondinformatie)

Wereld Sociaal Forum

Zoals in Vrede nr 354 werd geschreven zijn er reeds stappen gezet naar een vervolg. Een aantal organisatorische afspraken zijn genomen om het Wereld Sociaal Forum te blijven gestalte geven. Er komt een derde uitgave van de Porto Alegre bijeenkomsten. Nadien neemt India de taak over en de vijfde editie moet in Afrika plaats vinden. Tussenin moeten fora per continent deze mondiale beweging nog meer laten wortels ontwikkelen in de eigen politieke realiteit. Voor Europa is afgesproken dat in november 2002 er een Europees Continentaal Forum in Firenze, Italië wordt gehouden. We zullen dat bij ons voorbereiden met een eerste Belgisch Sociaal Forum op 21 september, en later nog een tweede in mei 2003, voor de parlementsverkiezingen..

De hoofden werden al even bij elkaar gestoken en enkele afspraken werden reeds gemaakt:
*informeren over het proces van het Wereld Sociaal Forum;
*oprichten van een Sociaal Forum in België;
*een lichte structuur garanderen rond enkele belangrijke referentiepunten zoals de principe verklaring van het WSF, de oproep van de sociale bewegingen, en de slotverklaring van het Belgisch Ngo-forum van 8 december;
*terugkoppelen en kaderen binnen een Europese en internationale dynamiek;
*het debat met de Belgische en Europese politieke leiders voorbereiden;
*oprichten van een verbindingscomité

Voorlopige agenda
de concrete punten waarrond we gezamenlijk zouden kunnen optreden met het geheel van de beweging:
*openbare diensten
*sociale en economische rechten en macht van de transnationale ondernemingen
*duurzame ontwikkeling, aandacht voor de RIO+10 conferentie rond milieu en ontwikkeling in Zuid-Afrika in het najaar 2002
*schuldenlast
*Tobin-taks
*Europese conventie
Op een vergadering in de gebouwen van het ACV in Brussel op 22 april werd volop bevestigd dat de privatisering van de openbare diensten het hoofdaandachtspunt wordt van het Sociaal Forum in België van 21 september.
Daarnaast zijn er ook andere thema's die zullen aan bod komen. Vrede stelde daar voor om zeker het onderwerp 'globalisering en militarisering' te bespreken. Wat algemeen werd aanvaard.

Volgende vergadering van deze voorbereidende groep is 27 mei.

Mijn verontschuldigingen voor de overlappingen. Ik zit op het werk en heb dus niet meteen tijd om de zaken te gaan samenvatten. Hopelijk komt deze mededeling het Forum van België ten goede en zullen meer mensen zich geroepen voelen er een bijdrage aan te leveren.

Cheers!
Merel

Wanneer gaat Indymedia beseffen dat een hele hoop mensen niet tussen komen uit angst voor de taliban van Indymedia? Die mensen vinden nu één keer hun woordvoerster in de moedige Merel. Maar meestal doen ze er gewoon een beetje treurig het zwijgen toe. Hopelijk kunnen ze zich optrekken aan de moed van Merel en Jan en durven ze in te gaan tegen de Toons en de Christophes die de sfeer op deze site grondig verzieken.

Bedankt Merel, het zijn precies die twee teksten die je via google kan vinden.
Je mag je tchador terug afnemen.

De comment met de titel 'pfff' is niet door mij geschreven. Ik schreef gisteren wel de comment met als titel 'verdeel en heers'. Ik vind het onzinnig om op elkaar te schelden en wil Christophe hier dan ook niet verwijten over een bekrompen geest te beschikken. Ik wil ook aan de 'Elke' die dit wel doet vragen om een andere naam te gebruiken of een keer naar mij te mailen.

Ik zocht naar "sociaal forum van belgië" en kreeg inderdaad niet veel relevante resultaten.

Ik zocht naar "Belgisch Sociaal Forum" op Google en vond er een verwijzing naar de site van 11.11.11: een agenda met daarop de datum 21 september 2002 (Belgisch Sociaal Forum in Brussel). Ene Rudy zou dat opvolgen. (zie http://www.11.be/standpunten/perskalender.htm)
Een tekst van Dirk Barrez op de site van het Fonds Pascal Decroos vermeldt ook een Belgisch Sociaal Forum dat in september dit jaar zou plaatsvinden.

