arch/ive/ief (2000 - 2005)

Een Palestijnse nederlaag in Antwerpen, overwinningen in Brussel en Luik

Van uw verslaggever ter plaatse.

De Palestijnse vrijheidsstrijd kan momenteel op nogal wat begrip rekenen bij de man in de straat, zo is onze indruk van de afgelopen dagen. Israël is momenteel immers de enige echt zichtbare terroristische staat. De retoriek van Bush over de ‘as van het kwaad' (Irak, Iran, Libië, Noord-Korea) ten spijt zijn het Israëlische tanks en soldaten die burgers executeren en woningen met de grond gelijkmaken. De tijd is dan ook rijp voor protestmanifestaties in alle grote Europese steden tegen de Israëlische agressie.

Woensdag 3 april werd om halfzes verzamelen geblazen op de Antwerpse Meir. Deze plaats van samenkomst getuigde om te beginnen al van weinig tactisch doorzicht vanwege de organisatoren. In deze zone heerst immers sinds jaar en dag een betogingsverbod. Dat de Antwerpse politie deze keer geen uitzondering zou maken lag voor de hand en dus was de manifestatie vanaf de allereerste minuut ‘verboden'. Dat de organisatoren die toelating toch op zak hadden zoals woordvoerster Zohra Otman beweert is technisch onmogelijk: dit duurt tenminste een week en een week geleden was Ramallah niet eens bezet. Wel is het mogelijk dat de betogers de mondelinge toezegging hadden van de politie dat ze een manifestatie zouden ‘tolereren' op de leien. De politie had zich hoe dan ook voorgenomen het verbod op de Meir daadwerkelijk af te dwingen en deed dit op een erg contraproductieve manier: ze sloot de manifestanten op in een klein ‘explosief vat' van tweehonderd meter lang en vijftig meter breed in de Leysstraat. Een lawaaierige politiehelikopter vervolledigde de hitserige oorlogssfeer. Toch begreep het overgrote deel van de manifestanten dat de Palestijnse zaak niet gediend was met geweld. De etalages met daarin sweaters en petjes met Amerikaanse vlaggen die sinds 11 september bij een bepaald publiek ‘in' zijn werden dan ook ongemoeid gelaten. Toch was het voor insiders vanaf het begin duidelijk dat de kans op ontaarding zeer groot was. Er waren namelijk nogal wat Marokkaanse probleemjongeren aanwezig die zich tot heden niet voor politiek hebben geïnteresseerd , en die ook ‘in vredestijd' een van de beste propagandaploegen vormen voor het Vlaams Blok in Antwerpen. Dat het deze keer niet anders zou zijn, daar kunnen enkel wat overjaarse stalinisten met hamer-en-sikkel vlag en een grote Palestijnse vlag op de voorpagina van hun krant blind voor zijn… Voor hen is het natuurlijk exclusief en altijd de schuld van Detiège.

Het gevolg was dan ook dat de Palestijnse zaak op donderdagochtend 4 april, toen de eerste ochtendkranten in de brievenbussen ploften,althans wat Antwerpen betreft, verloren had op punten. Bij elke steen in een Antwerpse winkelruit, en dat waren er nogal wat, scoorde Sharon…

Grote verschillen tussen Vlaanderen, Wallonië en Brussel

Dat deze aberraties, die door zo weinigen worden veroorzaakt, moeilijk te voorkomen zijn, weten we bijvoorbeeld van de antiglobaliseringsbeweging die ook vaak in een slecht daglicht gesteld wordt door het geweld van een handvol gedepolitiseerde anarchisten. Maar wat in deze manifestatie opviel was het gebrek aan tegengewicht: geen toespraken, geen ordewoorden, geen woordvoerders die opstaan om de strijd op een hoger niveau te tillen. Kenschetsend voor de huidige toestand bij de Arabische immigratie in Antwerpen: de enigen die voldoende ingeplant en georganiseerd zijn om iets te ondernemen zijn… de Imams, die oproepen tot een vredesmanifestatie op 14 april in Brussel.Over de andere 'seculiere' manifestatie op 7 april geen woord! Wat een verschil met Brussel en Luik! Daar waren ook verantwoordelijken van de PS, de FGTB en de Franstalige Jongsocialisten (MJS) aanwezig. De Brusselse secretaris van de MJS zit momenteel trouwens mee opgesloten in het hoofdkwartier van Arafat.

