by jpe Monday April 22, 2002 at 12:05 AM</td></tr> <tr class="darkgreen" valign=top><td width="100%" class="darkgreen"> <a href="mailto:"></a> </td></tr></table> Terwijl Jospin door Le Pen gewipt werd, verrechtst ook ons gemoedelijke landje. Betogen voor Palestina mag niet in Antwerpen. 'België Barst' tieren, dat kan in het Sportpaleis wel. En dan was er zaterdag nog de 'perfecte' karaktermoord in De Morgen en een uitspraak van VLD-burgemeester Bart Somers die kan tellen. In Antwerpen werd de pro-Palestina-betoging op zondag verboden en wie de beelden in het VRT- journaal zag en de verslagen op Indy las, weet dat de Antwerpse politie zich weer eens van zijn zachtste kant liet zien. In Brussel was er de pro-Joodse manifestatie waarover Raf Custers hier verslag uitbracht. Op het VRT-journaal was van die manifestatie te zien hoe Laurette Onckelinckx in een synagoge stelde dat de Belgische rechtbanken de wetten inzake racisme streng zullen toepassen. Even later hoorden we op een ANZ-bijeenkomst in Antwerpen slogans zoals 'België Barst' roepen. Haat en onverdraagzaamheid prediken tegen het eigen land, dat kan dus wel in Antwerpen. En geen rechtbank die zich over dat taalracisme buigt. Maar dit stuk gaat nog eens over De Morgen. Zaterdag pakte de krant uit met een opvallende combinatie aan artikels over islamfundamentalisme. Op pagina één bovenaan: "Brussels islamcentrum heeft link met Al-Qaeda". Dit bericht dat 's avonds ook het VRT-journaal haalde, ging over een "Brussels islamcentrum" op wiens site je kan klikken naar video's van Bin Laden. Even verder: "De staatsveiligheid (...) kent het CIB als "een extreem-soennitische organisatie". Over onjuistheid of juistheid van dat bericht wil ik het niet hebben, wel over het feit dat nog op de 'cover' een aankondiging staat voor het hoofdartikel van de 'Reporter'-bijlage: "De man achter de Antwerpse betoging is een fundamentalist in maatpak". Voor we aan 'Reporter' toe zijn, is er het editoriaal van Yves Desmet: "Ronselen voor Bin Laden". Desmet schrijft dat "deze affaire" (CIB ...) "er op duidt dat ook in ons land moslims aanwezig zijn die op zijn minst sympathiseren met de meest fundamentalistische en gewelddadige variant van hun geloof." Hij eindigt met "we zitten erbij en we kijken ernaar. En we doen niets." Niets ? Desmets redeneringen volgend, kan je op pagina 3 van De zaterdag-Morgen instemmend lezen dat er "Zowel een samenscholings- als betogingsverbod in Antwerpen" werd afgekondigd. "Ook arrestatieteams in burger en aparte eenheden met een pepperspraykanon worden ingezet". Veiligheid boven alles. De 30.000 betogers die Dyab Abou Jahjah van de Arabisch-Europese Liga aankondigde, ze komen er niet in. * Karaktermoord Dyab Abou Jahjah: over hem gaat het hoofdartikel van "Reporter" in De zaterdag-Morgen. Hij is de "fundamentalist in maatpak". Onder een foto van rellen op de pro-Palestijnse betoging in Antwerpen van 3 april, vinden we een artikel van Anne De Graaf met als titel: "Het ware gelaat van de rellenmanager". De Graaf noemt Jahjah de 'manager' van de 'Arab European League' "en het brein achter de moeder van alle betogingen, zondag in Antwerpen." Nietske moeder van alle betogingen, daar zorgde burgemeester-moeder Detiège voor. Het moet zijn dat Anne De Graaf een intense afkeer heeft van Jahjah of dat ze van haar redactie de opdracht kreeg om voor moordenaar-journalist te spelen. Feit is dat ze van Jahjah geen bot ongebroken laat. Het begint al met haar eerste lijnen waarin ze hem citeert: "Ik begrijp de aanslagen van 11 september. Voor velen onder ons was het een moment van zoete wraak, al betreurden we de slachtoffers. De impact van de oorlog in het Midden-Oosten is niet uit onze straten weg te denken. Er komt storm." Het eerste van een reeks citaten waarmee ze wil bewijzen dat Jahjah "afhankelijk van zijn publiek andere 'nuances' legt. Iets wat men Yasser Arafat ook herhaaldelijk verweten heeft, alsof zoiets uniek is voor Arabische politici (die 'leugenaars') en Westerse 'chiefs' zich daar niet aan bezondigen. De Graaf wil met de citaten duidelijk maken dat Jahjah een "fundamentalist in maatpak" is. Maar ze kan geen enkele echt compromitterende uitspraak van de man geven. Want uitspraken zoals het vermelde citaat, die zal een kritisch denkend mens die zich enigszins in het Midden- Oosten probeert in te leven, kunnen 'begrijpen'. Als De Graaf Jahjah nu een citaat had kunnen vinden waarin hij zelf tot geweld opriep ... Dat vond ze niet, dus pakt ze de man aan: "afgeborsteld heertje", "in een walm van aftershave", "mijnheer