Verhaal van het eerste snelrecht-slachtoffer, euro 2000 by Goof en Zoidberg Friday February 01, 2002 at 07:09 PM |
Dr_Zoidb3rg@hotmail.com |
Euro 2000 was niet voor elke voetballiefhebber een feest. De Brit Mark Forrester werd beschuldigd van slagen en verwondingen aan een politieman. Wederom was er geen bewijsmateriaal: de getuigenis van een politieagent heeft de doorslag gegeven in de zaak en heeft hem de das omgedaan.
Joke Callewaert over Mark Forrester
Euro 2000 was niet voor elke voetballiefhebber een feest. De Brit Mark Forrester
werd beschuldigd van slagen en verwondingen aan een politieman. Wederom was
er geen bewijsmateriaal: de getuigenis van een politieagent heeft de doorslag
gegeven in de zaak en heeft hem de das omgedaan. Hij kreeg 1 jaar, waarvan
hij 1maand uitzat. Voordien was Forrester een succesvol manager. Na zijn
veroordeling was hij een jaar werkloos en nu verdient hij de kost als handarbeider.
Joke Callewaert advokaat van Mark Forrester geeft meer uitleg over de zaak.
Is de zaak Forrester te vergelijken met die van de drie Duitse jongeren?
De zaak was net hetzelfde. Alleen werd er nog een 'sneller' snelrecht toegepast,
dat van 2000. Eigenlijk was het nog erger, want het was het woord van één
politieman tegen dat van Forrester. In het proces in eerste aanleg heeft
de woordvoerder van de politie onder eed verklaard dat er geen bruikbare
beelden waren. Na onze vraag aan de advokaat generaal om de beelden te mogen
bezichtigen bleek in beroep dat er wel beelden waren. Forrester was op die
beelden te zien, maar terwijl hij slaag kreeg van de politie en niet terwijl
hij kloppen uitdeelde. Deze zaak hebben we verloren ondanks de afwezigheid
van enig bewijsmateriaal.
Wij zijn eigenlijk bang dat de politie meer en meer macht krijgt in het justitieapparaat.
Volgens de normale strafprocedure is er een onderzoeksrechter die het onderzoek
leidt en onderzoeksdaden laat stellen à charge en à décharge.
In het snelrecht is dat niet het geval. De procureur baseert zich bijna uitsluitend
op de PV van de politie om iemand te vervolgen. Er wordt geen onderzoek à
charge en à décharge meer gevoerd. De onderzoeksrechters hebben
minder en minder macht en daardoor wordt het meer en meer onttrokken aan
het gerechtelijke apparaat. Er is een stijgende macht van het politionele
apparaat binnen het gerechtelijk apparaat merkbaar.
Forrester werd dus veroordeeld omdat hij niet kon bewijzen dat hij geen
hooligan is?
Wij zeggen dat er in het proces eigenlijk een omkering van bewijslast is.
Volgens de Belgische wetgeving is men onschuldig tot het tegendeel bewezen
is.
Op de beelden ziet men Forrester met verschillende andere mensen niets doen.
Hij had steeds gezegd dat hij daar was geweest maar dat hij niets had gedaan
. Op de beelden is dat ook te zien. Het enige opvallende dat er te zien is,
is dat hij door de politie met een matrak op zijn benen geslagen wordt en
dat ze hem aanhouden. De rechter in beroep heeft uiteindelijk verklaard hij
zou kunnen slagen hebben aangebracht zonder dat het gefilmd is.
Hij gaat er vanuit dat het woord van de politie waarheid is ook al staat
er niets op film. Daar is het dus omkering van bewijslast. Moest hij trouwens
iets misdaan hebben dan had dat op film moeten staan, want alles is wel degelijk
gefimd.
Hoe is het nu met hem gesteld?
Hij is direct ontslagen op zijn werk omdat hij in Engeland als een hooligan
werd bestempeld. Pas meer dan een jaar na de feiten heeft hij terug werk
gevonden als handarbeider in plaats van als manager.
Hij had nog een lening af te betalen hetgeen niet meer ging omdat hij werd
ontslagen. Die financiële problemen leidden tot spanningen in het gezin.
Gelukkig heeft hij zijn leven terug kunnen hervatten. De pers in Engeland
is hem ook terug beginnen steunen na het proces in beroep, daar werden de
beelden immers getoond en heeft de pers zelf kunnen constateren dat Forrester
niets gedaan heeft. Zelfs de advokaat generaal (procureur in beroep) heeft
de vrijspraak gevraagd.