arch/ive/ief (2000 - 2005)

Verhofstadt zal deelnemen aan het World Economic Forum in New York en wilde daarna graag doorreizen naar Porto Alegre om er deel te nemen aan het World Social Forum.
Wat bezielde de Belgische Premier toch, hij had toch moeten weten dat je niet kan eten van twee walletjes. De ene dag aan tafel gaan zitten met de rijkste mensen van de planeet, en de andere dag aan tafel zitten met zij die in verzet komen tegen zoveel onrecht.

En toch ik begrijp de verwarring bij de Belgische Premier, want ook bij mij begint de verwarring toe te slaan.
Het Wereld Sociaal Forum (WSF) in Porto Alegre gaat door onder het motto : "Een andere wereld is mogelijk", het had dan ook als bedoeling om eens samen te gaan nadeken over de mogelijke alternatieven voor de "neo liberale globalisering"

"Kan iemand ons uitleggen waarom er veto was tegen de uitnodiging van Fidel Castro en tegelijkertijd een uitnodiging vertrok naar de franse president en de franse eerste minister?"

Dat was de vraag die de Indische boeren organisatie KRRS (Karnataka State Farmers Association) aan de organisatoren van het WSF enkele weken geleden stelde.
Toen er een week geleden geen antwoord kwam op hun vraag zegde het KRRS haar medewerking aan het WSF in Porto Alegre op, ze komen niet.

Volgens Reuters hebben de organisatoren van het WSF uitdrukkelijk gesteld dat de Colombiaanse guerrilla niet welkom is in Porto Alegre.
"Een gewapende groep kan geen deel uitmaken van het wereld sociaal forum." Wisten de organisatoren te vertellen.
http://www.reuters.com/news_article.jhtml?type=search&StoryID=558024

De Franse eerste minister, de Franse president, Di Ruppo (PS),.... zij maken allemaal deel uit van een gewapende groep, en toch werden ze uitgenodigd door de organisatoren.
Beschikken België en Frankrijk niet over een leger en politie (waar 50% van het budget besteed wordt aan "orde handhaving"),...

Het netwerk van boeren organisaties Via Campesinas (José Bové, MST, KMP,...) sprak haar ongerustheid uit over de institutionalisering van het WSF.
De jongeren maakten vorig jaar een verklaring waarin ze stelden : een andere wereld is mogelijk, als we het kapitalisme vernietigen"

"Is het op die manier nog mogelijk dat deze beweging same blijft" vroeg een journalist me vandaag."

Ik wist niet goed wat te antwoorden ...

Laten we inderdaad maar op onze hoede zijn voor de institutionalisering en de recuperatie van het World Social Forum. Na de 'alles moet kunnen'-sfeer van het eerste WSF vorig jaar, is er nu een 'handvest van principes' van het WSF opgesteld. En bij het lezen daarvan moest ik hier en daar toch slikken...
- Het begint al met - o gruwel - de 'civiele maatschappij', waartoe het WSF zich blijkbaar wil rekenen. Het 'maatschappelijk middenveld' dat noch Staat noch privé is - en vooral zover mogelijk af gaat staan van de reële klassentegenstellingen in de kapitalistische maatschappij.
- Zou Fidel Castro niet mogen komen op basis van het WSF-principe tegen 'elk totalitair en reductionistisch zicht op de geschiedenis'? Zouden bepaalde krachten binnen het WSF de ervaring van het socialisme als 'andere wereld die mogelijk is' en die in zijn Cubaanse versie vandaag zo populair is, met deze frase willen buitenhouden uit het Forum ?
- En de FARC en andere bevrijdingsbewegingen kunnen ook worden geweerd op basis van de principes: "open to @ll those who wish to take part, except organizations that seek to take people's lives as a method of political action".
Het is duidelijk dat deze principeverklaring een compromistekst is. Punten tegen het 'neoliberalisme' staan er zij aan zij met correctere analyses: 'in opposition to a process of capitalist globalization commanded by the large multinational corporations and by the governments and the international institutions at the service of those corporations' interests'. Niet te verwonderen als je weet dat de boerenbeweging MST eraan heeft gewerkt, samen met de Brazilian Business Association for Citizenship, en dat Oxfam het WSF financieel steunt, naast de Ford Foundation...