Ja! We hebben nu dus een datum gevonden!

Nu nog wat deftige communicatie vanwege de mensen en organisaties die in Porto Alegre besloten hebben om ook zo'n forum te organiseren op Belgisch vlak, en het komt wel helemaal goed...

Het probleem is blijkbaar dat dit Sociaal Forum nog steeds een beetje SF is, aangezien die nog niet bestaat -althans niet in de feiten- en dat er toch maar bitter weinig wordt gecommuniceerd over het oprichten ervan.

Voorstanders van dialoog en samenwerking: neem contact op met 11.11.11, Oxfam, Attac, de vakbonden en de anderen die vanuit België aanwezig waren in Porto Alegre (zij hebben zich voorgenomen om een dergelijk initiatief op Belgisch vlak te organiseren) en eis meer openheid of inspraak rond dit forum. September is nog veraf. Veel kan nog gebeuren. Deuren kunnen worden opengemaakt (of dichtgeslagen). (Si la montagne ne vient pas à nous, on va à la montagne!!!)

Eén ding is zeker: Porto Alegre II heeft maar zoveel volk kunnen aantrekken omdat ze erover communiceerden. Maanden op voorhand was er al van alles en nog wat te vinden op hun website: discussies, teksten, inschrijvingsformulieren, oproepen voor vrijwilligers, ... Deze openheid mis ik hier toch wel i.v.m. dit Sociaal Forum. Maar: "het kan verkeren", zoals Bredero ook al zei.

Elke reactie van jouw hand (in deze topic, ik volg niet alles hoor) is doorspekt van negatieve commentaren, persoonlijke opmerkingen, zonder dat er ook maar een hoopvolle of positieve noot aan bod komt. Dus, vertel me eens, Christophe waarom je hier nog verder zou posten? Wil je dan maar ineens iedereen deprimeren omdat jij zo'n pessimistische attitude aanneemt?

Christophe zegt: "Via twee verschillende zoekmachines ben ik op zoek gegaan naar informatie over het Sociaal Forum van België. Zowel google als alltheweb leveren GEEN RESULTAAT op. Als je Belgisch Sociaal Forum intikt krijg je bij google 9 results. Bij alltheweb 3.
Het Belgisch Sociaal Forum lijkt even open en democratisch als de loge van Karel De Gucht, Koen Raes en Yves Desmet."

Dus als je wél relevante artikels gevonden hebt, waarom dan eerst beweren dat je niets gevonden hebt en je vervolgens zo negatief uitlaten over mijn post? Ik heb je zoekbewerking niet ter controle opnieuw gedaan, heb gewoon een paar teksten genomen die op mijn pc staan omdat ze hier -op m'n werk- gemaakt zijn.

Ik dacht alleen maar behulpzaam te zijn, aangezien de informatie over het forum schaars genoemd werd. Daarbij zou ik er wel op willen wijzen dat Google ook niet alles is en dat je soms toch wel op zoek moet gaan naar specifiekere bronnen, wie weet wel eens even vanachter je pc komen...? Heb je ooit gehoord van tijdschriften? Mailings? Telefoon?

Ergens is dit inderdaad ook wel een zwakheid van de beweging: niet zo vlotte communicatie en daardoor ook niet zo'n vlotte mobilisatie. De meeste organisaties beschikken eenvoudigweg niet over de middelen om de massamedia te bespelen (oke, internet wel, maar niet iedereen hééft internet thuis). De financiële situatie IS zo, de middelen zijn slechts de middelen die er zijn. Een beetje begrip is misschien op zijn plaats? In ieder geval meer dan een uithaal omdat de informatie niet dagelijks netjes in je bus wordt gedropt, of moet er misschien iemand in je oor komen fluisteren hoe het staat met het Sociaal Forum? Dit is belachelijk en jij gedraagt je in mijn ogen een beetje als een verwend kind: ik wist van niets en dat is jullie fout.... ("jullie moeten er maar voor zorgen dat ik geinformeerd word", zou ook kunnen)

In elk geval draag je met je (volgens mij nogal impulsieve en geëmotioneerde) uitlatingen in geen enkel opzicht bij tot een constructieve dialoog. Ik lijk hierin ook niet helemaal alleen te staan. Ik hoop dat ik andere mensen misschien wel heb kunnen helpen met de artikels en de URL van Uitpers.

