Groeten uit Bagdad

We zijn pas gisteren namiddag toegekomen in Bagdad. De reis was redelijk zwaar, zoals ik ook had verwacht. Een vliegreis van 5 uur, een busreis van 12 uur, en ondertussen het onvermijdelijke wachten aan douanes en grenscontroles .

Aan de Syrische luchthaven moest iedereen een bedrag betalen, naargelang de nationaliteit. Zo moesten de Britten en 1 Canadees de volle pot betalen , de Belgen en de Finnen iets minder en de Algerijnen niets.

Aan de Syrische luchthaven sloten een dertigtal Algerijnen zich aan bij de vredesmissie, hetgeen het geheel een nog meer internationaal karakter geeft. Het zijn erg warme mensen: ze dansten en zongen heel de nacht lang in de bus. Echt onvermoeibaar.

Voor de rest zijn er mensen van overal in Europa aanwezig, met toch een belangrijke Belgische delegatie.

De lange reis en de plaspauzes doet de ijs wel breken tussen de mensen. Iedereen komt samen: een Spaanse kunstenares, een Franse ex-soldaat die nog in de Golfoorlog heeft gewerkt, heel wat journalisten, een Irakese vrouw die al tien jaar niet meer in haar land is geweest, een Algerijnse dichteres, een Duitse wapenspecialiste

We hebben natuurlijk nog niet veel van het land zelf gezien. We reden voornamelijk ‘s nachts. Toch konden we deze middag met het binnenrijden van Bagdad onze ogen niet genoeg de kost geven. Irak is een land in opbouw. Als er een sector het goed doet hier, dan zal het wel de bouw zijn: heel wat mensen bouwen aan hun huizen, de regering bouwt aan wegen en monumenten. Dat alles straalt een enorme zelfzekerheid uit, zeker met de oorlogsdreiging op de achtergrond. Alsof de Irakezen bijna ontkennen dat er een oorlogsdreiging is. Maar als je verder kijkt, zijn de Irakezen er zich wel heel erg van bewust natuurlijk.

Dat werd duidelijk toen Dokter Al Hashimi (de voorzitter van de Iraakse Vereniging voor Vriendschap, Vrede en Solidariteit, onze gastorganisatie ter plaatse) tijdens zijn openingstoespraak de oorlogsdreiging vermeldde. "Wanneer de VS besluiten om Irak aan te vallen, dan zullen ze dat ook doen. Ze moeten enkel nog een reden vinden. Ze trekken zich geen moer aan van de internationale publieke opinie Nu is de oorlogsdreiging enkel gebaseerd op dit : Irak zou wapens kunnen hebben, Irak zou die wapens aan terroristen kunnen geven en die terroristen zouden dan de VS kunnen aanvallen. Wanneer de VS bewijzen zullen vinden, zullen ze niet aarzelen om Irak aan te vallen. Maar elk ander land kan dan ook aangevallen worden. Maar als de VS en GB bewijzen zouden hebben, dan zouden ze niet aarzelen om het overal op TV te tonen. Maar dat gebeurt niet.
Bovendien heeft Irak recent officieel aangekondigd dat het wel Britse wapeninspecteurs zal toelaten. Natuurlijk zullen we een Irakese TV ploeg met de Britse inspecteurs meesturen om het hele gebeuren te filmen en te tonen aan onze bevolking. Maar dat zien de Britten niet erg zitten." Over de VN inspecteurs zei hij het volgende: "Ze hebben gedurende 8 jaar in Irak alles gecontroleerd. Duizenden inspecteurs hebben duizenden plaatsen bezocht. Toch beweren ze dat hun inspectie nog niet is afgelopen. Je zou bijna denken dat ze onbekwaam zijn in hun werk… Maar de echte reden is het volgende: als de inspecties zouden zijn afgelopen; dan is er ook geen reden meer voor de sancties, en die willen ze niet opheffen. Tenslotte is het een misverstand dat de Irakezen de inspecteurs hebben buitengezet. In 1998 besloot de VS zelf hun inspecteurs terug te trekken omdat ze niet genoeg bewegingsvrijheid kregen in hun werk. De echte reden is dat er veel spionnen tussen de inspecteurs zitten die inderdaad hun taken niet konden uitvoeren omdat we hen in de gaten hielden."

Tot slot haalde Al Hashimi uit naar het Amerikaans congres dat een wet voor de bevrijding van Irak had goedgekeurd. Bevrijding van wie? Van de eigen bevolking? Welk land haalt het in zijn hoofd om een Soeverein, onafhankelijk land te bevrijden? Bovendien staan de Irakezen echt niet te wachten op de bevrijding. Integendeel.

De VS is het zelfde land dat via de CIA een democratische verkozen president heeft proberen te vervangen (Venezuela). Landen van overal ter wereld zijn het beu en zeggen: genoeg is genoeg. Hebben de VS het Joegoslavische of het Afghaanse probleem echt opgelost? Nee, ze vernietigen gewoon.

In Irak is er altijd een sterke middenklasse geweest die goed geïnformeerd zijn. Dat verklaart misschien de reden waarom de Irakezen zich niet zomaar laten doen."

arch/ive/ief (2000 - 2005)