arch/ive/ief (2000 - 2005)

Porto Alegre II
Oproep van sociale bewegingen

Verzet tegen neoliberalisme, oorlog en militarisme: voor vrede en sociale rechtvaardigheid

(Vertaling Stijn Oosterlynck voor Attac-Vlaanderen)

1) In het licht van de voortdurende verslechtering van de menselijke levensomstandigheden zijn wij, sociale bewegingen van over de hele wereld, met tienduizenden samengekomen op het tweede Wereld Sociaal Forum in Porto Alegre. We zijn hier ondanks de pogingen om onze onderlinge solidariteit te breken. We komen opnieuw samen om onze strijd tegen neoliberalisme en oorlog verder te zetten, om de overeenkomsten van het vorige Forum te bevestigen en opnieuw te bevestigen dat een andere wereld mogelijk is.

2) We zijn verschillend – vrouwen en mannen, volwassenen en jongeren, inheemse volkeren, van het platteland of van de stad, werkenden en werkelozen, daklozen, ouderen, studenten, migranten, experts, mensen van elke geloofsovertuiging, kleur of sexuele oriëntatie. De uiting van deze diversiteit is onze sterkte en de basis van onze eenheid. We zijn een wereldwijde solidariteitsbeweging, verenigd in onze vastberadenheid om de concentratie van rijkdom, de sterke toename van armoede en ongelijkheden en de vernietiging van onze wereld te bestrijden. We leven in en bouwen alternatieve systemen op. We gebruiken onze creativiteit om ze te promoten. We zijn een brede alliantie aan het bouwen op onze strijd en verzet tegen een systeem gebaseerd op sexisme, racisme en geweld, een systeem dat de belangen van het kapitaal en het patriarchaat bevoordeelt over de behoeften en aspiraties van het volk heen.

3) Dit systeem produceert een dagelijks drama doordat vrouwen, kinderen en ouderen sterven door honger, gebrek aan gezondheidzorg en te voorkomen ziekten. Families worden gedwongen hun huizen te verlaten door oorlogen, de impact van ‘grootschalige ontwikkeling', landloosheid en milieurampen, werkloosheid, aanvallen op de publieke diensten en de vernietiging van sociale solidariteit. Zowel in het Zuiden als het Noorden bloeit de levendige strijd en het verzet om de waardigheid van het leven te verdedigen.

4) 11 september betekende een dramatische verandering. Na de terroristische aanslagen, die wij absoluut veroordelen zoals we elke andere aanval op burgers in andere delen van de wereld veroordelen, hebben de regeringen van de Verenigde Staten en hun bondgenoten een enorme militaire operatie gelanceerd. In de naam van de ‘oorlog tegen terrorisme', zijn burger- en politieke rechten over de hele wereld aangevallen. De oorlog tegen Afghanistan, waarin terroristische methoden gebruikt worden, wordt nu uitgebreid naar andere fronten. Zo begint een globale oorlog om de dominantie van de Verenigde Staten en hun bondgenoten te verstevigen. Deze oorlog onthult een ander gezicht van het neoliberalisme, een gezicht dat brutaal en onaanvaardbaar is. De Islam wordt tot duivel gemaakt en racisme en vreemdelingenhaat worden moedwillig gepropageerd. De massamedia nemen actief deel in deze oorlogscampagne die de wereld in ‘goed' en ‘slecht' verdeeld. De oppositie tegen de oorlog bevindt zich in het hart van onze beweging.

5) De oorlogssituatie heeft het Midden Oosten verder gedestabiliseerd doordat het een voorwendsel voorziet voor verdere onderdrukking van het Palestijnse volk. Het is een dringende taak voor onze beweging solidariteit te mobiliseren voor het Palestijnse volk en hun strijd voor zelfbeschikking terwijl ze de brutale bezetting door de Israëlische staat ondergaan. Dit is levensbelangrijk voor de collectieve veiligheid van alle volkeren in de regio.

6) Andere gebeurtenissen bevestigen verder de dringende noodzaak van onze strijd. In Argentinië leidde de financiële crisis veroorzaakt door het falen van de structurele aanpassingsprogramma's van het IMF en de toenemende schulden tot een sociale en politieke crisis. Deze crisis wekte spontane protesten op van de midden- en werkende klassen. De repressie daarvan veroorzaakte doden, het aftreden van regeringen en nieuwe allianties tussen verschillende sociale groepen. Door middel van ‘cacerolazos' en ‘piquetes' eisen volksmobilisaties hun basisrechten op voedsel, jobs en huisvesting op. Wij verwerpen de criminalisering van de sociale bewegingen in Argentinië en de aanval op hun democratische rechten en vrijheden. Wij veroordelen ook de hebzucht en de chantage van de multinationals die gesteund worden door de regeringen van de rijke landen.

7) De ineenstorting van de multinational Enron toont het bankroet van de casino-economie en de corruptie van zakenlui en politici aan, terwijl ze werknemers zonder jobs en pensioenen achterlaat. In ontwikkelingslanden was deze multinational betrokken bij frauduleuze activiteiten en haar projecten verdreven mensen van hun land en leidden tot een scherpe toename in de prijzen voor water en electriciteit.

