Proces tegen de drie Duitsers

We zijn allen een beetje Marek, Benjamin en Niels", staat er op een spandoek aan het justitiepaleis in Brussel. Mark, Benjamin et Niels zijn drie duitse jongeren die gearresteerd werden op 14 december 2001, aan de Tour &Taxis na de grote betoging van D14. Hun proces is ook ons proces.

Solidariteit

En veertigtal mensen was gekomen om de drie, die beschuldigd worden van het gooien van stenen en weerstand aan de politie, te ondersteunen.
Een tiental vrienden had de verre reis naar Brussel gemaakt, samen met de moeders van twee van de beschuldigden. Sympathisanten droegen hen een warm hart toe wat nodig is in dit onrechtvaardige proces. Uit de eerste zitting, een maand geleden, bleek dat er nog een lange weg te gaan was.

Het gaat in feite om een directe veroordeling; men gaat er vanuit dat de beschuldigden op heterdaad betrapt werden. Er is geen onderzoek à charge en à décharge, maar alleen à charge. De beschuldigden worden dus schuldig beschouwd, zolang ze het tegendeel niet kunnen bewijzen, en het is hun woord tegen dat van de politie. Uit de houding van de rechter kunnen we duidelijk opmaken aan wiens kant hij staat.

6 getuigen, waaronder 4 politieagenten

Er werden zes getuigen gehoord: 4 agenten en 2, door de verdediging opgeroepen, getuigen. Enkele agenten werden al verhoord en sommigen kwamen terug om, op vraag van de Procureur Des Konings, enkele nauwkeurigheden te geven. De meeste onder hen bevonden zich op de eerste verdieping van een gebouw tegenover de ingang van Tour &Taxis. Van daaruit observeerden ze de straat. Een andere bevond zich in de Rue Picard.

De agenten legden gedetailleerd uit dat ze een dertigtal 'casseurs' zagen die aan het oprukken waren in kleine groepjes van drie of vier man. Ze legden uit wat er volgens hen gebeurde: de 'casseurs' keerden terug naar de Tour &Taxis, deden hun sjaal af die hun gezicht bedekte, raapten stenen op en deden daarna hun sjaal terug om. Dan vertrokken ze uit Tour &Taxis, gooiden de stenen naar de politie en herbegonnen.

En zo hebben de agenten de drie jongeren kunnen identificeren. Ze werden gearresteerd toen ze zich verwijderden van Tour&Taxis en vlak nadat ze zich zouden ontdaan hebben van stenen die in hun zakken en rugzakken zaten.

Gaten in het verhaal

Het coherente scenario van de politie kent ondanks alles enkele gaten. Ten eerste kan je je afvragen waarom de 'casseurs' systematisch hun vermomming afdeden om stenen op te rapen. Ten tweede is het bizar dat de jongeren vertrokken uit Tour &Taxis met de zakken en rugzakken vol stenen om er zich dan buiten van te ontdoen. Terwijl de politie alleen buiten stond. Wederom niet echt logisch.

De getuigenissen van de politie kennen nog andere tekortkomingen. Een van hen bevestigd dat hij de beschuldigden in actie gezien heeft vanaf de Rue Picard, terwijl hij daar patrouilleerde. Maar hoe kan je iemand zien en vooral herkennen als die in beweging is aan de Tour &Taxis. En dat terwijl er tussen de beschuldigden en de politie ofwel een grote groep betogers binnen en buiten de Tour & Taxis gingen ofwel stonden er barricades, waterkannonen, een muurtje en andere agenten die het zicht belemmeren.

Afstanden inschatten

Er zijn ook wat onsamenhangendheden betreffende de afstand waarop de politie stond om de 'casseurs' te observeren. Een van hen zegt dat hij op 5 meter afstand van de feiten stond, terwijl hij op de eerste verdieping zat wat op zich al 5 meter is om aan de grond te komen. Een andere schatting van de afstand werd ontkracht toen de advocaten een plan voorlegden van de plaats. Zo werd 15 meter afstand 25 meter, wat een verschil maakt als het gaat om een grote groep mensen in beweging.

Een ander verwarrend feit: één van de agenten zei dat hij de jongeren zag toen ze zich ontdeden van stenen en twee ijzeren staven. Een andere agent zei dat hij alleen stenen zag.

Smile you're on candid camera??

Nog iets "raar": tijdens de eerste zitting refereerden de politie agenten naar bepaalde videos. De advocaten mochten deze beelden bekijken. Een van de 2 videos toonde in het zwart geklede"hooligans" in volle actie, maar gefilmd vanuit een helicopter...en gefilmd op 15 december, en niet op 14 december!!! De andere video ,wel gefilmd op 14 dec. en zelfs op Tour & Taxis! Deze beelden bewijzen echter de schuld van de 3 jongeren niet, ze tonen alleen de agressiviteit van de orde"handhavers". De rechter vond het niet nodig om deze beelden op de zitting te tonen.

