arch/ive/ief (2000 - 2005)

# Waarom bent u gekomen vandaag?

Omdat het proces in een stroomversnelling is. En ook omdat ik principieel vind dat die mensen op een zeer schandalige manier worden aangeklaagd. Ik vind het een heel belangrijke zaak voor alle werkende mensen in heel België. Ik vind het ook zeer jammer en ik ben er zelfs beschaamd over mijn syndicale organisatie, die zo weinig doet om ten eerste dat proces bekend te maken en ten tweede om daar grondig tegen te mobiliseren en actie te voeren.

# Wat is uw mening over de positie van de vakbond?

Er is een totaal gebrek aan informatie en aan mobilisatie. Normaal gesproken zou er hier nu een zeer brede massa van alle mogelijke ledingen van allerlei mogelijke syndicaten moeten staan. Er wordt geraakt aan het principe dat een werkende mens recht heeft op verdediging van zijn positie en van zijn arbeidsmogelijkheden. De top van de vakbond durft niet te kiezen voor het strijdsyndicalisme. Er zijn een hele boel mensen die te veel bindingen hebben met traditionele partijen maar anders ook met vertegenwoordigers van het groot kapitaal. Zij luisteren veel meer naar wat er uit die hoek komt dan dat ze naar hun eigen basis luisteren.

# Wat vind u speciaal aan de delegatie van Clabecq?

De delegatie van Clabecq is een van de weinige die echt gekozen heeft voor het radicale strijdsyndicalisme. Ze namen de radicale verdediging van hun mensen op zich. Ze hebben de strijd tot en met gevoerd. Terwijl de vakbondstop veel te snel overgaat tot het sluiten van compromissen tot het opstelen van sociale elke arbeidsplaats.

# Wat is u zicht op het proces?

Het is een schande. Blijkbaar voelt het patronaat en het groot kapitaal zich sterk genoeg om dit proces te voeren. Ze durven het aan om, met een voor een schandalige wetten, maar ook met schandalige laster, die mensen persoonlijk te viseren. Die van Clabecq hebben in feite gewoon hun taak gedaan als syndicaal afgevaardigden, ze hebben geen enkele fout gemaakt en toch kan de burgerij en het groot kapitaal zich permitteren om nu dit proces te voeren en dat kunnen zij alleen maar omdat de vakbonden in slaap zijn gevallen, er wordt veel te weinig gemobiliseerd. Als wij hier vandaag met 20.000 mensen zouden staan, dan zou het proces snel afgelopen zijn.

# Wat vind u van het artikel 66§4, de wet die de basis vormt van dit proces?

Dit artikel dateert van 1891 en dat is toen juist ingevoerd om stakingsleiders te treffen, om ze af te schrikken nog werkelijk op straat te komen en de strijd te organiseren. Daarom is het nu zo belangrijk dat
ongedaan te maken. Dat artikel is zelfs bijna nooit gebruikt. Meer dan honderd jaar na dat het gestemd is, wordt het gebruikt en dat geeft te denken. Ik kan het alleen maar verklaren door dat in de vorige eeuw, met als hoogtepunt de periode na de tweede wereldoorlog, men toen een boel toegevingen heeft gedaan aan de werkende bevolking. Men was in de burgerij echt bang voor de sociale strijd. De communisten die waren toen veel sterker, zij hebben zelfs ministers gehad. Toen was die sociale strijd zo sterk dat men een aantal toegevingen heeft moeten doen. Sinds die dag, zijn ze begonnen die sociale verworvenheden terug proberen in te perken. Hoe minder de sociale strijd gevoerd wordt, hoe sterker de klappen zullen zijn en hoe sterker de afbraak zal zijn van de sociale verworvenheden. Wij zien dat op tal van vlakken en het enige dat we daar tegenover kunnen stellen is de mobilisatie. Het naar bovenhalen van dit wetsartikel is daar een aspect van. Het kapitalisme is permanent in crisis en de crisissen worden steeds groter. Anderzijds blijft die drang naar de maximalisering van de winst. Vanuit het standpunt van de kapitalisten gezien, grijpen zij elke mogelijkheid aan om hun winsten te vergroten ter koste van wat dan ook. Het zou een taak van de vakbonden zijn om de werkende mens dat te doen inzien, dat hij die verworvenheden heeft dankzij de strijd van zijn ouders, zijn grootouders en zijn overgrootouders. Als hij dit strijd niet blijft voeren, zal dat allemaal terug afgebroken worden.

# Wat heeft het strijdsyndicalisme van die van Clabecq ons te leren?

De strijd van Clabecq heeft een voortrekkers rol Het zou een voorbeeld moeten zijn voor iedereen die een beetje sociaal geëngageerd is.
.