8) In hun pogingen om de belangen van de grote bedrijven te beschermen verliet de regering van de Verenigde Staten op een arrogante wijze de onderhandelingen over de opwarming van de aarde, het ‘anti-ballistisch raket'-verdrag, de Conventie over Biodiversiteit, de VN-conferentie over racisme en onverdraagzaamheid en de gesprekken om het aanbod van lichte wapens te reduceren. Dat toont eens te meer aan dat het unilateralisme van de Verenigde Staten de pogingen om multilaterale oplossingen voor de wereldproblemen te vinden ondermijnt.

9) In Genua faalde de G8 volledig in de taak van wereldregering die ze zelf op zich genomen heeft. Geconfronteerd met brede mobilisaties en verzet, antwoordden ze met geweld en repressie en beschuldigden ze diegenen die durfden te protesteren openlijk criminelen te zijn. Maar ze slaagden er niet in onze beweging te intimideren.

10) Dit alles gebeurt in de context van een wereldwijde recessie. Het neoliberale economische model vernietigt de rechten, levensomstandigheden en het levensonderhoud van mensen. Multinationale bedrijven gebruiken elk middel om de ‘waarde van hun aandelen' te beschermen: ze ontslaan werknemers, verminderen lonen en sluiten fabrieken. Zo wringen ze de laatste dollar uit de werknemers. Regeringen reageren op deze economische crisis door te privatiseren, te snijden in de uitgaven in de sociale sector en de rechten van de werknemers blijvend te verminderen. Deze recessie ontmaskert de neoliberale belofte van groei en welvaart als een leugen.

11) De globale beweging voor sociale rechtvaardigheid en solidariteit staat voor enorme uitdagingen: de strijd voor vrede en collectieve veiligheid houdt in dat armoede, discriminatie, dominantie aangepakt wordt en begonnen wordt aan de creatie van een alternatieve, duurzame samenleving.
Sociale bewegingen veroordelen krachtig geweld en militarisme als middelen voor het oplossen van conflicten: de bevordering van conflicten met een lage intensiteit en militaire operaties in het Colombia Plan als deel van het Andes regionaal initiatief, het Puebla Panama plan, de wapenhandel en hogere militaire budgetten, economische blokkades tegen mensen en naties, vooral tegen Cuba en Irak, en de groeiende repressie tegen vakbonden, sociale bewegingen en activisten.

Wij ondersteunen de vakbonden en de strijd van de arbeiders in de informele sector en beschouwen die als essentieel om degelijke werk- en leefomstandigheden te behouden, om de echte rechten om zich te organiseren, te staken, collectieve overeenkomsten te onderhandelen en de gelijkheid in lonen en werkomstandigheden tussen vrouwen en mannen te bekomen. Wij verwerpen slavernij en de uitbuiting van kinderen. Wij steunen de strijd van de werknemers en de vakbonden tegen tijdelijke arbeidscontracten, onderaanneming en ontslagen en eisen nieuwe internationale rechten voor werknemers van multinationale ondernemingen en hun filialen, in het bijzonder het recht op vakbonden en ruimte voor collectieve onderhandelingen. We ondersteunen ook de strijd van landbouwers en volksorganisaties voor het rechten op levensonderhoud, op land, bossen en water.

12) Het neoliberale beleid creëert verschrikkelijke ellende en onveiligheid. Het heeft geleid tot een dramatische toename van de handel in en sexuale exploitatie van vrouwen en kinderen. Armoede en onveiligheid creëert miljoenen migranten die hun waardigheid, vrijheid en rechten ontzegd worden. Daarom eisen wij het recht op vrije beweging, op lichamelijke integriteit en op een legale status voor alle migranten. Wij steunen de rechten van de inheemse volkeren en de implementatie van ILO-artikel 169 in de nationale wetgevingen.

13) De externe schulden van de landen uit het Zuiden is reeds verschillende keren terugbetaald. De schulden zijn illegitiem, onrechtvaardig en frauduleus, functioneren als een instrument voor overheersing en ontzeggen mensen hun fundamentele rechten met als enige doel de toename van internationale woekerwinsten. Wij eisen de onvoorwaardelijke opheffing van de schulden en de schadeloosstelling voor historische, sociale en milieuschulden. De landen die de afbetaling van de schulden vragen zijn betrokken in de exploitatie van de natuurlijke hulpbronnen en de traditionele kennis van het Zuiden.

14) Water, land, voedsel, bossen, zaden, cultuur en de identiteit van mensen zijn het gemeenschappelijke eigendom van de mensheid voor de huidige en toekomstige generaties. Het is essentieel om de biodiversiteit te bewaren. Mensen hebben permanent recht op veilig voedsel vrij van genetisch gemanipuleerd organismen. Voedselsoevereiniteit op het lokale, national en regionale niveau is een basis mensenrecht. In dat opzicht zijn democratische landhervormingen en de toegang van landbouwers tot land fundamentele vereisten.

