arch/ive/ief (2000 - 2005)

Laat mij even beginnen met een vergelijking, die mijn motivatie voor wat komt duidelijk zal stellen.

De Belgische samenleving is géén democratie van de hele bevolking. Het is een democratie waarin een klein percentage van de mensen het hele normen-en-waarden-systeem in handen heeft. Een grijze dictatuur van de middenmaat beheerst wat men goed vindt en wat slecht. Meestal zijn het de groepen in de marge die weggecijferd worden: homoseksuelen, migranten, jongeren die af en toe een jointje lusten, bejaarden die in centra wegrotten, gehandicapten, anarchisten, communisten en zowat iedereen die gewoonweg ànders is. De emancipatie is niet af, integendeel, hij gaat de verkeerde richting uit. De media, de kunst, de markt, de discussies: allemaal gaan ze voor de mening van de brede massa die nooit de behoefte of de nood heeft gevoeld om te véchten voor een eigen mening.

Omdat een dergelijk systeem, in België en elders, al vanaf de schoolbanken onbewust de scherpere goede en slechte kantjes van de mens weg probeert te slijpen, valt de discussie stil. Mensen moeten op tegen een bestel dat alles beter weet, dat voor iedereen wel de ideale oplossing in petto meent te hebben. Velen geven de strijd op. Een enkeling is sterk genoeg om alleen een controversiële mening te verdedigen. De creativiteit en de passie wordt in de kiem gesmoord. Ik voel dit heel krachtig aan. Wellicht ben ik zeker niet de enige op deze site.

PROBLEMEN

Indymedia komt met andere visies. Iédereen heeft een stem op deze site. Het doel is nadenken en werken aan een alternatief voor een antisociaal systeem, en het zélf beter doen. Maar wat zien ik en velen met mij vandaag?

1) Iedereen die met een andere visie dan de meeste lezers op de site komt, krijgt het hard te verduren. Een niet te fictief voorbeeld: een Standaard-lezer, actief bij een 11.11.11 comité, komt op en zegt: ja maar, voor een onafhankelijk Vlaanderen valt toch iets te zeggen? Meteen komt de machine in werking, en ik heb al mensen dergelijke schrijvers ‘fascist' horen noemen. Hoevelen zijn er voor hun mening al gedoodverfd als ‘kapitalist' of ‘pion van het systeem' en dergelijke meer? Het doet me persoonlijk veel zeer als ik die mensen één keer op Indymedia iets zie schrijven, afgekraakt worden op basis van een eerste indruk, en dan teleurgesteld wegwandelen. Het gevolg zoals ik het zie: we krijgen niet langer de kans om blijvend onszelf in vraag te stellen als er andersdenkenden de dingen die wij als vanzelfsprekend zien, kritisch durven aanpakken. In plaats van met tegenargumenten te komen die deze nieuwe lezer kan overtuigen, spelen we op de man, noemen we hem naampjes, weigeren we te luisteren. Ik heb ook velen van binnen de beweging, zeker tien ondertussen, tegengekomen die zich van Indymedia hebben afgewend omdat ze zich er niet meer in terug vonden.

2) Echt belangrijke discussies en debatten, over hoe we bijvoorbeeld kunnen groeien en bijleren, onze fouten aanpakken en ervoor zorgen dat we echt één front kunnen vormen (wat een echt unicum zou zijn in de geschiedenis, want wie het nog niet weet: links heeft zover ik weet nog nooit een front gevormd. Wij vechten al onder elkaar sinds de Eerste Internationale, en de tegenpartij wint…), worden genegeerd. Of er wordt op gereageerd, maar er wordt niet mee op de kar gesprongen, er worden geen twintig verschillende visies samengeworpen waarmee we aan de slag kunnen. Voorbeelden: al meerdere keren schreef ik zelf artikels over hoe we onze beweging kunnen verbreden. De reacties waren miniem, de conclusies nul komma nul, de lessen onbestaande, de daden…

3) Op sommige artikels komen er tientallen reacties. Op die van KVHV bijvoorbeeld van eerder deze week was iedereen van de partij die zin had om persoonlijk te schelden en elkaar vanalles naar het hoofd te werpen. Ik weet zelfs niet eens wat de verschillen zijn tussen al die kleine groeperingen die elkaar blijkbaar rauw lusten. Wie daarvan nu het dichtst bij de waarheid staat, dat is de overkoepelende teneur van die reacties. Ik zal me daar niet over uitspreken, ik ben van mening dat de waarheid pas aan het licht kan komen als al die partijen de handen in elkaar slaan en werken aan het doél, namelijk een rechtvaardige en vrije wereld.

Mijn conclusie? We moeten ernstig opletten dat we niet exact dezelfde fout maken als de rest van de maatschappij. Het risico is reëel dat we voor onszelf een meerderheidsmening uitkerven (Ché is goed, Marx is goed, vegetarisme is goed, kapitalisme is slecht, Bush is slecht, Milosevic was een vijand van Bush en de NAVO en dus goed, een revolutie is goed..) waarin we blijven steken. We zouden een even grote blinde vlek worden, als we ons niet compleet openzetten voor iedereen die niet racistisch is. Want een visie kan slechts groeien als men rationeel nadenkt over wat we aan het doen zijn, met ruimte voor zelfkritiek. Anders worden we een instituut. Wij hebben geen monopolie op de waarheid of zelfs op strijd.

OPLOSSINGEN?

Met enkele mensen hebben we de afgelopen dagen nagedacht over hoe we hier iets aan kunnen veranderen, hoe we zonder enige vorm van censuur ervoor kunnen zorgen dat Open Publish écht open is, dat mensen hun visie kunnen opwerpen zonder bang te moeten zijn van de reacties, dat mensen van buitenaf ook een plaats kunnen vinden in onze discussies, dat we écht een gemeenschappelijke ‘dialectiek' kunnen opbouwen waarin de conclusie een bredere marge inneemt dan de huidige.

Deze discussie was in eerste fase via email gevoerd, omdat vorige pogingen op de site de mist in gingen, en iedereen maar onafhankelijk bleef reageren tegen dogma's of gescheld, zonder dat er iets wezenlijks aan veranderde.

De vraag aan elke lezer van deze site is de volgende: hoe kunnen we de tendens tot het Grote Gelijk ombuigen?

Enkele open suggesties, die iedereen mag aanvullen of afkraken naar believen:

1) De oprichting van een zogenaamde ‘chartertekst' van internet-etiquette (net zoals op de chat – geen hoofdletters of persoonlijk gescheld) die blijvend open staat voor discussie en die even blijvend op de voorpagina zal staan, die mensen kunnen zien als vormregels voor discussies en teksten op Indymedia. De bedoeling van deze tekst is dat mensen in zichzelf de rust bewaren, even tot tien tellen, en dan als volwassenen debatteren, zoals dat zou moeten. Voorstellen kunnen hier rechtstreeks als ‘comment' onder. Iedereen is vrij om indien akkoord de tekst te tekenen.

2) Mensen die zich bereid voelen om de tekst te ondertekenen (mits natuurlijk eigen kritiek en aanvullingen), blijven waakzaam om de waarheid te verdedigen als die flagrant wordt geschonden, om discussies constructief aan te zwengelen in plaats van destructief stil te leggen met dooddoeners als ‘fascist', en vermijden zinloze schoten onder de gordel.

3) Mensen staan open om te luisteren, en om andersdenkenden te stimuleren zich op de site te vertonen en gehoord te worden. Bijvoorbeeld: ook al ben je het niet eens met hen, er is ook een hele resem organisaties die zichzelf ‘links-nationalistisch' noemen. Meervoud bijvoorbeeld, of de mensen die vechten voor het voortbestaan van Doel. Ook hun mening zou waardevol zijn op deze site, denk ik.

4) Belangrijkste van al: dit moet een informatiemedium zijn en blijven. In plaats van dat we feiten ontkennen, kunnen we die tegenargumenten ook opzoeken, en in artikels aanbrengen, de een na de andere, zonder bang te moeten zijn voor kritiek. Be your own journalist, weet je wel?

5) En we doen dit alles sàmen, en als vrienden.