Dit proces is (op een slechte manier) wel uniek: de beschuldigden moeten immers aantonen dat ze ONschuldig zijn i.p.v. dat de aanklager hun schuld moet bewijzen. Daarnaast is de partijdigheid van de rechter overduidelijk: hij luistert braafjes naar de getuigenissen van de agenten, en de andere getuigen zet hij onder druk, herinnert hen er meerdere malen aan dat ze onder eed zijn en dat leugens zware gevolgen kunnen hebben. hij gedraagt zich ook nog eens uiterst arrogant. Het is ook duidelijk dat de rechter geen enkel onderzoek heeft gedaan naar de zaak en dat hij er absoluut geen idee van heeft hoe de omgeving van T&T eruit ziet. Wat de getuigenissen niet ten goede komt.

Getuigen van de verdediging

De verdediging had ervoor gekozen om 2 getuigen op te roepen. Een jonge vrouw vertelde hoe ze tijdens de betoging vlak voor de groepen anarchisten, (gekleed in het zwart) liep. Eens aangekomen in T&T wachtte ze aan de ingang op enkele vrienden, ze maakt duidelijk dat ze geen van de "casseurs" in het zwart heeft zien binnenkomen. Zij bleef op T&T totdat de politie barrage van de rue Picard aanviel en tot aan de inkom van T&T kwam. De deuren werden toen dus gesloten en zij vluchtte verder, maar ze heeft op geen enkel punt kleine georganiseerde groepjes gezien die de politie aanvielen.

De andere getuige is een onderwijzer en nam deel aan de "peace keeping", een ploeg van stewards die eventuele "uitbarstingen" tijdens de manifestatie te controleren. Hij bevond zich ook op T&T en zei dat hij de actie van de politie niet begreep omdat hij geen enkele uitdaging gezien had. Hij zei wel dat hij enkele stenen had zien vliegen toen de politie aanviel, maar dat hij geen georganiseerde in het zwart geklede groepjes zag die de politie bekogelden met stenen.

Partijdigheid

De rechter behandelde de getuigen zeer minderwaardig, meer dan een toeschouwer reageerde geschokt, onder hen ook studenten die het proces bijwoonden wegens een soort school excursie. De rechter stelt de getuigenissen van de twee in vraag., en maakt hen duidelijk dat ze niet alles kunnen gezien hebben, en dus mogen ze niet met zekerheid zeggen dat er geen groepjes van "casseurs" waren.

Na de getuigenissen besloot de rechter om het pleidooi naar een latere datum te verplaatsen, op 13 mei, alhoewel hij gezegd had dat het vandaag (11 maart) ging gebeuren. Er is echter veel tijd verprutst geweest omdat de procureur de getuigenissen van sommige agenten opnieuw wou horen. Ondanks de protesten van de advocaten van de verdediging, moeten de drie jongeren weer naar Brussel komen, ze moeten dus nog eens de reis maken en betalen. Terwijl meester Dermagne nog de procureur en rechter zijn visie op dit proces duidelijk maakt: "Structureel gezien strijden we niet met dezefde wapens".

De wapens zijn inderdaad niet gelijk. Wanneer men aan een van de agenten vraagt hoe men er in slaagt van maar 3 personen op te pakken, is het antwoord vaag. Men spreekt van stress, organisatieproblemen en van het feit dat sommige "casseurs" niet snel genoeg geïdentificeerd zijn en maar administratief (voor 24 u) zijn aangehouden (hoe kan men echter bevestigen dat het "casseurs" zijn als ze niet geïdentificeerd zijn???)

Algemene repressie

In de gangen van het justitiepaleis kunnen al diegenen die binnen moesten zwijgen nu zelf hun mening kwijt. Nog maar een keer wilt men hier een wreed voorbeeld maken. Men herinnert zich Genua waar de politie ook voornamelijk de groepen pacifisten aanviel en niet eens probeerde om de "casseurs" op te pakken.

Door de repressie te richten op de onschuldigen, wil men elke oppositie criminaliseren. Men wil de manifestanten terroriseren en hen duidelijk maken dat zelfs wanneer je geen stenen gegooid hebt, geen agent hebt aangevallen en geen vensters hebt stukgeslagen, zelfs wanneer je je gedraagt als een "rustige manifestant" je nog altijd het risico loopt om opgepakt en in de gevangenis gezet te worden.

Wij zijn allemaal Niels, Benjamin en Mark

Het proces van Niels, Benjamin en Marek is ons proces. Wij manifestanten riskeren het allemaal om op en dag opgepakt en beschuldigd te worden van dingen die we niet gedaan hebben. Daarom hebben zij onze steun nodig De volgende zitting is op 13 mei. Kom allemaal en wees getuige van hoe ons"recht" de oppositie behandeld.

Tot binnenkort! We zien elkaar weer in mei. ik zou willen dat we niet in deze omstandigheden zouden moeten afspreken, maar ik zal er zijn om jullie te ontvangen, en ik zal niet alleen zijn...

arch/ive/ief (2000 - 2005)