15) De topontmoeting in Doha bevestigde de illegitimiteit van de Wereld Handels Organisatie. Het opnemen van een ‘ontwikkelingsagenda' verdedigt enkel de belangen van ondernemingen. Door een nieuwe onderhandelingsronde te lanceren komt de WHO dichter bij haar doel om alles in een marktgoed te transformeren. Voor ons zijn voedsel, publieke diensten, landbouw, gezondheid en onderwijs niet te koop. Patentering mag niet gebruikt worden als een wapen tegen de arme landen en volkeren. Wij verwerpen het patenteren en verhandelen van levensvormen. De WHO-agenda wordt op het continentale niveau bestendigd door regionale vrijhandels- en investeringsakkoorden. Door het organiseren van protesten zoals de enorme demonstraties en volksstemmingen tegen het FTAA (Pan-Amerikaans Vrijhandels Akkoord) hebben mensen deze akkoorden verworpen als de herkolonisering en vernietiging van de fundamentele sociale, economische, culturele en milieurechten en waarden.

16) We zullen onze beweging versterken door gemeenschappelijke acties en mobiliseringen voor sociale rechtvaardigheid, voor het respect voor rechten en vrijheden, voor levenskwaliteit, gelijkheid, waardigheid en vrede.

Wij strijden voor:

- democratie: mensen hebben het recht op de hoogte te zijn van de beslissingen van hun eigen regering en deze te bekritiseren, vooral met betrekking op afspraken met internationale organisaties. Regeringen zijn ultiem verantwoording verschuldigd aan hun volk. Wij steunen de instelling van electorale en participatieve democratieën over de hele wereld en benadrukken de behoefte voor de democratisering van staten en samenlevingen en de strijd tegen dictaturen.

- de kwijtschelding van externe schulden en schadeloosstellingen.

- tegen speculatieve activiteiten: wij eisen de creatie van specifieke taksen als de Tobin taks en de afschaffing van belastingsparadijzen.

- het recht op informatie.

- voor vrouwenrechten, vrijheid van geweld, armoede en uitbuiting.

- tegen oorlog en militarisme, tegen buitenlandse militaire basissen en interventies en de systematische escalering van geweld. Wij kiezen ervoor onderhandelingen en niet-gewelddadige oplossingen van conflicten te bevoorrechten. Wij eisen het recht van alle volkeren om internationale bemiddeling te vragen, met de deelname van onafhankelijke actoren van de civiele samenleving.

- de rechten van jongeren, hun gratis toegang tot publiek onderwijs en sociale autonomie en de afschaffing van verplichte militaire dienst.

- het zelfbeschikkingsrecht van alle volkeren, vooral de rechten van inheemse volkeren.

In de komende jaren zullen we collectieve mobilisatie organiseren zoals:

In 2002:

- 8 Maart: Internationale Vrouwendag.

- 17 April: Internationale Dag van de strijd van de Landbouwers.

- 1 Mei: Dag van de Arbeid.

- 7 Oktober: Werelddag voor de Daklozen.

- 12 Oktober: Schreeuw van de uitgeslotenen.

- 16 Oktober: Wereldvoedseldag.

Andere globale mobiliseringen zullen plaatsvinden:

- 15 - 16 Maart: Barcelona (Spanje), EU-top.

- 18 - 22 Maart: Monterrey (Mexico), Conferentie van de Verenigde Staten over de financiering van Ontwikkeling.

- 17 - 18 Mei: Madrid (Spanje), Top van Latijns Amerika, de Karaïben en Europa.

- Mei, de jaarlijkse ontmoeting van de Aziatische Ontwikkelingsbank, Shanghai China

- 1 Mei: "Internationale dag van actie tegen militarisme en voor vrede"

- Eind Mei, 4de voorbereidende vergadering van de Wereld Top over Duurzame Ontwikkeling, Indonesië.

- Juni: Rome (Italië), Wereld voedsel top.

- 22 -23 Juni: Sevilla EU-top.

- Juli: Toronto en Calgary (Canada), G8-top.

- 22 Juli: USA campagne tegen Coca Cola.

- September: Johannesburg (Zuid-Afrika), Rio+10.

- September, Azië Europa Top (ASEM), Kopenhagen

- Oktober: Quito (Ecuador), Sociaal Continentaal forum "Een nieuwe integratie is mogelijk"

- November: Cuba, 2de Hemispherische meeting tegen de FTAA.

- December: Kopenhagen (Denemarken), EU-top.

In 2003:

- April: Buenos Aires (Argentinië), FTAA-top.

- Juni: Thessaloniki EU-top.

- Juni, Frankrijk, G8-top.

- WTO, IMF en World Bank zullen elkaar ontmoeten op
een bepaalde plaats op een bepaald tijdstip. En wij zullen daar ook zijn!

Interessante tekst, stijn, pas dit weekend kunnen lezen. bedankt om te vertalen.