arch/ive/ief (2000 - 2005)

Chavez heeft het zelf gezocht, zeiden de Amerikanen en zij juichten prompt de nieuwe machthebbers toe. "Dit is geen coup, maar een regeringswissel," zei een verantwoordelijke aan de Washington Post. Een andere hoge ambtenaar toonde zich optimistisch over de toekomstige relaties met de nieuwe machthebbers. Heel concreet dacht hij aan een hechte samenwerking in de strijd tegen terrorisme en een substantiële verhoging van de olie-export.
Het plan voor de staatsgreep werd vijf weken geleden al in de Venezolaanse krant El Nacional gepubliceerd.

"This front will act […] with great force. With the 12-hour general strike of March 18 and the chain of actions that start on the 4th […]. The demonstrations signal the episodes of a foreseeable government end [….] Those are the dynamics that end with an institutional exit. With a provisional President who designates the vice-president and from there on, everything is set, the executive cabinet and the powers […] Nine months of transitory effort and once you remake the Executive Power you go to a general election [.] A striking technical K.O. and with no rupture of the institutional thread."

Volgens de Washington Post onstond dit plan zes maanden geleden.

"According to active and retired members of the military and members of the new government, the decision to force Chavez from power was made six months ago by a group of dissident officers in the Venezuelan navy and air force. But what Venezuela's new government has characterized as a spontaneous popular uprising to depose an autocratic president was a far more organized effort, joining dissident members of the military with strikers at the state oil company and the leading business and labor groups.
The unrest began in those branches because they are the smallest, according to officers involved, and so consensus to oppose the president was easiest to reach. The movement quickly spread to the larger army and national guard, fueled by opposition within the ranks to Chavez programs that put troops to work on public works projects and to his presumed sympathy for Colombia's Marxist guerrillas."

De coupplegers voelden zich gesterkt door de aanhoudende kritiek van de VS op Chavez.
In oktober trok de VS de ambassadeur terug nadat Chavez de bombardementen in Afghanistan had veroordeeld omdat "je geen terreur met terreur kan bestrijden". In februari getuigde Powell tegenover het Amerikaans Congres dat Chavez "the strangest countries" bezoekt zoals Libië, Irak en Iran. Aanhangers van Chavez antwoorden dat deze drie landen deel uitmaken van de OPEC waar Venezuela voorzitter van is. Toen Bush vorige maand op bezoek was in Peru nodigde hij vier buurlanden uit van Venezuela, maar liet hij Chavez zelf links liggen. De Washington Post meldt verder dat dissidente legerofficiers vorige week de deur van de Amerikaanse ambassade platliepen.
De coupplegers deden precies wat van hen verwacht werd. Een directeur van de PDSVA liet weten dat de olie-export naar Cuba zou worden stopgezet. De zelfverklaarde president Carmona en voormalig voorzitter van de werkgeversorganisatie schrapte enkele sociale wetten en herriep de grondwethervorming van 1999 waarmee Chavez de macht van het 40-jaar oude tweepartijenstelsel had gebroken. Bovendien werd Chavez vastgehouden en werden plannen gemaakt voor een proces over zijn vermeende schending van de mensenrechten. Een levende en vrije Chavez maakte immers te veel kans bij nieuwe verkiezingen.
Maar het liep toch niet zoals het had moeten lopen. De landen van de Rio Groep veroordeelden de staatsgreep. Mexico, Argentinië en Paraguay noemden de nieuwe regering illegitiem. En vooral het volk uit de barrios van Caracas kwam massaal op straat. Van de Argentijnen kopieerden ze de luidruchtige potten en pannen en de vastberadenheid om zich niet te laten doen door een corrupte politieke kaste. Een ploeg van Reuters werd belaagd door Chavez-aanhangers die schreeuwden dat ze zouden terugvechten. De politie die onder leiding staat van de notoire Chavez-opponent en burgemeester van Caracas Alfredo Peña ging hard te keer tegen de betogers. Bij de schermutselingen vielen minstens 9 doden. Maar de betogers waren niet te stoppen. Volgens de BBC waren ze met vele tienduizenden. De Washington Post hield het op 50.000. Een grote groep betogers trok op naar het presidentiële paleis waar Carmona zijn intrek had genomen. De Chavez-aanhangers trokken zich op aan een brief van de gevangen president waarin hij liet weten dat hij geen afstand had gedaan van het presidentsschap. Ze schreeuwden "Victory to the people".
Carmona vluchtte weg uit het paleis en verschanste zich in een militair fort. Groepjes soldaten wuifden naar de massa. Zes soldaten verlieten een kazerne en plantten de Venezolaanse vlag voor de schreeuwende betogers. Opvallend is ook dat verschillende tv-stations werden bezet door Chavez-aanhangers. Vier van de vijf nationale zenders in Venezuela zijn in buitenlandse handen en worden gecontroleerd door wat Chavez de steenrijke oligarchie noemt. Een dag lang hadden deze zenders een beeldmontage van schietende Chavez-aanhangers getoond terwijl verschillende bronnen bevestigen dat de meeste slachtoffers vielen onder de Chavez-aanhangers en dat de politie de eerste schoten loste. De krant La Jornada meldt zelfs dat de scherpschutters op de daken vermomde agenten van de Metropolitan Police van burgemeester Alfredo Peña waren (zie Znet). Van de straatprotesten tegen de staatsgreep lieten deze zenders geen enkel beeld zien. Zij toonden enkel de toespraken van de nieuwe machthebbers die meldden dat alles kalm was.
Carmona probeerde de zaak nog te redden door te laten weten dat Chavez in veiligheid was en dat de ontbinding van het parlement herroepen werd. Maar enkele uren later bezweek hij toch onder de druk van het straatprotest en de verdeeldheid binnen het leger. Hugo Chavez keerde triomfantelijk terug met een helikopter die hem oppikte van het eiland waar hij gevangen zat.
Daarmee komt een einde aan de poging om deze nationalistische leider aan de kant te zetten. Het is een serieuze streep door de rekening van de VS die dit als het mogelijke begin van een nieuw contra-revolutionair offensief in Zuid-Amerika zagen. In Argentinië krijgt een zwakke president geen greep op het volk en in Colombia tonen de twee guerrilla-groepen zich steeds meer zelfverzekerd. Het wordt afwachten wat Chavez zal aanvangen met deze nieuwe situatie. Fidel Castro zou hem onlangs ingefluisterd hebben: "You have a historic opportunity, don't waste it." Ik denk niet dat we daar nog iets moeten aan toevoegen.

