arch/ive/ief (2000 - 2005)

Dit politiek protectionisme (de club beperken tot het eigen volk) staat haaks op hun liberale economische visie.  Hun vrije wereldhandel is internationaal, kent en erkent geen naties en geeft iedereen die bijdraagt tot de bedrijfsdoelstellingen, inspraak.  Een hedendaagse globaliserende visie op een samenleving die steeds kleiner werd, waar afstand en grens geen rol meer spelen.

Politiek gedragen ze zich echt als smurfen: als kleine bekrompen mensjes die hun al te klein dorpje afsluiten voor alle boze invloeden van buitenaf.  Hier geldt de 19e eeuwse visie op volk en staat.  Bijdragen aan de samenleving is niet voldoende, om te mogen participeren moet je ook lid zijn van het clubje, de natie.

En toch zijn er mensen die actief bijdragen tot onze samenleving zonder lid te zijn van onze Belgische club.  Mensen die hier wonen, vaak hier geboren zijn, hier studeren of werken, hier beminnen en, net als wij, op gezette tijden lijden.  Mensen die hier om economische of politieke redenen verzeild raakten en die de band met een thuisland aanhouden als lichtpunt aan het einde van een lange, vaak donkere tunnel.  Tegen die mensen zeggen "Je krijgt pas inspraak als je Belg wordt" is hetzelfde als de hoop wegnemen.  De hoop om ooit terug te keren.

De smurfen hebben vele argumenten, allemaal blauwdrukken op eenzelfde thema: angst voor de andere.  Belg worden is blijk geven van de vaste wil om te integreren, heet het.  Zijn alle Belgen wel echt geïntegreerd?  Haalt de indentiteitskaart wel alle verschillen weg?  Omgekeerd kan je stellen dat het verlenen van inspraak juist integratie bevordert.  Uitnodigt om verantwoordelijkheden op te nemen in deze samenleving.  Het meest belachelijke argument was wel dat we van het migrantenstemrecht geen verkiezingsthema mochten maken in 2003.  Wel dat hebben de smurfen juist wel gedaan, dank zij de blauwe koppigheid zal de campagne 2003 in het teken staan van migrantenstemrecht.

Er is nog hoop.  In de meeste Brusselse gemeenten hebben de Franstalige smurfen van PRL/FDF solidair met de andere democratische partijen een motie aangenomen die de federale overheid verzoekt om het migrantenstemrecht in te voeren.  Zij worden nu door hun eigen senatoren het bos ingestuurd. 

Er is nog de hoop dat de grote smurf, je weet wel die met zijn rode muts, zijn kleingeestige broertjes en zusjes tot nadenken aanpoort en anders zal doen stemmen in de plenaire zitting.

Laat één ding duidelijk zijn: over migrantenstemrecht is geen compromis mogelijk.

Henk Van hellem
Politiek Secretaris
Agalev Brussels Hoofdstedelijk Gewest