de rellenmanager", "ziet er uit als de ideale schoonzoon die zijn product verpakt net als zijn grootste opponent, na de joodse gemeenschap in Antwerpen: Vlaams Blok-voorman De Winter" ... Vervolgens vernemen we één en ander over het leven van Jahjah. Hij komt uit Libanon waar hij "als puber drie jaar met de Israëlische bezetting te maken heeft". "Het geweld is zijn mentale mentor om hogerop te raken" ... Hij komt doctoreren in België en huwt "de vrouw van zijn leven, de Vlaamse Peggy." "Eind 1998 ruilt hij haar in voor een meisje van Arabische origine, maar ook die relatie springt af." "Hij ruilde haar in voor ..." Alsof hij op de markt stond. Alsof hij een mondige Vlaamse liet staan voor een ongeëmancipeerd Arabisch tienermeisje. De Graaf voegt er fijntjes aan toe dat hij dankzij de Vlaamse vrouw de Belgische nationaliteit heeft. Kortom, een klootzak. Elke westerse vrouw moet gruwen van zulke "strebers" ... Jahjah blijkt ook een grootspreker die zich in het buitenland "verkoopt als 'researcher' of als 'assistent' aan de UCL." Waar hij effectief doctoreert en onderzoekswerk verricht. "Maar niet voor de universiteit. Voor hemzelf" laat De Graaf snel door een UCL-medewerker toevoegen. Jahjah is ondertussen ook bezig met een "moslimorganisatie" op te richten "die hij wil inbedden in de schaduw van de Europese gemeenschappen." Hij "schaart zich onder de vleugels van het grote Al Rabita, die na 11 september door de CIA op de zwarte lijst wordt gezet van de te duchten groeperingen." Ondertussen reist hij de wereld rond. De Graaf: "Weinigen staan er bij stil wat de man her en der in de wereld liep te verkondigen." Dan volgen citaten van het soort waar De Graaf mee opende. Ze vermeldt Jahjahs steun aan het Sabra & Chatila-comité, dat Jahjah echtere "bijna afschildert als een oplichter". Reden van de wrevel: Jahjah heeft met zijn liga een politieke agenda. Dat wil het comité vermijden in haar rechtsgeding tegen Sharon. Het artikel over Jahjah gaat verder op pagina 26. Op de bovenste helft van die pagina staat alweer (3de bijdrage in DM al) een artikel over de website waar je naar Bin-Laden video's kan surfen. Onderaan vervolgt "Het ware gelaat van de rellenmanager". We lezen dat de "jonge manager" "blijkbaar macht en geld genoeg heeft om zich te laten verdedigen door dure advocaten." Een project van hem om een vereniging van Antwerpse moslimscouts op te richten komt nauwelijks van de grond, maar De Graaf vond wel de link met een Brusselse moslimscoutsgroepering die paramilitaire trainingskampen in de Ardennen organiseert ... Zo belanden we bij sjeik Bassam en weer dat "Centre Islamist Belge", waar Jahjah vroeger gesignaleerd werd maar waar hij nu "niet meer openlijk mee te maken wil hebben". De Graaf is Jahjah ook gaan spreken. Ze ontmoette de "werkloze manager" in een reisbureau waarvan de deuren onmiddellijk op slot gingen. De Graaf stelde hem vragen over uitspraken van vroeger. Hij antwoordde blijkbaar erg kort. De Graaf eindigt zoals ze begon: met een citaat "dat hij eind januari in Caïro verkondigde: 'Ik ken de getto's. Ik weet wat er leeft. Als de wind er nu opsteekt, dan waren de Antwerpse rellen van 1991 vergeleken met wat nu komen gaat een fris briesje op een zonnige zondagmorgen.'" * Bart Somers: "Antwerpen: in feite regeert Filip Dewinter daar." Op pagina 38 in De Standaard van zaterdag treffen we Jahjah opnieuw. Nu in een artikel van Herman Jacobs met als titel: "Ik ben een beetje bang." Jacobs heeft het over de pro-Palestijnse betoging van de 'Arabisch-Europese Liga' (AEL) zondag in Antwerpen. Hij opent zijn stuk met de AEL die "ontkent banden te hebben met fundamentalistische moslimverenigingen. "'Al Rabita' betekent gewoon vereniging of 'liga'"." Hier wordt Jahjah de AEL-voorzitter genoemd. Hij wordt hier niet 'gepakt' op uitspraken van vroeger maar krijgt de kans om zijn visie uiteen te zetten over de beslissing de betoging niet toe te laten: "Typisch hier in Antwerpen: het beleid van het college staat in het teken van het Vlaams Blok. Nog helemaal los van die betoging: bij alle dossiers die hier in Antwerpen met allochtonen te maken hebben, gaat men altijd in de schoenen van het Vlaams Blok staan. Er heerst een psychose over dingen waar het Blok misbruik zou kunnen van maken. Men is bang. Het verbod heeft natuurlijk ook te maken met het gelobby van een aantal zionistische organisaties hier, maar het is vooral die druk van extreem-rechts." Op de zelfde pagina 38 van De Standaard wordt Jahjah in die visie bijgetreden door een onverdachte bron: de Mechelse