arch/ive/ief (2000 - 2005)

Jongeren positief over holebi's maar...
by yvan Thursday March 21, 2002 at 03:27 PM
yvan.brys@advalvas.be

De holebi-jongerenorganisatie WEL JONG NIET HETERO (WJNH) liet bij scholieren een enquète uitvoeren. De mentaliteit evolueert positief, maar WJNH stelt vast dat er geen beleid is dat deze evolutie voldoende ondersteunt.

'Scholen kunnen niet langer doen alsof hun neus bloedt'

GENT - Wel Jong Niet Hetero vindt dat scholen niet langer kunnen doen alsof
hun neus bloedt. Het overgrote deel van de leerlingen vindt immers dat
scholen tekort schieten in de informatieverstrekking over het thema
holebiseksualiteit, zo blijkt uit de scholierenenquête van De Holebifabriek.
Wel Jong Niet Hetero ijvert al jaren voor meer aandacht rond dit thema in
het onderwijs. De uitslag van de enquête is voor WJNH een duidelijk signaal
dat er nog niet voldoende aandacht aan homoseksualiteit besteed wordt.

Negatieve sfeer
Wel Jong Niet Hetero vindt het ook opmerkelijk dat meer dan 3 op 4
leerlingen zouden zwijgen over hun holebi-zijn uit vrees voor negatieve
reacties van hun medeleerlingen. Volgens de organisatie wijst dit op een
negatieve sfeer die er over het thema bestaat. Het is de taak van scholen om
die sfeer te veranderen en holebi- zijn bespreekbaar te maken. Het klimaat
op school zou zo open moeten zijn dat ook holebi-leerkrachten hun coming-out
durven en kunnen doen op school. Tegenover collega's maar ook tegenover
leerlingen. Iemand kennen die holebi is en die niet zo veel anders of
helemaal niet anders is dan iemand die hetero is, blijft nog steeds
pedagogisch de sterkste manier om holebiseksualiteit te bespreekbaar en
aanvaard te maken.

Doodgewoon
"Holebi-zijn mag op een school geen probleem zijn, want het is doodgewoon.
Maar scholen gaan in die boodschap te weinig mee. Nog te vaak wordt
holebiseksualiteit doodgezwegen", zegt Sven Pichal, woordvoerder van Wel
Jong Niet Hetero. "Recent merkten we dat nog bij de 'Holebi? Ja en dan!
'-campagne van Mieke Vogels. Die affiches werden naar alle scholen gestuurd,
maar verdwenen nog te vaak in de papiermand".

Positieve houding van leerlingen
Wel Jong Niet Hetero is wel blij met de uiterst positieve houding van de
leerlingen zelf. De enquête toont onder meer aan dat 83% van de ondervraagde
leerlingen vindt dat holebi's mogen trouwen en 63% meent dat holebi's
evengoed kinderen kunnen opvoeden als hetero's. "Een bewijs dat de
tijdsgeest langzaam aan verandert. Hopelijk willen de scholen nu helemaal
mee!".

Forum
Wel Jong Niet Hetero is het samenwerkingverband van de Vlaamse en Brusselse
holebi-jongerengroepen. Op de website van de organisatie
(http://www.weljongniethetero.be) staat sinds vorig jaar november een
discussieforum. Opmerkelijk is dat de thema's 'onderwijs' en 'coming-out in
de klas' op het forum populaire thema's zijn. Vooral de houding van de
school en van leerkrachten wordt er vaak aangekaart. Jongeren die niet
weten hoe ze het moeten vertellen, die klagen over weinig informatie, die
raad vragen over coming-out in de klas,... Jongeren kunnen er hun hart
uitstorten en elkaar tips geven.

Wel Jong Niet Hetero is blij met deze nieuwe cijfers en hoopt dat scholen,
directies en beleidsmakers rekening zullen houden met de uitkomst ervan.

