arch/ive/ief (2000 - 2005)

Bush en Sharon zetten Midden-Oosten in brand

Wie vrede wil moet Palestijns verzet steunen

De inval in Ramallah is het antwoord van Israël en de Verenigde Staten op het Arabisch vredesvoorstel van Beiroet. Maar ook op de nadrukkelijke verzoening van Koeweit en Saudi-Arabië met Irak. In de Arabische landen en in de hele wereld brengt het volgehouden Palestijns verzet de massa's op straat tegen het imperialisme.

Herwig Lerouge

De oorlog tegen het Palestijnse volk is openlijke fascistische terreur. En die terreur gebeurt met de openlijke steun van de Verenigde Staten. De VS ondertekenden de Uno-resolutie die de terugtrekking van het Israëlische leger eist. Louter bedrog. Een paar uur na de inval verklaarde een officiële vertegenwoordiger van Buitenlandse Zaken aan CNN: "We begrijpen wat de Israëli's doen. Ze zeggen dat ze achter de verantwoordelijken voor het terrorisme willen aan gaan en achter de infrastructuur van de terroristen. Wat ze nu doen, maakt daarvan deel uit."¹

Sharon doet in Palestina wat Bush op wereldvlak doet. Over Al Quaida zegt Bush: "We gaan achter hen aan. We gaan hun infrastructuur vernietigen en iedereen die hen steunt. Dit is een oorlog van lange duur, een oorlog op verscheidene fronten." En als een echo antwoordt Sharon: "Israël zal optreden om de Palestijnse terroristische infrastructuur te vernietigen, alle bestanddelen ervan. Het zal een alzijdige activiteit ontplooien om dat doel te bereiken. Het gaat om een langdurige activiteit tegen verschillende terroristische centra."²

Elke dag solidariteitsbijeenkomst op de trappen van de Beurs in Brussel, van 16u30 tot 18u (foto's zondag 31 maart). · Zondag 7 april, 14u, betoging in Brussel, van de Beurs naar het Betlehemplein. Meer info blz. 4. (Foto's Solidair, Salim Hellalet)

Het optreden van Sharon met de steun van de VS toont de inzet van "de strijd tegen het terrorisme": elke beweging, elke regering die zich niet gewillig onderwerpt aan de belangen van het westerse grootkapitaal wordt omver gebombardeerd.

Zoals nazi-Duitsland België en Frankrijk bezette, bezet Israël nu al meer dan vijftig jaar de Palestijnse grond, met de steun van de Amerikaanse en Europese regeringen. Israël steelt het water van de Palestijnen, ontzegt hen het recht op een eigen staat en weigert de terugkeer van drie miljoen bannelingen. Wie zich tegen deze onderdrukking verzet, noemen ze een 'terrorist'. De 'strijd tegen het terrorisme' is een vrijbrief voor het gebruik van de meest gesofistikeerde wapens tegen mensen die alleen hun lichaam en wat stenen hebben als verweer.

Het is een vrijbrief voor het negeren van elke internationale wet.

De 'strijd tegen het terrorisme' betekent dat het imperialisme de weg van de oorlog heeft gekozen om het volksverzet tegen de onderdrukking te smoren.

Na het bedrog van Clinton, het fascisme van Bush

Maar dat de VS en zijn bondgenoten vandaag hun toevlucht moeten nemen tot fascistische terreur en oorlog, toont ook hun zwakte. Clinton, de Europese Unie en de Israëlische sociaal-democratie hadden gehoopt dat Arafat bereid zou zijn, zijn volk een onleefbare Palestijnse ministaat op te dringen. De intifada, de volksopstand, heeft hem daarvan afgehouden. Nu hij weigert de beul van zijn eigen volk te zijn, heeft de Palestijnse autoriteit voor Sharon en Bush afgedaan.

Bush hoopt nu met Sharon door een langdurige bezetting en fascistische terreur het Palestijns verzet te ontmantelen, Arafat neutraliseren en op termijn een Palestijnse marionettenleiding op de been brengen.