In schril contrast hiermee stond het bijna exclusief Arabische karakter van de Antwerpse manifestatie. Dat speelt diegenen die oproepen tot een ‘religieus-etnische Jihad' natuurlijk in de kaart en het isoleert de Palestijnse strijd van de brede publieke opinie. En dat is natuurlijk exact wat Sharon wil.

Excuus Mohammed's en Latifa's

Dat het dus alleen in Vlaanderen weer eens uit de hand moest lopen en niet in Brussel en Wallonië mag ons eens tot nadenken stemmen. Hierin dragen niet zozeer de Arabische immigranten, dan wel de leiders van de Vlaamse arbeidersbeweging een zware verantwoordelijkheid. Niet alleen hadden ze er moeten zijn die bewuste woensdagavond, ze hadden ook al decennia geleden de gelederen van hun organisaties moeten openstellen voor de migranten én de politieke thema's die zij met zich meedragen. Het enige wat de Vlaamse linkerzijde tot op heden vermocht te doen is het plaatsen van enkele ‘excuus-Mohammed's en Latifa's' op de kieslijsten (*). Deze mensen zijn doorgaans politiek volledig gedenatureerd en geïsoleerd van hun natuurlijke thema's en achterban. Zij mogen het op last van moeder en vader partij, net zoals de Belgen in die partij trouwens, alléén hebben over fietspaden, propere straten en andere op de ‘Grasmarkt' voorgekauwde en herkauwde thema's. Het is immers niet meer de bedoeling dat de SP.A nog een instrument is van politieke participatie en emancipatie. De partij heeft haar basis politiek onteigend. Het ‘debat' is gereduceerd tot datgene waarover een beperkte club van Europese commissarissen nog geen beslissing heeft genomen, zoals de kleur van de lantaarnpalen en de programmatie van het lokale culturele centrum bijvoorbeeld... Zo is de SP.A aan het verworden tot een veredelde communicatiecel die haar eigen steeds korter wordende electorale staart achterna holt.

De Vlamingen hebben ondertussen hun eigen manier gevonden om te reageren op deze politieke onteigening: politiek vandalisme in de anonieme beslotenheid van het stemhokje, door een stem op het Blok. Jonge migranten kunnen zelfs dat niet en slaan dan maar winkelruiten aan diggelen. Het onrecht waarmee zij worden geconfronteerd is tenslotte nog van een andere grootte-orde dan dat van de Belgen: een slachting met genocidaire trekken op de Westelijke Jordaanoever is nog wat anders dan zwerfvuil, geluidsoverlast of zelfs de veel besproken ‘onveiligheid'…

Vonk roept alle jongeren en arbeiders van Arabische en Afrikaanse afkomst op om met ons actief te zijn in de Belgische arbeidersbeweging en er te vechten voor internationale solidariteit en een socialistisch programma.

Vonk vraagt een debat in alle geledingen van de Belgische arbeidersbeweging over de volgende eisen:

*Stop de agressie in Palestina!

*Voor de onmiddellijke terugtrekking van alle Israëlische troepen!

*Voor de zelfbeschikking van Palestina

*Weg met het kapitalisme en het imperialisme die de oorzaken zijn van oorlog en nationale onderdrukking

*Voor een socialistische federatie van het Midden-Oosten, tegen de oorlogswaanzin en de nationale haat

Het staat de leiding van de Vlaamse arbeidersbeweging natuurlijk vrij om ook deze vraag alweer hooghartig naast zich neer te leggen. Maar dat men zich dan ook niet meer verbaast over de verderschrijdende verrechtsing, verzuring, onverdraagzaamheid en verbittering in onze samenleving. Je oogst altijd wat je zelf zaait.

