arch/ive/ief (2000 - 2005)

Porto Alegre valt net iets meer dan een maand voor de grote VN conferentie over ‘financing for development'. We zitten wat FFD betreft in een raar parket. Volkomen onverwacht is men het op het einde van de laatste voorbereidende commissie (tussen 14 en 25 januari) eens geraakt over de ontwerptekst voor de conferentie. Dat betekent dat er op de conferentie zelf in maart in Mexico eigenlijk niet meer moet worden onderhandeld. Alleen als een of andere belangrijke regering niet kan leven met het compromis dat door de diplomaten werd bereikt, kan de tekst nog worden ‘opengebroken'. Hallelujah , goed gewerkt , denk je dan.
Toch was de stemming gisteren , op de sessie van het sociaal forum over FFD, allesbehalve enthousiast. Woordvoerders van de Ngo's waren ontgoocheld en verontwaardigd. De NGO's hebben zich als een duivel geweerd in de voorbereiding van deze conferentie. We hadden er meer spreekrecht en deden concretere voorstellen dan op eender welke vorige VN conferentie. Met de vlakke en kleurloze eindtekst die nu voorligt voelen we ons bekocht. Zeker als je de aanbevelingen afmeet aan de verwachtingen bij het begin van de voorbereidingen van de conferentie wordt het olympisch minimum niet gehaald. Dit is niet de doorbraak die ons op weg zet naar het realiseren van de in de VN overeen gekomen millennium doelstellingen (met onder andere het halveren van het deel wereldbevolking onder de armoedegrens)
De discussie hier op het sociaal forum stelde de juiste vragen: hoe kunnen we individuele regeringen en landengroepen dwingen om verder te gaan dan het bereikte compromis/ hoe kunnen we de conferentie in Monterrey toch gebruiken in onze continue strijd rond de agendapunten die er op de agenda staan/ Hoe moeten we ons organiseren om alternatieve voorstellen luid en duidelijk aan bod te krijgen in de politieke discussies en de mediarapportering tijdens de FFD bijeenkomst?
Eén zaak werd duidelijk. De regeringsleiders zijn niet van ons af. Of het nu in Mexico is , of in september op de conferentie over duurzame ontwikkeling in Johannesburg, of bij het beleidswerk in Brussel en andere hoofdsteden. De druk zal blijven, met scherpe analyse van de voorstellen, met concrete alternatieven, én met publieke acties om de bewindslui op hun verantwoordelijkheid te wijzen.

Rudy De Meyer en Koen Stuyck (11.11.11)