Want om zijn volgende oorlog ­ die tegen Irak ­ te voeren, heeft Bush rust nodig op het Palestijnse front. Door het verzet van het volk in Palestina dwingt een brede en radicale solidariteit van de Arabische massa's de Arabische leiders om zich van de Verenigde Staten te distantiëren en zich achter de Palestijnse strijd te scharen.

Dat bleek duidelijk op de Arabische top van Beiroet vorige week. De Arabische leiders ­ ook de trouwste bondgenoten van de VS ­ "bevestigen het recht van het Palestijnse, het Syrische en het Libanese volk om weerstand te bieden tegen de Israëlische bezetting en agressie" en stellen dat "het noodzakelijk is een klaar onderscheid te maken tussen terrorisme, dat ze veroordelen, en het gerechtvaardigde verzet van een volk tegen een buitenlandse bezetting."³

De Beiroet-top bood Israël normale relaties aan met de Arabische wereld, als het zich terugtrekt uit alle in 1967 veroverde gebieden, inclusief de Syrische Golan hoogvlakte. Tegelijk zou een Palestijnse staat moeten tot stand komen met Oost-Jeruzalem als hoofdstad en moet er een rechtvaardige oplossing zijn voor de Palestijnse vluchtelingen.

Israël verwierp het voorstel onmiddellijk. VS-president Bush van zijn kant trachtte het voorstel te kelderen door een vage resolutie over 'een Palestijnse staat' te doen goedkeuren in de Uno-veiligheidsraad. Maar dat is niet gelukt.

In die omstandigheden kreeg de Amerikaanse vicepresident Dick Cheney ook het deksel op de neus tijdens zijn tournee van de Arabische landen, op zoek naar steun voor een nieuwe oorlog tegen Irak. Op 11 maart hadden de Arabische ministers van buitenlandse zaken in Kairo al gesteld dat Cheney zich moest toeleggen op het Palestijns-Israëlisch vredesproces en niet over een agressie tegen Irak moest beginnen. De slotverklaring van Beiroet "verwerpt elke vorm van misbruik van de 'oorlog tegen het terrorisme' om met geweld te dreigen tegen een Arabisch land". De dreiging tegen Irak wordt "een ondermijning van de zekerheid en stabiliteit van de regio" genoemd. De Arabische top verdedigde de territoriale integriteit van Irak en eist het opheffen van de Uno-sancties tegen het land. Op de top vond ook een verzoening plaats tussen Koeweit en Irak toen Irak bevestigde dat het "de onafhankelijkheid, de soevereiniteit en de veiligheid" van Koeweit zal respecteren.⁴

De intifada brengt niet alleen de agressieve 'veiligheidspolitiek' van Sharon in moeilijkheden. Het verzet ligt dus ook aan de basis van de problemen die de VS ondervinden in hun oorlogsvoorbereidingen tegen Irak. En dan zijn er vooral de massale betogingen in de hele wereld, van Bangla Desh tot Turkije, van Beijng tot Kairo. Overal wekt het verzet van de Palestijnen de strijdwil tegen het onmenselijke systeem dat meer dan driekwart van de mensheid in armoede, honger en oorlog stort. Zo delft oorlogsstoker Bush met iedere bom en iedere tankaanval het graf van het imperialisme.

De evolutie in het Midden-Oosten toont duidelijk: wie Sharon en Bush wil stoppen en vrede wil, moet het gerechtvaardigde volksverzet steunen, in Palestina, in Irak en overal waar het volk vecht om een einde te maken aan het imperialisme.

¹ CNN, 29/03/2002 · ² idem · ³ AP, 28 /03/2002 · ⁴ AP, 28 maart

Terug naar inhoud brandpunt

Elke dag solidariteitsbijeenkomst op de trappen van de Beurs in Brussel, van 16u30 tot 18u. · Zondag 7 april, 14u, betoging van de Beurs naar het Betlehemplein.