arch/ive/ief (2000 - 2005)

Europa en Algerije betogen in Bagdad

Carline Vanhie uit Bagdad

Donderdagmorgen omstreeks 9 uur trokken wij, de 121 « vredesinspecteurs » uit 17 landen.(Europa en Algerije, Canada en Nieuw Zeeland) gewapend met affiches, spandoeken en Palestijnse kefiehs voor een optocht door enkele straten van Bagdad. Na wat oefenen voor het hotel en de verwonderde voorbijgangers scandeerden we in het Frans, Engels en Arabisch slogans zoals : « Stop the sanctions, no new war », « Iraq, Palestine, solidarité »… Vooral bij de slogan « Bush, Sharon, terrorists », verhieven velen hun stem. De pers toonde massale belangstelling. Naast de RTBF en de Iraakse TV maakte ook Reuters beelden en interviews.

Aan het VN-gebouw kregen we het gezelschap van de Belgische parlementairen Veronique De Keyser (PS), Jean Cornil (PS), Sfia Bouarfa (PS) en een Algerijns senator, lid van de vredesmissie. Samen met Kris Merckx en de Algerijnse Mohamed werden ze ontvangen door de vertegenwoordiger van de UNO in Bagdad. Ze overhandigden een petitie, waarin de opheffing van de sancties gevraagd werd, aangezien deze niet alleen moordend zijn voor de Iraakse kinderen, maar ook een massale schending van de mensenrechten inhouden. Deze petitie verscheen in de Amerikaanse krant « The International Herald Tribune » en werd ondertekend door meer dan 250 publieke personen en organisaties. Enkele bekende namen : de wereldkampioen Anatoly Karpov , Hans von Sponeck, en Dennis J. Halliday, twee gewezen VN-coordinators voor Irak, die uit protest tegen de sancties ontslag namen, aartsbisschop Desmond Tutu, de zangeres Joan Baez en de voormalige Algerijnse president Ahmed Ben Bella zetten allen hun handtekening onder dit document.

De VN-afgevaardigde verzekerde ons dat onze oproep zou overhandigd worden aan Kofi Annan, en hij zou benadrukken dat ook Europese parlementsleden achter de opheffing van het embargo staan. Toen hij de afgevaardigden van onze groep thee aanbood, weigerden ze deze, zolang het embargo niet opgeheven werd. Deze mededelingen werden door de menigte op luid applaus onthaald.

Onder massale belangstelling van het Iraakse volk, stapten we terug naar ons hotel. Enkele Iraakse kinderen sloten zich bij ons aan. Moestafa (12) en Mohamed (14), twee zwarte Afrikaantjes liepen arm in arm met twee van hun Iraakse vriendjes. Vielen. Ze waren twaalf jaargeleden naar hier gekomen en zijn nu volledig in de Iraakse gemeenschap opgenomen. Jong en oud, blank, bruin en zwart, moslim, christen of atheïst, vreedzaam stapten we samen door de drukke straten van Bagdad, met éénzelfde doel voor ogen : solidariteit en gerechtigheid voor het Iraakse en Palestijnse volk.