Jouw mening hoort hier onder thuis.

Maarten Van Hove

Dag,

1.Kan men gewoon geen afspraak maken dat wanneer men begint te schelden, deze persoon zijn comment niet wordt gepubliceerd en een tijdje wordt uitgesloten om tot bezinning te komen? Zoals in de kleuterklas.

2.Kan men niet zoiets als een discussieforum bieden, los van de open publishing?

3.Kan men geen persoverzicht maken van interessante artikels? Op de Google site wordt dit gedaan voor veel internationale nieuwsbronnen. Ik dacht aan zoiets maar dan voor artikels.

4.Hoeveel bezoekers heeft Indymedia.be gemiddeld per dag?

5.Maakt Indymedia.be reclame voor zichzelf, als was het maar via flyers?

6.Ik wil die chartertekst wel ondertekenen.

Groetjes, Guido

.

Dag Maarten, ziehier mijn reactie op je tekst.

Vooreerst: in grote lijnen ben ik het eens met je tekst, vind het een goed initiatief enzoverder. Dat moge dus duidelijk zijn. Maar nu toch ook enkele punten waar we over van mening verschillen.

Bij jouw punt 1) Ik vraag me af wanneer het nog gebeurde dat hier een 'hele machine' (overdrijf je niet ?) op gang is gekomen om iemand af te kraken die voor een onafhankelijk Vlaanderen is. Dat je zulke mensen 'fascist' hebt horen noemen dat kan kloppen. Ik gebruik sinds kort het woord 'taalfascist' voor het optreden van heerschappen als Bert Anciaux en Geert Bour geois. Ik vind net als bv. Raf Verbeke die een prima commentaar schreef op mijn stuk over Senelle, dat het niet kan dat antiglobalisten (hij noemt ons globalisten, daar valt over te discussiëren) wel internationaal solidair zijn maar dat niet in eigen land willen zijn. Als men op de internationale conferenties à la Porto Alegre hetzelfde taalseparatisme zou hanteren als hier in België vaak wordt toegepast, het zou leuk worden. En de opkomst van het Blok in Vlaande ren, dat danken we aan dat taalseparatisme met in zijn kielzog de vreemdelingenhaat. Weet overigens dat ik op mijn 18de ook voor de VU was (de enige partij toen met milieustandpun ten), maar eenmaal in Bxl en zodra ik genoeg Franstalige vrienden had, was die idiotie bij mij voorbij. Weet ook dat we als linksen de Franstaligen (binnen en buiten België, denk aan Le Monde Diplomatique) groot nodig hebben!!

2) Dat er op een artikel soms niet genoeg reacties komen, kan aan meerdere factoren liggen. Overkomt mij ook. Ander keren is het dan weer raak. Zie nu de stukken van Christophe over Milo en dat van mij over democratie op de site. Hoe komt dat ? Daar speelt toeval vaak een rol in: dat mensen bepaalde uitlatingen doen waardoor er een hele stroom op gang komt. En als ik tussen de jongste reacties op het stuk over democratie, die van Francoise en Manu lees: dat zijn zinnige bijdragen, waar we uit kunnen leren. Niet dat ze alle problemen oplossen, maar stap voor stap komen we vooruit.

3) Al de linkse partijen: doe toch maar wat moeite om ze te leren kennen; er zit daar toch een rijke geschiedenis achter. Oog hebben en waardering opbrengen voor de verscheidenheid van de antiglobalistische beweging is ook oog en waardering hebben voor de verscheidenheid van de linkse beweging. Laat ons dat nu eens positief gaan beschouwen ipv als een probleem van verdeeldheid ...

Jouw conclusies: grotendeels eens mee:

Geen censuur.

1) Charter o.k.

2) Mensen die waken over toepassing ervan: prima.

3) Open staan voor andersdenkenden o.k. Maar daar kom je weer met Meervoud en daar hebben een aantal van de actieve mensen van Indymedia (waaronder ik) het moeilijk mee. Pleit je niet voor hen omdat je sommigen van hen toevallig goed kent ? Natuurlijk zullen daar wel toffe mensen tussen zitten. Maar hun gedachtengoed, ....

Zelf vind ik dat heel dat 'links Vlaams nationalisme' hier op de site 'carrément' moet geweigerd worden. Die hebben wel andere fora en vooral: Indymedia is een tweetalig Belgisch project. We gaan dat niet laten verknoeien door een groupuscule dat meent dat de Vlamingen nog onderdrukt worden in België en/of die zonodig dit unieke land, dit unieke kruispunt tussen de Europese culturen (Angelsaksische, Germaanse, Latijnse ...) willen gaan bezetten met tolhuisjes.

Bovendien, waar eindigt het als je met Meervoud begint ? Voor je het weet heb je dan heel de ook al monumentale 'Vlaamse volksbeweging' op je nek en misschien begint professor Senelle hier nog wel artikels te posten ('grapje').

4) Infomedium ok, maar ook discussieplatform.

Gegroet, JPE

Ik ga akkoord en zal alvast in de toekomst mijn best doen om me niet meer te laten opjutten en dan zelf te overdrijven of misschien een beetje paranoia te worden. Ik zou dan graag hebben dat mijn gebruikelijke critici hetzelfde doen.
Ik beloof dus het o.a. niet meer te hebben over 'PvdA'-dit of dat of 'Milosevic-fan als dit niet strikt gepast, relevant en noodzakelijk in de discussie is, en zou het in ruil appreciëren geen 'CIA-agent', 'revisionist', 'academicus van achter 't hoekske', 'kleinburgerlijke liquidator', 'grauwgestreepte slijkmossel' of 'overjaarse struisvogel' meer te worden genoemd :-)
Kunnen andere polemisten zich hierbij aansluiten zodat we een dergelijk niet aanvalspact kunnen maken?

Misschien kan zulk een chartertekst een goede basis zijn om inderdaad het Open Publishing principe ten volle open te gooien.

Echter één opmerking:
Je had het over links-nationalisme en inderdaad bestaan er organisaties die op dit denken terugvallen. Noem bijvoorbeeld VNSU en Meervoud. Als je met 'mensen die vechten voor het voortbestaan van Doel' echter Vrijbuiter! e.d. organisaties bedoeld, moet je opletten: dit zijn wolven in een schapenvachtje. Vrijbuiter! is een eco-fascistische bende...

Ik bedoel maar: ik denk dat we geen ideologische point-of-no-return mogen bereiken. Ons denken moet steeds in vraag gesteld kunnen worden. Het spijtige is dat er heel wat klein-linksen zijn die die point-of-no-return wel bereikt hebben.
Hopelijk houden zij hun gescheld dan ook achterwege en kunnen, om bij het voorbeeld te blijven, ook links-nationalisten hier hun ei kwijt. Kwestie dat ieder voor zichzelf blijft denken dacht ik zo. Maar blijf kritisch: Meervoud is een andere organisatie als Vrijbuiter! Die laatsten ben je liever kwijt dan rijk...

groeten,
TUc

Ik denk dat Maartens voorstel ons al een hele stap vooruit kan helpen. We moeten onze meningen zoveel mogelijk met elkaar laten botsen, zodat er nieuwe, vruchtbare ideeën uit kunnen ontstaan. Maar opdat we allemaal voordeel kunnen halen uit dit proces moet dit in wederzijds respect kunnen gebeuren. Sta me toe hier ook enkele kleine suggesties te doen.

1) Een discussieforum lijkt me een betere vorm dan het newsnet om te discussiëren. Hoeveel dagen (uren?) zal het duren eer ook dit bericht naar de achtergrond verdwijnt en de discussie hier stilvalt. Dat zou jammer zijn.

2) Dit is een politiek forum. Ik denk dus dat je meer dan enkel chatbox-regels nodig hebt. Een basisbegrip in deze context is intellectuele eerlijkheid. Als deze niet wordt eerbiedigd is het maar al te makkelijk om zelfs de meest vreedzame personen in een scheldpartij te lokken.

