arch/ive/ief (2000 - 2005)

>> LEEN LAENENS (AGALEV) EVALUEERT PARLEMENTAIR FORUM
Weer een drukke dag achter de rug. Vandaag flink gemobiliseerd voor de actie met MST morgen. Op de valreep nog de handtekening van Leen Laenens gekregen op de petitie, ze vertrekt vandaag huiswaarts, morgen is het de slotzitting van de Lumumba-commissie. Nog even van de middagpauze geprofiteerd om een gesprekje te hebben over het parlementair forum dat naast het Sociaal forum voor de tweede keer werd georganiseerd.
"Er schort nog een en ander aan de organisatie. Vorig jaar was er een comité gevormd dat de opdracht meekreeg om het parlementair forum van dit jaar voor te bereiden. Maar ze zijn er niet in geslaagd om op voorhand teksten rond te sturen. Het enige dat we kregen bij het begin was een papier met de 4 thema's in ééntalig Portugees. Op die manier kan je niet goed werken, als alles steeds mondeling moet gaan."

Vier thema's speelden de hoofdrol op het parlementair forum. De zogenaamde ‘oorlog tegen het terrorisme,' Argentinië, een mogelijke nieuwe wereldorde en de eigenlijke resoluties die uit het forum voortkomen. Leen Laenens: "de oorlog is inderdaad een thema dat voortdurend terug komt, het is duidelijk dat de beelden van een kapotgeschoten Afghanistan, ondanks de VS propaganda, mensen in de hele wereld hebben geraakt." (Overigens hangen overal affiches met George Bush erop, aangewezen als terrorist van de eerste orde)

Palestina is een andere brandhaard waarop hier gereageerd wordt. In een artikel van De Standaard (vrijdag laatstleden) staat te lezen hoe Ariël Sharon de dag ervoor had verklaard dat "hij er spijt van heeft dat hij de Palestijnse leider Yasser Arafat niet heeft laten liquideren tijdens de Libanese oorlog in de jaren tachtig." Ongelooflijk toch dat zo'n figuur premier van een democratisch land kan zijn. Leen Laenens: "uit de interventies van de aanwezige Palestijnse parlementsleden blijkt dat ze zich werkelijk totaal verlaten voelen, alsof de hele wereld hen heeft laten vallen. Eerlijk gezegd lijkt het daar ook wel op. "

Concreet resultaat is alvast een aantal resoluties die uitgevaardigd werden: zo is er een duidelijke keuze gemaakt voor een parlementair netwerk, dat eerst en vooral regionaal moet gestructureerd worden, en dat binnen het kader van het charter dat vorig jaar is opgesteld. Verder is een resolutie gestemd over de Alca (Área de Libre Comercio de las Américas) die van het gehele continent één grote vrijhandelszone moet maken. Over Argentinië en Monterrey: wat zijn de minimum doelstellingen die zouden moeten verwezenlijkt worden - 0,7-norm, Tobin-taks, maatregelen tegen de fiscale paradijzen etc.Nog andere resoluties: rond de voorbereiding van Johannesburg begin september (Rio +10 of de volgende milieuconferentie) en de biodiversiteit. En tenslotte de oorlogsituatie, wat zonder twijfel het meest gevoelige onderwerp was.

Wat gebeurt er nu met die resoluties? Leen Laenens: "wat hier uitgekomen is, moet zichtbaar worden binnen het werk van de parlementairen, ook de minder opvallende, zoals die over de biodiversiteit. Deze resolutie heeft een goede voorbereiding gekregen via het comité van de Rio+10 voorbereiding. Dit comité werd bevolkt door een 1000-tal mensen van allerlei strekking, niet enkel parlementairen. Onze Olivier Deleuze deed er nog een opgemerkte tussenkomst over Kyoto."

Volgens Leen is de noodzaak nu meer dan ooit om de democratie te institutionaliseren. Hoe ze dat ziet? "Niet in de zin van een wereldparlement, maar eerder als een netwerk van parlementairen. Er moet trouwens nog zoveel gebeuren. Want wat doen we met de uitvoerende macht op regionaal en mondiaal niveau? Welk beslissingsniveau moet welke beslissingen nemen en hoe kan je democratische controle uitoefenen op al die niveau's?"

Rudy De Meyer en Koen Stuyck

Jesus, ik ben onder de indruk van groene Leen!

Zo iemand moet je naar Brazilie sturen om te ontdekken dat "de beelden van een kapotgeschoten Afghanistan iedereen hebben geraakt." Was dit zo'n schokkende vaststelling, meid? Heeft het jou dan niets gedaan? Anyway we zullen Leen in elk geval niet betrappen op een veroordeling van de oorlog.

Voorts vindt Leen het ongelooflijk dat iemand als Sharon premier van een democratisch land kan zijn. Kan iemand haar eens voorlichten over de werking van de burgerlijke democratie en enige achtergrond verschaffen over Israel? Nou Leen, ik ken een nog schokkender voorbeeld: Bush is president van een democratisch land, niet dat zulks betekent dat een meerderheid van de bevolking voor hem gestemd heeft overigens.

Gelukkig is Leen's empathie grenzeloos. Het is haar niet ontgaan dat de Palestijnse parlementsleden zich "totaal verlaten voelen, alsof de hele wereld hen heeft laten vallen." Meer nog, ze laat zich hier een uitspraak ontlokken waarmee ze het achterste van haar tong laat zien: "Eerlijk gezegd," zucht ze gelaten, "lijkt het daar ook op." Prachtig toch zo'n uitspraak! Palestina wordt platgebrand en uitgemoord en regeringsgebouwen worden in de as gelegd zonder dat er een haan, laat staan veiligheidsraad, laat nog meer staan Europese Unie naar kraait. En dan zegt zo'n groene politica nadat ze de jammerklachten van Palestijnse parlementsleden heeft aanhoord diepzinnig "dat het erop lijkt dat die heren en dames toch wel een beetje weinig steun krijgen." Kijk, dat vind ik geniaal. En reden genoeg om die Leen en co naar Porto Alegre te sturen.