VLD-burgmeester Bart - "Ik ben geen crime fighter" - Somers die het cover-interview van de Trottoir-bijlage van DS kreeg. Hij gaat verder dan Jahjah: "De Vlaamse politiek is al te lang gebiologeerd geweest door de successen van het Blok. Kijk naar Antwerpen: in feite regeert Filip Dewinter daar." Terug naar het artikel over de betoging. Jahjah kan daarin ook ontkennen dat hij een "objectieve bondgenoot van het Blok" zou zijn door persé in de stad te willen betogen. "Dikke zever. Dat zei mijnheer Janssens in de gemeenteraad ook (...) Als je burgers verbiedt hun grondwettelijk recht uit te oefenen, dan ben je een objectieve bondgenoot van het Blok. Men zet de wereld op zijn kop." Jahjah vraagt ook of men misschien van plan is "het recht op betoging voor allochtonen of Arabieren af te schaffen. Moeten we ons laten gijzelen door een groepje hooligans waar we niets mee te maken hebben. In Brussel betogen we elke dag. Is Antwerpen een dorpje dat buiten de wereld geplaatst moet worden omdat hier het Vlaams Blok bestaat ? Overal in Europa wordt er betoogd naar aanleiding van Palestina. Waar ligt Antwerpen ? Op de maan ?" Even verder schrijft Herman Jacobs: "De suggestie die het Vlaams Blok ondertussen de wereld in heeft gestuurd" (en die door De Morgen dus werd overgenomen; DM een objectieve bondgenoot van het Blok ?) "dat de AEL een 'fundamentalistische organisatie is die vanuit het Midden-Oosten gedirigeerd wordt, doet Abou Jahjah lachend als amateuristische stemmingma kerij af." En dan legt hij uit dat de naam 'Al Rabita' gewoon 'liga' betekent en dat je dat vind in honderden Arabische verenigingen. Jahjah stelt dat de AEL los staat van elke politieke partij. "Dat wij nu voor het kortgeding" (tegen het betogingsverbod) "een beroep doen op advocaten die ook veel voor de PVDA gewerkt hebben, komt gewoon doordat zij veel ervaring hebben met dit soort materies. En omdat zij ons, heel eenvoudig willen helpen. Ze vragen ook weinig geld bijvoorbeeld. Jammer genoeg heeft men als Arabier in deze stad weinig vrienden als men zich tot het gerecht wil wenden." En wij die dachten dat Jahjah zich liet "verdedigen door dure advocaten". Maar ja, dat het om aan de PVDA gelinkte advocaten gaat, dat kon De Morgen zijn lezers toch niet gaan vertellen. Overigens eindigt ook het De Standaard-artikel niet zo aangenaam voor Jahjah en de AEL. Want na Jahjah komt VLD-gemeenteraadslid Claude Marinower aan het woord. Hij heeft "zich de afgelopen weken doen gelden als één van de eloquentste woordvoerders van de joodse gemeenschap in Antwerpen. Marinower probeert zijn gemeenschap uit de handen van het Blok (dat veel vrijage-pogingen onderneemt) te houden. Maar ook hij verwijt het AEL dat het bijna een "objectieve bondgenoot" is van het Blok "in het streven om de boel hier tot ontploffing te brengen". Afronden doet De Standaard met nog een joodse stem, van een zekere Abraham, diamantair in ruste. "Als ik de kranten zie de laatste tijd, dan denk ik wel eens, dit zijn geen kranten uit 2002, dit zijn kranten uit 1939." Dat toen de staat Israël en het Palestijnse drama nog niet bestond vergeet onze "beminnelijke" Abraham en met hem De Standaard-journalist wel even. * In welke contekst moeten we dit kaderen ? Kan de uithaal in De Morgen naar Jahjah en de Arabisch-Europese Liga in een breder verband gekaderd worden ? Is het toeval dat een paar dagen geleden Mieke Vogels op de proppen kwam met de idee om een televisiezender op te richten voor de allochtonen ? Of zijn er die bang worden dat al te veel allochtonen naar Al Jazeera kijken ? Dat het Israëlisch-Palestijns conflict de achtergestelde jeugd van Arabische afkomst in eigen land zal mondiger maken ? Een mondigheid die door sommigen graag meteen aan extremisme gelinkt wordt om op gerechtvaardigde eisen niet te moeten ingaan. Eisen die maar kunnen ingewilligd worden door een sociaal grootstedenbeleid wat op zijn beurt o.a. inhoudt dat de belastingen in dit land eens eindelijk deftig zouden moeten geïnd worden. Ondertussen gebeurt net het omgekeerde met alle problemen vandien voor de bevolking van steden zoals Antwerpen en Brussel. Volgende zaterdag gaat in Antwerpen - of all cities - een studiedag door over "media & allochtonen" en dat wordt hoog tijd want ook in de media staan de 'allochtonen' in Vlaanderen haast nergens. Een aankondiging van en een verslag over de studiedag volgen later. <a href="http://"></a>   <table width="100%" border=0 hspace=0 vspace=0 cellspacing=0><tr class="darkgreen"><td class="darkgreen"> <a name="21838" class="black"></a>goede analyse

