arch/ive/ief (2000 - 2005)

Er is een serieuze psychologische oorlogsvoering aan de gang (low intensity conflict?), waarin alles wat nationalistisch, zwart, en onafhankelijk is moet 'zwart gemaakt worden, dictatoriaal geheten enz..en daarvoor worden niet alleen krachten in het buitenland ingezet, maar evenzogoed lokale krachten als Morgan Tsvangirai (van MDC=Movement for Democratic Change) en andere 'intellectuelen' (black skin, white mask, schreef Frantz Fanon al lang geleden).
 
Deze MDC heeft dus onlangs moeten toegeven dat ze al een hele poos bezig zijn met 'een complot om Mugabe te elimineren'. Een complot waar zowel de Britten als de Canadezen vanaf wisten..., dat kan tellen voor de 'Movement for DEMOCRATIC change...Democratisch, via de stembus zolang die uitslag oplevert wat ze hopen, namelijk het uitrangeren van Mugabe. Indien dat niet lukt via de stembus, dan vermoed ik het ergste...
 
Het is dus nog spannend, het hele weekend is inderdaad over het algemeen vrij rustig verlopen. Ook in Matabeleland (Bulawayo, wat toch wel een MDC-burcht is) is alles vredevol verlopen (op wat kleine schermutselingen na). Er is nog een dag langer stemmen toegestaan en het wachten is nu begonnen op het tellen van de stemmen en de uiteindelijke uitslag! En ook het rapport van de nationale en internationale observers! De kans bestaat dat Mugabe wint door 'een meerderheid van stemmen in de rurale gebieden'. Maar gaan de steden (waar veel werkloosheid is) dat nog aanvaarden, om 'gedicteerd' te worden door 'de boerkes'?
 
Voor mij is het een historische verkiezing. Kiezen tussen de kruimels van de cake, of kiezen voor de cake zelf. Vele mensen in de stad hopen dat MDC wint omdat dat terug 'ontwikkelingssamenwerkingsgeld' zal doen binnenstromen, en ook foreign currency, om voedselhulp te betalen (het is namelijk weer een droogte jaar, en de mensen hebben honger en gaan hongerlijden! Voedsel wordt nu als 'wapen' gebruikt!). Of kiezen voor landherverdeling, en de mensen serieus ontvoogden, geef ze grond en ze zullen (als het weer meezit) zelf kunnen planten en oogsten. Zimbabwe heeft vruchtbare gronden en kan heel goed voor zichzelf (en zelfs in overschot voor export) produceren. If given a chance...they will develop themselves!
 
In het boek 'Verhalen uit verre landen' (uitgegeven door Co-program/NCOS) zegt Dr. Patricia McFadden het volgende: "Naar mijn mening zijn er drie fundamentele kwesties die we moeten overwegen willen we 'ontwikkeling' begrijpen. Eerst en vooral moeten we nagaan wat precies met ontwikkeling wordt bedoeld. Blijkbaar is het alleen een zaak voor het Zuiden en, niet langer voor het Noorden? Ten tweede moeten we onze geschiedenis, ons verleden kennen om te begrijpen waarom ontwikkeling zo vaak is mislukt. En tot slot moeten we ons afvragen wat we kunnen doen, welke veranderingen noodzakelijk zijn, opdat ontwikkeling werkelijk mogelijk wordt."
 
"Eerst dus over het begrip 'ontwikkeling'. Het begrip suggereert dat de wereld niet een is. Het benadrukt de rol van het Noorden als de 'gever' en die van het Zuiden als 'ontvanger'. Of dit nu in termen van hulp, expertise, goodwill of vriendschap is. Dit 'geven' is deel van een belangrijk historisch verleden. Om het ontwikkelingsdebat correct te voeren, is inzicht nodig in dit historisch kader van de Noord-Zuidrelaties'.
 