Wel Jong Niet Hetero, PB 323, 9000 Gent-1
http://www.weljongniethetero.be info@weljongniethetero.be
http://www.min19.be (scholierenwerking van Wel Jong Niet Hetero.)
woordvoerder: Sven PICHAL, 0479 26 38 98, woordvoerder@weljongniethetero.be

remark
by alegre jamila Friday March 22, 2002 at 03:51 PM

Yvan ivm uw artikel op http://archive.indymedia.be/front.php3?article_id=19481&group=webcast
even een opmerking, ik vind het verkeerd dat jullie zoveel van leerkrachten en scholen eisen. De enige taak van de school is om leerstof aan een kind te doceren en soms is één van deze vakken zedenleer of iets anders en als er eventueel tijd is kan daar eventueel een open gesprek plaatsvinden indien de leerkracht daar het nut van inziet.
Yvan op school is het niet de bedoeling om kinderen aan een maatschappij aan te passen en nog minder aan alle individuen die erin rondlopen. Volgens mij is het een beetje uit gemakzucht dat die vraag aan scholen gesteld wordt, daar jullie in één zet dan een groot publiek kunnen aantrekken zonder teveel moeite. Ik hoop dat je akkoord bent met mij dat je het aan de basis moet gaan sensibiliseren, en dat is het thuisfront. Het is natuurlijk veel moeilijker om ieder individue apart te benaderen maar veel efficienter.
Yvan ik zou het niet fijn vinden dat mijn kinderen op school geïndoctrineerd worden voor alle dingen waar zij verdraagzaamheid of openheid voor moeten opbrengen. Laat de kinderen gewoon hun weg zelf vinden en ik kan je verzekeren dat de leerkrachten al taken genoeg hebben om zich aan te trekken.

antwoordje voor Jamila
by yvan Saturday March 23, 2002 at 05:57 PM
yvan.brys@advalvas.be

Dag Jamila,

Bedankt voor je reactie. Je hebt er me eigenlijk nogal diep mee geraakt.

Natuurlijk moeten alle mensen hun eigen weg vinden en is het verwerpelijk dat ze geïndoctrineerd worden. Informatie over holebi's is volgens mij geen indoctrinatie.

Ik heb als kind en als adolescent die informatie nooit gekregen op school. Ik kreeg ze ook niet thuis, omdat mijn ouders ervan uitgingen dat er alleen hetero-kinderen bestonden. Het resultaat is dat ik rond mijn 18de depressief werd. Ik voelde mij alleen op de wereld. Ik kende geen andere homo's, tenzij in de media, en vaak karikaturen. Je kent dat wel.

Ik neem aan dat ook jij het niet normaal vindt dat een mens pas op zijn/haar 23ste aan een relatie begint en zijn/haar eerste seksuele ervaring heeft. Nochtans was dat bij mij het geval. Ik heb mijn puberteit gewoon gemist. Iedereen in mijn omgeving was hetero, vond homo's abnormaal, of lachte ermee. Van indoctrinatie gesproken...

Gelukkig zag ik in het ledenblad van de scouts toevallig een artikel staan over homo's en daar stond een adres bij. Het heeft mij nog maanden gekost vooraleer ik daar durfde naartoe gaan, maar toen was het ergste voorbij. Ik kwam plots in een zaal vol homo's, een gevoel dat ik jarenlang gemist had: onder gevoelsgenoten zijn, zonder je te hoeven schamen voor wat je bent.

Als ik nu (meer dan twintig jaar later!) in het artikel van WJNH lees dat 3 op de 4 leerlingen op school nog altijd niet durft zeggen (weet je wat het is om dergerlijke angst te voelen???) dat ze homo of lesbisch zijn en dat vele scholen geen enkele moeite doen om hen dat gemakkelijker te maken dan denk ik: laat dat alstublieft niet te lang meer duren. Als we willen dan jonge mensen die homo of lesbisch zijn hun weg vinden, dan moeten we hen daarbij helpen. Dat is volgens mij belangrijk in elke school. Zeker omdat vele ouders zelf niet opgevoed zijn om hun kinderen de keuze te laten. Vorige week nog werd ik gebeld door een vriendin die in een technische school werkt. Een 18-jarige jongen had thuis gezegd dat hij homo is en zijn ouders hebben ermee gedreigd hem het huis uit te zetten. Dankzij de bemiddeling van de school (!) is het niet zover gekomen.