arch/ive/ief (2000 - 2005)
|
Roma-familie gescheiden door Belgische overheid by Goof Friday February 15, 2002 at 02:01 PM |
| govertcaluwaerts@hotmail.com |
De familie Tibor verblijft al 3 jaar in Tienen. Ze vluchtten uit Kosice, Slovakije omdat de toestand er onhoudbaar was: geen geld, bedreigingen van de lokale bevolking en discriminatie in het algemeen, ook door de politie en ordediensten.
De familie Tibor
De familie Tibor verblijft al 3 jaar in Tienen. Ze vluchtten
uit Kosice, Slovakije omdat de toestand er onhoudbaar was: geen geld, bedreigingen
van de lokale bevolking en discriminatie in het algemeen, ook door de politie
en ordediensten. Monica en David Tibor hebben 3 kinderen: 2 zonen en een dochter,
leeftijd 10, 8 en 5 jaar. Vorige week werd David opgepakt door de politie
en een week vastgezet in het gesloten centrum. Daarna werd hij gedeporteerd
naar Slovakije. Monica blijft nu alleen achter in België met haar drie
kinderen en zonder haar man. David kan niet meer terug naar België want
hij heeft een stempel op zijn paspoort, die hem het terugkomen belet. Hij
zit in Slovakije bij familie en wil ook niet meer terug, uit vrees voor de
politie.
Monica staat er alleen voor en krijgt geen hulp van het OCMW. Haar
kinderen gaan naar school en ze hebben geen eten, niemand kan haar helpen.
Haar advocaat doet alles behalve zijn best om haar te helpen. Hij heeft haar
belogen en valse voorwendsels aangehaald. Monica staat er financieel heel
slecht voor en de kosten voor de advocaat waren hoog. Weggesmeten geld zo
blijkt, want de advocaat toonde weinig inzet voor haar zaak. Hij gaat liever
skieën dan zich het lot van de Roma-familie aan te trekken.
Ze weet niet wat er gaat gebeuren met haar en haar kinderen. Ze vertrouwd niemand meer, niemand wil haar helpen. Ze zijn al drie jaar in België en dus is het voor de kinderen echt hun thuis, ze herinneren zich weinig of niets van Slovakije. Ze kunnen Nederlands, gaan hier naar school en hebben hier hun vrienden.
Toen haar man werd weggevoerd, werd Monica in het ongewisse gelaten. Bij het gesloten centrum wisten ze van niets en het kon hen blijkbaar ook niet schelen dat er nog een vrouw en kinderen achterbleven. Op dat moment wordt er geen enkele poging ondernomen om te communiceren met een organisatie die banden heeft met de familie of met de familie zelf. Haar man zat daar gedurende een week en ze kreeg geen nieuws. Er was geen enkele vorm van contact.Open Grenzen-activist Leo Paepen heeft dan op vraag van Monica het gesloten centrum gecontacteerd. Ze had vele vragen: waarom zit hij daar?, wat zijn jullie met hem van plan?, hoe lang moet hij daar nog vastzitten?, hij heeft geen geld bij zich, wanneer is het bezoekrecht? Maar het was te laat. Ondertussen zit David terug in Slovakije.
De zaak van de familie Tibor is geen alleenstaand geval. De weinige Roma's die er nog overblijven in Tienen leven dagelijks met de angst dat de politie aan de deur staat met een bevel tot opsluiting en terugwijzing.
Een ander voorbeeld:
De familie Bado, met 7 kinderen, verbleef hier 2 jaar.
Ze werden 's morgens vroeg om 7 uur opgepakt, naar Zaventem gestuurd en 's
anderdaags in de voormiddag gedeporteerd. De Bado's werden uit hun bed
gelicht en met veel tamtam opgepakt door de politie. De familie zat twee jaar
in België en twee van de kinderen werden hier geboren. De avond
ervoor was er een feestje van het ACV. Een van de kinderen, Miroslav heeft
daar nog een optreden gegeven met zijn viool.
"Enerzijds wordt er gewerkt aan de openheid rond de Roma door verschillende
organisaties. Er worden feesten en fototentoonstellingen georganiseerd.
De openheid groeit, de dialoog mogelijk ook. En anderzijds worden er weer
enkele stappen terug genomen, door het initiatief van het stadsbestuur onder
druk van het ministerie van Binnenlandse Zaken beweren ze, om mensen uit
te wijzen. Dat soort processen van Echternach: 1 stap vooruit en dan 2 gedwongen
stappen achteruit", aldus Leo Paepen.
Enkele jaren geleden waren er nog 370 Roma in Tienen.
Nu blijven er, na de grote kuis, nog een 160-tal over. De uitwijzingen blijven
gewoon doorgaan.
|
Monica Tibor by Zoidberg Friday February 15, 2002 at 04:46 PM |
| dr_zoidb3rg@hotmail.com |
foto_029.jpg, image/jpeg, 592x400
|
Agalev is verantwoordelijk by Arne Baillière Tuesday February 19, 2002 at 03:28 PM |
| to_arne@hotmail.com |
Ik blijf erbij dat Agalev een grote verantwoordelijkheid draagt voor het lot van de roma in België. Toen de kwestie voor het eerst in de media kwam, een paar jaar geleden, was Frans Lozie (agalev- parlementslid) er als de kippen bij om hun mensonwaardige levensomstandigheden aan te klagen, zowel in Slovakije als hier.
Dit was voor de verkiezingen van juni 1999, en Agalev kon wat linkse profilering over mensenrechten wel gebruiken.
Na de verkiezingen van 1999, toen Agalev een regeringspartij was en de eerste deportaties van Roma op gang kwamen,(met alle bekende vuile truken en misleidingen door de Belgische Overheid), kwam diezelfde Lozie in de media uitleggen dat er niets aan de hand was, omdat de Belgische overheid van de Slovaakse overheid "garanties" had geëist ivm de levensomstandigheden van de gedeporteerde Roma... zonder erbij uit te leggen, hoe een overheid van een andere overheid garanties kan eisen als ze die zelf niet eens wil geven.
Wat is er van die garanties terechtgekomen?
Geen kl*ten, dus. Nadat hij de regering deze dienst had bewezen is Lozie uitgerangeerd, zelfs binnen zijn eigen partij.
"Anders Gaan Leven is blijkbaar Elders Gaan leven geworden", schreef ik toen. Anders Gaan Regeren, daar hebben ze al helemaal geen kaas van gegeten.
Losers!