Oorsprong en betekenis van artikel 66.4 van het strafwetboek by tim Friday March 01, 2002 at 07:23 PM |
timpaesmans@hotmail.com |
dit is de uitleg over het artikel 66.4 De aanklacht tegen de 13 van Clabecq steunt volledig op dit wetsartikel
WAT STAAT ER IN?
Article 66 :
"Seront punis comme auteurs d'un crime ou d'un délit:"
§1 (...)
§2 (...)
§3 (...)
§4 ( L.25 Mars 1891, art.2, M.B.25 mars 1891-)
" Ceux qui, soit par des discours tenus dans des réunions ou dans des lieux publics, soit par des écrits, des imprimés, des images ou des emblèmes quelconques, qui auront été affichés, distribués ou vendus, mis en vente ou exposés aux regards du public, auront provoqué directement à le commettre, sans préjudice des ]* peines portées par la loi contre les auteurs de provocation à des crimes ou à des délits, même dans le cas où ces provocations n'ont pas étée suivies d'effet.]"
(* L.28 juillet.1934, art. 1er, M.B.2 août 1934).
VAN WANNEER DATEERT HET?
Het artikel dateert van 25 maart 1891. Dit lijkt een datum zoals een andere maar dat is het niet! Deze datum verwijst naar een eeuw waarin er zeer belangrijke gebeurtenissen hebben plaatsgevonden die belang hebben bij het interpreteren van het artikel.
WAARTOE DIENT DEZE WET?
In 1860 ontstonden de eerste vakbonden. Zij hielpen de arbeiders die een aantal jaren daarvoor opkwamen voor hun rechtvaardige eisen. De bourgeoisie daarentegen zag dit niet zitten en zocht naar nieuwe wapens om de arbeiders te stoppen.
Op 16 april 1886 werd er dan een wetsvoorstel ingediend bij het parlement (dat nog werd verkozen door middel van het cijnskiesrecht).
De vraag hoe men mensen die de exploitatie tegenwerkten wettelijk kon veroordelen was een belangrijk debat in de kamer van volksvertegenwoordigers. Die mensen werden vaak gedefinieerd als "zij die de arbeiders op het slechte pad van de stakingen en het verzet tegen de openbare orde brengen" of "zij die het anarchisme prediken".
Het artikel kan dus geïnterpreteerd worden als middel tegen vakbondsleiders die een revolte wilden teweegbrengen.
WIE HEEFT HET VOORGESTELD?
Het parlement, samengesteld uit vertegenwoordigers van de bourgeoisie, ontving het voorstel met open armen zodat er eindelijk een einde kon gesteld worden aan de sociale strijd. Het voorstel kwam van Woeste, ons beter bekend uit de film Daens. Woeste was hét prototype van de ultra-liberale bourgeoisie.
De wet was er dus op gemaakt om de syndicale rechten (de vrijheid van meningsuiting, vergaderen syndicale mening) monddood te maken.
WAT IS ER GEBEURD IN DIE EEUW?
Het einde van de 19e eeuw is getekend door het Marxisme, met als eerste doel de emancipatie van de arbeidersklasse.
Marx bracht voor het eerst het "manifest van de communistische partij" uit in februari 1886 te Brussel. Daar stond in beschreven hoe de uitbuiting van arbeiders moest tegengegaan worden, met onder andere de zin: "proletariërs aller lande, verenig u!"
Tien dagen later moest Marx het land verlaten.
Tijdens de Parijse revolutie in 1886 leefde de parijse gemeenschap 2 maanden onder het proletarische leiderschap. Daaraan kwam een einde door middel van een heus bloedbad waarin vele arbeiders het leven lieten.
Maar de revolutie ging door. Inmiddels waren er in België al vakbonden ontstaan. Ondertussen leefden de arbeiders nog steeds in grote armoede. De man verdiende 1,83 fr per dag, de vrouw 0,70fr en een kind 0,50fr. En dat terwijl er voor één dag minimum 3,50 fr nodig was voor een familie van vier personen te onderhouden!
Het is dus best wel begrijpbaar dat de arbeiders hun lot legden in de theorieën van Marx en Engels.
17 maart 1886 breekt er dan een sociale revolutie uit in Luik. Acht dagen later zijn het de mijnwerkers die zich laten horen, gevolgd door de glasindustrie. Het Belgische leger komt tussen in de strijd en er vallen tientallen doden.