Bronnen:
Heinz Dieterich Steffan, Imperial Coup in Venezuela (znet)
BBC.co.uk
The Washington Post

Misschien nog even melden dat de gebeurtenissen in Venezuela niet los staan van de nakende aanval tegen Irak. Bij die aanval zouden verschillende Arabische regeringen zich onder druk van hun bevolking wel eens gedwongen kunnen zien om de petroleumkraan dicht te draaien. Voor de VS is het daarom van het allergrootste belang om te kunnen rekenen op de olie van de vierde grootste olie-exporteur van de wereld. Chavez toonde al eens zijn sympathie voor de Iraakse zaak en liet zich in oktober nog kritisch uit over het "terrorisme" van de Amerikanen in Afghanistan. Hij staat bekend om zijn trouw aan de besluiten van de OPEC. Wie weet tot wat hij in staat is bij een aanval op Irak?

Venceremos!

De president van Venezuela, Chavez, slaagt er niet in om de grootse beloftes die hij deed tegenover de armste lagen van de bevolking waar te maken. Integendeel, net zoals de rest van Latijns-Amerika laat de kapitalistische crisis zich ook in Venezuela voelen. De enige keuze die er rest is er één tussen kapitalisme en socialisme. Daarbij kan niet gerekend worden op de populist Chavez.

Christophe heeft in Venezuela zijn nieuwe liefde gevonden ... En waar het hart van vol is, vloeit de pen van over. Dat levert nu al dagen lang een pak informatie op die je op VTM, VRT en elders op de omroepen niet zult vinden. Thanks.

Maar dan komt de LSP met een verklaring dat op Chavez niet gerekend kan worden. Op wie dan wel ? Hoe komt het dat in Argentinië het kapitalistich systeem zoal niet ingestort is, dan toch wankelt zonder dat er een alternatief in zicht is. Het is maar een vraag hé. Wie heeft er antwoorden ?