Zonder de discussie te willen oprakelen wil ik het voorbeeld van de KVHV-discussie aanhalen, waar zo vaak naar verwezen wordt. De onterechte beschuldigingen aan het adres van de SJW staan nog altijd op de LSP-website te lezen, en van een rechtzetting is nog altijd niets in huis gekomen. In hetzelfde bericht wordt de pink&green actie op 19 oktober als een 'SJW-actie met een handvol mensen' voorgesteld (waar het om een anarchistische actie ging waar de SJW niets mee te maken had), en zo zijn er nog een hele resem onwaarheden waar ik mij aan stoor.

Ik ben geen Trotskist, geen lid van SJW, ik heb reeds mijn excuses aangeboden voor mijn fouten en wat mij betreft is heel die heisa vergeven en vergeten. Al de klein-linkse vetes kunnen voor mijn part gestolen worden. Wat mij interesseert is hoe we in het vervolg kunnen vermijden dat er een loopje met de waarheid wordt genomen, ten koste van andere mensen en organisaties.

Mijn voorstel is dat we de intellectuele eerlijkheid zoveel mogelijk proberen te eerbiedigen op indymedia. We moeten leren fouten toe te geven, en recht te zetten waar nodig. We moeten trachten correcte schattingen te maken van aanwezigen op betogingen en acties, en niet de belachelijk overdreven cijfers die je soms terugvindt. We mogen niet bang zijn om af en toe kritiek op elkaar te geven, maar dit moet dan wel correct gebeuren (volgens de regels van de historische kritiek). Als we hierin slagen behoren onnozele scheldpartijen definitief tot het verleden, en vergroten we de geloofwaardigheid van indymedia aanzienlijk.

3) Wat de link-nationalisten betreft: ga eens met die mensen praten, en je zal zien dat voor een heel deel van die mensen het al lang niet meer gaat om 'onderdrukt te worden door de Walen'. Enkele eisen die ik zo dwaas nog niet vind zijn bvb. de afschaffing van het koningshuis, democratische controle op de geldstroom Vl-->Wal, een doorzichtigere staatsstructuur,...
Niet dat ik mij daarom een Vlaams-nationalist zou noemen, maar bon.

Liefde, hoop en respect voor iedereen,
El Pimo

P.S. Sorry voor spellingsfouten en onlogische structuren. Ik heb een keelontsteking en pak van die dikke pijnstillers die mijn logisch denken iewat ondermijnen.

P.P.S. Jan geef nu eidelijk eens toe dat je een radicaal-reformistische anarcho-CIA agent bent. Iedereen weet het nu toch al.

(Dit gaat over de opmerking van JPE omtrent links nationalisme)

Toch is de discussie over links nationalisme wel belangrijk. Soms heb ik inderdaad het gevoel dat het in Vlaanderen niet mag of kan, maar wel in Spanje, Ierland, Palestina, Mexico, Turkije ...
Dat is toch werken (of denken) met twee maten en twee gewichten?

Ik hanteer liever de term etniciteit, omdat het een bredere lading dekt dan nationalisme (en ook neutraler klinkt). Etniciteit is een gevoel waarmee mensen zichzelf en hun groep in de wereld (t.a.v. andere groepen mensen) plaatsen, het is een manier om de wereld te vatten. Eén van de verschijningsvormen van etniciteit is nationalisme. Enkele kenmerken van etniciteit: er zijn stichtingsmythes, men identificeert zich met een taal of met een godsdienst, er zijn ideeën over wat iemand van de groep is en waarom hij/zij anders is als iemand van een andere groep (ras, karakter, ...), men heeft een geschiedenis en een geografie geconstrueerd, enz. Zo bestaat dat ook in Vlaanderen (er zijn de mythes rond 1302, geschiedschrijving rond de Vlaamse strijd, de Vlaamse taal, het katholicisme, 'de Walen' (of franstaligen) als tegenstelling, ... Dit verhaal is niet statisch en verandert doorheen de jaren. Maar het is er, zonder dat we er echt bij stilstaan.

Alle volkeren hebben zo hun eigen constructies om zich te plaatsen in de wereld, en op zich is het een neutraal gegeven. Het is eigenlijk een verhaal die meehelpt de werkelijkheid te structureren. Een krachtig verhaal, dat wel. Etniciteit of nationalisme worden niet altijd misbruikt en monden niet altijd uit in fascisme of discriminerend racisme.

Nationalisme of etniciteit worden wel misbruikt om machtsverhoudingen in stand te brengen of te houden of te veranderen. Daar vloeien vele conflicten uit voort. Zolang ze een verhaal blijven die vorm geeft aan een realiteit, zijn het neutrale gegevens. Wanneer ze gebruikt worden om als groep andere groepen uit te buiten of uit te sluiten, wordt het gevaarlijk.

Daarom vind ik belangrijk dat we nationalisme niet zomaar van de tafel moeten vegen als 'fascisme'. We moeten rekening houden met deze realiteit, willen we ons ertegen verzetten.

Ik pleit er niet voor dat we allemaal nationalist worden, integendeel. De grond van de zaak is altijd uitbuiting en/of uitsluiting van groepen mensen. Maar we kunnen ook in (kritisch en respectvol) dialoog treden met nationalisten, ... opdat ze hun strijd niet zouden leveren om nieuwe onevenwichten in stand te brengen. Zo kunnen we misschien ook de mechanismen ervan ontwrichten, door ze bloot te leggen? (ik ben in de grond een optimist)

Om af te sluiten nog even een paar anekdotes:
Het nationalisme is diep ingeworteld in Vlaanderen. In de lagere school moest ik in de geschiedenislessen leren dat 'aan het front tijdens WO I er alleen Vlamingen in de loopgraven zaten en werden ze beschouwd als kanonvlees door de Franstalige officiers'. Mijn Waalse grootvader (toen amper 16 jaar oud) was er ook bij, bij die simpele soldaten (hij is er gelukkig niet gesneuveld). En telkens opnieuw moest ik zijn Ijzerkruis meenemen naar de les om dat te bewijzen.
Ook in de discussies rond de schoolstrijd en over Frans op school moest ik altijd met relativerende argumenten opdraven: mijn oma is afkomstig van een klein dorpje in de Ardennen, en haar ouders waren kleine boertjes. Thuis spraken ze Waals (wat echt niet vergelijkbaar is met het Frans, dat alleen door de locale graaf en de schoolmeester en de priester werd gesproken). Wanneer ze op school betrapt werden op het spreken van het Waals, werden de kinderen ook gestraft. Het Waals was echter voornamelijk een orale taal, en daardoor (mede omwille van de veralgemening van onderwijs) is die taal geleidelijk aan verdwenen (weinig jonge mensen in Wallonië zijn nog in staat een gesprek te voeren in die taal).

Wat ik hiermee wilde aantonen: nationalisme zit in Vlaanderen diep ingeworteld, en de effecten ervan worden vaak over het hoofd gezien. Voor mij gaat het voornamelijk om een klassenprobleem en machtsverhoudingen en uitbuiting: rijke Franstalige burgerij (en adel) tegenover arbeiders en boeren, zowel in Vlaanderen als Wallonië (simplistisch voorgesteld). Maar toch blijven mensen blijkbaar het houvast nodig hebben van een soort transcenderende identiteit. We kunnen die volgens mij enkel bestrijden door de constructie ervan bloot te leggen, niet door dialoog te weigeren.

Oei, bij die PPS moest een smiley natuurlijk, maar dat was hopelijk wel duidelijk. ;-)

Zonder smiley was het veel duidelijker.

Bon, het is normaliter mijn stijl om de spot te drijven met oogkleppendragende rechtse rakkers en linkse "intellectuelen" (die in bosjes te vinden zijn op dit forum) MAAR de bijdragen van enkele niet-flaminganten op dit forum ontroerden me echt !
Eindelijk durft links het debat aan te gaan over "democratisch nationalisme". Dit is trouwens alles waarnaar wij vragen. Op geen enkel moment heeft ook maar een nationalist op dit forum geeist om vereenzelvigd te worden met marxistisch en revolutionair links.
Maar als er blijkbaar gepraat kan worden met sociaal-reformisten van de SPa of met establishment-ecologisten van Agalev moet dat ook soms kunnen met Meervoud, VVB, TAK of N-VA. C'est tout !
En trouwens, het was inderdaad een puike opmerking van een voorgaande schrijvelaar dat de huidige "vlaamse strijd" NIET draait rond onderdrukking. Neen, ze draait rond "zelfbeschikking" in zijn zuiverste vorm. Bij de weg, de laatste zin in de "slotverklaring" van Porto Allegre sprak zich duidelijk uit VOOR het zelfbeschikkingsrecht van ALLE volkeren.
Mogen wij alsjeblieft een volk zijn.......