Wel vergeten vermelden waar je je aboneeert op Uitpers:
http://www.uitpers.be

Cheers!
Merel

Besten,

Enkele maanden geleden heb ik op een avond al mijn werk aan de kant geschoven om zo snel mogelijk een verslag van de eerste vergadering van het Europees Sociaal Forum te vertalen in het Nederlands. Na enkele uren werk postte ik dat op de site van Indymedia. Er kwam geen enkele reactie op. Idem met een verslag van een vergadering Belgisch Sociaal Forum. Of wacht, daar kwamen twee reacties op. Of was het omgekeerd, ik weet het niet meer. Christophe heb ik toen alleszins niet gehoord. (Juist op datzelfde moment zat hij op een andere pagina in zijn gekende zure stijl weer een of ander robbertje te vechten.)

Een aantal maanden later hoorde ik hem op de edito-lijst al eens de vraag stellen of iemand meer wist over BSF. Ik voelde de nattigheid al komen. Het BSF/ESF staat open voor iedereen, je hebt jezelf maar uit te nodigen (zoals dat bij Indymedia ook het geval is). Je zal begrijpen dat het onbegonnen werk is om iedere bestaande organisatie in Europa aan te schrijven. Maar Christophe ... die zit liever langs de kant te klagen dat hij niet persoonlijk uitgenodigd werd. Misschien Christophe, als het niet teveel gevraagd is, kon je zelf eens wat informatie ingewonnen hebben. Je kent genoeg mensen om te weten waar je terecht kan.

Euh, Merel,

ik liet me niet negatief uit over jouw post.

Sommige leukerds proberen hier verwarring te zaaien door stomme commentaren te posten tussen de discussies door.

Die tchador-opmerking was een sneer naar die mensen die het over de taliban hebben.

Blijft een feit dat het BSF zeer onbekend is. Ik volg de zaken nogal goed op. Heb de vraag al eens zonder antwoord te krijgen, gesteld op de discussielijst zoals Stijn zo fijntjes weet op te merken.
In plaats van nattigheid te voelen, had hij toen beter een antwoord gegeven.

Het spijtige van heel de zaak is natuurlijk dat het oorspronkelijke artikel van Toon door de handige beweging van Jan D. onbesproken blijft.

Het is een artikel van iemand aan de basis. Dit soort mensen wordt heel zelden aan het woord gelaten. Hij stelt volgens mij heel pertinente vragen. Ik weet dat hij een gevoel vertolkt dat bij heel wat mensen leeft.

Doordat Jan D. niet ingaat op de inhoud, maar de discussie meteen afleidt naar taalfouten en nevenkwesties, blijft het artikel onbesproken.

Trouwens wie is hier het klein kind: "Als jullie mij weer uitschelden, doe ik niet meer mee."
Het moet van de kleuterklas geleden zijn dat ik die dit soort reactie nog hoorde.

Eerste reactie:

Ik vond dit een zeer intressant artikel,.... en bergijp niet goed waarom het hier ontaard in een schelpartij van jewelste.
Sorry hoor het is niet alleen Christoph er zijn er nog wel die er wat van kunnen moet ik zeggen.

Ondertussen gaat het artikel volledig de mist in.

Mijn voorstel, ik post het opnieuw en dan kunnen we opnieuw proberen een debat te hebben over wat in het artikel staat.

Cheers
han

Weet je wat echt maf is? Je doet zolang je best om iets te brouwen waardoor mensen zich op deze site een beetje volwassener zouden gedragen en elkaar niet persoonlijk zouden aanpakken. Dan doe je enkele maanden andere dingen, laat de site voor wat het is, komt even spieken omdat je er terug zin in hebt gekregen, en wat zie je dan?

Some things never change. Dezelfde mensen, dezelfde rituelen, hetzelfde haantjesgedrag, dezelfde beschuldigingen,...

We zullen in de toekomst eens krachtig manu a manu moeten spreken, mensen. Op deze manier bereik je volgens mij werkelijk niks.

"Ik vond dit een zeer intressant artikel,.... en bergijp niet goed waarom het hier ontaard in een schelpartij van jewelste."

Je begrijpt het niet goed???

Een scheldpartij???

Op INDYMEDIA dan nog???