Als je iets wil leren over hoe LSP-trotskysten en anderen functioneren, dan zijn dit gouden tijden. Ze slagen er werkelijk altijd in om de mensen in de war te proberen brengen, de eenheid te breken door hun mooie frasen en hun "zuiverheid". Nooit hebben ze oog voor de reële context en de moeilijkheden waarmee socialistische of nationalistische revoluties te kampen hebben. Een trotskystische revolutie volgens hun recept hebben we nog nooit gezien. En de geslaagde revoluties die steunen ze nooit. Neen, Chavez is maar een populist die de grootse beloften niet kan waar maken. Je zou denken dat dit uit De Standaard komt of VRT-commentaren.

De comeback van Chavez is van ontzettend groot belang voor de volkeren van Latijns Amerika en van de wereld. Het is een nederlaag van het imperialisme waaraan alle progressieven en linksen zich kunnen aan optrekken ! Maar de LSP trekt zijn neus op. Pff 't is geen socialisme. Kijk eens naar hun standpunten over Cuba, Palestina, de betoging voor Palestina in Antwerpen. Net hetzelfde.

Zonde van al die eerlijke linksen bij LSP die hun kostbare tijd verliezen door de facto altijd het spel te spelen van het imperialisme.

Greg Poppe

Chavez is een linkse populist die zijn beloftes niet kan waarmaken. Als iemand het tegendeel kan aantonen dan wens ik hem of haar veel succes. Is hetverkeerd om daar kritiek op te hebben of moeten we dat verzwijgen. Arafat heeft fouten moeten we dat ook verzwijgen omdat hij ineens immens populair is geworden. Ik vind van niet. Het is niet omdat de Standaard of VRT dat zeggen dat dit per definitie verkeerd zou zijn. De gewone Venezuelaan is de laatste jaren niet echt rijker geworden. We brengen de mensen in de war zegt u. We hebben toch recht op onze eigen mening. De mensen zijn verstandig genoeg om zelf conclusies te trekken. Ze hebben geen mensen nodig die de blijde boodschap verkondigen.

Het is niet omdat de Amerikanen tegen Chavez zijn dat we daarom met zijn allen een standbeeld voor hem moeten oprichten? De Amerikanen zijn ook tegen Saddam,Mugabe,Kim2 wilt dat daarom zeggen dat u hen daarom ook 100% moet steunen in hun strijd tegen het Amerikaanse Imperialisme
zonder kritiek te hebben op hun (waanzinnig) beleid? Ik vrees dat ik het antwoord al weet. Wel ik doe niet mee aan dat spelletje. Over verwarring gesproken.

Beste Karel,

Misschien zijn de levensomstandigheden in Venezulea er niet beter opgeworden (ik weet het niet ik ken de situatie niet zo goed, wat ik wel weet is dat hij het kiessysteem democratischer heeft gemaakt en dat hij door de armere lagen van de bevolking op handen wordt gedragen), maar in Ghana, Indonesië, Argentinië, de voormalige USSR, het Midden-Oosten, Soedan, Somalië,... en de rest van de Derde Wereld zijn de levensomstandigheden ook niet direct met rasse schreden vooruitgegaan (eerder andersom, denk je niet).

De grootste verantwoordelijken daarvoor zijn de imperialistische landen (met op kop de V.S.), die zowat overal marionettenregeringen geïnstalleerd hebben om hun operatie 'zuig de derde wereld leeg' te bewerkstelligen.

Ik weet dat Chavez, noch Saddam,noch Mugabe, noch Arafat communisten zijn. Het zijn inderdaad burgerlijke nationalisten, ik heb nooit het tegendeel beweerd. Het zou zeer leuk zijn als er opeens een grote socialistische kracht zou komen aangehuppeld die hen zou kunnen vervangen, maar die is er op dit moment niet. Wat voorgenoemde personen wel doen is de kant van hun volk kiezen tegenover buitenlandse onderdrukkers (iets waar je geen communist voor hoeft te zijn).

De vraag die men zich moet stellen, is de volgende: is het op het moment dat deze 'burgerlijke nationalisten' opkomen tegen de VS, en deze laatste hun totale wereldhegemonie bemoeilijken, opportuun om deze 'nationalistische' leiders met bakken kritiek te overrompelen.