Hé, ja leuk, laten we het debat aangaan met het Taalaktiekomité. Laten we hen eens vragen waarom ze een cantus houden onder de titel de Vrienden van Zuid-Afrika:
"Als taalactivisten, hier bij ons in Vlaanderen, weten de meesten onder ons maar al te goed hoe het voelt om je taal, die je zo nauw aan het hart ligt, bedreigt te zien. Voor de Afrikaners is het er sinds de eerste algemene verkiezingen van '94, van jaar tot jaar alleen maar moeilijker op geworden, om hun taal in stand te houden."
Heimwee naar de apartheid?

En inderdaad het gaat om zelfbeschikking. Wie zou daaraan twijfelen na het lezen van de stickers van het TAK:
"Stop de Belgische bezetting"
"Onze kust, gastvrij, maar Vlaams"

Misschien kunnen we ook eens meezingen met het TAKlied:

"Tekst en muziek: Herman Peeters

1.
Kom aan kameraden op straat
genoeg nu getalmd en gepraat
Wij buigen niet meer voor een staat
die ons knecht en bedelen niet langer,
het gaat om ons recht.

refrein:
Vooruit Taktivisten
verbeten in de strijd
Wij weren ons dapper
tot Vlaanderen is bevrijd
Wij verjagen de franskiljonse kliek
Vecht met ons voor de Vlaamse Republiek.

2.
Spijts lafheid en leugen en haat
staan wij voor ons Vlaanderen paraat
Als Tijl met een lach met geduld
en met spot begraven we belgie
zo helpe ons God."

We kunnen het ook eens hebben over de "links" op de website van TAK (die natuurlijk in het schoon Vlaams "verwijzingen" heten. Misschien was "rechts" nog beter geweest). Vanaf de webstek van het TAK, kan je met een klik op die van het NSV en het KVHV terecht. "Links" zei u?

U ziet het: ik ben absoluut voor het debat met al die linkse Vlaams-nationalisten. Ik wil bijvoorbeeld absoluut eens weten waarom mensen als Roosen en Abicht zonder scrupules tussen Vlaams Blok-mandatarissen gaan zitten tijdens Vlaamse vieringen. Aan Abicht werd dat ooit eens gevraagd. Hij antwoordde dat hij verbaasd was over de massale aanwezigheid van extreemrechts op het congres van het OVV. Het overkwam ook Meervoud. Zij waren verbaasd over de aanwezigheid van fascisten in hun blok tijdens O19.
Tja...

Om het bovenstaand artikel aan te vullen. We zijn met de hele Indymediaploeg na december bijeengekomen om aan een duidelijker edito-policy te werken om allerlei problemen aan te pakken: leugenachtige berichten, tot niets leidende beledigingen, aankondigingen in de nieuwslijst, vormelijke aspecten (zoals titels en teksten in blokletters) anonieme bijdragen die enkel de bedoeling hebben mensen te kelderen, evenwichtige features,... etc.

We hebben op de laatste Algemene Vergadering (begin februari)besloten om de gemaakte voorstellen uit te werken tot een transparant beleid -en als die dan met consensus wordt goeggekeurd, kunnen we dit consequent gaan toepassen.(op dit moment worden daar al heel wat zaken van toegepast m.b.t persoonlijke beledigingen en aankondigingen op de nieuwslijst)
In heel dat proces wordt uiteraard ook rekening gehouden met opmerkingen van mensen die bijdragen op de website. Sterker nog: de Algemene Vergadering en de nieuwslijsten zijn open voor iedereen om aan dit debat mee te doen.
Ik wil dit verduidelijken om aan te tonen dat deze discussie al een tijdje bezig is en zich op een democratische manier probeert te ontwikkelen.
Uiteraard zijn de discussies die worden gevoerd op de website over dit onderwerp erg waardevol en hebben veel invloed op alles.

Het is (denk ik) niet de bedoeling om fundamenteel afbreuk te doen op het Open Publishing principe. Het is (denk ik) de bedoeling om een transparante en democraische edito-policy te ontwikkelen (te verbeteren) waarbij de kwaliteit van de website enerzijds wordt gered en de openheid van discussie over allerlei onderwerpen anderzijds niet wordt aangetast.

In de tekts van Maarten komt naar mijn gevoel niet genoeg naar buiten dat de Indymedia medewerkers als collectief op een democratische manier oplossingen proberen te zoeken.
Het laat inderdaad wat op zich wachten , maar dat is waarschijnlijk eigen aan zulke discussies.
Langs de andere kant bedankt voor de waardevolle bijdrage en de vele reacties die de betrokkenheid van heel wat mensen aantonen.

Het is intressant dat we deze discussie voeren.
Ik vind wel dat Mara gelijk heeft, in de zin dat men hier een een beetje doet alsof men het warm water aan het uitvinden is, dit is namelijk een discussie die we min of meer voeren sinds het ontstaan van indymedia, en niet enkel in "Vlaanderen" of "België".
En zoals Mara reeds aangaf is er werkgroep aan het werken op een voorstel voor de volgende Algemene vergadering. Deze discussie zullen zeker bijdragen tot het uitwerken van een rijker voorstel.

Goed is ook dat ze gelijk wordt concreet gemaakt.
Wat te doen met Vlaams nationalisten bijvoorbeeld.

Vreemd dat men denkt dat nationalisten niet welkom zouden zijn op indymedia. Meerdere malen kwamen mensen van meervoud naar de indymedia vergadering bijvoorbeeld. De roze leeuwen bijvoorbeeld posten regelmatig op deze website. Wat we weigerden op de website waren bijdragen van mensen van het NSV & TAK.
Ik denk dat dat juist is, zowel NSV als TAK staan bekend als zijnde extreem rechts organisaties.

Natuurlijk moeten Vlaams nationalisten er tegen kunnen dat er hier rond het nationalisme een debat ontstaat, en dat dat hier helemaal niet als vanzelfsprekend wordt gezien.
[Zelf heb ik geen enkel, maar dan ook geen enkel begrip voor het hedendaags Vlaams nationalisme, waarmee ik niet wil ontkennen dat het in de voorbije decennia of eeuwen geen progressief karakter zou gehad hebben. Ik hou nogal van iemand als de dichter Van Ostayen bijvoorbeeld]
Maar we kunnen het debat eens op een andere keer ten gronde voeren.

Convergeren of samensmelten tot een grijze massa.

Dat het bebat binnen de linkse of progressieve beweging al zo oud is als de beweging zelf is natuurlijk ook niets nieuws.
Men kan klagen en zagen over de verschilpunten, of men kan opkleggen dat ze zich moet omvormen tot één beweging,.... Wie die beweging een beetje kent weet dat dat een onbegonnen zaak is, ook omdat de meningsverschillen soms zeer zeer fundamenteel zijn.
Maar men kan ook de kracht zien die beweging en haar steeds terugkerenden capaciteiet om te convergeren. Goede voorbeelden zijn de strijd tegen de Nazi bezetter, de Spaanse burgeroorlog, de vredesbeweging, de beweging tegen de globalisering,...

Al te dikwijls gebeurt het dat men "eenheid", "openheid",... gebruikt als een instrument om de beweging te vervlakken en te ontdoen van haar radicale kritiek op de samenleving.

In heel de (recente) geschiedenis van deze beweging vind ik de beste ervaring nog steeds die van Seattle [Direct Action Network], Praag [INPEG], Genua [Genua Social Forum] en D14. Zij vertrokken van een zekere radicaliteit met een zeer groot respect voor de diversiteit. Er zijn zeker nog andere goede voorbeelden aan te geven.
Zij vertrokken allen van de idee van het convergeren en zochten naar raakvlakken maar hadden geen van allen de bedoeling te komen tot een samensmelting.
Trachten een beetje objectief te zijn.