Toevallig WEER als er kritiek wordt gegeven op een pro-pvda schrijfsel???

Wat een toeval hé Han. Gelukkig dat jij er nog bent om - als superneutrale figuur - de verdediging van Christophe op jou te nemen.

Nu ja, ik geef je het voordeel van de twijfel Han. Ik ga ervan uit dat jouw haatgevoelens tegenover Jan en jouw PVDA-sympathieën hier niets mee te maken hebben. Laat me je helpen om de situatie beter te vatten:

- Als ik een comment schrijf met als titel: 'Han, veeg die stoom van je bril', en dan een kleurrijkke karikatuur van je maak waarin ik de spot met je drijf. Zou dat dan niet een ietsiepietsie kunnen aanleiding geven tot scheldpartijen?

- Als ik alle argumenten van de tegenpartij consequent negeer, en mij daarentegen toespits op één onnozele opmerking over spelling, zou het dan niet kunnen dat het mij aan de wil (of de capaciteiten) ontbreekt om een inhoudelijke discussie te voeren?

- Wat denk je van de aanhoudende kritiek op indymedia dat de andersdenkende mensen hier steeds weggepest worden? Blijven negeren, dan gaat het wel over?

- Ik lees dat Indymedia normaal gezien scheldartikels onmiddelijk delete.... behalve als Christophe ze schrijft? Nieuwe regelementen toegevoegd terwijl ik even weg was? Of mag je wel schelden als je hier en daar ook wat 'argumenten' ertussen zet?

Als 'onafhankelijke media' betekent dat je iedereen waar je het niet mee eens bent de huid mag volschelden om zo je hegemonie te doen zegevieren, geef mij dan maar De Morgen. Yves Desmet mag dan een idioot zijn, hij doet tenminste niet alsóf ik in zijn krant iets te zeggen heb.
Scheld en verdraai maar zoveel je wilt, ik ben dat toch al gewoon, maar geef aub wel antwoord op mijn vragen.

El Pimo

Jan, Christophe, Elke(nee niet de enige echte, wel die van ppfftt)...allez, huphuphup...de salon uit.
Ga maar effe een sigaretje roken op de veranda.

En toch was jij begonnen, Jan.

Verder ... volledig akkoord, Han.
Toon, ik ken je wel niet...toch goed artikel. Leuke stof.

Woody.

Ah, ik snap het en had je (Christophe) inderdaad toaal verkeerd begrepen, dacht namelijk dat je sarcastisch was. Vooral omdat het tweede deel van de boodschap duidelijk wel misprijzend was. Vergeef me mijn te snelle reactie.

Merel

Mijn mond valt open. Nooit gedacht dat het publiceren van dit artikel (dat eigenlijk al een tijdje rondcirculeert, maar nooit werd gepubliceerd) zulke emoties kon opwekken.
Ik vind het persoonlijk een artikel dat goed de algemene teneur van - let wel- "sommige" NGO en vakbondsleiding weergeeft. Daarmee niets kwaad over de NGO's en de basis die erg hun best hebben gedaan om wel te mobiliseren en infrastructuur te leveren.
Toch zit er een kern van waarheid in het artikel.
Neemt niet weg dat de "anti's", de "anders" of de "democratische" globalisten moeten kunnen blijven samenwerken. Maar dan wel liefst op een gelijkwaardige basis. Dat wil dan ook zeggend dat wanneer er een BSF zou worden georganiseerd, alle groepen worden betrokken. Bij mijn weten is dat "nog" niet gebeurd. Maar ik heb er vertrouwen in dat daar verandering zal komen :-)

Kort samengevat stelt het artikel volgens mij het volgende probleem.
Tot voor Seattle zat het middenveld opgesloten in het keurslijf van de verzoening. Door Seattle en een nieuwe beweging kwam daar verandering is.
Het gevaar is groot dat deze beweging nu ook in dat keurslijf wordt gedwongen, maar de auteur geeft aan dat meer dan waarschijnlijk niet zal lukken.

Een paar feiten :

Zelf zat ik na Seattle, Amsterdam en Praag in debatten men mensen van gote NGO's die zich op mij boosmaakten. We hadden het hen onmogelijk gemaakt om deel te nemen aan de conferentie (WHO, Wereld Bank, IMF), want ook voor hen blokkeerden we de toegang. In plaats van in de activisten op straat bondgenoten te zien zagen ze in ons een bende ongeregeld die de orde (het verzoenings model) kwamen verstoren.
In 2001 was binnen 11.11.11 het debat nog aan de gang of ze nu al dan niet deel uitmaakten van deze beweging. Gelukkig vonden ze van wel.

