‘Dubbele misdaad tegen Irak' by jeroen marckelbach Wednesday April 17, 2002 at 10:46 PM |
Bagdad 16 april – Huda Amash, wetenschapster en binnen de regering Sadam verantwoordelijk voor de vakbonden en de Irakese ngo's, spreekt over een dubbele misdaad tegen Irak. ‘Eerste misdaad is het gebruik van verarmd uranium tijdens de golfoorlog in 1991 en de desastreuze gevolgen hiervan voor de Irakese bevolking. Tweede de misdaad is het nu al twaalf jaar durende embargo dat de inperking van die gevolgen verhindert.
‘Dubbele misdaad tegen Irak'
Bagdad 16 april – Huda Amash, wetenschapster en binnen de regering Sadam verantwoordelijk voor de vakbonden en de Irakese ngo's, spreekt over een dubbele misdaad tegen Irak. ‘Eerste misdaad is het gebruik van verarmd uranium tijdens de golfoorlog in 1991 en de desastreuze gevolgen hiervan voor de Irakese bevolking. Tweede de misdaad is het nu al twaalf jaar durende embargo dat de inperking van die gevolgen verhindert.
Tijdens de oorlog is er meer dan 300 ton verarmd uranium over Irak uitgestort, het uranium was verwerkt in allerhande munitie waaronder ook gewone kogels. Door de explosies komt er een poeder vrij dat bij inademing zeer schadelijk is. Het bewuste poeder is niet oplosbaar in water zodat het na inname in de bloedstroming blijft en uiteindelijk ook in de botten terechtkomt. (over dit laatste is de wetenschap het nog niet eens, maar een laatste onderzoek in Canada bevestigt dat het uranium zich wel degelijk in de botten vestigt.) Het duurt ongeveer 1 miljoen jaar voor dit uranium zijn straling verliest. Het product is ondertussen, via vegetatie en dieren, ook in de voedselketen terecht gekomen. Het gebruik van dit goedje laat zich nog elke dag voelen. Er worden kinderen met genetische afwijkingen geboren, het immuniteitsysteem van de bevolking wordt aangetast en er is een opvallende stijging van kankers, er duiken zelfs nieuwe varianten op. Het embargo maakt een afdoende behandeling hiertegen onmogelijk. Zo zijn in dit land vitamines erg moeilijk te verkrijgen, ze zijn nochtans essentieel in de bestrijding van radioactieve straling. Tot 1993 hebben de Verenigde Staten het gebruik van verarmd uranium steeds ontkent. Toen verschillende Golf-oudstrijders bestralingssymptomen vertoonden en een Duits onderzoek onomstotelijk het gebruik bewees dat de VS dit schoorvoetend toegaven. Ze minimaliseerden wel de negatieve gevolgen hiervan. Dat doen ze nog steeds.'