Ondertussen steken de sociale strijden overal in Europa de kop op, en telkens weer worden ze onderdrukt door bloedige repressiemaatregelen. Maar ondanks alles zet de arbeidersklasse zijn strijd verder …
WAT IS HET POLITIEKE LANDSCHAP IN DE 19e EEUW?
Zoals reeds vermeld bestond het parlement uitsluitend uit vertegenwoordigers van de bourgeoisie. Enkel wie de verhoogde belastingen betaalde had het recht te stemmen. Die meerderheid, waarin alle pionnen van de patronale wereld vertegenwoordigd waren, had het doel de industrie uit te bouwen. De manier hiervoor was de exploitatie van de arbeidskrachten. De arbeidsomstandigheden lieten dan ook te wensen over.
In de film Daens wordt de situatie mooi in beeld gebracht. In de film zien we hoe de opkomst van het marxisme er toe bijdraagt dat er vele nieuwe partijen ontstaan, in dienst van de arbeiders. Het gevolg was dat het politieke landschap begin te veranderen en er een nieuwe kiezersgroep zat aan te komen: de arbeidersmassa.
Ondertussen richtte het parlement allerlei wetten en regeltjes op zodat het communisme de macht niet zou kunnen overnemen.
Bij de bourgeoisie ging op dat moment nog een belletje rinkelen. De arbeiders konden niet meer genegeerd worden in de toekomst. Dus besloten ze maar om zoveel mogelijk arbeiders voor hun ideeën te winnen. Zo is ook de P.OB (nu PS) ontstaan.
Vandaag de dag zien we wat hun "linkse" overtuiging heeft opgebracht: het zijn zij die de fabrieken sluiten en het zijn diezelfden die syndicale leiders vervolgen.
WAT WORDT ER VANDAAG NOG MEE GEDAAN?
Meer dan honderd jaar later heeft men deze wet nog eens bovengehaald om de dertien van Clabecq te kunnen vervolgen. De syndicale verontwaardiging was dan ook groot dat men zo'n wet nog bovengehaald in deze eeuw. Het lijkt wel of er nog steeds niets is veranderd op het niveau van de patronaten. Men neemt de vakbondsvertegenwoordigers op hun woorden en vervolgd ze hiervoor. We leven nog steeds in een zuiver kapitalistisch ingestelde wereld, wat de pseudo-naam "democratie" draagt. Men gaat zelfs zover om de mensen die het opnemen voor de arbeiders af te schilderen als terroristen …
Karel Marx de Grote by andreas Saturday March 02, 2002 at 04:52 PM |
Tja, wat zouden de arbeiders doen zonder meesterdenker Marx die hen de weg wees naar een glorieuze toekomst, t.t.z. het straatje zonder einde van de sociaal-democratie waar we ons nu in bevinden(het staatskapitalisme) of de dictatuur van het proletariaat dat eindigde in de gulag(het staatscommunisme).
Wat een idioot historisch idealisme; alsof de arbeiders hebben gewacht op de grote theorie van Marx om zichzelf te organiseren en terug te vechten; als zij toen al van Marx hadden gehoord, is het eerder zo dat zij toen meer dan ooit streden om uit de greep te blijven van alle politieke partijen en machtsstrevers; men moet dan ook veeleer stellen dat het inderdaad het anarchisme was dat leefde onder de arbeiders, en dat de bourgeoisie dat in die tijd ook goed doorhad: zij hebben het niet over marx of marxisme, zij hebben het over anarchisme; duidelijk toch, niewaar!
Of, hoe zelf een simpele commentaar bij een wetsartikel gebruikt wordt om platte propaganda te voeren... Zielig.
te gek by Koko Saturday March 02, 2002 at 11:20 PM |
"Het is dus best wel begrijpbaar dat de arbeiders hun lot legden in de theorieën van Marx en Engels."
... om te gieren!
ik raad u aan: neem eens een (gratis!)proefabonnement op Solidair; steeds goed voor een wekelijks uurtje bulderen van het lachen, ik en mijn 2 huisgenoten verscheuren het gewoon; éénmaal het abonnement afgelopen denken we eraan het Blokkrantje te nemen, even waanzinnig hopen we...
Enkele historische nuanceringen by Jan D. Sunday March 03, 2002 at 04:19 PM |
Het arikel van Tim staat vol met de grootste historische blunders en is een staaltje van ideologische mythevorming.
Even wat bronnen natrekken kan soms nuttig zijn vooraleer men allerlei geschiedkundige argumentaties opbouwt, zelfs al is dat met de beste bedoelingen en in naam van een rechtvaardige zaak.