D14 onstond in januari 2001, alle NGO's en vakbonden werden steeds opnieuw uitgenodigd voor de vergaderingen. Pas op 20 oktober besloten een aantal NGO's mee te betogen enkele weken later in Brussel.

Deze beweging bracht duidelijk een nieuwe dynamiek op dreef. Bewegingen als Attac, Indymedia, D14, .... werken op een andere manier dan vele NGO's, maar ook hun discours, hun analyse, hun eisen, .... zijn veel scherper dan deze die we gewoon zijn in het midden veld.
Voor het eerst sinds '89 is er terug een beweging die wezenlijk de markt, het kapitalisme, .... durft te bevragen.
Nog erger er lopen honderden jongeren met Ché rond, er zijn Grote Anarchistische betogingen, er zijn wilde street Party's georganiseerd door "Collectieven", .... In Genua betogen min of meer honderdduizend syndicalisten mee die uitdrukkelijk verbod kregen van de vakbondsleiding om te betogen, ....

Er is een dynamiek die ontsnapt aan de traditionele partijen en organisaties, en dat zien we zelfs electoraal in Europa.
In Frankrijk haalt radikaal links meer dan 10% van de stemmen
In Nedereland haalt de SP 9 zetels
In Belgie haalde PVDA 5 verkozen gemeenteraadsleden, leef haalde er meerdere de KP haalde er één in Oostende, ....
...

In Frankijk is PS razend op radikaal links : het is jullie fout dat wij verloren.
In Nederland is er een ware haatkampanje tegen radikaal links.
In de VS zou het fout zijn van de groenen dat Bush verkozen werd.

En tegen die hel achtergrond post Toon zijn artikel.
We moeten opletten of we gaan verzinken in het "verzoenings model".

Wat Jan D bezielt begrijp ik niet, maar blijkbaar is voor hem ongehoord dat Toon de vraag op een degelijk manier stelt.
Ik begrijp niet dat Jan zo te keer gaat omdat de vragen die Toon stelt volgens mij zeer pertintent zijn.
Voor Jan is het artikel van Toon niet meer dan een ongenuanceerde analyse, een potje zinloos natrappen, en staat het vol "fietelijk onwaarheden" met andere woorden leugens dus.
Met andere woorden Toon is gewoon een ordinaire leugenaar.

Je moet niet denken dat Jan ook maar enige moeite doet om dat te staven,...
Integendeel de man die zo oproept voor de eenheid gaat dan over tot een potje schelden op alles en iedereen en liegt er tussendoor nog een potje op los.
Ge moet het maar doen.

# LSP en de PVDA dat zijn voor Jan gewoon tot niets meer in staat zijn dan vuilzakken uitdelen.
# Het platform van D14 was weldegelijk tegen het Europa van het kapitaal, het was tegen het huidige Europa. (je kan het lezen op http://www.d14.be) en in die zin zoals Toon zegt anti-Europees.
# D14 riep natuurlijk oorspronkelijk op voor een cordon Sanitair, dat staat zelfs zo op de eerste flyers. Men wilde niet de direkte confrontatie aangaan en precies daarom een Cordon Sanitair aanleggen rond Laeken. Bovendien deed de ploeg van D14 ook verschillende directe acties, bezetten stadhuis ... Het is precies onder druk van NGO's dat er werd afgestapt van het Cordon Sanitair.
# Anti - anders - democratisch globalist. ... Als dit geen zinvolle discussie is Jan waarom besteed je er dan een parragraaf aan.
# Natuurlijk was het wel zo dat In Gent, Luik en Brugge de NGO's de belangerijkste organisatoren waren. EN wat dan nog Jan, ik was erbij in Gent, zonder de mensen van 11.11.11 was dat nooit zo goed geweest.
Natuurlijk deden Attac, Indymedia, .... ook mee. Wie ontkent dat hier. Voor 11.11.11 was Gent het belangerijkste mobilisatie moment van het jaar. Goed toch.
# De vierde internationale.
Op 20 oktober was er in Gent een vergadering tussen D14 en de NGO's die vergadering werd geleid door één van topmannen van de 4° Internationale en Attac Frankrijk.
Voor jan is die vergadering Science fiction, nochthans was hij er zelf bij, ik ook en werd de hele vergadering gefilmd door een ploeg van RTBF. Nog meer, Jan lag mee aan de oorsprong van die vergadering, precies omdat hij wilde dat NGO's en D14 samen zouden betogen.
Toon vind het spijtig dat D14 daardoor zoveel water in zijn wijn heeft moeten doen. Ik denk dat na 14 december veel mensen binnen D14 dezelfde bedenking hebben gemaakt. En ik ken zelfs mensen van de 4° internationale die die bedenking hebben gemaakt.
Intressant is ook dat Toon niet eens het woord Trotskysten gebruikt (en ik denk dat dat bewust was), terwijl Jan er zijn titel van maakt. Pim loopt alvast met open armen in de val.
# Over de vakbond. Ik ken Toon niet goed, het enige dat ik weet is dat hij van het ACV is, ik gaf op D14 de GSM door aan Christoph, precies omdat Toon in een groepje van het ACV liep. Maar voor Jan is Toon natuurlijk geen syndicalist,...

