Machtsontplooiing aan joodse synagoge in Anderlecht by Yvie Monday April 22, 2002 at 06:21 PM |
Het is mooi weer en ik wandel naar de markt in Anderlecht. Maar wat gebeurt er hier in Kuregem? In de bekende « driehoek » van textielgroothandels staan een waterkanon en heel wat flikkenkarren. Donkerblauwe overvalwagens rijden rond. De straten naar de synagoge in de Kliniekstraat zijn afgesloten.
Machtsontplooiing aan joodse synagoge in Anderlecht
Het is mooi weer en ik wandel naar de markt in Anderlecht. Maar wat gebeurt er hier in Kuregem? In de bekende « driehoek » van textielgroothandels staan een waterkanon en heel wat flikkenkarren. Donkerblauwe overvalwagens rijden rond. De straten naar de synagoge in de Kliniekstraat zijn afgesloten. Alleen voetgangers mogen erin, behalve in het gedeelte van de Kliniekstraat waar de synagoge ligt. Dit reeds goed beschermde gebouw op de hoek (camera's, parkeerverbod rond het volledige gebouw) is nu werkelijk een burcht. Gewapende mannen op het dak, nadar-omheiningen, alle soorten flikken en flikkenwagens, honden, het Rode Kruis heeft de draagberrie al klaar staan op de stoep. Ik kan mijn ogen niet geloven? Is er een opstand uitgebroken, is er een bom ontploft? Neen, er is een manifestatie voor de bescherming van de democratie en tegen het antisemitisme, georganiseerd door verschillende Joodse organisatie, waaronder ook extreemrechtse zionistische. Zo'n machtsontplooiing om de democratie te beschermen? Dan moet die democratie wel erg bedreigd zijn, het antisemitisme bijzonder groot. Wie zijn die vijanden van de democratie? De synagoge ligt midden in een migrantenwijk, overwegend Marokkaans. Zij steunen de Palestijnse strijd die in zo'n dramatische fase is getreden. Israël begaat oorlogsmisdaden, kijk maar naar de slachtpartij in Jenine. Hiertegen protesteren is antisemitisch? Een bedreiging voor de democratie?
Enkele buurtbewoners zijn toch het cordon genaderd. De meesten zijn stil. Ik voel hun woede. Iemand vraagt kalm « Waarom mogen wij niet in onze eigen straten? » « Niet provoceren » zegt de flik. Een jongeman is woest. « Waarom geweren op ons richten van op de daken? Ons filmen, fotograferen? Heeft Charki (1) misschien niet genoeg kogels in zijn lijf gekregen? » Hij trekt zijn trui omhoog: "kijk maar, ik draag geen zelfmoordgordel".
Groot was ook mijn verbazing toen ik na de manifestatie De Donea uit de synagoge zag komen en andere politici. Waren zij ook op de grote pro-Palestijnse betoging enkele weken geleden?
Neen, zij laten zich voor de kar spannen van de zionisten die een Groot-Israël willen en die de Palestijnen haten. De enkele incidenten na pro-Palestijnse betogingen, de molotov hier in Anderlecht (werkten de camera's toen weer niet ?) worden aangegrepen om de hele beweging als anti-joods voor te stellen.
« Joden, christenen en moslims moeten vreedzaam samenleven » is niet de kwestie vandaag. Vandaag moeten zij samen vechten voor de rechten van de Palestijnen.
De organisatoren beweren « tegen de export van het Midden-Oosten conflict naar België » te zijn, maar in feite zijn ze tegen de internationale solidariteit met de Palestijnen, zodat Israël ongestraft kan verder doen.
En tenslotte, deze machtsontplooiing in Kuregem, is dat niet het « importeren van de terreursfeer »?
(1) Saïd Charki was een jonge drugsdealer die hier in 1997 bij een politieachtervolging door negen kogels werd geveld.