arch/ive/ief (2000 - 2005)

Onbegrijpelijk maar misschien wel symbolisch voor de Belgische politiek. Er is maar één democratische partij(VLD) echt gekant tegen stemrecht voor migranten en toch slaagt die VLD erin dit basisrecht voor minimum twee jaar naar de koelkast te verwijzen. Bovendien is de "partij van de burger", tiens zijn migranten dan geen burgers?, eigenlijk wel voor, zeker de partijtop. Maar uit electoraal oportunisme kleurt de partij donkerblauw, met een neiging naar zwart. "De publieke opinie is er niet rijp voor" luidt het dan. Met dit standpunt vissen de Vlaamse Liberalen en democraten in de donkere poel van het Vlaams Blok. Is het niet zo dat beleidsmakers tegen de haren van de publieke opinie moeten durven instrijken? Dat is beleid voeren en verantwoordelijkheid opnemen. Anders wordt het heel simpel, over eender welk thema organiseer je een peiling en dan maar uitvoeren. Op die manier kan iedereen politiekertje spelen. Trouwens, sinds wanneer voert de VLD alleen maar beslissingen uit waarvoor een grote meerderheid onder de bevolking bestaat? Bij het omhoogbrengen van de pensioensleeftijd voor onderwijzend personeel naar 58 misschien? Neen, de Vlaamse Liberalen dansen tegenwoordig op politieke profileringsdrang en plat opportunisme. Getuige daarvan het opstootje van minister-president Dewael met minister voor landbouw en leefmilieu Vera Dua inzake de kwetsbare gebieden wat betreft het nitraatgehalte in het grondwater. Maar de VLD heeft de afgelopen jaren nog eens mogen proeven van de macht en wil die macht graag nog een tijdje behouden. Daarvoor moet veel wijken, niet in het laatst de overtuiging van de verkozenen in de verschillende parlementen. En om hier en daar een belangengroep van de vroegere CVP binnen te rijven laat men graag de blauwe spierballen rollen, dat leidt tot misplaatste profileringsdrang, hoe moeten we anders het gebrul van Dewael interpreteren inzake de nitraatrichtlijnen.
Erger wordt het natuurlijk als het Vlaams Blok achterna gehold wordt en dat is zeker wat betreft het migrantenstemrecht het geval. Helemaal beangstigend wordt het voor wie gisteren VLV-fractieleidster Jeannine Leduc vanop het spreekgestoelte in de senaat een extreem-rechts discours hoorde oreren. "Europeanen zijn één groep, de rest is een andere", stak ze van wal, "Als ik naar Turkije of Marokko ga mag ik ook niet stemmen. En als ik iets steel loop ik het gevaar dat men mijn hand afhakt", luidde het verder. "Ze moeten ook willen werken" is een ander inspirerend citaat dat uit de mond van deze weinig verlichtte geest te noteren viel.
Helemaal pijnlijk wordt het als die VLD, de liberale vrienden over de taalgrens eigenlijk chanteert. In elke assemblee(Wallonië en Brussel) stemmen de MR(Mouvemont Reformateur)-leden, de vroegere PRL-FDF-MCC federatie voor het stemrecht, alleen als het er echt op aan komt trekken ze hun staart in. Fijn politicus zijn in zo'n beweging; geen plaats voor een eigen overtuiging en het partijstandpunt en de daarmee gepaard gaande regeringsdeelname blijkt een fetisj te zijn waar niet aan geraakt mag worden. Moraal, geweten, innerlijk overtuiging,... Er is blijkbaar geen plaats meer voor in het blauwe verhaal.
Conclusie die we hier uit kunnen trekken is dat de senaat op deze manier inderdaad geen zin meer heeft. Waar zijn ze? de felle mannen die moord en brand schreeuwden toen verhofstadt in oktober het einde van deze kamer aankondigde?
Op deze manier maken ze zichzelf overbodig. En voor de mensen die dachten dat het tijdperk van de particratie voorbij was... Nog even geduld.