arch/ive/ief (2000 - 2005)

Een overzichtje van wat er in Barca gebeurde krijgen we op pagina 91 in de rubriek 'Week in de wereld.' Onder de titel 'Hoogmis' vernemen we daar wat de Europese Top van staatshoofden en regeringsleiders in Barca besloten, met als meest opvallende maatregel het optrekken van de pensioenleeftijd tot 65. Onderaan staat er één alineaatje over de antiglobalisten, die er dan toch met bijna een half miljoen betoogden. We lezen: "De betogingen naar aanleiding van de top verlopen over het algemeen rustig. De politie treedt wel tamelijk fors op (foto) en vele betogers komen niet verder dan de Spaanse grens. Negen mensen raken lichtgewond. In totaal arresteren de ordehandhavers 98 van de naar schatting 300.000 betogers." Waarom er betoogd werd was blijkbaar niet de moeite om te vermelden.

* "Radicale antiglobalisten verhinderen gemeenschappelijke strijd"

De Top komt verder aan bod in een artikel van Paul Goossens waarin die stelt dat "wegens te veel kieskoorts, de lentetop van Barcelona een tweedaagse geeuwpartij werd."

Guido Despiegelaere neemt in één van de inleidende rubrieken in Knack, de vakbkonden op de korrel. "Wij reizen om te leren" titelt hij. "In Europa heeft de vakbeweging niet de macht die zij in sommige lidstaten wel bezit: de representativiteit van de bonden weegt niet overal even zwaar en de onderlinge doctrinaire discussies klinken Babylonisch. De bonden misten bijna de aansluiting met de beweging van de anders-globalisten, die op gang werd gebracht door minder traditionele NGO's en andere spontane groepen. Zij vertrouwen maar matig de buiten hen om gevoerde sociale strijd. In eigen land bouwt ACV-voorzitter Luc Cortebeeck nu geleidelijk netwerken uit met NGO's, met de gevestigde koepels zoals 11.11.11. en de Bond Beter Leefmilieu. Zijn socialistische partner Mia Devits blijft argwanend. Het ABVV vreest infiltratie van klein-links, het heeft daar ervaring mee."
Van de PVDA met andere woorden, maar we weten het, er rust een onuitgesproken verbod bij veel media om die partij met naam en toenaam te noemen.

Despiegelaere gaat verder met te vermelden hoe in Barcelona de vakbonden een dag eerder betoogden dan de antiglobalisten. "Een grote gemeenschappelijke actie is niet denkbaar. Ook in Brussel hielden vakbondslui en anders-globalisten afzonderlijke betogingen. Het vakverbond krijgt geen mensen op de been voor een manifestatie die op incidenten kan uitdraaien. Zeker na Genua niet meer. De radicale antiglobalisten verhinderen een gemeenschappelijke strijd." Als beschuldiging kan dat tellen ...

Despiegelaere vervolgt: "Bovendien verliezen dat soort manifestaties geleidelijk hun effect. Ze worden stilaan een ritueel. En straks nog meer, wanneer de Europese regeringsleiders hun toppen steevast in Brussel houden. Dan zijn de Belgische bonden alvast van dat dure reizen af."

* "Het is niet sexy, maar ik vind structuren belangrijk"

Nog relevant voor dit overzicht zijn de interviews die Knack bracht met Roger Dillemans - de ererector van de KULeuven die in een lange opsomming zowat heel het internationale programma van de antiglobalisten samenvat - en met Annemie Neyts. Neyts wordt dezer dagen opnieuw verkozen tot voorzitter van de Liberale Internationale.

In het interview zet ze zich o.a. af tegen een bepaalde economische school die het liberalisme internationaal een tijd gekaapt heeft: de harde kapitalistische denkers die Reagan en Thatcher inspireerden. Lui zoals Milton Friedman en Friedrich von Hayek. "De boys die het terreurregime van Pinochet in Chili van advies dienden." Dat hun denken nog helemaal niet 'passé' is in Belgische liberale kringen, bewees een artikel vorige zomer in Trends dat de vraag stelde of Rusland een nieuwe Pinochet nodig heeft ....

En ook op Verhofstadt en diens aanpak van de 'anders-globalisten' heeft Neyts kritiek. "Als ik mij een woordje van kritiek op hem mag veroorloven: ik vond dat de vedetten van het anti-globalisme in Gent een beetje te veel naar voren werden geschoven. Die mooie madammen, Naomi Klein, Noreena Herz. Ik ken het slag. Klein had in de jaren tachtig veel succes met boeken tegen het feminisme. Vrouwen moeten thuis blijven en voor hun familie zorgen, vond ze. En ze reisde zelf de wereld rond om die boodschap te verkondigen. Maar we moeten natuurlijk de dialoog aangaan. Zeker na 11 september moeten we ons dringend over de kloof tussen arm en rijk buiten. In al die debatten over ontwikkeling mis ik de aandacht voor de politieke kant van de zaak, voor de stevigheid van politieke structuren. (...) Het is niet sexy, maar ik vind structuren belangrijk. Het zijn de structuren die zorgen voor duurzaamheid."

Wat Neyts vertelt over die zogenaamde 'antifeministische boeken' in de jaren tachtig (hoe oud denkt ze eigenlijk dat Klein is?) is je reinste nonsens. Ze is zelf een feministe die gewoon kritiek heeft gegeven op het trendy, 'politiek coorecte' door het systeem en de merken gerecupereerde feminisme.

Noreena Hertz concentreert zich trouwens juist op die politieke kant van de zaak.

Neyts weet dus gewoon niet waarover ze het heeft...

Er is wel een Ellen R Klein die over feminisme schrijft, en in de jaren 80 publiceerde, als ik mij niet vergis.

oops! foutje Annemie!

Het is dus niet enkel op ekonomische vlak dat de liberalen 20 jaren achter zitten....

Straks zal Neyts nog beweren dat Naomi een onderbroekenlijn op haar geweten heeft.

Allé, goed dat jullie dat meteen rechtgezet hebben. Ik had daar al op gehoopt. Dat Annemie Neyts inderdaad niet altijd bij de snuggersten hoort, moge uit deze weer blijken.