arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het is gevaarlijk als je als fotograaf naar de roze zaterdag trekt. 
Steeds opnieuw laat je je verleiden door de prachtig uitgedoste travestieten of SM groepen.  Dat trekt mooi ....



Maar het geeft eigenlijk een totaal vertekend beeld van die jaarlijkse optocht en nog veel meer van de holebi gemeenschap.  De overgrote meerderheid van de deelnemers zijn immers mensen zoals je die alle dagen op je werk, school, .... tegenkomt, je kan kan er niet aan zien dat ze holebi (homo/lesbienne) zijn.


Bij het begin van de stoet stoorde ik me aan de massale aanwezigheid en reclame voor discotheken.  Maar enkel deelnemers wezen me terecht.  "Precies die discotheken zijn plaatsen waar holebi ongehinderd zichzelf kunnen zijn.  Ze spelen nog steeds een belangrijke rol  in de holebi gemeenschap, als ontmoetingsplek, een plek waar je jezelf kan zijn, een plek waar je je geaardheid niet moet verbergen."
Eigenlijk is het pijnlijk om vast te stellen dat het voor heel wat homo's en lesbiennes nog steeds zo is dat ze zich moeten terugtrekken in een discotheek om zichzelf te kunnen zijn.



Voor de lesbiennes is dat waarschijnlijk het meest schrijnende.  Terwijl op flyers de meeste homoclubs uitdrukkelijk staat vermeld : "homo en lesbienne club" laten clubs voor lesbiennes dikwijls geen jongens toe.
Fabienne: "Het is niet omdat we iets tegen mannen hebben, maar als we ook jongens toelaten dan zijn de meeste meisjes gewoon zichzelf niet.  Mannen vinden lesbische meisjes wel sexi, maar tegelijk aanvaarden ze het lesbisch zijn niet.  In elke goedkope porno film zit wel een lesbische scène, en even later neuken die meisjes dan met een man.  
Als we in onze club ook jongens toelaten dan is het gelijk geen club meer voor lesbiènnes.  Maar er zijn ook heel wat niet lesbische meisjes die naar de club komen."



Ik ben gecharmeerd door de vele koppeltjes die samen schuilen onder de paraplu.   Het is misschien een beetje melig ....  maar ik kreeg het er warm van.

.