Wat me enigsids stoort aan de hele discussie is dat ze op geen enkel manier vertrekt van een objectieve kijk op de indymedia website, maar vertrekt van een redelijk subjectieve ervaring.

Bijvboorbeeld :
# Hoe was onze verslaggeving van Porto Alegre? [volgens mij was die voorbeeldig]
# Hoe was onze verslaggeving over Argentinië ? [ook hier weer was ze volgens mij voorbeeldig]

Dat zijn twee dingen waar we als collectief nogal wat energie hebben ingestoken.
We hebben een zeer kritische evaluatie gemaakt van ons werk tijdens die 6 maanden Europees voorzitterschap en ik denk dat Porto Alegre en Argetinië aangeven hoe wij als collectief verder willen werken.

De discussie gaat ook te veel over het aspect "debat".
Debat voeren en polemiek voeren is natuurlijk niet onbelangerijk, maar het is niet meteen de eerste doelstelling van indymedia. Mijn voorstel is om daar een aparte ruimte voor te creëeren.

Even mijn excuses aanbieden voor de rommelige stijl waarin ik mijn artikel heb opgebouwd. Ik had enkele mensen beloofd om het vrijdag nog te posten, en ik had nog maar 3 kwartier voor mijn vriendin op me zou wachten met het eten...

Anders had ik een ander voorbeeld gebruikt voor dat Vlaams-nationalisme en had ik hier en daar zéker enkele vrije radikale verwoordingen als 'de hele machine' weggehaald.

Gelieve de heftige uitvallen dus te zien als de minder taktische opmerkingen die normaal na een tweede lezing worden verbloemd. Ik wilde helemaal geen pleitstuk doen voor nationalisme. Dat zal ik wel over laten aan de nationalisten...

Het maakt voor mij echter geen verschil dat het over nationalisme gaat. Ik zie dat nog steeds vooral als 'identiteit'

Ik heb mijn jeugd wel doorgebracht als lid van de jeugdbeweging KSA - voor wie het weet, voortgegroeid uit de Vlaamse Katholieke Actie, 75 jaar geleden. De tijd heeft er, net als bij alle andere jeugdbewegingen, de scherpe kantjes afgeschuurd en nu houden wij ons absoluut niet bezig met politiek, nu zijn het jongeren die zich amuseren in het weekend en af en toe voor Vredeseilanden in de weer gaan en vanaf binnenkort enkel Schone Kleren als uniform zullen aanbieden. Toch wordt er aan kampvuren wel eens de Blauwvoet aangehaald en hebben wij twee of drie keer per jaar eucharistieën.

Gewoon om even te tonen dat er een groot verschil zit tussen 'imago' en 'eigenheid': uiterlijke overblijfselen uit het verleden worden in ieder geval gewaardeerd voor de waarde die er in steekt (Vlaamse roots: Eerste Wereldoorlog, verzet omdat duizenden Vlaamse boeren stierven omdat ze hun franstalige officieren niet verstonden e.d. Katholicme: 10 geboden e.d.) en voor de rest doet iedereen ermee wat hij wil. Dan is de opmerking die ik al veel gehoord heb dat 'Jeugdbewegingen allemaal fascisten zijn'. Omdat er daar de Blauwvoet gezongen wordt. Dat is echt belachelijk, ik ben geen 'fascist', en mijn vrienden ook niet. Ik zweer het jullie.

Hoe kunnen we dan mensen beoordelen uit andere groeperingen, ook die waar we het niet mee eens zijn, als we hen enkel kennen vanaf een bepaalde afstand en hen alleen beoordelen op basis van vormen en uiterlijke kenmerken?

Ik vind dat we mensen vooral moeten beoordelen op de daden die ze stellen, zowel de goede als de slechte. Positief kunnen we een verschil maken door hen op een rationele manier te wijzen op de consequenties van die daden.

Màchtsmisbruik, hypocrisie en volksverlakkerij zijn onze grootste vijanden, niet links of rechts. Uit beide kampen kunnen we recruteren bij mensen die rechtvaardigheid en vrijheid op prijs stellen, en met hen een front vormen tegen iedereen die deze twee doelstellingen beschadigt ten voordele van hun eigen egoïstische gelijk.

Daarom vind ik het van pertinent belang (zoals ik ook al vroeger zei) dat we moeten luisteren naar elkaar. Daarom deze poging.

Bedant voor het grote aantal reacties. Graag nog een dozijn doordachte praktische manieren hoé zo een chartertekst te lanceren is, en dan ga ik aan de slag over enkele dagen. Die gaat dan terug op deze dwarsbalk, waar mensen er hun kritiek op kunnen spuien. Als die dan af is, hoop ik dat Han of Ladyredkitten die op de voorpagina zouden willen plaatsen, of eventueel dat ik die tekst dan mee neem naar de volgende Algemene Vergadering en verder met edito kan bespreken.

Han: ik ben het over enkele dingen die je zegt niet eens:

1) Ik ben het fundamenteel oneens met je bewering 'al te dikwijls gebeurt het dat men "eenheid", "openheid",... gebruikt als een instrument om de beweging te vervlakken en te ontdoen van haar radicale kritiek op de samenleving.' Waar staat geschreven dat kritiek een kleur heeft? Wie kan het als niet-machtmisbruiker in het bezit van correcte informatie nu eens zijn met de manier waarop Bush zijn land leidt? Of hoe kan men Westerse multinationals goedpraten die mensen aan hongerlonen in het Zuiden doen werken om zelf meer winst op te strijken? Wie wil er nu een leven dat bol staat van vlak materialisme? Wie durft er te beweren dat de Europese Commisie er goed aan doet om beslissingen te laten nemen door lobbygroepen die enkel aan hebzucht lijden? Wie vindt het goed dat er al 20 jaar auto's zijn die op water of zonneënergie rijden? Wie vindt het leuk dat CNN hen voorliegt? De fundamentele kritiek blijft even waar als ze waar is, het enige dat kan veranderen is dat meer mensen die kunnen herkennen als ze mee een stem krijgen in het protest ertegen. Dat is educatie.

2) Je vermeldde dat ik het zou hebben over een subjectieve mening en het teveel had over het aspect 'debat', dat ik voorbij de voortreffelijke berichtgeving ging over Porto Alegre of Argentinië. Han: ik heb deze woorden nooit in de mond genomen. Ik vind het schitterend wat Indymedia doet, meer nog, Indymedia is voor mij een droom al sinds ik het leerde kennen. Ik vind onze berichtgeving meer dan goed!

Ik had het enkel over het aspect 'debat', omdat ik vind dat dit het énige stuk is op de site waar het nu en dan fundamenteel mis gaat en waar we op dogma's durven terugvallen. In de mening dat men niet hoeft te veranderen wat goed is, maar wel wat spaak loopt, heb ik mijn mening toegevoegd. Voor de rest: ik hoop dat ik nog heel heel lang aan Indymedia kan meewerken, als een vriend, en dat we samen steeds sterker en correcter de vinger op de wonde kunnen zetten, en dat we met elk artikel een stap dichter komen bij de vrijheid en rechtvaardigheid die ik voorheen al vermeldde.

Laat ons samen een maar al te dringende revolutie in de harten van de mensen realiseren!

Verdere kritiek en concrete voorstellen meer dan welkom. Bedankt voor alle reacties tot zover!

Met de beste wil van de wereld zie ik niet in waarom het Taktivistenlied getuigt van extreemrechtse sympathieën !!!!
Voor hetzelfde geld sleur je er de "Internationale" bij (prachtig lied trouwens, geschreven door een Vlaemsche arbeider). Ja kijk, het is een "strijdlied" en daar verwijs je nu eenmaal niet naar bloemtjes en bijtjes...

En Han, je blijgt halsstarrig TAK "extreemrechts" noemen. Je doet maar, hoop doet leven, MAAR denk je nu echt dat velen van ons zo zot en blind zijn dat ze met een zogenaamde extreemrechtse organisatie meelopen. Kom zeg, wordt volwassen !

