arch/ive/ief (2000 - 2005)

Ce matin, le cour entendit le témoins à charge (contre les délégués). Le premier témoignage fut assez pitoresque. En effet, il s'agissait de l'automobiliste, soit disant agressé par la délégation des forges de Clabecq. Les faits se déroulent sur l'avenue Louise: l'automobiliste en question est stoppé par une camionnette qui est à l'arrêt au milieu de l'avenue. Le conducteur s'impatiente et il se met à klaxonner. Tout à coup, quatre personnes sortent de la camionette, l'une d'elle extirpe l'automobiliste de sa voiture et se met à le frapper. Des passants, interpellés par l'agression, portent secours à la victime. L'un d'eux crie:"c'est D'Orazio!". S'en suit une bagarre générale.
La victime explique devant la cour :"je n'avais jamais vu D'Orazio avant, ni même à la télé". Alors, comment savez vous que c'était lui? interoge le juge. Le témoin répond: "c'est un passant qui me l'a dit ainsi que les policiers qui ont pris ma déposition (on se demande comment ils le sauraient vu qu'ils n'étaient pas présents)". Le comble survient quand le juge demande en montrant Roberto si il le reconnaît. A quoi le témoin répond: "au risque de sembler ridicule, je n'ai jamais vu cette personne"(applaudissements dans la salle).
Le deuxième témoignage d'un passant venut à la rescousse de l'automobiliste comprend aussi quelques contradictions. D'abord, il déclare sous serment : "quand j'ai tenté de l'aider, deux personnes sont venues vers moi, et je précise que D'Orazio n'en faisait pas partie, et ils m'ont donné une claque sur la tête". Par contre, dans sa déposition, le jour des faits, ce même témoin déclarait: "quand j'ai tenté de l'aider, quatre personnes, dont D'Orazio faisait partie sont venus vers moi, il m'ont attrapé et plaqué contre le mur". Voilà qui laisse à réflechir,...
Déjà la semaine passée, un témoin de la défense déclarait:" j'ai appris par les médias l'agression d'un automobiliste à Bruxelles. Je me souviens fort bien que ce jour là, j'étais avec Roberto toute la journée. Par après, nous en avons fort rigolé en pensant que tout les crimes commis en Belgique allaient être mis sur le dos de D'Orazio".
Cet épisode qui parait, à premier abords, comique est lourd de sens. En effet, il en ressort que l'accusation veut faire de délégués syndicaux des criminels agressifs qui attaquent tout ce qui bouge. Il est logique que ,aux yeux de l'opinion publique, ce sera plus difficile si on les condamne pour avoir défendu leur emploi que si on les condamne en disant:" ce sont des criminels, ils agressent les braves gens". Depuis longtemps déjà, cette tentative de criminalisation est en cours. A l'époque du conflit, le monde politique les qualifiait déjà de "terroristes, anarchistes, mafieux,...".
(à suivre...)
.

Einde Clabecq-proces: volgende week maandag, dinsdag, woensdag

Rechter zoekt alles om veroordeling mogelijk te maken
Het Clabecq-proces loopt op zijn laatste benen. Maar een veroordeling hangt in de lucht: twee gebeurtenissen tijdens de laatste zitting maken dit zeer duidelijk.

Jan Vandenbergh

De aanwezigen op het Clabecq-proces zien heel duidelijk waar men op afstevent. Tijdens de zitting valt enorm op hoe de rechter de getuigen verschillende keren voorzegt. Zo was er politiecommissaris Carette, die vertelde dat hij tijdens verschillende betogingen zonder problemen had samengewerkt met de syndicale delegatie. Hij kwam echter vooral getuigen over de betoging in Tubize. De delegatie werd toen ontvangen door burgemeester Langendries. Carette vertelde dat hij mee naar diens kantoor wilde gaan maar dat D'Orazio hem toen bedreigde. Plots citeert de rechter uit de verklaring die Carette gaf vlak na de betoging. Hij vraagt: "Heeft D'Orazio toen niet gezegd dat hij je zou vermoorden als je mee zou komen?" Waarop Carrette antwoordt dat alles wat in zijn verklaring staat, correct is.

Volgende week de laatste proceszittingen, op maandag, dinsdag en woensdag. Een grote mobilisatie is absoluut nodig. (Foto Solidair, Roland Teirlinck)

U mag de getuigen
geen woorden
in mond leggen

De rechter gaat er dieper op in en zegt: "Om strafbaar te zijn moet er niet gewoon een bedreiging zijn maar een bedreiging gecombineerd met een bevel. De bedreiging werd toch niet zomaar geuit, ze was toch bedoeld voor het geval je het bevel van D'Orazio niet opvolgde?" ­ "Ja, dat klopt", zegt Carette.

Dan is de maat vol voor D'Orazio, die fel tussenkomt: "Bent u rechter of zelf getuige? Anders moet u op een andere plaats gaan zitten. Als u ons een cursus rechten wil geven en wil uitleggen dat er bij een bedreiging steeds een bevel hoort om strafbaar te zijn, akkoord, maar we weten allebei dat we daarvoor niet hier zijn. U hebt uw rol en u mag de getuigen geen woorden in de mond leggen." Daar trekt de rechter zich echter niets van aan.

