arch/ive/ief (2000 - 2005)

Met de lente in aantocht worden kinderfietsen weer van stal gehaald en starten profwielrenners in voorjaarsklassiekers. In sport kringen spreekt men van "de start van het nieuwe wielerseizoen".
Die is onder een slecht gesternte gestart nadat de Belgische profwielrenner en enfant terrible Frank Vandenbroucke met een dopingzaak in verband wordt gebracht. De man riskeert vijf jaar gevangenisstraf.

Maar van een wielerseizoen is er niet echt sprake. Dageliijks bulken de Belgische autowegen nog steeds van de autofiles, in een land waar het milieu er belabberd aan toe is en er steeds weer nieuwe wegeninfratructuur wordt aangelegd. Dat het hier niet om verse fietspaadjes gaat, daar staat de auto- en betonlobby handjeswrijvend naar te kijken.
Intussen heeft de ecologische beweging een sterk gebrek aan adrenalinestoten. Agalev is imers overgenomen door eco-technocraten, rechtse milieuactivisten zijn op de kwestie Doel gesprongen en de Bond Beter Leefmilieu lijkt eerder op een kantoor met bureaus en uitzicht op een ecologische moestuin dan op een actiebeweging.

Met de valse start van het nieuwe wielerseizoen kunnen we ons weer verwachten aan het eindeloos gapen van miljoenen televisiekijkers wanneer Lance Armstrong, Peter Van Peteghem of een andere wielergod de namiddag van menig gezin tot passiviteit degradeert. Wat is er immers meer ontspannend dan de Alpe d'Huez in de Tour de France te beklimmen vanuit je luie zetel, zich al inlevend in de zieleroerselen van topatleten?

En in welke thriller of politieserie is het zo spannend om te kijken naar de criminele ontwikkelingen, en acties van het gerecht als reactie daarop, dan in de Kafkaiaanse toestanden bij dopingzaken. Dat Frank Vandenbroucke intussen vijf jaar gevangenisstraf riskeert, nadat bij hem thuis verboden middelen werden aangetrogffen, dat had Franz Kafka ook ongetwijfeld absurd gevonden.
Alhoewel, de schrijver kende de wereldvreemdheid van de gerechtelijke machten maar al te goed. En had hij nu geleefd was hij ongetwijfeld even weinig opgezet geweest met de, op rechtse wijze gepolitiseerd zijnde, Belgische rechtspraak dan ik.

Want wat is de zin van zulke zware straffen bij een potje valsspelen in de wielrennerij? Dagelijks toont de Belgische rechtspraak dat zij niet verkiesbaar is boven de wetgevende en de zogenaamd vierde macht (de media) in dit landje. Getuige daarvan ook de manier waarop men reageert in de zaken d'Orazio, de ALF-brandstichtingen, de fietsacties van Spaak en Tandrad, de vervolgingen van ruitentrashende andersglobalisten, etc.
Dat het hierbij ook gaat om vormen van klassenjustitie is menig linkse Belg al lang duidelijk. En dat de wielrennerij een zaak is geworden van sponsorbelangen die veilig gesteld moeten worden (in plaats van dopinggebruik gewoon te depenaliseren) en van macho's of vakidioten, misschien ook wel.

Meer sport op indy.

En ik vind wel echt de manier om het hier over sport te hebben.

Meer van dat dus.

"wanneer Lance Armstrong, Peter Van Peteghem of een andere wielergod de namiddag van menig gezin tot passiviteit degradeert" ... Een zin die ik ga onthouden. Daar is het natuurlijk om te doen. De commerciële sport is opium vor het volk en VRT en VTM zijn de kanonnen waarmee ze het de bevolking inspuiten.

Blijkbaar kennen jullie het lentegevoel niet. Lente is voor mij horen dat de renners hun nieuwe truitjes showen in Spanje en Italië. Lente is de start van de Omloop het Volk in Gent. En vanaf dan is het aftellen tot de Ronde van Vlaanderen die de start is van een heroïsche reeks klassiekers. Ai, JPE, ik ben een koersliefhebber, een minnaar van de dunne bandjes en de wriemelende pelotons. Naar de koers kijken, is voor mij geen passiviteit, dat is nagelbijten, vloeken, hopen dat de koers losbarst voor de laatste renner over de streep is gebold. En vooral het brengt licht tijdens sombere zondagen. Beter dan een eurachistieviering of godbetert een familiefeest.

Ik ben allesbehalve een wielerliefhebber maar wielrennen als opium voor het volk?
Ik heb goede herinneringen aan pepe en papa die indommelen voor de buis op zondagnamiddag na een superlekker zondagsdiner door meme klaargemaakt, een Rodenbach in aanslag. Ze schieten wakker als Marc van Lombeek de stem verheft of als wij de tv proberen te verzetten...

Nu zij niet meer voor ons kunnen koken wordt tijdens de klassiekers bij ma en pa gekookt en schuiven de grootouders aan tafel. Het koersseizoen is voor heel veel mensen nog altijd iets om naar uit te zien ook al is Van Lombeek al lang geen commentator meer...
Opium voor het volk? Het zal pepe worst wezen...