Waarin je wel gerust mag blijven volharden is je twijfel aan het nut van een "vlaamsnationale" beweging. Je goed recht, zonder mensen als jou waren wij immers niet in staat een argumentarium op te bouwen.

"Onze kust, gastvrij maar vlaams !" kleeft op mijn koelkast (zeer strategische plek) en ook daar begrijp ik niet waar de fasco-catch ligt. De klever zegt wat ze zegt : onze kust is gastvrij maar vlaams. Heeft een van jullie volksrevolutionairen al eens een koffietje gedronken in De Panne, Koksijde of Knok-le-zoute ? Jullie mogen dan wel uiterst verdraagzaam en kosmopolitisch zijn maar jan modaal (het proletariaat) heeft lak een franskiljone arrogantie IN Vlaanderen. Ooit al eens nagedacht waarom bepaalde elitaire cafés franstalig zijn ?
Toegegeven, in de Ardennen wordt tegenwoordig de helft van alle hotels en restaurants "gerund" door Vlamingen MAAR geen haar op hun hoofd die eraan denkt de Waalse klanten in het Vloms af te snauwen. Van het TAK mag iedereen (Ahmed of Jean-Louis) uitbaten wat hij wil aan de Kust, maar de taal is het nederlands, c'est simple comme bonjour !
Sommigen mogen dit misschien bekrompen vinden , maar extreemrechts kom nou ...

Han, daar waar jij je graag opsluit in je wereld van het grote gelijk, ben ik als "fascist" zo vrij om jullie boek "omkeren" te lezen omdat ik best wel wil aannemen dat ook de PVDA iets zinnigs te zeggen heeft (aan jouw stuk over mobiliteit ben ik nog niet geraakt). MIsschien kan je eens hetzelfde doen en pakweg de laatste tien nummers van Meervoud met een open geest lezen of "de opstanding" van Max Lamberty (socialist trouwens). Doe maar ! Je sterft er niet van.

Zeg,

Ik heb deze tekst geschreven omdat ik vind dat alle nationalisten beschouwen als fascisten een beetje ver gaat.

Ik deed het echter niet om nog meer gescheld te doen ontstaan.

Ik krijg er bijna spijt van dat ik de moed heb gehad om als niet-nationalist, antifascist, antiracist, antikapitalist en internationalist (help! wat een opsomming van -ismen! Ik ben eigenlijk maar een mens) toch in te gaan op de reactie van JPE.
Ik had het over de modale Vlaming, die eventueel niet verder heeft nagedacht over de zaak, en gewoon heeft aangenomen wat men hem geleerd heeft. Ik heb mij altijd verzet tegen de simplistische voorstelling waarmee de Vlaamse zaak in alle geledingen van de maatschappij wordt opgelegd. Vandaar ook de anekdotes die ik hierboven beschreef. Waarmee ik niet zeg dat de Vlaamse strijd illegitiem was. Het was echter een symptoom van een meer verregaand probleem, en dat komt niet vaak naar boven. (Ik ken trouwens een aantal Frantaligen die meegedaan hebben aan de strijd voor Leuven Vlaams; dat wordt ook wel eens vergeten...)
Ik wilde er ook op wijzen dat we in ons streven naar een betere wereld oog moeten blijven hebben voor gevoelens die soms misbruikt wordt als argument voor conflicten, waardoor de focus niet meer wordt gericht op de echte problemen, nl. die van uitbuiting van de ene groep door een andere groep. Door met die gevoelens rekening te houden en erop in te gaan, in plaats van ze gewoon van de tafel te vegen als verkeerde redeneringen, kunnen we wel meer bereiken. Vele volkeren hebben in het huidige wereldsysteem nog steeds het recht niet om hun eigen taal te leren, te spreken of te schrijven. Daarom moeten we er rekening mee houden (maar voor Vlaanderen is dit m.i. al lang niet meer het geval...).

Wat je argument over de Vlaamse kust betreft: Wat doe je dan met Benidorm of Salou? Ook daar is het bijna onmogelijk om in het Spaans bediend te worden en om op deftig Spaanse uren (niet om 6 uur 's avonds dus) echte Spaanse maaltijden voorgeschoteld te krijgen... Is het niet eerder een zaak van toerisme en vraag en aanbod? De kust leeft van toerisme, zo ook bijvoorbeeld Brugge. Dat er andere talen worden gesproken, is een economische noodzaak. Neem die andere talen weg, en je hebt geen toeristen meer, en dus geen inkomsten, aangezien die regio zich heeft gespecialiseerd in het toerisme. Hetzelfde doet zich overal ter wereld voor. Op de Canarische eilanden, bijvoorbeeld, zijn de meeste mensen die in de toeristische sector werken ook verre van Spaans: het is een kwestie van de klanten te bedienen. (Laat het duidelijk wezen: ik hou geen pleidooi voor massa-toerisme, ik heb het louter over de gevolgen ervan)
Je argument houdt niet veel steek en toont niet de hele context...

Soepcommandant, waarom zet je nooit een emailadres als je publiceert? Waarom durf je je eigen naam niet eens te vermelden? Dan zou ik zonder escalaties op de site kunnen reageren op je antwoorden.

Om te af te sluiten. Een andere interessante discussie die momenteel op de site aan de gang is, draait rond culturele eigenheid en etnocentrisme. Het zijn belangrijke debatten die blijkbaar snel de zere snaar van mensen raken. Sociale wetenschappers, mensenrechtenactivisten, enz. zijn hier al lang mee bezig, en blijkbaar zijn we er nog lang niet uit.
Ik hoop dat we de hoofdzaak niet zullen vergeten, en dat we blijven strijden voor elkaar in plaats van tegen elkaar...

Dank je Françoise.

Zeg soepcommandant, ik steek mijn nek niet uit om ook jou en je vrienden eens een eerlijk communicatief forum te geven, om dan te zien dat je dat gebruikt om gewoon lustig verder te kreten. Dit is een vicieuze cirkel, en nee, ik wil niet dat dit project misbruikt wordt. Breek er uit!

Hou je negatieve gevoelens dus grotendeels voor jou, en besef dat een vrij podium niet betekent dat iedereen het plots met je eens is. Je weet maar al te goed dat er hier voldoende tegenstanders te vinden zijn van nationalisme en van de meeste argumenten die het drijft. We komen immers allemaal uit verschillende groeperingen en hebben andere achtergronden. Misschien kennen wij slechts één beeld op jullie en jij slechts één beeld op ons.

Wik dus je woorden zorgvuldig, als je meent dat je belangrijke toevoegingen te doen hebt of een constructieve mening wil verkondigen. Genuanceerde en correcte informatie kan misschien wonderen doen.

Ik vind de overheersende arrogantie in Knokke Le Zoute ook irritant. Maar lees dit opnieuw: het is de arrogantie die ik irritant vind, niet de taal. Dat mensen die in Vlaanderen gaan wonen moeite doen om de taal aan te leren, dat vind ik maar logisch. Voor de rest mogen ze daar voor mijn part allemaal wonen en onder elkaar Frans praten. Ik ben veel sterker tegen dwang of de begrenzing van bewegingsvrijheid dan tegen taalarrogantie.

Enkele vragen die slechts bedoeld zijn om voor mezelf enkele antwoorden te vinden. Dit is ook kritiek:

Kan een globaliserende wereld cultuurzuiverheid aanhouden? Dat vraag ik me af (en ongetwijfeld hoort deze kritiek elders), en ik zou jullie standpunt daarover wel eens willen horen. Een Belg kan zonder moeite overal in de wereld gaan wonen, een 'vreemdeling' niet in België. Dat vind ik een onrecht waartegen ik me verzet. Deze 'vrijheid van beweging en identiteit', botst die met jullie visie?

Als de afstanden kleiner worden, zullen er sowieso meer vluchtelingen in België toestrijken, en zullen er misschien zelfs mensen zijn die hier voor hun plezier gaan wonen (net zoals Belgen naar Brazilië vertrekken, ik misschien ook over enkele jaren...).