Automobilist: "D'Orazio? Nooit gezien"

Meer zelfs, er worden zaken bij gesleurd die absoluut niets te maken hebben met de strijd van de Forges. Twee getuigen werden opgetrommeld om te bewijzen dat D'Orazio een automobilist in Brussel zou hebben geslagen. De automobilist zelf herkende D'Orazio echter niet. Hij wilde ook geen klacht neerleggen maar een patronale advocaat die erbij was drong erop aan. Die advocaat had hem ook verteld dat het D'Orazio was! De andere getuige zei dat hij een slag had gekregen maar zeker niet van D'Orazio. Dat was al iets heel anders dan zijn eerste verklaring waarin stond dat hij "tegen de muur geplakt was door vier mannen, onder wie D'Orazio."

De getuigen spraken hun vroegere verklaringen tegen en waren absoluut waardeloos. Toch is het logisch dat er zoveel tijd wordt ingestoken: dit past perfect in de strategie van de procureur-generaal die ten allen prijze wil bewijzen dat D'Orazio steeds gewelddadig is en dus ook gewone mensen afklopt als er geen strijd is.

Deze twee gebeurtenissen maken duidelijk dat we op een veroordeling afstevenen. Het is dan ook de hoogste tijd om de mobilisatie op te drijven. We mogen geen enkele illusie hebben in deze rechtbank.

De volgende
week zal beslissend zijn

De rechters hebben doorgedrukt om volgende week maandag, dinsdagvoormiddag en woensdagvoormiddag een zitting te houden, zodat ze ervan af zijn en rustig op vakantie kunnen gaan. De verdediging eiste dat de zittingen op maandag zouden blijven. Advocaat Fermon: "Nu al steken we 20 procent van onze tijd in het Clabecq-proces. Het moet in aanvaardbare omstandigheden verlopen zodat we ons ernstig kunnen verdedigen." Dit werd niet weerhouden. Iedereen wordt dus volgende week maandag verwacht!

Volgende zittingen: maandag vanaf 8u30, dinsdag- en woensdagvoormiddag.

Solidair met Semira

Tijdens de pauze trokken de mensen die het proces-Clabecq bijwoonden naar buiten. Op de trappen voor het Justitiepaleis protesteerden een honderdtal vooral jonge mensen: zij kwamen voor het proces tegen de rijkswachters die Semira vermoord hebben. De eenheidspolitie verbood de toegang aan iedereen. "Moordenaars", klonk het en "Overal politie, nergens justitie". D'Orazio: "Als ik nu meeroep, word ik misschien opnieuw beschuldigd van aanzetten tot geweld."

ABVV Algemene Centrale organiseert
Herdenking van de slachtoffers van de revolte van 1886
Woensdag 27 maart om 10u aan het kerkhof van Roux (Charleroi)

Nu het gerechtelijk apparaat artikel 66§4 wil toepassen om de leiders van de strijd van de Forges de Clabecq te veroordelen, krijgt deze herdenking een heel actuele dimensie. Artikel 66§4 werd speciaal gemaakt om de leiders van de revoltes van 1886 neer te slaan. Tijdens die gewelddadige opstand tegen de miserie en de onmenselijke uitbuiting werden dertien arbeiders door het leger gedood. De revolte lag aan de basis van de eerste sociale wetgeving en de eerste beschermende maatregelen tegen de verslechterende arbeidsomstandigheden. Vandaag worden diegenen die zich verzetten tegen sluitingen, uitsluiting en miserie nog altijd zo behandeld, ook al is de burgerij er ondertussen in geslaagd haar dictatuur onder een dikke laag pseudo-democratie te verbergen.

Als de rechtbank van Brussel bereikt wat ze wil, dan zal deze dag van protest samenvallen met het einde van het proces tegen de dertien van Clabecq. Een reden te meer om er een nationale dag van protest van te maken. U wordt verwacht!

http://www.solidair.org

Einde Clabecq-proces: volgende week maandag, dinsdag, woensdag

Rechter zoekt alles om veroordeling mogelijk te maken
Het Clabecq-proces loopt op zijn laatste benen. Maar een veroordeling hangt in de lucht: twee gebeurtenissen tijdens de laatste zitting maken dit zeer duidelijk.

Jan Vandenbergh

De aanwezigen op het Clabecq-proces zien heel duidelijk waar men op afstevent. Tijdens de zitting valt enorm op hoe de rechter de getuigen verschillende keren voorzegt. Zo was er politiecommissaris Carette, die vertelde dat hij tijdens verschillende betogingen zonder problemen had samengewerkt met de syndicale delegatie. Hij kwam echter vooral getuigen over de betoging in Tubize. De delegatie werd toen ontvangen door burgemeester Langendries. Carette vertelde dat hij mee naar diens kantoor wilde gaan maar dat D'Orazio hem toen bedreigde. Plots citeert de rechter uit de verklaring die Carette gaf vlak na de betoging. Hij vraagt: "Heeft D'Orazio toen niet gezegd dat hij je zou vermoorden als je mee zou komen?" Waarop Carrette antwoordt dat alles wat in zijn verklaring staat, correct is.