(*) Vonk deed de test. In het najaar van 2001, na de aanslagen van 11 september, nodigden wij in Antwerpen een twintigtal Marokkanen en Turken uit die op SP-lijsten hadden gestaan, een politiek mandaat bekleedden of afgevaardigde zijn van het ABVV. De bedoeling was om van gedachten te wisselen over de groeiende oorlogsdreiging en het wederzijds racisme dat erdoor in de hand wordt gewerkt. Niemand van hen daagde op. Twee mensen hadden de beleefdheid zich te verontschuldigen vanwege hun drukke agenda. Wij herhalen hierbij onze uitnodiging. En indien het debat meteen kan plaatsvinden in de schoot van de SP.A, wel des te beter dan…

Pierre Dorremans, 5 april 2002

Mag ik er op wijzen dat er onder de antiglobalisten buiten "gedepolitiseerde anarchisten" die rel schoppen, ook marxisten, guevarristen en andere -isten zijn die rel schoppen?

Was u in Genua?

gelieve het categorieke geblaat dan ook achterwege te laten en niet enkel de anarchisten bij naam te noemen.

gegroet,
TUc

PS: voor de rest een goede bijdrage, daar niet van...

beste,

Langs de ene kant zeg je dat SPA haar basis politiek heeft onteigend (dat was al langer duidelijk), langs de andere kant staat Vonk nog steeds op SPA-lijsten in verkiezingen e, creeert ze illusies in de belgische sociaal-democratie.

SPA is niet meer of minder dan een kiesmachine, net zoals VLD en CVP dat zijn. De arbeidersbeweging ziet SPA al lang niet meer als een middel om iets af te dwingen, behalve dan enkele opa's die met heimwee terugdenken aan de goede oude tijd (waarvoor respect), of Vonk die hoopt op een SPA-terugkeer naar links.

Animo, de jongerenorganisatie van SPA is het mooiste voorbeeld. Op de betoging voor gelijke kansen liep de Animo delegatie: 3 man met 4 bakken bier zich heel stoer voordoende. Blijkbaar is radicalisme voor hen zich bezatten met een sjaal op het hoofd en niet het verdedigen van de belangen van de arbeidersklasse.

Stop a.u.b. met illusies te creeen in SPA. De enige stap voorwaarts is het organiseren van de arbeidersbeweging in een nieuw politiek verlengstuk, te werken binnen vakbonden, maar nog veel meer binnen de basis van die vakbonden, buurtwerkingen. Besef dat als Vonk blijft voortboeren op deze manier het een zonde is van al die goede bedoelingen, het weggesmeten geld, en het jongeren demoraliseert die de strijd effectief willen aangaan.

Concreet: is Vonk bereid samen met de rest van de linkerzijde, links van SPA en AGA, een links front te vormen voor de volgende parlementsverkiezingen?

Koenraad Depauw
LSP

Kameraad Depauw,

Het antwoord op uw concrete vraag is neen. Vonk zal tijdens de volgende verkiezingen oproepen om op de SP.A te stemmen en zal trachten linkse kandidaten kritisch te steunen (als die zich aandienen natuurlijk).

Wij veronderstellen namelijk dat bij de volgende verkiezingen in Antwerpen de nek-aan-nek race niet zal gevoerd worden tussen Vlaams Blok en LSP.

Voor u mag het dan misschien hetzelfde blijven of het Blok al dan niet de verkiezingen wint indien u zich maar kan uitleven in een 'links eenheidsfront', voor ons is dat duidelijk niet het geval.

Beste,

hoewel ik uw logica begrijp, kan ik er niet mee akkoord gaan.