In Antwerpen werd de pro-Palestina-betoging op zondag verboden en wie de beelden in het VRT- journaal zag en de verslagen op Indy las, weet dat de Antwerpse politie zich weer eens van zijn zachtste kant liet zien.

In Brussel was er de pro-Joodse manifestatie waarover Raf Custers hier verslag uitbracht. Op het VRT-journaal was van die manifestatie te zien hoe Laurette Onckelinckx in een synagoge stelde dat de Belgische rechtbanken de wetten inzake racisme streng zullen toepassen.

Even later hoorden we op een ANZ-bijeenkomst in Antwerpen slogans zoals 'België Barst' roepen. Haat en onverdraagzaamheid prediken tegen het eigen land, dat kan dus wel in Antwerpen. En geen rechtbank die zich over dat taalracisme buigt.

Maar dit stuk gaat nog eens over De Morgen. Zaterdag pakte de krant uit met een opvallende combinatie aan artikels over islamfundamentalisme.

Op pagina één bovenaan: "Brussels islamcentrum heeft link met Al-Qaeda". Dit bericht dat 's avonds ook het VRT-journaal haalde, ging over een "Brussels islamcentrum" op wiens site je kan klikken naar video's van Bin Laden. Even verder: "De staatsveiligheid (...) kent het CIB als "een extreem-soennitische organisatie".

Over onjuistheid of juistheid van dat bericht wil ik het niet hebben, wel over het feit dat nog op de 'cover' een aankondiging staat voor het hoofdartikel van de 'Reporter'-bijlage: "De man achter de Antwerpse betoging is een fundamentalist in maatpak".

Voor we aan 'Reporter' toe zijn, is er het editoriaal van Yves Desmet: "Ronselen voor Bin Laden". Desmet schrijft dat "deze affaire" (CIB ...) "er op duidt dat ook in ons land moslims aanwezig zijn die op zijn minst sympathiseren met de meest fundamentalistische en gewelddadige variant van hun geloof." Hij eindigt met "we zitten erbij en we kijken ernaar. En we doen niets."

