Israelische wurgstrategy - Palestina tot de bedelstand verlagen -, omkeren by Ben Friday April 05, 2002 at 02:56 PM |
Dat is de jarenlange strategie van Israel die vandaag schrijnend duidelijk aan de oppervlakte komt. De gijzeling van de Palestijnse president Arafat, die nu al een week aanhoudt,- natte droom van een machtsdronken eerste minister Sharon -, is de kroon op het werk, bedoeld om het buurvolk definitief te onthoofden. De wereldopinie werd en wordt, met schijfjes tegelijk, gewend gemaakt aan de geleidelijke uitvoering van de wurgstrategie: het volk verlagen tot een massa bedelaars... Deze strategie moet worden omgekeerd.
Nu onder de roepnaam van de nieuwste hype wordt de hele infrastructuur stelselmatig verder vernield en vernietigd. Zogezegd omdat deze een 'terroristisch' netwerk zou dienen. Indien dit de universele logica is, dan moet alle infrastructuur in alle landen worden vernietigd, want ooit wordt er wel eens van de telefoon of het wegennet of wat dan ook gebruik gemaakt door criminelen, waaronder terroristen. De retoriek met deze logica is dus opnieuw slechts oogverblinding voor de publieke opinie: volksverlakkerij.
De retoriek keert ook systematisch de zaken gewoon om. Nobelprijswinnaar voor de vrede Arafat wordt terrorist genoemd.
De verdrukte wordt agressor en terrorist genoemd. De eigen agressie, politieke en militaire staatsterreur, wordt 'verdediging' genoemd, en dan in één adem nog 'wettelijk' ook (terwijl alle internationale wetgeving aan de laarzen wordt gelapt). Intussen rukt het leger steeds verder op buiten de grenzen van het toelaatbare.
Maar blijkbaar werkt dit (althans op korte termijn), want volgens een recente opiniepeiling staan 3 op 4 Israelieten achter de huidige extreme handelwijze van Sharon en zijn leger. En zelfs in de wereld vindt zijn stoer mannetjesgedrag hier en daar aanhang (vooral in de VS dan). Drie op vier Israeli's zijn gebrainwashed dat zij slachtoffer zijn en dat de aanvallen en massale vernietigingen op Palestijns gebied dus 'normaal' zijn, en overtuigd van hun gelijk zijn ze niet voor rede vatbaar en gaan straks nog wenen als ze van de wereld ongelijk zullen krijgen.
De strategie die we al tientallen jaren toegepast zien is er een van afwisselend het net wat dichter en weer wat losser over de Palestijnen en hun grondgebied te gooien en dichthalen, en wel zo dat er telkens iets meer netto winst wordt gehaald voor en door Israel en dat de gerechtvaardigde eisen van Palestina iets verder op de achtergrond worden gedrumd.
Het inzetten van het leger voor de kolonies, het instellen van check-points, het schieten op protesterende jongeren, eerst met rubber, dan met scherp,(nooit met waterkanonnen zoals in beschaafde landen), het binnenvallen met tanks, weer terugtrekken en opnieuw binnenvallen, steeds verder doordringen, met steeds meer schade en doden en gewonden als gevolg... Het zijn allemaal opeenvolgende maneuvers en schijnmaneuvers geweest die hetzelfde doel dienen: het veroveren en behouden van vreemd grondgebied en het ontmoedigen en langzaam doden van de bewoners.
Intussen wordt, vooral werd, zorgvuldig bijna dagelijks door een of andere 'woordvoerder van de Israelische regering' de nodige 'aanvaardbare uitleg' aan de pers verstrekt, om vooral maar de wereldopinie niet te zeer te verstoren. In de fase waar Israel nu beland is, hoeft blijkbaar ook dat niet meer. Het einddoel van de strategie is in zicht voor hen, en nu kan de hele wereld hen gestolen worden. Zelfs naar politieke wereldleiders wordt nu niet meer geluisterd. Snel nog even doorzetten nu, want ze denken dat zij hun 'endlosung' hebben bereikt...