Het is mijn hypothese dat nationalisme verrechtst omdat een merendeel van hun aanhangers deze instroom van vreemde invloeden (ook internet, buitenlandse produkten, maatregelen van Europa en info-overload) niet kan vatten (net als wij trouwens), en daar negatief ipv positief op reageren, door afscherming en discriminatie ipv de kans waarnemen om zelf te groeien en te leren. Een ménselijke ipv een ideologische reactie, maar des te pijnlijker omdat die de maatschappij grondig verzuurt en de communicatie krachtig stillegt, met vooroordeel op vooroordeel gestapelt als gevolg, en een uiteindelijk écht 'fascisme' en volkerenoorlog tot gevolg. (Clash of Civilizations...)

Klopt deze hypothese? Indien wel, hebben jullie er dan antwoorden op waarmee wij ook kunnen leven? Indien nee, waarom denk ik die dan?

Graag een reactie gericht op verstandhouding.

Leuk geprobeert soepcommandant.

Dat stuk in omkeren is gebaseerd op een studie van mij, ik had er geen probleem mee dat men dat er ook bij zette.
Ik vind me ook in dat stuk trouwens, al zou ik mischien een aantal accenten elders leggen. (maar dat is dan alweer een ander debat)

Rond TAK overtuig je mij niet,...
Maar we zouden inderdaad kunnen zoeken naar steekhoudende definities, of ons laten adviseren door bijvoorbeeld de mensen van Antifanet. Wat denk je.
Ik stel alleen vast dat, ik denk dat jij het was, je zeer boos maakte omdat we de tekst van een praeses van NSV van de site verwijderden.

En meervoud overtuigd me ook niet van enig progressief karrakter van het hedendaags Vlaams Nationalisme (en wees gerust ik lees dat af en toe). (Wat niet wil zeggen dat ik de mensen van meervoud niet progressief zou vinden, ik vind dat zeker wel, ik begrijp alleen dat nationalisme niet)
Maar zoals ik vertelde, dat is een andere debat.

# Maerten:

Ik heb bewust geen namen geneomd, ik heb alleen willen waarschuwen voor. Ik betwijfel jou oprechtheid nergens en wel integendeel, ik wil alleen aangeven dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is.

Zo gebruiken sommigen het argument "openheid" om te stellen dat je niet mag spreken over kapitalistische globalisering. Daardoor zou je mensen afschrikken, uitsluiten, ....

Anderen gebruiken "eenheid" om afbreuk te doen aan de diversiteit. Zeker als het gaat over vormen van direkte actie. Men heeft tijdens de aanloop naar de top in Laeken meerdere malen geprobeert om bepaalde groepen op te leggen geen direkte actie te voeren.
Sommigen wilden bijvoorbeeld ook alle nationalisten uitsluiten in naam van de eenheid. (en het waren niet de Anarchisten of de mensen van de PVDA)

Bedankt bij deze van mijn kant al de mensen met 'goede' bedoelingen én dito karakter. Want dat is blijkbaar ook nodig: dat je niet anderen zit uit hun tent te lokken (nietwaar Christophe ?) en dat je anderzijds tegen een stootje kunt (hé Jan D.). Wat minder emotionaliteit zou al veel helpen.

Plus de discipline om 'terzake' te blijven: om in een discussie over het Vlaams Blok bv. niet over één of andere verre al dan niet echte dictator te beginnen. Dat is voor de schrijver van het stuk (in dit geval Guido) frustrend.

Plus een open debatcultuur: dat je wil bijleren van elkaar en niet te beroerd bent om fouten toe te geven.

Om het goede voorbeeld te geven: je hebt gelijk Françoise met een aantal van je opmerkingen inzake links nationalisme. En jouw teksten behoren echt tot de betere commentaren (mede door hun opbouwend karakter).

Maar sta me toe dat ik me vanaf nu geen Vlaming meer laat noemen: ik ben Limburger (je weet wel: die vriendelijke mensen waar de 'Vlamingen' altijd mee spotten omwille van hun 'zangerig taaltje', de mensen met de provincieborden: De Limburgers heten u welkom). De onafhankelijke republiek van de verenigde Limburgen (aan deze en aan gene zijde van de Maas, met de Voer er natuurlijk bij), daar gaan wij nu eens werk van maken zie. Als de Vlamingen recht hebben op hun natie dan wij Limburgers ook. Al was het maar omdat wij onze streek groen en gezond willen houden. Er niet langer smeerpijplijnen willen zien doorgetrokken worden.

De Limburgers betuigen natuurlijk hun steun aan de Brusselaars die als enige wereldstad in dit provincialistisch lilliputterlandje ook hun onafhankelijkheid uitroepen (Brussels Airline is er al, mooi begin), waarbij de buursteden Leuven en Mechelen zich uit puur eigengewin aansluiten. Wat blijft er, soepkommandanten en andere enkelvoudig denkenden, dan nog over van 'Vlaanderen' ? De Vlaamse kust. Dat ze ze kussen. In Frankrijk is er al veel meer kust en daar moet je niet over de dikkoppen lopen.

Gewoon omdat commentaar geven na een tijdje een hobby wordt (en om voor mezelf in schoonheid te gaan slapen):

Frankrijk is pas Frankrijk geworden nadat ze alle kustvolkeren gewelddadig bij zich haalden (Frans-Vlaanderen incluis) en hen hun taal oplegden.

Land van Waas onafhankelijk! (Met Sint-Niklaas als hoofdstad, een luchthaven met twee banen in Tielrode, Jef Burm met als volkslied 'zidde gij ooek va Sinneklous?' en liefst ook een metro naar het buurland de Verenigde Republiek van de Denderstreek).

Even even iets serieuzer.

Je commentaar, JPE: 'plus de discipline om 'terzake' te blijven: om in een discussie over het Vlaams Blok bv. niet over één of andere verre al dan niet echte dictator te beginnen. Dat is voor de schrijver van het stuk (in dit geval Guido) frustrend.' toont echt wel aan dat men door afwijkingen niet meer weet waarover men praat. Je reageerde hier op een ander artikel (dat over Filip Dewinter).Dit is die àndere discussie, die mét Jan D maar zonder Christophe...

Je extra denkvoer wel goed doorgekomen hier. We zouden echt eens moeten babbelen, boven dat pintje.

Als er geen reacties meer komen, probeer ik het in een afgeslankte vorm later diepgaander over dat bovenstaande idee. Die nationalisme-discussie voeren we later nog wel eens grondig.

Keep your eyes open!

Een wel heel erg late reactie op Maarten's tekst (sorry, nu pas gevonden).

Maarten: ik ga zoals je wel zal kunnen vermoeden akkoord met je tekst.

Francoise en Han (en andere Indymedia-medewerkers): goed dat jullie met de problematiek bezig zijn (recente discussie over kotbelastingsbetoging toont aan dat het nog steeds nodig is). Het is echter niet vanzelfsprekend dat niet-zo-dicht-bij-Indymedia-betrokkenen (zoals mezelf) weten waar jullie intern mee bezig zijn. Worden er verslagen gemaakt van de vergaderingen, worden die gepost op de site, ... ?

Stijn, trek je het niet aan, ik ben nog later.

Effe vooraf over nationalisme : we moeten daar open voor blijven staan, ook voor Vlaams nationalisme, ga eens op vakantie naar Catalonie bijvoorbeeld. Het sowieso als rechts beschouwen is een blunder van formaat. Jaap Kruithof heeft gelijk als ie zei dat links een grote fout gemaakt heeft het nationalisme aan rechts af te staan. Maar dit hier terzijde, want ik wil het vooral hebben over de oproep van Maarten. Deze comment ga ik ook stofferen met de discussie rond LGBT's (lesbians-gays-bisexuals-transgenders) waarover er voorbij week een aantal boeiende, nuttige, en tot resultaat geleide discussies hebben plaatsgevonden over dit medium. Ik ga het ook situeren in de context van de derde wereld en de globalisering.