Volgende week de laatste proceszittingen, op maandag, dinsdag en woensdag. Een grote mobilisatie is absoluut nodig. (Foto Solidair, Roland Teirlinck)

U mag de getuigen
geen woorden
in mond leggen

De rechter gaat er dieper op in en zegt: "Om strafbaar te zijn moet er niet gewoon een bedreiging zijn maar een bedreiging gecombineerd met een bevel. De bedreiging werd toch niet zomaar geuit, ze was toch bedoeld voor het geval je het bevel van D'Orazio niet opvolgde?" ­ "Ja, dat klopt", zegt Carette.

Dan is de maat vol voor D'Orazio, die fel tussenkomt: "Bent u rechter of zelf getuige? Anders moet u op een andere plaats gaan zitten. Als u ons een cursus rechten wil geven en wil uitleggen dat er bij een bedreiging steeds een bevel hoort om strafbaar te zijn, akkoord, maar we weten allebei dat we daarvoor niet hier zijn. U hebt uw rol en u mag de getuigen geen woorden in de mond leggen." Daar trekt de rechter zich echter niets van aan.

Automobilist: "D'Orazio? Nooit gezien"

Meer zelfs, er worden zaken bij gesleurd die absoluut niets te maken hebben met de strijd van de Forges. Twee getuigen werden opgetrommeld om te bewijzen dat D'Orazio een automobilist in Brussel zou hebben geslagen. De automobilist zelf herkende D'Orazio echter niet. Hij wilde ook geen klacht neerleggen maar een patronale advocaat die erbij was drong erop aan. Die advocaat had hem ook verteld dat het D'Orazio was! De andere getuige zei dat hij een slag had gekregen maar zeker niet van D'Orazio. Dat was al iets heel anders dan zijn eerste verklaring waarin stond dat hij "tegen de muur geplakt was door vier mannen, onder wie D'Orazio."

De getuigen spraken hun vroegere verklaringen tegen en waren absoluut waardeloos. Toch is het logisch dat er zoveel tijd wordt ingestoken: dit past perfect in de strategie van de procureur-generaal die ten allen prijze wil bewijzen dat D'Orazio steeds gewelddadig is en dus ook gewone mensen afklopt als er geen strijd is.

Deze twee gebeurtenissen maken duidelijk dat we op een veroordeling afstevenen. Het is dan ook de hoogste tijd om de mobilisatie op te drijven. We mogen geen enkele illusie hebben in deze rechtbank.

De volgende
week zal beslissend zijn

De rechters hebben doorgedrukt om volgende week maandag, dinsdagvoormiddag en woensdagvoormiddag een zitting te houden, zodat ze ervan af zijn en rustig op vakantie kunnen gaan. De verdediging eiste dat de zittingen op maandag zouden blijven. Advocaat Fermon: "Nu al steken we 20 procent van onze tijd in het Clabecq-proces. Het moet in aanvaardbare omstandigheden verlopen zodat we ons ernstig kunnen verdedigen." Dit werd niet weerhouden. Iedereen wordt dus volgende week maandag verwacht!

Volgende zittingen: maandag vanaf 8u30, dinsdag- en woensdagvoormiddag.

Solidair met Semira

Tijdens de pauze trokken de mensen die het proces-Clabecq bijwoonden naar buiten. Op de trappen voor het Justitiepaleis protesteerden een honderdtal vooral jonge mensen: zij kwamen voor het proces tegen de rijkswachters die Semira vermoord hebben. De eenheidspolitie verbood de toegang aan iedereen. "Moordenaars", klonk het en "Overal politie, nergens justitie". D'Orazio: "Als ik nu meeroep, word ik misschien opnieuw beschuldigd van aanzetten tot geweld."

ABVV Algemene Centrale organiseert
Herdenking van de slachtoffers van de revolte van 1886
Woensdag 27 maart om 10u aan het kerkhof van Roux (Charleroi)

Nu het gerechtelijk apparaat artikel 66§4 wil toepassen om de leiders van de strijd van de Forges de Clabecq te veroordelen, krijgt deze herdenking een heel actuele dimensie. Artikel 66§4 werd speciaal gemaakt om de leiders van de revoltes van 1886 neer te slaan. Tijdens die gewelddadige opstand tegen de miserie en de onmenselijke uitbuiting werden dertien arbeiders door het leger gedood. De revolte lag aan de basis van de eerste sociale wetgeving en de eerste beschermende maatregelen tegen de verslechterende arbeidsomstandigheden. Vandaag worden diegenen die zich verzetten tegen sluitingen, uitsluiting en miserie nog altijd zo behandeld, ook al is de burgerij er ondertussen in geslaagd haar dictatuur onder een dikke laag pseudo-democratie te verbergen.

Als de rechtbank van Brussel bereikt wat ze wil, dan zal deze dag van protest samenvallen met het einde van het proces tegen de dertien van Clabecq. Een reden te meer om er een nationale dag van protest van te maken. U wordt verwacht!

http://www.solidair.org