En dan komt daar die reactie van Chritsoph.
Het is waar, een onnozele reactie die alleen maar polariseert.

Maar Jan zijn reactie is leerrijk.

In zijn eerst reactie suggereert hij dat Toon uit één of andere hoek komt, zegt hij dat het syndicaal debat moet overgelaten worden aan syndicalisten, ....
Maar ... hij kent Toon, hij weet dat die man van ACV is. Waarom maakt hij dat niet duidelijk in zijn eerst reactie.

In diezelfde reactie herleid hij het hele artikel van Toon tot een politieke triller. "Attac wordt verdacht gemaakt".
Maar dat is helemaal niet zo. Toon die wil enkel de vraag stellen of dit de te volgen strategie moet zijn.

De vraag die ik me stel bij de reactie van Jan is wat er in godsnaam mis met het stellen van dergelijke vragen. Waarom ben jij zo boos Jan, waarom zie jij in dit artikel de verdoken strategie van klein links dat zo snel mogelijk nieuwe leden wil maken. Mogen mensen geen vragen meer stellen, mogen ze niet meer proberen hun visie op papier te zetten, ....

Merel die geeft om haar manier weer dat ze met identiek dezelfde vragen zit als Toon, en zegt dat te doen met knikkende knieën.

Elke volgens mij begrijp je Toon verkeerd.
Toon geeft precies aan dat deze beweging plots een nieuwe mobilisatie capapiciteit heeft die er voordien niet was. Toon zegt precies dat er tal van jonge op straat kwamen die niet direct bij één van klassiek organisaties thuis horen. FACE IT Elke : Jij en Toon zeggen eigenlijk hetzelfde.

Ik bergijp dat een aantal mensen kritiek hebben op de manier waarop Christoph hier het debat voert, die kritiek is meer dan terecht.
Maar dat Christoph hier stoeme dingen doet kan toch niet goedpraten dat men dat zelf ook gaat doen:
Taliban volgens de ene.
middelmatig volgens de andere
bekrompen geest volgens nog iemand.

Het feit dat dit artikel zoveel stof doet opwaaien is al een aanduiding dat het ergens hout snijdt. Het raakt zere tenen en dat zegt op zich al genoeg.

Sommige dingen mogen niet gezegd worden of worden niet graag gehoord in het Belgiqueske. Het artikel, of beter de discussietekst van Toon, is daar een voorbeeld van. Wat men ten alle prijze tracht te verzwijgen is meestal het meest interessante.

Toon vertolkt een dissident geluid binnen een groot gedeelte van wat zich progressief noemt. Daar zal hij zijn stem echter nooit kunnen laten horen.Censuur weet je wel, of dacht je dat wij zo ruimdenkend zijn in het Vrije Westen? Ik kan je uit eigen ervaring een hele lijst van organisaties en zogenaamd democratische partijen opsommen die de vrije meningsuiting actief beperken of dat pogen te doen. Maar ik zal niet beginnen te schelden. Het feit alleen al dat Indymedia noodzakelijk is, is daar het beste bewijs van. Mochten de NGO's en de vakbonden een vrije meningsuitingpolitiek hanteren dan was Indymedia niet nodig.

