'WARGAMES' in mijn achtertuin, deel 2

Ik heb al veel te maken gehad met militairen, van dichtbij of veraf, maar nog nooit ben ik in een zwaar gemilitariseerd gebied geweest. Kidapawan, een klein stoffig stadje, op amper 2.5 uur reizen van Davao, geeft me even een voorsmaakje. Het stadje krioelt van de tricycles, die als mieren over en tussen elkaar de vele passagiers naar hun bestemming brengen. Het kleurrijke busstation Œterminal‚ is het bezige centrum van de stad, want ook de palenke (markt) ligt er op ettelijke meters van. Als ik me tussen de rokende tricycles doorwring, vriendelijk Œneen‚ schud en even met mijn wenkbrauwen beweeg als ronselaars me weer in een bus willen steken (waar ik net uit kom) bots ik bijna op twee militairen met een M-16 in hun pollen. Ik verschiet me een bult! Tenmidden van zoveel mensen, staan de militiaren, nonchalant maar waakzaam<sum>Ik kan een gevoel van walging niet onderdrukken<sum>dit is het resultaat van de "War against Terrorism" waar ons Gloriaatje zo graag mee gooit. Dit is het directe resultaat van de komst van de 660 US Troops in Mindanao

7u. biep biep, biep biep<sum>ik haat gewoonweg het geluid van mijn GSM, een intens doordringend geluid, dat je dag al verpest vooraleer het goed en wel begonnen is. Ik worstel mezelf uit mijn malong (soort slaapzakje) en raak helemaal verstrikt in het muskietennet. De karabaw van de demonatratie-boerderij van het Tribal Filipino Program pletst gezellig rond in de visvijver naast mijn deur. We gaan twee dagen naar Barangay Bakong, bij de B‚laan op Mt. Apo. De B‚laan zijn een van 18 minderheden hier op Mindanao. Er worden Œseedlings‚, jonge cocos-, mango-, rambutanboompjes in de vrachtwagen geladen, onze rugzakken bovenop onze proviand voor twee dagen en dan wij nog waar er een plekje te vinden is. Ik voel me in mijn nopjes, eindelijk weer mee naar de Œareas‚<sum>Ik word toch netjes op de voorbank geplant, je ontsnapt er hoedanook niet aan, terwijl ik de laadbak wel best gezellig vond.

Fr. Peter Geremia, een Italiaanse priester en een levende legende, woont hier al van 1972<sum>zijn leven is een avontuur of bittere realiteit. Hij vertelt en vertelt de hele rit, ik word geen ogenblik verveeld<sum>want we rijden op een weg die vreselijke, maar ook strijdbare verhalen verteld<sum>

Vroeger konden ze enkel te voet barangay Bakong bereiken. Maar sinds kort is er een Œmooie‚ weg aangelegd. Fijn voor de mensen zou je denken, maar wegen betekenen hier in de Filipijnen militairen en multinantionals. Het een komt niet zonder het ander. De gehele weg de ene checkpoint na de ander, telkens met hun getweetjes in het gras of tussen de bomen bengelend in hun hangmatten<sum>.(Zelfs quasi vlak voor mijn deur heb ik een checkpoint). Links van u hebt u de uitbreiding van DOLE-STALFINCO, een bananenplantage, onlangs opgestart, na de bombardementen van All-out-WAR<sum>.rechts van u hebt u de plaats waar een jongetje van 8 jaar is neergeschoten tijdens een confrontatie tussen de CAFGU (para-militaire groep) en het New People‚s Army<sum>.Het jongetje liep met zijn vriendjes naar het schooltje een eindje verder. De CAFGUs voegden zich bij het groepje<sum>want ze wisten dat er ergens NPA verscholen zat<sum>het groepje kinderen wordt gebruikt als levend schild door de CAFGU als ze het vuur openen. De CAFGU worden getrained door de militairen specifiek om de NPA te elimineren. Schandalig!<sum>.Ah, hier stond er vroeger een dorpje, maar waar de mensen naar toe zijn, weet ik niet, ze zijn verhuisd tijdens de bombardementen<sum>.En daar ben ik gearresteerd geweest met een aantal B‚laan tegen de ontginning van een openput. 24uur heb ik in de gevangenis gezeten<sum>.hahahahaaaaa en onlangs heb ik van Gloria een trofee als peacebuilder gekregen<sum>.hahahahaaaa

