arch/ive/ief (2000 - 2005)

Gisterenavond waren we getuige van een Palestijnse actie in Bagdad. De Irakese Palestijnen wonen samen in een wijk met een buurthuis, waaraan een sportplein en een schooltje verbonden zijn.
De Palestijnen krijgen samen met de Irakese kinderen les, maar worden na de schooluren opgevangen door het Palestijnse buurthuis.
Hoewel de actie zelf op een voetbalveld plaats vond, waar uiteraard geen voorbijgangers komen, is de ervaring is fantastisch. De mensen verwelkomen ons met een overweldigende warmte. We worden werkelijk overrompeld door de aandacht van honderde kinderen. Ze willen op de foto staan en willen dat de hele actie gefilmd wordt. Helemaal anders dan de Irakezen, die veel voorzichtiger met camera-aanwezigheid omspringen.
De Palestijnen weten heel goed dat er in Brussel en in andere Europese landen solidariteitsacties aan de gang zijn. Plots weet ik weer waarom die zo nodig zijn…
We krijgen allemaal een echte Palestijnse sjaal en we worden op frisdrank getrakteerd, (die geïmporteerd wordt vanuit Iran).

De Palestijnen staan er op dat we hun buurthuis bezoeken De klasjes zijn heel kleurrijk met muurschilderingen. Op heel wat muren staat een foto van Saddam dat de hand schudt van Yasser Arafat.
Op de klasmuur staat een foto van een Israëlische tank waarvoor een kind staat. Deze mensen worden van jongs af aan geconfronteerd met een harde realiteit.
Deze ontmoeting is heel belangrijk geweest voor de mensen van de vredesdelegatie. Er hangt een ontspannen en gelukkige sfeer wanneer we terugrijden naar het hotel.