Schelden doet men bij gebrek aan argumenten of overtuigingskracht.

Soms leert de ervaring iets, zelfs meer dan een hele boekenkast. Toon is een insider van zowel grote NGO's als van de vakbond. Hij weet waarover hij het heeft, uit ervaring. Velen hebben die ervaring niet en kunnen het zich zelfs niet inbeelden.

Dat de auteur van het artikel de zaken scherper schrijft dan ze eventueel zijn is geen probleem. Een microscoop vergroot ook het object om te zien hoe de zaken werkelijk in elkaar zitten. De overdrijving is de microscoop van de sociale wetenschappen, schreef een Hollands filosoof.

Ik laat me niet in met de details, maar met de essentie van het artikel. Het artikel gaat over macht, tracht die macht bloot te leggen. Dat is heel materialistisch. Het is eigen aan diegenen die de macht uitoefenen (ook binnen links) of ermee in alliantie gaan, die machtskwestie te verdoezelen of te ontkennen. (Idealisme is het keurmerk van de heersers, helaas ook binnen links.)

Concreet. De auteur beschrijft minstens een viertal evidenties.
1. Net als dat overal binnen de maatschappij het geval is, is er ook binnen links een permanente machtsstrijd aan de gang. Wie dat niet ziet herleidt de slogan ‘Eenheid in de verscheidenheid' tot romantiek. Met dergelijke naïviteit komen we niet vooruit.
2. Die machtsstrijd is ongelijk, opnieuw zoals dat ongeveer overal is. Er zijn binnen links groepen met veel macht en middelen en anderen met veel minder. Bovendien is de rechterzijde hier meebepalend. Bepaalde progressieve groepen kunnen in de media of door het establishment op sympathie rekenen, anderen worden gecriminaliseerd. Binnen de linkerzijde heb je m.a.w. farizeeërs en melaatsen, of mensen die het wagen met de melaatsen aan tafel te zitten. Ik weet er alles van. Het feit of je tot deze of gene categorie behoort ligt nogal zeker in het verlengde van het politieke programma en hoe gevaarlijk dat is voor het establishment.
3. Het is nogal wiedes dat zowat elke dynamische speler op het veld zijn voordeel tracht te halen uit een schijnbare krachtige beweging als de agb. Ik kreeg deze week – het is toeval, of misschien juist niet – een uitnodiging van de KP om aan te sluiten bij de ‘Vlaamse radicale jongeren', info bij Jan D. Het is ook duidelijk dat de sociaal-democratie een bijzondere aandacht vertoont voor de agb. Dat is ook logisch In hun plaats deed ik hetzelfde. De twee citaten in het artikel van Toon spreken nogal voor zich.
4. Dat in België en meer nog in Vlaanderen de mobilisatie tot voor kort werd gemonopoliseerd door de grote NGO's en de vakbonden, daar kan je niet naast kijken. Dat de agb dat kwam en komt doorkruisen en dat bijgevolg de twee hoofdspelers dat trachten te beletten is dan ook meer dan logisch. Of we dat okee vinden is uiteraard een andere zaak.

De toekomst staat misschien niet aan ‘onze' kant, maar zal wel heel snel duidelijk maken of en in welke mate de uitspraken van Toon hout snijden. Aan Toon en iedereen om dat op te volgen en daar de conclusies uit te trekken.

Marc Vandepitte

Het feit dat dit artikel zoveel stof doet opwaaien is al een aanduiding dat het ergens hout snijdt. Het raakt zere tenen en dat zegt op zich al genoeg.

Sommige dingen mogen niet gezegd worden of worden niet graag gehoord in het Belgiqueske. Het artikel, of beter de discussietekst van Toon, is daar een voorbeeld van. Wat men ten alle prijze tracht te verzwijgen is meestal het meest interessante.

Toon vertolkt een dissident geluid binnen een groot gedeelte van wat zich progressief noemt. Daar zal hij zijn stem echter nooit kunnen laten horen.Censuur weet je wel, of dacht je dat wij zo ruimdenkend zijn in het Vrije Westen? Ik kan je uit eigen ervaring een hele lijst van organisaties en zogenaamd democratische partijen opsommen die de vrije meningsuiting actief beperken of dat pogen te doen. Maar ik zal niet beginnen te schelden. Het feit alleen al dat Indymedia noodzakelijk is, is daar het beste bewijs van. Mochten de NGO's en de vakbonden een vrije meningsuitingpolitiek hanteren dan was Indymedia niet nodig.