We vormen dus geen linkse lijst omdat we bang zijn van het Blok??? We steunen SPA (waarom niet de rest van de coalitie?). je hoeft geen genie te zijn om te begrijpen dat in Antwerpen wordt gestemd tegen of voor de coalitie. Momenteel is het Vlaams Blok de enige geloofwaardige tegenstem. Je kan misschien nog een paar keer SPA in de coalitie steunen totdat het Vlaams Blok een absolute meerderheid heeft.

Of: we beginnen vandaag te bouwen aan een geloofwaardig links alternatief, ook op electoraal vlak en proberen het ongenoegen te kanaliseren langs links. Een ietwat riskantere, moeilijkere en intensievere weg, maar wel het probleem effectief bestrijden.

De oproep van Vonk om op SPA te stemmen zal de arbeidersbeweging minder tot denken aanzetten (want verwacht) dan een oproep van Vonk tot vorming van linkse lijsten. Maar zover zijn jullie blijkbaar nog niet.

Geen steun aan regeringspartijen die verantwoordelijk zijn voor een neoliberaal beleid dat zorgt voor verdeeldheid, armoede en uitbuiting in de samenleving.

Voor een linkse oppositie tegen het rechtse beleid.

Koenraad Depauw
LSP

PS: Dat een linkse oppositie wel mogelijk is zien we trouwens momenteel in Frankrijk en Italië.

Koen,

Ik ben ook gefrustreerd over het ontbreken van een links alternatief in Vlaanderen en Belgie dat een ander programma uitdraagt dan dat van de burgerlijke partijen, een alternatief, wel te verstaan, dat groter is dan een paar honderd mensen, waarvan een tiental kaders en voor de rest studenten zonder enige inplanting, en dat bij verkiezingen meer dan 0,1% van de stemmen haalt, neen, ik bedoel een partij die tussen de 5% en de 8% haalt bijvoorbeeld, of zelfs meer, waarom geen 99,9%?

Het feit is dat dat er niet is en dat de LSP noch enige andere organisatie duidelijk kan maken hoe het er kan komen. Ik weet wel dat het niet de VONK is die het tegen-houdt. Er zijn voldoende arbeiders die de VONK niet bereikt me dunkt ... Dus als u daarmee al eens iets aanvangt ...

Dat gezegd zijnde, mag er hier best eens gediscussieerd worden over wat er allemaal nodig is om zo'n geloofwaardig alternatief op te richten. Bij de laatste verkiezingen heeft de LSP opgeroepen tot een gemeenschappelijke lijst en er waren hier en daar gemeenschappelijke lijsten met de PVDA ... (en anderen?) maar toen wilden velen niet meedoen met het argument dat de verkiezingen te kort bij waren en dat er meer tijd nodig was om zoiets te doen lukken. Dat laatste klopt ook. Nu zijn de verkiezingen voorbij en is die tijd er dus ... en ik hoor er niets meer over. Er zijn nochtans bewegingen, de mensen komen weer op straat: globalisering, de oorlog tegen de straatarme Afghanen, de bezetting van Palestina, de verslechterende economische situatie, enz... Dat zijn allemaal ongelofelijke kansen, maar ik vrees dat we ze gaan verprutsen.

Want we kunnen het niet overlaten aan de LSP hoor! Gij en Geert maken om de haverklap ruzie met om het even wie. Dan weer eens een ruzietje met de stalinisten, dan weer de SJW een veeg uit de pan geven, nu weer de VONK eventjes de les spellen en morgen er nog eens op attent maken dat de anarchisten nog nooit een revolutie succesvol hebben beeindigd, en dan weer van voren af aan beginnen. En we kennen al die ruzietjes al hé - die gaan al mee van zolang ik het milieu ken en al langer en ze zijn allemaal onproductief.