Natuurlijk zou het beter zijn als er een communist de leider van het palestijns verzet zou zijn, of de president van Irak, Venezuela of Zimbabwe.
Maar ik hoop dat je begrijpt dat de toestand nog veel erger zou zijn als er een VS-marionet op hun plaats zou zitten.

Op een moment dat de imperialistische krachten zich opmaken om de wereld volledig aan hun wil te onderwerpen, kan je als communist maar een kant kiezen die van de onderdrukten die in opstand komen, die van het verzet. Zelfs als er krachten inzitten waar je het niet mee eens bent.

Onthou ook dat alle socialistische revoluties volgens dit schema verliepen: front tegen de feodalen of kolonialen - nationalistische overwinning - socialisme. Zowel in China, Vietnam, Korea, Cuba,... en zelfs bij de 'moeder van alle socialistische revoluties'(1917 Sowjetunie) werd dit schema gevolgd.

Om een antwoord te geven op je vraag: ja, ik vind dat we iedereen die het lef heeft om te weerstaan aan de wil van de imperialistische oorlogsmachine moeten steunen voor de volle 100% (en meer als het mogelijk zou zijn). Want als je jezelf distantieert van alle verzet aan wiens kant sta je dan?

Gegroet,

Jeannk

Natuurlijk moest er in mijn schemaatje tussen nationalistische overwinning en socialisme nog socialistische revolutie komen.

Er is een reden waarom dat de standaard, de VRT, De Morgen,... opeens kritiek beginnen te uiten op Chavez, Mugabe, Arafat,... en niet op andere staatsleiders.
Is het aan ons als progressieven om in hun kraam mee te stappen?

Over de realisaties van Chavez toch dit stukje uit een intervieuw met T. Deronne (Belg die werkt in Venezuela voor het TV station "TELE TAMBORES") met Le Soir:

Chavez parlait beaucoup mais, concrètement, qu'a-t-il réalisé de positif ?

Il a réveillé la démocratie. En se faisant élire deux fois en peu de temps, il a obtenu une vraie légitimité populaire, mais il a surtout suscité une réelle participation citoyenne, notamment à travers le programme des TV communautaires, qui donnaient à des organisations de base le droit d'émettre en tant que médias indépendants. C'est vrai qu'il avait une tendance à beaucoup personnaliser le pouvoir, à se mettre au centre de tout, mais ses lois sur la redistribution de terres ou pour démocratiser l'accès à l'université, jusqu'ici réservé à l'oligarchie, sont des gestes très positifs.

Daarnaast moeten we volgens mij ook nog alle internationale posities van Chavez benadrukken (cfr stuk van Christroph): steun aan Cuba (olieleveringen!),etc...

Op zondag 14.02 heeft iemand een draak van een "artikel" gepost onder de titel "Venezuela: populisme van Chavez doorprikt". Uit navraag blijkt die karikatuur, zoals verwacht, van niemand van LSP te komen (het ontbreken van het E-mailadres deed al een belletje rinkelen).
Ik vermoed dat hier alweer een bedrieger/provocateur met politiemethodes aan zet is die erop uit is onze positie te verdraaien (wat hier nu niet direct een verassing kan genoemd worden).

De echte positie van LSP vind je op onze site:
http://surf.to/militant

Voor LSP-leden: ons antwoord op de verdraaiingen, zowel omtrent Israël/Palestina als omtrent Chavez is al gepubliceerd op onze site. Wie echt interesse heeft kan daar terecht. Dat zou moeten volstaan.

voor LSP-MAS
Eric Byl

Beste Byl,

Ik heb eens naar uw website gesurft en heb daar het artikel dat hier gepost werd gevonden.
Wordt uw website gehackt door de politie?
Stoute politie.

Beste C.(is je familienaam een geheim?),

als jij mij dat artikel kan tonen ben je de politie zelf, of heb je toch sterk hun methodes overge-erfd.

Voor de lezers die zich van Danny's uitspraken willen vergewissen: onze site vind je op http://surf.to/militant

Ik heb het ook gevonden, Eric. Het staat in de rechterkolom en werd gepost op 22/03/2002 op het moment dat de staatsgreep in volle voorbereiding was. Wie is er hier de politie?

Het artikel staat er inderdaad met nog een hele hoop zever in't Engels erbij. Misschien moet Eric Byl zelf wat meer naar zijn eigen site surfen om het standpunt van zijn partij wat beter te leren kennen.

