arch/ive/ief (2000 - 2005)

Irak is meer dan Saddam Hoessein of de golfoorlog.
Het is in de eerste plaats een land met prachtige mensen.
Irak was ooit een van de meest moderne landen in de regio en heeft nog steeds de ambitie om dat terug te worden. Ontmoetingen met de meest uiteenlopende mensen op de meest verrassende plaatsen doen vergeten dat dit land een zogenaamde schurkenstaat is.

Zo hadden we vanavond een ontmoeting met een kunstenaar, galerij- en restauranthouder en tevens docent aan de ademie in Bagdad, Qasim Alsabti. We worden uitgenodigd op Kebab en bier. Omdat het buiten heel hard regent, worden de tafeltje in zijn kunstgalerij gezet, tussen kleurrijke schilderijen.
Qasim vertelt hoe hij aan zijn galerij is gekomen. Zijn vader was een eenvoudige opdiener in een eetplaats. Hij mocht gaan studeren op de academie en kreeg in 1975 van de regering de kans om Rome te bezoeken en daar lessen te volgen. Bovendien kreeg hij een goed maandloon als kunstenaar en docent. Geen enkele Irakese student wilde toen in Europa blijven. Ze hadden het goed in Irak. Voor een dinar kreeg je drie dollar. Vandaag krijg je 2000 dinar voor 1 dollar.
Qasim hielp een zakenman met de studies van zijn zoon.
Na zeven jaar, toen het slechter ging met Irak, vond hij het kaartje van de zakenman terug onder een dikke stoflaag en vroeg hem geld om de galerijruimte te kunnen huren. Zo is alles begonnen.
Qasim is moslim, maar heeft zowel joodse als christelijke vrienden. "Oorlogen worden altijd door regeringen begonnen, niet door de gewone mensen. Hetgeen jullie altijd vergeten, is dat we vreedzaam naast elkaar kunnen leven. Vandaag hebben we bijvoorbeeld heel wat Iraniers die religieuze plaatsen komen bezoeken in Irak.
Van zodra er geen olie meer zou zijn in het Midden Oosten, zullen de VS elke interesse in de regio verliezen. Het zionisme komt van het westen. En wie heeft de pogroms georganiseerd? Europese landen.
In Amerikaanse films worden de Arabieren als mensen op kamelen voorgesteld die in tenten leven. Dat klopt niet. We hebben een rijke cultuur. Vooral in Irak zijn de mensen goed opgeleid. Vandaar dat nu heel wat mensen met een goede opleiding geen goed werk vinden, en andere bijverdiensten doen.
Die vergane glorie van goed opgeleide mensen die nu de eindjes aan elkaar proberen te knopen is een typisch beeld in Irak. Een andere man verteld hoe hij vroeger met zijn vrouw een grote reis door Europa had gemaakt en hoe hij ervan heeft genoten.
Deze mensen hebben het ooit veel beter gehad.