Niets ? Desmets redeneringen volgend, kan je op pagina 3 van De zaterdag-Morgen instemmend lezen dat er "Zowel een samenscholings- als betogingsverbod in Antwerpen" werd afgekondigd. "Ook arrestatieteams in burger en aparte eenheden met een pepperspraykanon worden ingezet". Veiligheid boven alles. De 30.000 betogers die Dyab Abou Jahjah van de Arabisch-Europese Liga aankondigde, ze komen er niet in.

Dyab Abou Jahjah: over hem gaat het hoofdartikel van "Reporter" in De zaterdag-Morgen. Hij is de "fundamentalist in maatpak".

Onder een foto van rellen op de pro-Palestijnse betoging in Antwerpen van 3 april, vinden we een artikel van Anne De Graaf met als titel: "Het ware gelaat van de rellenmanager".

De Graaf noemt Jahjah de 'manager' van de 'Arab European League' "en het brein achter de moeder van alle betogingen, zondag in Antwerpen." Nietske moeder van alle betogingen, daar zorgde burgemeester-moeder Detiège voor.

Het moet zijn dat Anne De Graaf een intense afkeer heeft van Jahjah of dat ze van haar redactie de opdracht kreeg om voor moordenaar-journalist te spelen. Feit is dat ze van Jahjah geen bot ongebroken laat. Het begint al met haar eerste lijnen waarin ze hem citeert: "Ik begrijp de aanslagen van 11 september. Voor velen onder ons was het een moment van zoete wraak, al betreurden we de slachtoffers. De impact van de oorlog in het Midden-Oosten is niet uit onze straten weg te denken. Er komt storm." Het eerste van een reeks citaten waarmee ze wil bewijzen dat Jahjah "afhankelijk van zijn publiek andere 'nuances' legt. Iets wat men Yasser Arafat ook herhaaldelijk verweten heeft, alsof zoiets uniek is voor Arabische politici (die 'leugenaars') en Westerse 'chiefs' zich daar niet aan bezondigen.

De Graaf wil met de citaten duidelijk maken dat Jahjah een "fundamentalist in maatpak" is. Maar ze kan geen enkele echt compromitterende uitspraak van de man geven. Want uitspraken zoals het vermelde citaat, die zal een kritisch denkend mens die zich enigszins in het Midden- Oosten probeert in te leven, kunnen 'begrijpen'. Als De Graaf Jahjah nu een citaat had kunnen vinden waarin hij zelf tot geweld opriep ...

Dat vond ze niet, dus pakt ze de man aan: "afgeborsteld heertje", "in een walm van aftershave", "mijnheer de rellenmanager", "ziet er uit als de ideale schoonzoon die zijn product verpakt net als zijn grootste opponent, na de joodse gemeenschap in Antwerpen: Vlaams Blok-voorman De Winter" ... Vervolgens vernemen we één en ander over het leven van Jahjah. Hij komt uit Libanon waar hij "als puber drie jaar met de Israëlische bezetting te maken heeft". "Het geweld is zijn mentale mentor om hogerop te raken" ... Hij komt doctoreren in België en huwt "de vrouw van zijn leven, de Vlaamse Peggy." "Eind 1998 ruilt hij haar in voor een meisje van Arabische origine, maar ook die relatie springt af." "Hij ruilde haar in voor ..." Alsof hij op de markt stond. Alsof hij een mondige Vlaamse liet staan voor een ongeëmancipeerd Arabisch tienermeisje. De Graaf voegt er fijntjes aan toe dat hij dankzij de Vlaamse vrouw de Belgische nationaliteit heeft. Kortom, een klootzak. Elke westerse vrouw moet gruwen van zulke "strebers" ...

Jahjah blijkt ook een grootspreker die zich in het buitenland "verkoopt als 'researcher' of als 'assistent' aan de UCL." Waar hij effectief doctoreert en onderzoekswerk verricht. "Maar niet voor de universiteit. Voor hemzelf" laat De Graaf snel door een UCL-medewerker toevoegen.