"Historisch gezien ontwikkelde het Noorden zich voornamelijk omdat het andere samenlevingen plunderde. Dat is een feit. In de musea van Europa staat Afrika's rijkdom uitgestald als een symbool van de vroegere macht en glorie van een Europees verleden. Wanneer Afrikanen hier een opmerking over maken, dan wordt dat meestal als 'ondiplomatisch' afgedaan. Het is niet langer 'politically correct' om de historische feiten in herinnering te brengen als argument om onze notie van ontwikkeling te herzien." (p. 153)
 
En als laatste moeten we ons dus afvragen welke veranderingen noodzakelijk zijn, opdat ontwikkeling werkelijk mogelijk wordt? Wel 'dat afvragen' gebeurd niet meer! Er is zoveel dictaat uit het Noorden (het kapitalisme is het enige machtsblok en ekonomische systeem dat overblijft) en aan iedereen 'zijn goeie raad oplegt'. Ook de media stellen geen objectieve vragen tot informatie meer, zij komen hier toe en weten wat ze willen filmen, met name 'het geweld' van Zanu-PF (en niet het geweld van MDC...). Er is enorm veel 'zelf-censuur' en zelf-ingenomenheid, wij weten wat best is voor die arme dutskes in het Zuiden'...
 
In Europa of Amerika luistert men niet meer naar wat Zimbabwe te vertellen heeft, men komt met vragen als: "Zijn de mensen niet moegetergd van al het geweld?', 'geloven ze nog in een democratische stembusgang? Dat er zal gefraudeerd worden staat vast, de vraag is alleen hoe groot de omvang zal zijn', 'De mensenrechtenschendingen in Zimbabwe" enz.. enz..
 
Over de essentie van de zaak, over de inhoud (met name de landkwestie, grondherverdeling) wordt niet meer gesproken! Alsof het recht op grond (en daarmee het recht op huisvesting en voedselveiligheid) niet evenzogoed een fundamenteel MENSENRECHT is?
 
Dit is deel van de 'African Renaissance', de Zimbabweanen willen niet langer meer vragende/bedelende partij zijn. Zij willen hun eigen land terug en zullen bewijzen dat ze perfect in staat zijn zich op eigen krachten te ontwikkelen. En wanneer 'de oppositie' dan voedselveiligheid inroept om de mensen op MDC te laten stemmen, dan is  dat 'black-mail of chantage', niet meer en niet minder! Men verwijt nu immers dat er honger is door de laksheid van de minister van landbouw die deze 'droogte' en het voedseltekort niet tijdig heeft willen erkennen (geen woord over de ESAP meer, waar de overheid zijn strategische voedselvoorraden heeft moeten verkopen onder druk van het IMF, geen woord over de sabotage van blanke boeren, of transport firma's die voedselvoorraden verborgen houden voor de bevolking!
 
Afin, het is een heel complexe realiteit (iedereen weet inderdaad dat Mugabe al 22 jaar aan de macht is, en dat is niet gezond, voor niemand, en er is wel een en ander dat misloopt binnen ZANU-PF ook..., maar de hoofdvijand is nu in de eerste plaats de Britten (die tegen de landhervorming zijn) en de Amerikanen die Zimbabwe willen klein krijgen omwillen van hun rol in de Congo, en daarom de kraan van het geld hebben dicht gedraaid! Zimbabwe will have to go it alone, 'delinking' zoals Cuba bievoorbeeld, of zoals Nicaragua onder de Sandinisten hebben geprobeerd. Onze minister van Landbouw, Joseph Made is iemand die zijn doctoraatsthesis gemaakt heeft over de 'landhervorming' in Nicaragua vanuit een Marxistisch analyse (zo zegt hij zelf altijd!, je kan begrijpen dat het 'Westen' hem zowat rauw lust!)
 
Colette Braekman (Le Soir) is ook hier. Een schitterende vrouw, die ook wel ziet wat er gaande is. De oppositie snijdt zich ook wel in zijn eigen vel. Als je steeds aan de buitenwereld verteld dat dit land 'in puin ligt' en je ziet dan met je eigen ogen dat hier alles nog vrij goed draait, en dat je nog steeds grote MAKRO-winkels hebt (Z-Afrikaans kapitaal) die vol voedsel liggen enz..enz..), dan zie je/weet je inderdaad dat er heel wat demagogie verkocht wordt. CB vertelde ons ook dat de verkiezingsuitslag belangrijk is voor de situatie in 'Sun City" waar de Inter-Congolese dialogue plaatsvind. Indien Mugabe wint, is dat een versterking van de positie van Kabila, indien hij verliest, betekent dat voor Kabila ook een 'paar stoelen achteruit'....Dus deze verkiezingen betekenen echt heel wat voor Afrika, en de kwestie van de grondherverdeling zal ook in andere Afrikaanse landen op de agenda komen, sooner or later...en dan heeft het Noorden best geen 'slecht voorbeeld' van Zimbabwe te slikken!
 
Tot zover onze berichtgeving voor vandaag.  
Gill Boeckmans