arch/ive/ief (2000 - 2005)

Hoewel ik pro-Palestijns ben, ben ik tegen de huidige vorm van betogen. Ze wakkeren alleen maar de haat aan tussen de verschillende bevolkingsgroepen en versterken de spiraal van geweld in het Midden-Oosten. De betogingen hebben een sfeer van overdreven fanatisme. Ik zie als alternatief de vredebetogingen zoals gisteren in Palestina ('give peace a chance'). Kijk maar eens naar Antwerpen gisterenavond, hoe goedbedoelde betoging uit de hand liep en de spanningen alleen maar verhogen. Het is goed dat er ook bij ons verzet is tegen Israel, maar toch niet op zo'n manier. De 2 bevolkingsgroepen moeten elkaar toenaderen i.p.v. mekaar af te blaffen. Dit is de logica van de rede…en die zal ooit overwinnen!.

kan hier alleen maar aan toevoegen dat er een *mentaliteitsverandering* globaal gezien moet komen, mensen moeten elkaar leren *respecteren* ... "we live in a multicultural society ... we must benefit from it, enrich ourselfes"

Er leven in Europa 16 miljoen mensen van Arabische orrigine.

Velen oinder hen steunen het Palestijnse verzet.

Je kan daar niet mee kaoord zijn.

Maar dat geeft niemand het recht te zeggen dat deze mensen hun stem niet zouden mogen laten horen.

Dat is wat er gisteren in ANtwerpen is gebeurt. EN dat is eigenlijk ook wat metrizus zegt.

Zelf wil ik ook op straat komen, omdat ik boos ben, boos op Sharon, nog meer op Bush en al evenveel op Europa.

Er moet geen toenadering komen in Palestina.
Israël moet zich terugtrekken, de Palestijnse staat erkennen meyt Jeruzalem als een hoofdstad. Zoals ook de Verigde Naties dat aangeven.

Dan kan er toenadering komen.

1)toen er onlangs in brussel vreedzaam betoogd werd, kraaide daar geen haan naar.
Na de (uitgelokte) relletjes gisteren in Antwerpen ,was de situatie in Palestina vandaag hét gespreksonderwerp bij ons in de fabriek. Naast de onvermijdelijke vooroordelen was er vooral veel begrip voor de frustraties van de Antwerpse moslimgemeenschap, onbegrip voor het politie-optreden én interesse voor wat er zich nu eigenlijk afspeelt in 't midden-oosten.
2)wat mij in de pers vooral opviel was de gretigheid waarmee dit incident wordt misbruikt om meer agenten naar Antwerpen te krijgen. Bewuste provocatie om repressie te legimiteren?

waarmee ik niet wil preken voor meer geweld, maar ik krijg het sc...t van mensen die denken dat alles op te lossen is met een beetje meer love and peace...

Ik ben tegen nutteloos geweld wat inhoudt dat geweld niet altijd nutteloos is. Een passieve betoging gaat volgens mij aan deze zaak niets veranderen. Strijd zal er moeten gevoerd worden maar alleen wordt er nu tegen de verkeerde vijand gestreden. De Palestijnse en Israelische arbeidersklassen moeten niet tegen elkaar strijden maar tegen hun respectievelijke heersers, met name Sharon en Arafat, die in hun burgerlijke opvattingen de oorlog en wederzijdse haat gebruiken om hun uitbuiting van hun bevolking te kunnen verderzetten volgens het eeuwenoude divide et impera principe. Het is ook slechts de Israëlische arbeidersbeweging die in staat is Sharon af te zetten en deze terreur te stoppen. Zij hebben er geen enkele baat aan een oorlog en een verhoging van het aantal aanslagen in Israël. Zo heeft eveneens de Palestijnse arbeidersklasse dezelfde belangen. Dat de Israëlische arbeidersbeweging daartoe in staat toont de nog altijd durende staking tegen Sharon (zelfs in oorlogstijd) goed aan. De beiden moeten enkel inzien dat hun beste vrienden de andere kant is en hun ergste vijand hun eigen burgerlijke leiding.

Voor het moment is niet Arafat, maar Sharon de feitelijke heerser in Palestina. Tegen wie moeten de Palestijnen dan vechten? Onder elkaar of tegen de bezetter?