Verschroeide aarde

In 1993 sloten de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie en de Israëlische staat de akkoorden van Oslo. Men kan denken van Oslo wat men wil - dat bij voorbeeld Yasser Arafat nu thuis het vuile politie-werk voor Israël zou moeten opknappen - het Palestijnse volk won er wel een legale status bij en het perspectief op een heuse Palestijnse staat. Ook van Oslo dateert de oprichting van de PBC, de Palestijnse openbare omroep. In juli 1994 stak Arafat voor het eerst vanuit Palestina een speech af tot de Palestijnen, via hun eigen radio- en TV-zenders.
Oslo bracht geen vrede. Met of zonder Oslo namen de Israëlische provocaties nog toe. Het expanzionisme creëerde tientallen nieuwe Israëlische vestigingen in de bezette gebieden. Ariël Sharon, nu eerste minister, lokte de Al-Aqsah-Intifada uit en gaf de Israëlische staat het ultieme voorwendsel om voorgoed elk mededogen aan kant te schuiven. Hoe de Israëlische militaire censuur zich ook inspande, de Palestijnse omroep - en zeker de radio-zender Voice of Palestine - werd de voornaamste bron van informatie.

De Palestijnse bevolking staat nu constant aan vernederingen bloot. Dag in dag uit, om klokslag vier uur, bestoken Israëlische soldaten de kinderen in het Khan Yunis-vluchtelingenkamp per luidspreker met beledigingen. Wanneer de kinderen met stenen gooien, openen de soldaten het vuur, "for sport", vertelt journalist Chris Hedges in Gaza-Dagboek (in oktober 2001 gepubliceerd in Harper's Magazine).
Volgens het VN-bureau UNRWA heeft het Israëlische leger sinds het begin van de Steen-Revolutie 655 huizen vernietigd in de vluchtelingenkampen van de Gaza-strook. Het leger hakte er in de boomgaarden (met een totale oppervlakte van 10.000 dunam) alle bomen en aanplantingen om.
Ten slotte nam het Israëlische leger de eigenlijke Palestijnse instellingen en de infrastructuur als doelwit. De luchthaven van Gaza is met drie militaire acties platgewalst. Totale schade (volgens een rapport van de Europese Commissie) : 9,3 miljoen Euro. Op 19 januari bliezen Israelische militairen het gebouw van de Palestijnse openbare omroep op, nadat ze er eerst als ordinaire plunderaars documenten en apparatuur hadden gestolen. Kost van de aanval : 3,3 miljoen Euro. Vroeger al waren andere installaties van de PBC gedynamiteerd, zoals in december nog een zendmast in Ramallah. Daarmee is het Palestijnse informatie-kanaal over de Israëlische arrogantie nagenoeg het zwijgen opgelegd.

Telkens de machtigsten der aarde met de allergrootste minachting voor de soevereiniteit van de volkeren en voor het internationale recht ergens een strafexpeditie uitvoeren, strooien ze de As van het Kwaad rond. De slachtoffers ondergaan de tuchtiging sprakeloos, maar binnenin schreeuwt de woede en de haat.
Israël voert zijn aanvallen zogenaamd uit als vergelding voor terreuracties van Palestijnse ultra's. De media, ook die van ons, nemen dat verhaal doodgewoon over. De decennia-lange systematiek van Israëlische vernielingen zien ze niet. Ze negeren dat de collectieve bestraffingen een misdaad zijn tegen de menselijkheid. Ze peroreren tegen Al-Qaeda, maar laten een staat die terreur als politiek instrument hanteert, ongemoeid.

"De sfeer is nu veel grimmiger dan tijdens mijn vorige verblijf in Palestina", zegt Ludo De Brabander midden februari. De Brabander is net terug van een studie-reis naar de vredesgroepen in Palestina. Het vreemde is, zegt De Brabander, dat terwijl alles radicaliseert Palestijnen en Israëlis elkaar terugvinden in een collectief besef dat het zo niet verder kan.

"Ik heb het meegemaakt dat er aan de blokkades een actie werd gevoerd om op de militairen in te praten", zegt De Brabander. "Dat zijn geen hardcore-militairen, maar reservisten en dienstplichtigen die pas van de school komen. Die groep gaat steeds harder twijfelen aan de gerechtvaardigdheid van de Israëlische politiek. Als dat uitdeint, kan Israël de blokkades niet meer volhouden, want die worden juist door die dienstplichtigen bemand".
Het zichtbaarst is dat de vredesbeweging haar vertrouwen terugvindt. Die lag jarenlang - ook een gevolg van Oslo - op apegapen. Maar nu heeft ze in korte tijd weer twee massa-betogingen gehouden. This Occupation is Killing us All. Dat is nu haar voornaamste slogan.
"Een tijd geleden was de situatie uitzichtloos. Maar nu begin je weer perspectief te zien", zegt De Brabander. Binnenkort slaan Belgische organisaties de handen in elkaar voor een solidariteitscampagne. Die moet van de Palestijnse radio opnieuw de stem van een gemuilkorfd volk helpen maken. Hoe Palestina ons in beweging steekt.

arch/ive/ief (2000 - 2005)