arch/ive/ief (2000 - 2005)
|
"The Navigators" a film by Ken Loach: recensie by Jeroen Marckelbach Thursday April 04, 2002 at 12:09 PM |
| jeroen@brusseler.com |
De privatisering van de Britse spoorwegen is op zijn zachtst gezegd geen succes te noemen. Nooit waren er zoveel vertragingen, nooit gebeurden er zoveel ongelukken. Heel de privatisering zorgde ook voor talloze sociale drama's. Ken Loach baseerde zich voor zijn film op de aantekeningen van een onlangs overleden spoorarbeider. Hij was ziek geworden door het vele contact met asbest tijdens de werkuren.
De film is een sociale aanklacht, toch is het bijlange niet allemaal gemekker en geklaag wat we te zien krijgen. Ken Loach kruidt zijn verhaal met de nodige humor.
We beleven de privatisering vanuit het standpunt van een groepje spoormannen. In het begin hebben ze een hoop lol in het hele privatiseringsverhaal, maar naarmate de film vordert wordt de humor zwarter. De gevolgen voor het groepje vrienden zijn ook desastreus. Collega's van jaren worden plots concurrenten omdat ze in een andere sectie zijn ondergebracht, alle in de loop de jaren bereikete sociale akkoorden zijn van geen tel meer. Helemaal absurd is de scene waarbij de spoormannen gevraagd wordt splinternieuw en degelijk materiaal te vernietigen. Omwille van de hogere standaards die het nieuwe bedrijf heeft ingevoerd.
In ieder geval slaagt Ken Loach erin een warme film met veel humor te brengen en tegelijkertijd is het ook een aanklacht. De film krijgt echter nooit een zagerige schoolmeesterstoon. Aan de hand van alledaagse dingen uit het leven van een paar spoormannen worden we geconfronteerd met alle uitwassen van de privatisering. we kunnen iedereen deze film aanraden zijn vijf eurokes meer dan waard.?