De priester is 63 jaar oud maar bruist van vitaliteit<sum>zijn kameraad Fr. Favalli was in de jaren tachtig neergeschoten door een huurmoordenaar, maar de kogel was bedoeld voor Fr. Peter<sum>Ze hebben zijn hoofd eraf geblazen en dan de hersenen nog eens verspreid. Er wordt verteld dat de commander de hersenen van Fr. Favalli heeft opgeraapt, geproeft en weer van zich af heeft gegooid. Twee jaar heeft het geduurd vooraleer de moordenaar en zijn companen berecht werden. Twee jaar hebben de priesters de zaak als een bloedhond moeten opvolgen, de getuigen durfden niets te zeggen zolang de moordenaar nog op vrije voeten liep

Na een tweetal uurtjes over een pijnlijke weg gereden te hebben, komen we eindelijk aan bij het Sentro van barangay Bakong. De groep die in de laadbak zit, heeft zich helemaal vermomd als Arabische prinsen en prinsessen met sjaals en zonnebrillen. Mijn achterwerk doet zeer, maar iedereen is blij om eindelijk de benen te kunnen strekken.

De weg schittert in de felle zon, millenia oude schelpen zijn de handtekening van een oceaan uit lang vervlogen tijden . De groep wordt hartelijk verwelkomd door de B‚laan. Het TFP is er als het ware kind aan huis. Ik strompel naar ons huisje, een bamboehutje.

Het Sentro bestaat uit een twintigtal huisjes, de groene plaza en een schooltje. Ik kijk om me heen en wordt omringd door golvende Œheuvels‚ of zijn het nu bergtoppen. Twintig jaar geleden was dit een dicht woud<sum>de lumads gingen er in jagen of verzamelden vruchten<sum>.vandaag blijft er een angstaanjagende kale schedels over<sum>de honger naar geld heeft logging-compagnies vrije hand gegeven om een eeuwenoude erfenis in een handomdraai letterlijk een kopje kleiner te maken. Als ik me niet vergis heeft de Filippijnen de hoogste ontbossingsgraad in heel Azie.

Ook het Sentro ziet er maar kaaltjes uit, waar zijn de kokosbomen die normaal naar hartelust groeien in de mensen hun Œtuintjes‚ en de vertrouwde bananebomen<sum>Ah, verteld Nonoy, een van de staff-leden, die zijn in 1985 door de militairen omgehakt door de militairen, want ze zouden toch maar enkel dienen om het NPA van eten te voorzien<sum>vlam..TFP is nu bezig met het traag proces van herbebossing met inheemse boomsoorten en het verdelen van jonge vruchtenboompjes onder de IPs. Maar dit gaat gepaard met serieuse trainingen van duurzame organische landbouw<sum>maar dit is eigenlijk maar een tipje van de ijsberg<sum>want de ancestral domains of de voorouderlijke gebieden worden bedreigd door de hongerige MNOs als DOLE en anderen. De regering heeft al wilde plannen om het gebied om te toveren in mango en pomelo plantages<sum>toch goed denk je , de mensen hebben dan een inkomen<sum>.maar ze moeten wel 6 miljoen Pesos lenen om de seedlings en de nodige insecticide, meststoffen enzomeer te kunnen aankopen en ik mag een aap worden als deze mensen ooit deze gigantische lening gaan kunnen terugbetalen, dus dag met het handje naar hun voorouderlijke gebieden<sum>

Dan weiger je toch simpel<sum>maar nu komt de aap uit demouw<sum>al sinds 4 maanden zitten de militairen in hun dorpje, een 28 tal continu en in de buurt loopt het op tot 300. ze slapen, leven en eten in de huisjes van de lumads. Minda heeft zo een 10tal van die gasten in haar veranda zitten<sum>.

arch/ive/ief (2000 - 2005)