Mara schreef ooit treffend (ik weet het artikel niet onmiddellijk staan, maar het is in mijn geheugen gegrift) dat de reden waarom zo weinig vrouwen op de wires te vinden zijn, is dat mannen vaak haantjesgedrag vertonen. Een heel correcte observatie. Ik ben ook echt wel overtuigd dat wat Mara hiermee wil zeggen, heel correct is en heel hard meespeelt. Ik heb deze week persoonlijk ook momenten gehad waarop ik echt zin had om finaal af te haken. Ik ga al beginnen met toe te geven dat ik ook niet altijd immuun ben, dus ik ga vanaf heden ook veel beter dan voorheen mijn best doen om mijn schrijfstijl tot wat minder macho en a la sabel-hem-neer aan te passen. Daarmee zijn we er nog niet weliswaar.

Ik zou graag hebben dat de geinteresseerden nog eens de comment van mezelf met titel "de vrouwen en de mannen" in het artikel article-id=15041 lezen. Die titel is ook treffend gekozen. Het is iets dat ge vaak in cafees kunt aanhoren, in de uurtjes dat de lucht verzadigd is met alcoholdamp. De vrouwen zijn zo en de mannen zijn zo. Punt en daarmee uit. Sommige feministen doen daar heel fout aan mee. Ik schreef in mijn comment :

<<Mannen hoeven niet per se alle mannen-eigenschappen te hebben, maar eerder die die bij hun persoonlijkheid passen, en hetzelfde voor vrouwen. Bij de Black Blockers in Seattle zaten ook heel wat vrouwen, maar onmiddellijk zie je in allerlei artikels op Indymedia Wherever overal hij en "die mannen" staan. En bij de "nutteloze stadswandelingen" (tegenover de "echte acties", met stenen gooien en zo) wordt vaak verondersteld dat er veel vrouwen aanwezig zijn.>> En dat gaat verder met alleen maar de vrouwelijke kantjes van een man leren te ontdekken en aprecieren.

In zijn artikel "Reinventing liberation : strategic questions for lesbian/gay movements", stelt Peter Drucker : "We can talk about liberation in three different senses : in the sense of achieving full equality, in the sense of expressing one's identity in every part of one's society, and in the sense of transforming a whole culture's sexuality"

Dit betekent echt wel meer dan een mooi klinkende academische zin, in de eerste plaats omdat hij geschreven werd door iemand die al 30 jaar activist is. Waar gaat het om? "Undermining gender differences, one of the original goals of lesbian/gay liberation in the 1970s and promoted by forms of 'gender fuck'in the 1980s, has been increasingly neglected as a goal by LGB movements. Third world movements can re-raise this dimension, and are in fact doing so, sometimes in the face of resistance from moderate leaderships and disproportionately middle-class gays who prefer to mimic European and North American imaginery" Slogans als "fuck gender", gescandeerd door de beweging, waar veel holebi-groeperingen nog wat van kunnen leren? Het zou mooi kunnen zijn, en ik denk dat het ook wel mogelijk moet zijn.

Lees ook nog eens het artikel "50 % van de transseksuelen haalt de 30 niet" eens goed door (article_id=17648). Let dan ook een beetje op als je tegen een vrouw zegt, "vrouwen denken zo". Die vrouw zou zich wel eens een identiteit van een man kunnen hebben en die drie woorden zou wel eens heel hard kunnen aankomen. En het is uiteraard zo dat dit verder de kunstmatige barrieres tussen holebi-hetero sloopt. "The growth of organising by transgendered people does not mean that they are monopolizing same-sex politics. 'masculine' gay men and 'feminine' lesbians are organising in increasing numbers as well. In the right political circumstances, transgendered people can even become politically active along with their 'non-gay' partners. The transgendered skesanas' 'non-gay' injonga partners who led the 1992 Johannesburg Pride parade, ... , are a striking example". Ingewikkeld? Verwarrend? Wellicht wel, keep your mind open en het lukt echt wel. Het is misschien een beetje vreemd om zeggen, maar het is altijd een goed begin om elke morgen op te staan en te zeggen : "ik ben eigenlijk zo scheel als een otter"

Drucker vermeldt nog talrijke andere voorbeelden in de wereld van transgender-gemeenschappen, vaak politiek georganiseerd. "One of the prominent leaders of the lesbian/gay movement in Turkey, Demet Demir, is a transsexual who has also played an important role in sex workers' organizing, the feminist movement, and HIV/AIDS advocacy. Demir was the first person in history recognized as an Amnesty International prisoner of conscience due to persecution on account of sexual orientation. Since 1993 Brazilian transvestites have both organized themselves and forced the lesbian/gay movement to open up to them" Het is duidelijk dat we alles niet te vlug moeten zien als een beweging die of rond economische thema's bezig is, of rond andere vormen van onderdrukking. Alles is met elkaar verweven en alleen de interactie tussen alle aspecten van wat Drucker liberation noemt, kan de goede stap zijn naar een wereld waar wij allemaal voorstander van zijn.

Het is een hele stap vooruit om al te evidente veronderstellingen voortdurend in vraag te stellen. Een echte Open Publish betekent dat we respect hebben voor elkaars politieke voorkeur, sexuele voorkeur, sexuele identiteit en met alle andere aspecten die de personen vormen die onze discussiepartners zijn. En daar hoort gescheld niet in thuis, boutades "vrouwen zijn zo" evenmin, en het af en toe vermelden van minder generaliserende adjectieven als "soms, de meeste, in enkele gevallen maar niet altijd" kan dan wonderen verrichten, evenals het toevoegen van een bijzin af en toe.

Persoonlijk heb ik vaak de indruk dat men zich ook soms moeilijk kan inleven in andermans politieke visies. Ik zie heel vaak dat men woorden of visies in de mond van mensen legt, die onmogelijk door die persoon gezegd kunnen zijn. Het gaat dan vaak over overdrijvingen, of het buiten de context plaatsen van gezegdes. Dat dit vaak de aanzet is tot scheldtirades, beseft men te weinig, in elke gevallen hoopt men dat de ander begint te schelden om dan "gelijk te kunnen halen". Nog een methode die ik niet zo koosher en storend vind, is het al te vaak gedump van kilobytes die men niet zelf geschreven heeft. Het wekt soms de indruk dat hoe langer een tekst is, des te waardevoller. Men moet daar zeer voorzichtig mee omspringen. Ik hou veel liever van zelf geschreven reacties, waarin men een eigen mening opbouwt. Soms is het ronduit gortig en gaat men in onvervalste macho-stijl verschillende niet-geschreven artikels meer dan een keer dumpen. Onder het moto "ik heb de grootste" probeert men zonder argumenten gelijk te halen. Maar ik wil hier wel aan toevoegen, dat die situaties zich over het algemeen spontaan wel oplossen door interventies, hoewel het in andere gevallen dan weer compleet de foute richting uit gaat.

Ik wil hier ook van de gelegenheid gebruik maken van de crew van indy te feliciteren voor de correcte policy die ze tot nu toe hanteerden en voor de openheid om die policy voortdurend te wijzigen. Het is helemaal niet evident om een Open Publish in de praktijk zo goed mogelijk te organiseren. Zie dit dan ook als een appreciatie ervan en een betrokkenheid. Ik heb dat ook benadrukt in het artikel "Wie heeft een goede weegschaal". Ik blijf absolute voorstander van discussielijnen, en discussies moeten blijven gevoerd worden, naast het brengen van nieuws. Ik vind ook dat het probleem met de ondervertegenwoordiging van vrouwen en andere minderheden op het net op de agenda moet blijven staan en dat andere organisaties die hier publiceren die vraagstukken ook moeten meenemen naar hun eigen publiek.

Ik vermeld tenslotte nog een ideetje, waaraan ik dacht. Is het technisch mogelijk om een charter-stukje toe te voegen aan de tekst die je te zien krijgt als je publish drukt? Ik vind een charter okee, maar tevens dat er heel voorzichtig dient omgesprongen te worden met het verwijderen van artikels.

respect, en nogmaals, een pluim voor de crew!

We moeten de kirtieken ook nuanceren en kijkkebn naar het aantal mensen dat dat website bezoekt.

We zijn begonnen met 100 per dag, of zo'n 3.000 per maand.
Als het zo verder gaat zullen we in februari komen aan +/- 100.000 bezoeken.

Een opstekertje misschien.

groeten

han