Aan de manne van LSP, ik heb mij ook van danny's uitspraken willen vergewissen. Het befaamde flikken-artikel staat inderdaad wel op jullie site. Haal die flikken van jullie site! :-)))))
hint aan eric: zeg dat die twee vorige post niet door jou waren gepost maar door een "bedrieger/provocateur met politiemethodes" :-)

Wij beraden ons nog over een reactie, maar raden onze leden aan om zich in tussentijd tot de artikels op onze website te wenden en zich niet langer te laten leiden door artikels van bedriegers.
Wij hebben er vertrouwen in dat we stevig zullen terugslaan.

Het artikel van LSP staat weldegelijk op de website. Het is van maart, dus van voor de gebeuretnissen dit weekend.
Wie het wil lezen kan het vinden op :

http://users.pandora.be/militant.links/ml/2002/chavez.html

In het engels.
De Nederlands intro van deze tekst kan je vinden op:
http://users.pandora.be/militant.links/ml/cwi/internat/index.html

De reactie van een aantal LSP leden laat enkel maar vermoeden de lijn van LSP inderdaad zeer dubbelzinnig is.

In die mate zelfs dat LSP haar leden oproept om beter niet meer in contact te komen met de kritiek op haar lijn.

De reactie van LSP op de staatsgreep ka je lezen op .

http://users.pandora.be/militant.links/ml/2002/staatsgreep.html

Het is een artikel van de hand van Geert Cool (Belgische afdeling).
Misschien moest LSP dat eens meer beginnen doen, zelf een eigen lijn ontwikkelen in plaats van steeds naar de pijpen te dansen van leiding in Engeland.
Het artikel is een beetje verward, maar alvast minder grotesk dan wat hier op de website werd gepost.

Iedereen juicht nu wel, en het is ook wel vrij grappig, dat Eric Byl een LSP-standpunt voor een politieprovocatie houdt.

Maar het is een verdraaiing. En het is ongetwijfeld door iemand met sympathieen voor een bevriende linkse partij.

Want vergeet niet, het gaat om een eindconclusie van een artikel dat verscheen op 22 maart, in tempore non suspecto dus, in heel andere omstandigheden, met als titel
"Venezuela on the crossroads". Het (Engelse) artikel is het lezen waard. Chávez tracht het kapitalisme te hervormen, maar stuit op de weerstand van de klein- burgerij en de (ook buitenlandse) kapitalisten. Toch durft hij niet met het kapitalisme breken en hij durft of wil de armere bevolking en de arbeidersklasse niet organiseren. Zo zal hij, redeneert het artikel, uiteindelijk de beloftes niet kunnen invullen en steun van de bevolking verliezen, die haar hoop op links voor vele jaren zal opbergen, en dan is het uit met de droom en de goede bedoelingen en heeft het imperialisme weer vrij spel.

Daarom ook de oproep in de conclusies ... die vandaag, vlak na de staatsgreep tegen de man, natuurlijk zeer ongepast overkomt. Want het is een groot verschil tussen het maken van een analyse en schrijven dat Chávez onvoldoende in de richting van het socialisme stapt (wat een terecht of onterecht verwijt kan zijn) en schrijven - zoals het overkomt- na een staatsgreep, dat men niet moet treuren om Chávez en alles voor normaal moet houden, als hij door middel van een rechtse coup aan de dijk gezet wordt...

Nu, de steun van Chávez is gedaald en de armen in Venezuela beschouwen hem desalniettemin als hun man, maar het gaat hen niet veel beter... dus het kan zijn dat het artikel er niet ver naast zit.

Feit is dus dat Venezuela nu meer dan ooit op de crossroads staat. Chávez zegt dat hij lessen zal trekken uit hetgeen gebeurd is. Vraag is: welke lessen?

Ik denk dan ook dat communisten, socialisten en andere linksen nu voluit op samenwerking met Chávez meoten aansturen, en hem moeten steunen, om die zelfstandige arbeidersbeweging op te bouwen en stappen in de richting van radicalisering te zetten. Want tenslotte... hij is de man bij uitstek die het kan organiseren, en het verleden heeft duidelijk gemaakt dat een burgerlijke populist zich tot een revolutionair kan ontpoppen.