Jahjah is ondertussen ook bezig met een "moslimorganisatie" op te richten "die hij wil inbedden in de schaduw van de Europese gemeenschappen." Hij "schaart zich onder de vleugels van het grote Al Rabita, die na 11 september door de CIA op de zwarte lijst wordt gezet van de te duchten groeperingen."

Ondertussen reist hij de wereld rond. De Graaf: "Weinigen staan er bij stil wat de man her en der in de wereld liep te verkondigen." Dan volgen citaten van het soort waar De Graaf mee opende.

Ze vermeldt Jahjahs steun aan het Sabra & Chatila-comité, dat Jahjah echtere "bijna afschildert als een oplichter". Reden van de wrevel: Jahjah heeft met zijn liga een politieke agenda. Dat wil het comité vermijden in haar rechtsgeding tegen Sharon.

Het artikel over Jahjah gaat verder op pagina 26. Op de bovenste helft van die pagina staat alweer (3de bijdrage in DM al) een artikel over de website waar je naar Bin-Laden video's kan surfen. Onderaan vervolgt "Het ware gelaat van de rellenmanager".

We lezen dat de "jonge manager" "blijkbaar macht en geld genoeg heeft om zich te laten verdedigen door dure advocaten." Een project van hem om een vereniging van Antwerpse moslimscouts op te richten komt nauwelijks van de grond, maar De Graaf vond wel de link met een Brusselse moslimscoutsgroepering die paramilitaire trainingskampen in de Ardennen organiseert ... Zo belanden we bij sjeik Bassam en weer dat "Centre Islamist Belge", waar Jahjah vroeger gesignaleerd werd maar waar hij nu "niet meer openlijk mee te maken wil hebben".

De Graaf is Jahjah ook gaan spreken. Ze ontmoette de "werkloze manager" in een reisbureau waarvan de deuren onmiddellijk op slot gingen. De Graaf stelde hem vragen over uitspraken van vroeger. Hij antwoordde blijkbaar erg kort. De Graaf eindigt zoals ze begon: met een citaat "dat hij eind januari in Caïro verkondigde: 'Ik ken de getto's. Ik weet wat er leeft. Als de wind er nu opsteekt, dan waren de Antwerpse rellen van 1991 vergeleken met wat nu komen gaat een fris briesje op een zonnige zondagmorgen.'"

* Bart Somers: "Antwerpen: in feite regeert Filip Dewinter daar."

Op pagina 38 in De Standaard van zaterdag treffen we Jahjah opnieuw. Nu in een artikel van Herman Jacobs met als titel: "Ik ben een beetje bang."

Jacobs heeft het over de pro-Palestijnse betoging van de 'Arabisch-Europese Liga' (AEL) zondag in Antwerpen. Hij opent zijn stuk met de AEL die "ontkent banden te hebben met fundamentalistische moslimverenigingen. "'Al Rabita' betekent gewoon vereniging of 'liga'"."

Hier wordt Jahjah de AEL-voorzitter genoemd. Hij wordt hier niet 'gepakt' op uitspraken van vroeger maar krijgt de kans om zijn visie uiteen te zetten over de beslissing de betoging niet toe te laten: "Typisch hier in Antwerpen: het beleid van het college staat in het teken van het Vlaams Blok. Nog helemaal los van die betoging: bij alle dossiers die hier in Antwerpen met allochtonen te maken hebben, gaat men altijd in de schoenen van het Vlaams Blok staan. Er heerst een psychose over dingen waar het Blok misbruik zou kunnen van maken. Men is bang. Het verbod heeft natuurlijk ook te maken met het gelobby van een aantal zionistische organisaties hier, maar het is vooral die druk van extreem-rechts."

Op de zelfde pagina 38 van De Standaard wordt Jahjah in die visie bijgetreden door een onverdachte bron: de Mechelse VLD-burgmeester Bart - "Ik ben geen crime fighter" - Somers die het cover-interview van de Trottoir-bijlage van DS kreeg. Hij gaat verder dan Jahjah: "De Vlaamse politiek is al te lang gebiologeerd geweest door de successen van het Blok. Kijk naar Antwerpen: in feite regeert Filip Dewinter daar."

Terug naar het artikel over de betoging. Jahjah kan daarin ook ontkennen dat hij een "objectieve bondgenoot van het Blok" zou zijn door persé in de stad te willen betogen. "Dikke zever. Dat zei mijnheer Janssens in de gemeenteraad ook (...) Als je burgers verbiedt hun grondwettelijk recht uit te oefenen, dan ben je een objectieve bondgenoot van het Blok. Men zet de wereld op zijn kop."

