arch/ive/ief (2000 - 2005)

Met de dodelijke aanslag op "professor Pim" kan ultrarechts Europa weer hoop krijgen. Na het uiteindelijk nog beperkte sukses van Le Pen tijdens de presidentsverkiezingen in Frankrijk, wordt de kritiek op de Nederlandse rechterzijde, die met de opkomende populariteit van Fortuyn gevaarlijk dicht bij fascisme ging en gaat aanleunen, eventjes opzij geschoven. De parlementsverkiezingen van 15 mei gaan gewoon door, ook al is de kans groot dat de lijst Fortuyn daar een monsterscore gaat halen dankzij de emotie van het moment. Het is dan wachten op de volgende verkiezingen om het volk nog eens te raadplegen over haar wensen. Tegen die tijd is de beweging van Fortuyn misschien niet eens meer bestaande, door onderlinge twisten. Massamedia-democratie op zijn slechtst dus.

Ook is de verontwaardiging over de aanslag buiten proportie. Over de motieven is immers nog niets bekend. Ik wens niemand de doodstraf toe en dus ook Fortuyn niet. Maar de man was zo onbetrouwbaar dat het me niet zou verwonderen als er nog vanalles boven zou drijven over de beweegredenen voor deze moord. Wraak? Wellicht. Maar waarom? Een wanhoopsdaad van een linkse man? Misschien, maar dan ook.. strategisch erg onverantwoord en moreel gezien niet legitiem.

Nieuw-rechts, een heterogene stroming binnen het rechtse staatkundige landschap, wordt in de slachtofferrol geduwd. Waarmee het haar kruistocht tegen links gemakkelijk kan voortzetten. Nieuw-rechts is misschien nergens in Europa zo invloedrijk als in Nederland. Volgens het beproefde nieuw-rechtse recept worden reactionaire ideëen in een nieuw kleedje gestoken door er een beperkt aantal progressieve attitudes aan te koppelen. Waar vroeger milieuzorg daarvoor nogal populair was (cfr. eco-fascisme en rechtse diepte-ecologie), zijn het sinds Fortuyn ook in grote mate homostrijd, niet-vervolging van soft-drugs gebruik en afgeven op bureaucratie die opgang kennen.

Fortuyn koppelde conservatisme aan amoraliteit. Duidelijk repressieve antwoorden op kleine criminaliteit, sociaal-economische afbraak en sympathie voor rechts-individualisme werden gekoppeld aan een no-nonsense aanpak van vluchtelingen en onverschilligheid tegenover pornografie, autochtoon seksisme en machtsmisbruik. Daarmee speelde hij in op de nihilistische mentaliteitsverandering in de Nederlandse samenleving.

Het is nu wachten op de volgende Pim Fortuyn. Misschien duikt die sneller in een ander Europees land op dan in Nederland. Intussen moet de kritiek op nieuw-rechts, dat intellectuele, onbetrouwbare clubje ongeregeld, volop voortgezet worden. Met in het achterhoofd de slagzin "het doel heiligt niet de middelen". Dat is ook één van de ideëen die tot de (morele) kern van het anarchisme behoren. Er is dus niets ultralibertair aan Fortuyn, wat Yves Desmet ook mag beweren. Hoogstens was hij nogal libertarisch, wat ook weleens (verwarring scheppend) "rechts-libertair" wordt genoemd. Pim Fortuyn, Alain de Benoist, Guy de Martelaere en andere nieuw-rechtsen.. hun strijd is nog lang niet gestreden, en de sympathie die ze in extreem-rechtse kringen opwekken is nog lang niet gekoeld.

de redenen van de dader zijn nu wel bekend: Fortuyn was tegen dierenrechten
http://www.rtl.nl/actueel/rtlnieuws/queenmum.xml/view/actueel/rtlnieuws/2002/05_mei/07/binnenland/verdachte_moordfortuyn.xml

en hier een artikel van de dader:
http://www.animalfreedom.org/paginas/column/volkertvandergraaf.html

...ik dacht toch niet dat het links was dat de media in handen heeft, en al evenmin dat het linkse discours momenteel het publieke debat beheerst. Dus wat voor een flauwekul verkoop je eigenlijk, vetkuif?
Verder wou ik je er nog eens op wijzen dat als jullie je nog steeds (echt, heus? bestaat dat obscure clubje nog??) per se 'national bolchevic' willen noemen (overigens 2 van de minder fraaie dingen die je jezelf kan aandoen), leer het dan eerst eens goed schrijven.
Met vriendelijke groeten...

...verwijder mijn vorige bijdrage dan ook maar als je die nationaal-bolsjewiek er afgesmeten hebt.