Schelden doet men bij gebrek aan argumenten of overtuigingskracht.

Soms leert de ervaring iets, zelfs meer dan een hele boekenkast. Toon is een insider van zowel grote NGO's als van de vakbond. Hij weet waarover hij het heeft, uit ervaring. Velen hebben die ervaring niet en kunnen het zich zelfs niet inbeelden.

Dat de auteur van het artikel de zaken scherper schrijft dan ze eventueel zijn is geen probleem. Een microscoop vergroot ook het object om te zien hoe de zaken werkelijk in elkaar zitten. De overdrijving is de microscoop van de sociale wetenschappen, schreef een Hollands filosoof.

Ik laat me niet in met de details, maar met de essentie van het artikel. Het artikel gaat over macht, tracht die macht bloot te leggen. Dat is heel materialistisch. Het is eigen aan diegenen die de macht uitoefenen (ook binnen links) of ermee in alliantie gaan, die machtskwestie te verdoezelen of te ontkennen. (Idealisme is het keurmerk van de heersers, helaas ook binnen links.)

Concreet. De auteur beschrijft minstens een viertal evidenties.
1. Net als dat overal binnen de maatschappij het geval is, is er ook binnen links een permanente machtsstrijd aan de gang. Wie dat niet ziet herleidt de slogan ‘Eenheid in de verscheidenheid' tot romantiek. Met dergelijke naïviteit komen we niet vooruit.
2. Die machtsstrijd is ongelijk, opnieuw zoals dat ongeveer overal is. Er zijn binnen links groepen met veel macht en middelen en anderen met veel minder. Bovendien is de rechterzijde hier meebepalend. Bepaalde progressieve groepen kunnen in de media of door het establishment op sympathie rekenen, anderen worden gecriminaliseerd. Binnen de linkerzijde heb je m.a.w. farizeeërs en melaatsen, of mensen die het wagen met de melaatsen aan tafel te zitten. Ik weet er alles van. Het feit of je tot deze of gene categorie behoort ligt nogal zeker in het verlengde van het politieke programma en hoe gevaarlijk dat is voor het establishment.
3. Het is nogal wiedes dat zowat elke dynamische speler op het veld zijn voordeel tracht te halen uit een schijnbare krachtige beweging als de agb. Ik kreeg deze week – het is toeval, of misschien juist niet – een uitnodiging van de KP om aan te sluiten bij de ‘Vlaamse radicale jongeren', info bij Jan D. Het is ook duidelijk dat de sociaal-democratie een bijzondere aandacht vertoont voor de agb. Dat is ook logisch In hun plaats deed ik hetzelfde. De twee citaten in het artikel van Toon spreken nogal voor zich.
4. Dat in België en meer nog in Vlaanderen de mobilisatie tot voor kort werd gemonopoliseerd door de grote NGO's en de vakbonden, daar kan je niet naast kijken. Dat de agb dat kwam en komt doorkruisen en dat bijgevolg de twee hoofdspelers dat trachten te beletten is dan ook meer dan logisch. Of we dat okee vinden is uiteraard een andere zaak.

De toekomst staat misschien niet aan ‘onze' kant, maar zal wel heel snel duidelijk maken of en in welke mate de uitspraken van Toon hout snijden. Aan Toon en iedereen om dat op te volgen en daar de conclusies uit te trekken.

Marc Vandepitte

Sorry vriend(inn)en,

Op 13 juni had ik Centrum Ten Bergin Gent besteld om publiek een kritiek te formuleren op de tekst van Jan Dumoulyn over de globaliseringsbeweging. Dit als poging om het soort haantjesgevechten die meermaals ontstaan op Indymedia en waar Jan Dumoulyn herhaaldelijk een rol in speelde om te buigen tot een gesprek.

Ik zit hier om allerlei redenen (familaal, werk en voorbereiding dag economische democratie) tot over mijn oren in 't werk.

Ik maak een schriftelijk antwoord op de tekst van Jan Dumoulyn, stuur die door, en doe een nieuw voorstel voor debat.

Raf Verbeke
0497.23.07.60.