Mijnheer Dorremans,

sta mij toe enkele kanttekeningen te maken bij U verklaringen

1. de manifestatiue wàs toegelaten door deheer DEJAGER van de Antwerpse Politie, en wel diezelfde dag op het politie-kantoor op de Oudaan. De toelating was uitdrukkelijk gegeven, de politie was op de hoogte en heeft haar strategie kunnen uitwerken. De toelating voor dergelijke spoedbetogingen lopen NOOIT op papier, inderdaad omdat het een week geleden het zionistische geweld tegen Palestina nog niet te voorzien was. Waarom blijft U hardnekkig de pertinente leugen van uw partijgenote Detiège herhalmn over het "verbod" op de betoging ? Waarom zoekt U tot leugens toevlucht om Zohra Othman zwart te maken ?

2. de uitspraak "probleemjongeren die zich tot heden niet met politiek hebben ingelaten" en "een handvol gedepolitiseerde anarchisten" is racistisch. Hebt U één "probleemjongere" gesproken tijdens de manifestatie ? Als U er zelfs maar met één had gesproken weet U dat ze allemaal op de hoogte waren van de terroristische politiek van Sharon en Bush, veel beter dan U en uwe partij, de SP.A. Het probleem zijn niet die jongeren, maar is de wereld waarin ze opgroeien: de oorlogen tegen Afghanistan, Palestina en Irak, de dagelijkse discriminaties... ze zijn het allemaal spuugzat. 100 jaar geleden, mijnheer Dorremans, zei de bourgeoisie precies hetzelfde over de arbeidersklasse "probleemjongeren", "plebs", "klootjesvolk", "te lomp voor politiek". U herhaalt dat vandaag tegenover jongeren die bij Umicore of Opel werken, of nergens werk vinden.

3. u noemt de betoging een "abberatie" en beweert dat Sharon heeft gescoord. Dat is uw partij ten top: ocharme de slaven, ocharme de ondedrukten. Maar o wee wanneer de slaven hun slavenstatus doorbreken, o wee wanneer de onderdrukten in opstand komen. Dan zijn het plots "probleemjongeren" of "relschoppers", en dan is hun woede plots een "abberatie" en een "score voor Sharon". Drieduizend jongeren, families, meisjes, jongens, ouderen die tegen het Israëlisch staatsterrorisme op straat komen dat is een aanklacht tegen Sharon mijnheer Dorremans.

4. in plaats van probleemjongeren zijn er "probleempartijen", en de uwe SP.A is daar wellicht de kampioen van. Uw partij zit samen met Euh Barak (Labourpartij van Israël) in de Socialistische Internationale. Labour heeft in 1936-12939 de Palestijnse onafhankelijkheidsstrijd neergelsagen, Labour heeft de Palestijnen verdreven in 1948 én in 1967, Labour heeft de kolonisatie en bezetting van de zionisten mee uitgetekend. In de periode dat Labour in 1999 aan de macht kwam zijn er meer nederzettingen gekomen dan ooit te voor, zelfs meer dan onder Shamir in de jaren '80, de periode van de sterkste aangroei. En uw vriend Peres heeft deze hele zionistische politiek vanaf het eerste moment ondersteund. Zondag komen betogen voor een onafhankelijke Palestijnse staat, en maandag opnieuw tafelen met de verbrijzelaars van de laatste autonome restjes Palestina, dat heet hyopcrisie, dat heet "probleempartij".

Zo iedereen die geweld gebruikt, kent dus niets van politiek. De blanke man die geweld gebruikt is een 'gedepolitiseerde anarchist' die iets wat gekleurde man'een probleemjongeren en propagandaploeg voor het Vlaams Blok.' Wat een schitterende analyse!
Gelukkig maar dat de Vonk in een tijd is geboren dat het algemeen stemrecht al bestaat (ale, dat algemeen is ook met een korreltje zout te nemen, natuurlijk), hadden ze anders de mensen die hiervoor ijverden (en vochten) ook gedepolitiseerde anarchisten genoemd?
Misschien kan de Vonk van de SPa naar NVA verhuizen! Zou dat geen leuke conclusie zijn?

He meneer Vonk, is het niet een beetje laat voor een 1 aprilgrap?