Als we naar Palestina kijken, dan zien we hoe de tien geboden van de Isrealische verstikkingstrategie werden toegepast. Hier is de handleiding voor het wurgen van een buurtstaat:
1. Mogelijkheden tot onderwijs, vooral universitair, gereduceerd tot bijna niets meer (zorg dat de 'vijand' niet te slim kan worden),
2. Veel jongeren, vooral jongens, zijn verminkt of gedood of compleet moedeloos en wanhopig (zorg dat de 'vijand' niet meer kan groeien).
3. Fabrieken zijn verwoest en boomgaarden met in totaal 112.000 olijfbomen moedwillig vernield door bull-dozers en tanks (zorg dat de economie plat valt en de werkloosheid maximaal wordt),
4. Vernietig de luchthavens en sluit de havens (zorg voor internationale isolatie),
5. Vernietig stelselmatig huizen die in de weg staan, (zorg voor nieuwe ruimte voor eigen infrastructuur, en voor een toenemend leger van daklozen),
6. Vernietig de openbare omroep en neem hem liefst zelf in, stuur desnoods wat porno rond (zorg voor de nodige desinformatie en verder bederf van de jeugd)
7. Blokkeer en vernietig de waterleiding en elektriciteitsvoorzieningen (maak de mensen meer en meer afhankelijk van gestelde condities)
8. Blokkeer en vernietig ziekenhuizen en het gezondheidsstelsel (zorg voor meer 'natuurlijke' uitsterving)
9. Bespioneer alle telefoon, e-mail evenals verplaatsingen en transport (schakel iedere vorm van communicatie en organisatie uit)
10. Isoleer de leiders en daarna ook de president (zorg dat het volk compleet richtingloos wordt).
Of deze strategie op termijn de beste is zal de geschiedenis uitwijzen. Maar de voorbije geschiedenis geeft ons toch alvast reden om te geloven dat er een betere moet bestaan.
Het is niet door jezelf wijs te maken dat Jaweh heeft gezegd dat jij de beste bent, de uitverkorene, en dat hij gezegd heeft dat je die anderen rustig van hun land mag verdrijven, dat je daarmee ook je geïntegreerde plaats in de wereld verdient. Anderen zouden er wel eens net zo kunnen over denken, en wie heeft dan gelijk: Jaweh of Noway?
De verholen en soms onverholen zelfingenomen hoogmoed die geïndoctrineerden van dit soort geloof kenmerkt, is oorzaak van veel ellende. Men zou kunnen parafraseren: "het lot dat de Israel nu ondergaat, heeft het zichzelf aangedaan".
Feit is dat de link tussen het systematisch toepassen van de wurgingstrategie enerzijds en het systematische voorkomen van wanhoopsdaden door zelfmoordactivisten anderzijds, voor de doorsnee westerse waarnemer (her en der een verstokt politicus uitgesloten) tenslotte een hoogst voor de hand liggende vanzelfsprekendheid is. Voor de fundamenteel goedgelovige Jood blijkbaar (nog altijd) niet. Mogelijk ligt daar het (gouden) kalf gebonden...
De vraag die we ons in Europa nu al stellen is: en wat daarna? Nadat dit lokaal feestje van schijnbaar ongeremd zwelgen in het eigengereid smoren van angst en haatgevoelens is afgelopen. Als het kille eenzame ontwaken opnieuw zal volgen in een wereld van onbegrip, rondom een ditmaal zelf aangericht vers rokend puinlandschap? Zal men dan inzien dat er iets anders nodig was dan dit? Beseft men dat niet alleen het buurvolk, maar ook de wereldgemeenschap (waarin beide volkeren leven en moeten integreren) diep ontgoocheld en beledigd is? Dat de wereld nu al de rekening opmaakt?
Stop zo vroeg mogelijk deze waanzinnige razernij-aanval van een deel van de mensheid. Hoe vroeger aan constructieve samenwerking wordt gedacht, hoe beter en voordeliger voor iedereen. Het volstaat de wurgingstrategie gewoon om te keren, om de zon in het water te kunnen zien schijnen Ook bij de buren. Zij zijn even goed.