Ten eerste verscheen het communistisch manifest uiteraard in 1848. De Parijse commune vond plaats in 1871 en stond - tot spijt van wie 't benijdt - vooral onder invloed van anarchisten (Proudhonisten) en Blanquisten (een radicaal-socialistische groep). Marx had er zeer weinig direct mee te maken, al heeft hij er wel heel interessante dingen over geschreven. Het samenvallen van deze gebeurtenissen moet dus iets suggereren wat eigenlijk nooit is gebeurd. Een zogenaamde 'sociale revolutie' in 1886. Ook een heftige reeks arbeidersopstanden in een periode van economische crisis is nog geen 'sociale revolutie', maar goed, over woordgebruik wil ik het nog niet hebben.
Woeste was ook absoluut niet hét voorbeeld van de 'ultra-liberale bourgeoisie'. Hij was integendeel een ultra-katholieke bourgeois.
De arbeiders hebben in België nooit 'hun lot gelegd in de theorieën van Marx en Engels'. Die waren amper gekend, zelfs niet bij de kaders van de sociaaldemocratie. Slechts een kleine groep intellectuelen was daar op dat moment effectief mee bezig. Marx en Engels hebben hun theorieën juist opgebouwd onder invloed van de arbeidersstrijd (dat is een materialistische kijk op de zaak...)
Dat de BWP (in het Nederlands is de POB de Belgische Werkliedenpartij) een complot van de bourgeosie was, is werkelijk een hilarisch staaltje van dogmatisch pseudo-marxisme, excusez le mot... Die werd juist opgericht door haast alle vakorganisaties in België. Ik vrag me af hoe je aan een dergelijke bizarre opvatting van de geschiedenis van de arbeidersbeweging komt...
De kritieken van Andreas en Koko zijn terecht, maar ook daar wil ik toch iets over zeggen.
Andreas heeft naturlijk gelijk als hij stelt dat de arbeiders niet op de theorie van Marx hoefden te wachten om zich te organiseren en tegn hun onderdrukking te strijden.
Het is echter ook 'historisch idealisme' om te stellen dat Marx automatisch de weg zou gewezen hebben naar de sociaaldemocratie of het goelag-communisme. Ik heb de laatste jaren veel respect voor de libertairen leren opbrengen (en ik heb er verschillende goede vrienden onder met wie ik in vruchtbare discussies treed) maar ze moeten ook een onderscheid maken tussen de analysemethode van Marx en wat anderen 'in zijn naam' hebben gedaan en geschreven. Marx heeft zelf ook een aantal fouten gemaakt en zaken geschreven die op en gevaarlijke manier konden geïnterpreteerd worden. Op sommige punten had Bakoenin zeker gelijk in zijn kritiek op hem, maar ook over bv. Bakoenin zelf valt er ook wel een en ander te zeggen... Het gaat eigenlijk ook niet over die figuren.
Ook is het al even eenzijdig om te stellen dat in de negentiende eeuw de arbeiders allemaal anarchistisch zouden geïnspireerd zijn. In het begin en het midden van de negentiende eeuw was het onderscheid tussen 'socialisme', 'anarchisme' en 'communisme' trouwens nog niet zou duidelijk. De termen werden vaak door elkaar gebruikt en de overgrote meerderheid van de arbeiders lag (net als vandaag natuurlijk) niet wakker van theoretische discussies. Wat Andreas zegt over de arbeiders die streden om uit de greep van de partijen te blijven, klopt bijvoorbeeld voor Engeland (tot het einde van de negentiende eeuw), voor bepaalde delen van Italië etc. In bv. Duitsland of België was zoiets echter amper het geval. In Spanje kon je dan inderdaad weer zeggen dat daar de arbeiders vooral door het anarchisme werden beïnvloed. Het is dus ook iets genuanceerder dan wat Andreas stelt.
En beste Koko, van de theorieën van Marx en Engels vind ik persoonlijk maar zeer weinig terug in Solidair. Dat is mijn mening, maar in elk geval zijn er zeer veel verschillende interpretaties van 'het' marxisme mogelijk. Smijt dus niet alles op een hoop.
koekoe by Dido Sunday March 03, 2002 at 09:03 PM |
Koko,
Het blaadje van het Blok is minder grappig, maar past al beter bij uw ideologie. Doen, dus!
Dodo by Koko Monday March 04, 2002 at 12:18 AM |
Welke ideologie?
dada dodo slaap zacht