arch/ive/ief (2000 - 2005)

VRT-TV-"journaal", 2 mei 2002, 19u.
In het staalbedrijf Sidmar is een dodelijk ongeval gebeurd. Ze vertellen de toedracht. En de slotzin luidt : "en de schade bedraagt 25.000 Euro". Stuk gedaan. De schade ? voor het stilleggen van een 'convertor'. In anderhalve minuut tijd - de lengte van deze "reportage" - zijn ze de dooie alweer vergeten.
En dan het hoofdstuk Heinzman. Eerst de toon zetten : de nieuwe topman van de NMBS heeft bedreigingen ontvangen en geeft daarom na een week zijn ontslag. Dreigbrieven ? dreigtelefoons ? Nee, de vakbonden hebben gezegd dat hij de CAO moet respecteren. Een normale zaak in een "rechtsstaat". Heinzman, heer en meester bij de "kleine" luchtvaartmaatschappij Luxair, verstaat dat anders. Als men hem vraagt zich aan de afspraken te houden, vat hij dat op als bedreigingen. De boodschap mist haar doel niet : de vakbonden, die het bij het spoor hard te verduren gan krijgen, moeten een hoop modder incasseren vanwege het mannetje dat door Isabelle Durant aan de top van de NMBS is gedropt. Een dringend te volgen affaire : vakbonden elimineren is een bij-effect - voor sommigen een doelstelling - van de privatizering.

Geef nu toch eens op die TV! En verwacht alstublieft geen diepgaande analyses op een medium waarbij men slechts enkele minuutjes zendtijd per onderwerp heeft.

We moeten leren aanvaarden dat TV-journaals niets anders zijn dan een aantal leuke en spectaculaire achter elkaar gemonteerde beelden, met als enig doel ons even te vermaken, vooraleer we verder zappen naar een of ander stompzinnig feuilleton.

Oplossing: smijt die TV buiten en zo loop je minder risico dat al dat propagandistisch gezwets over niets of het verkeerde je ook nog gaat beïnvloeden.