Jahjah vraagt ook of men misschien van plan is "het recht op betoging voor allochtonen of Arabieren af te schaffen. Moeten we ons laten gijzelen door een groepje hooligans waar we niets mee te maken hebben. In Brussel betogen we elke dag. Is Antwerpen een dorpje dat buiten de wereld geplaatst moet worden omdat hier het Vlaams Blok bestaat ? Overal in Europa wordt er betoogd naar aanleiding van Palestina. Waar ligt Antwerpen ? Op de maan ?"

Even verder schrijft Herman Jacobs: "De suggestie die het Vlaams Blok ondertussen de wereld in heeft gestuurd" (en die door De Morgen dus werd overgenomen; DM een objectieve bondgenoot van het Blok ?) "dat de AEL een 'fundamentalistische organisatie is die vanuit het Midden-Oosten gedirigeerd wordt, doet Abou Jahjah lachend als amateuristische stemmingma kerij af." En dan legt hij uit dat de naam 'Al Rabita' gewoon 'liga' betekent en dat je dat vind in honderden Arabische verenigingen.

Jahjah stelt dat de AEL los staat van elke politieke partij. "Dat wij nu voor het kortgeding" (tegen het betogingsverbod) "een beroep doen op advocaten die ook veel voor de PVDA gewerkt hebben, komt gewoon doordat zij veel ervaring hebben met dit soort materies. En omdat zij ons, heel eenvoudig willen helpen. Ze vragen ook weinig geld bijvoorbeeld. Jammer genoeg heeft men als Arabier in deze stad weinig vrienden als men zich tot het gerecht wil wenden."

En wij die dachten dat Jahjah zich liet "verdedigen door dure advocaten". Maar ja, dat het om aan de PVDA gelinkte advocaten gaat, dat kon De Morgen zijn lezers toch niet gaan vertellen.

Overigens eindigt ook het De Standaard-artikel niet zo aangenaam voor Jahjah en de AEL. Want na Jahjah komt VLD-gemeenteraadslid Claude Marinower aan het woord. Hij heeft "zich de afgelopen weken doen gelden als één van de eloquentste woordvoerders van de joodse gemeenschap in Antwerpen. Marinower probeert zijn gemeenschap uit de handen van het Blok (dat veel vrijage-pogingen onderneemt) te houden. Maar ook hij verwijt het AEL dat het bijna een "objectieve bondgenoot" is van het Blok "in het streven om de boel hier tot ontploffing te brengen".

Afronden doet De Standaard met nog een joodse stem, van een zekere Abraham, diamantair in ruste. "Als ik de kranten zie de laatste tijd, dan denk ik wel eens, dit zijn geen kranten uit 2002, dit zijn kranten uit 1939." Dat toen de staat Israël en het Palestijnse drama nog niet bestond vergeet onze "beminnelijke" Abraham en met hem De Standaard-journalist wel even.

* In welke contekst moeten we dit kaderen ?

Kan de uithaal in De Morgen naar Jahjah en de Arabisch-Europese Liga in een breder verband gekaderd worden ? Is het toeval dat een paar dagen geleden Mieke Vogels op de proppen kwam met de idee om een televisiezender op te richten voor de allochtonen ? Of zijn er die bang worden dat al te veel allochtonen naar Al Jazeera kijken ? Dat het Israëlisch-Palestijns conflict de achtergestelde jeugd van Arabische afkomst in eigen land zal mondiger maken ? Een mondigheid die door sommigen graag meteen aan extremisme gelinkt wordt om op gerechtvaardigde eisen niet te moeten ingaan. Eisen die maar kunnen ingewilligd worden door een sociaal grootstedenbeleid wat op zijn beurt o.a. inhoudt dat de belastingen in dit land eens eindelijk deftig zouden moeten geïnd worden. Ondertussen gebeurt net het omgekeerde met alle problemen vandien voor de bevolking van steden zoals Antwerpen en Brussel.

Volgende zaterdag gaat in Antwerpen - of all cities - een studiedag door over "media & allochtonen" en dat wordt hoog tijd want ook in de media staan de 'allochtonen' in Vlaanderen haast nergens. Een aankondiging van en een verslag over de studiedag volgen later.

arch/ive/ief (2000 - 2005)