Roze Zaterdag : herdenking van de Stonewall-rellen by gunther lippens Monday May 06, 2002 at 04:22 PM |
gunther.lippens@intec.rug.ac.be |
Roze Zaterdag was voor het anarcho-queer collectief Klub Radikal ook een dag van afscheid aan twee prachtige mensen, Sylvia Lee Riveira en Daniel Guerin. Op de heel queeny en camp versierde vrachtwagen waren herinneringsspandoeken en -teksten aangebracht ter appreciatie van hun levens die doorspekt waren met een voortdurend streven naar een vrijheid zonder compromissen.
Sylvia Lee Rivera, een veteraan van de Stonewall rellen in 1969, stierf op 19 februari dit jaar aan leverkanker. Zij werd 50. Op de drempel van The Stonewall Inn in Christopher street, West Village, NYC, waar in 1969 drie dagen rellen uitbraken als uitbarsting van jarenlange pesterijen van transgenders door de New Yorkse politie, werd haar as verstrooid. Op 28 juni riep ze daar, toen haar partner vroeg of het nu echt geen tijd was om wat propere kleren te gaan zoeken : "Are you nuts? I'm not missing a minute of this! It's the revolution!" Sylvia was een libertaire, lange tijd dakloze straat-travestie, die vanaf haar 11-de op Times Square haar tijd doorbracht. Ze richtte STAR op, "Street Transvestites Action Revolutionaries" op in NY in 1970 en was een van de medebedenksters van de allereerste Gay Pride in Ney York in 1970. De Gay Prides die in vele landen plaats hebben zijn een herdenking van de rellen rond de Stonewall Inn van juni 1969. In de meeste landen gaan de Gay Prides door in juni, alhoewel sommige Gay Prides heel wat vroeger vallen (zoals in Belgie, meestal begin mei). Het toont het belang aan van die rellen, die het begin inluidden van de geboorte van heel wat holebi-organisaties, die vanaf dat moment met stijgende zelfzekerheid actie voerden en niet meer om kompassie vroegen maar hun rechten opeisten.
Tijdens de Stonewall rellen, waren de blocks in de buurt rond Christopher street toneel van een nooit tevoren geziene uitbarsting van woede en opstandigheid. Het startte met het gooien met wat kleingeld naar de stadspolitie die in grote getale aanwezig waren. Even later werden wat travesties opgepakt en in een politie-van gezet … waar ze na een korte tijd weer uit liepen langs de andere deur. Een paar uur later werd een molotov coctail gegooid naar de politie die zich bang verschanst hadden in de Stonewall-bar terwijl de transgenders de straten bezetten. Glasscherven aan alle kanten, in de fik gestoken vuilnisbakken. Alles begon "uit de hand te lopen", in dergelijke mate dat de in de Stonewall-bar opgesloten politie-officier een code doorseinde naar Washington om speciaal getrainde commando's (die voor Vietnam waren opgeleid) naar NY te sturen om de rellen de kop in te drukken. Met veel machtsvertoon kwamen die in NY aan … om het onderspit te delven, twee opeenvolgende dagen. Als er dagen waren dat politie- en militair machismo een flinke deuk kreeg, dan was het wel op die dagen in Christopher street, waar elitetroepen het onderspit dielven tegenover street transvestites.
"Hell hath no fury like a drag queen scorned." - Sylvia Rivera. (+ 2002)
Daniel Guerin was een revolutionair Frans activist. Lange tijd militant geweest in de CGT, anti-imperialist die de slachtoffers van de Franse agressie in Indochina ondersteunde. Hij was homo-activist bij het "Front Homosexuel d'Action Révolutionaire" (FHAR) en van zijn hand is het boek "Homosexualité et révolution. (Saint-Denis, Ventduch'min, 1983) " Hij schreef een uitermate gewaarde introductie op de traditie en de politiek van het anarchisme. Op de herdenkingsplechtigheid van de UTCL waren delegaties aanwezig van de Franse Anarchistische Federatie, afdelingen van de CFDT, Radio Libertaire (Parijs), de spaanse vakbond CNT, de Italiaanse Federatie van Communistische Anarchisten, de Zwitserse Libertair-socialistische Organisatie, Mohammed Harbi (veteraan Algerijnse oorlog) en werden berichten van oa. de PLO voorgelezen. Als eerbetoon aan en als afscheid van Daniel Guerin droeg Klub Radikal een spandoek mee in de optocht van Roze Zaterdag met "Gros bisoux @ Daniel Guerin".
<<< Le révolutionnaire prolétarien devrait donc se convaincre, ou être convaincu, que l'émancipation de l'homosexuel, même s'il ne s'y voit pas directement impliqué, le concerne au même degré, entre autres, que celle de la femme et celle de l'homme de couleur. De son côté, l'homosexuel devrait saisir que sa libération ne saurait être totale et irréversible que si elle s'effectue dans le cadre de la révolution sociale, en un mot que si l'espèce humaine parvient, non seulement à libéraliser les moeurs, mais, bien davantage, à changer la vie. Cette convergence, pour être crédible et effective, implique une révision fondamentale de la notion même de révolution sociale. Le capitalisme d'Etat des pays de l'Est est autant à rejeter que le capitalisme privé de l'Ouest. Seul un véritable communisme libertaire, antiautoritaire, antiétatique serait à même de promouvoir la délivrance, définitive et concomitante, de l'homosexuel et de l'individu exploité ou aliéné par le capitalisme. >>>
(Daniel Guerin (+1998), "Homosexualité et révolution", Front Social No. 8)
http://dwardmac.pitzer.edu/Anarchist_Archives/bright/guerin/ voor uitgebreide bio-biblio
Dikke knuffels et gros bisoux aan allen qui ont fait tout-ceci possible, au DJ Klektik pour les vibes des robes roses, pour les home-made petits drapeaux Palestiniens "boycot Israel!! boycot USA!!" vraiment D.I.Y., ceux qui ont aides a la fête le 19 avril, bisoux egalement a Nourdine pour le filmage excellent, aux gars de Liege pour le camion vraiment tres chouette et une dikke smak aan de wild ladies van De Wilde Wijven met hun cock kickin' bordjes en aan de schatten van ‘t Assez uit Gent en natuurlijk ook niet te vergeten de keimaffe vlag van de Brugse Jongeren tegen Racisme BJTR (Watts up?) et a toutes celles qui ont du chercher pendant des années pour avoir touts ces trucs vraiment tres camp, pour le maquillage and for all the real freedom lovin' people present.