Misschien is het 'noch staat noch prive' gewoon nodig om meer mensen aan te trekken. Want niet iedereen ziet als oplossing voor de toenemende privatisering enkel een toenemende, hoe heet dat, nationalisering.
Maar het strafste is dat in de tekst van Han wordt gevraagd waarom Castro wordt geweigerd en de Franse president en 1ste minister niet, terwijl Bertje dat dan mooi omdraait tot de stelling als zou Castro juist wel uitgenodigd moeten worden en de Fransen niet. Geen van de drie moet worden uitgenodigd. Zijn we werkelijk zo incompetent dat we moeten aankloppen bij leiders en staatshoofden om een mooiere wereld te organiseren? Moet er voor de zoveelste keer een (groepje) leider(s) komen die het allemaal voor ons mag oplossen? Dan hoef ik die wereld niet.
Ik denk dat Bert trouwens een paar fundamentele punten van het socialisme vergeet, zelfs geformuleerd door opperhoofd Marx: het verdwijnen van de staat (zie ik niet echt gebeuren in Cuba), collectiviseren (is niet hetzelfde als nationaliseren), staatsinmenging in het onderwijs is ten allen tijde te vermijden, enz enz.
Even een reality-update: het is niet omdat een land of een persoon of een groep mensen zich socialistisch noemt dat dat dan zo is. Cuba is niet socialistisch gezien het vakbonds'recht' gereduceerd is tot één enkele vakbond (die van de staat). Cuba is niet socialistisch omdat ze mensen die afwijken van het rechte pad nog steeds in de gevangenis worden gestoken. Blijkbaar is Cuba zo socialistisch dat er elk jaar nog steeds hopen mensen eruit wegvluchten (en neen het zijn de rijken niet). Cuba als andere wereld die mogelijk is? Ja, het is anders en het is mogelijk, maar in essentie is het nog dezelfde: een autoritaire staat, ver weg van enig socialisme, en ik moet het niet hebben. Zijn we werkelijk zo zielig dat we zelf geen alternatieven kunnen bezorgen en gewoon in het andere, maar op dezelfde manier opgebouwde en gerunde kamp moeten lopen?
Neen, pas de président et pas de premier ministre pour moi, maar ook geen pseudo-socialistische Fidel op het Wereld Sociaal Forum. Dit is ons forum en geen enkel staatshoofd mag het komen domineren, als zouden zij een onmisbaar aandeel hebben in de globaliseringsbeweging.

Ni Castro, ni Chirac

Of het op die manier nog mogelijk is dat deze beweging samen blijft?

Ja en neen.

Neen omdat er duidelijke keuzes moeten gemaakt worden. Ofwel is men voor deze wereld, ofwel voor die "andere wereld." Ofwel voor de "neo-liberale globalisering," ofwel voor alternatieven. Daar ligt de grens en die zal men nu moeten trekken om de recuperatie van het WSF te keren (indien dat nog mogelijk is).

Ja omdat uit dit debat de echte beweging zich scherper zal aflijnen en wel tot grotere eenheid moet komen om zich te wapenen tegen de volgende recuperatiepoging.

En Peter, het criterium is niet of iemand staatshoofd is of niet maar wel of iemand al dan niet een alternatief te bieden heeft. En op dat vlak heeft Fidel de voorbije 30 jaar wel al wat bewezen zou ik zo denken, wat ook jouw persoonlijke opvattingen over de staat mogen zijn. En om dezelfde redenen moet het FARC ook welkom zijn. Het forum gaat immers over het alternatief, niet over de strategie.

Je kan toch tegen het neoliberalisme zijn maar het marktsysteem OK vinden mits de nodige correcties? Je kan er toch via fundamentele regulering voor zorgen dat het kapitalisme een menselijk gelaat krijgt?

Is het dit niet wat vele manifestanten denken?

Heel wat jongeren en ouderen die als vrijwilliger actief zijn in een ngo of een vakbond of gewoon als individu op straat komen in de AGB zijn niet zo radicaal als vele schrijvers op indymedia, lijken te denken.

Zijn het niet juist die radicalen die perse het kapitalistische systeem helemaal onderuit willen, die een scheiding in de beweging veroorzaken?

Door anderen, die bereid zijn de dialoog aan te gaan met politici (behalve met neoliberalen als Verhofstadt), allerlei verwijten naar het hoofd te slingeren.

Dé vraag is of die radicalen (die onderling meestal ook al niet goed overeenkomen) wel beseffen dat zij nu niet de meerderheid zijn van de massa die wereldwijd op straat komt.

En ofwel gaan ze in dialoog met de andere AGB,zonder verwijten, ofwel marginaliseren ze zichzelf. (opnieuw?)

Is het nog mogelijk dat deze beweging samen blijft? Ja en nee. Het is zeer positief dat in deze beweging een veelheid van ideëen zit. We mogen geen éénheidsworst worden en met één alternatief naar buiten komen, alsof er een absolute waarheid zou bestaan. Door die veelheid van ideëen komen er anderzijds spanningen.
De enige manier om de beweging samen te houden is elkaars houding te respecteren. Radicalere mensen moeten respecteren dat er ook 'gematigden' mee doen, die zich niet direct verzetten tegen het kapitalisme an sich. En 'gematigden' moeten ook respecteren dat er mensen zijn die weinig zin meer hebben om braaf met een betoging mee te lopen, maar die vinden dat het tijd is voor echte actie.
Jammer genoeg mis ik dit wederzijds respect, langs allebei de kanten.

Meneer dé libertair,

Ik moet weer heel diep inademen om niet te gaan schelden.
Dan maar een poging tot rustige discussie.
In essentie is het nog hetzelfde, zegt dé libertair over de Cubaanse staat. Die is net als overal autoritair.
Nu ik het zo hertyp, wordt ik weer heel boos vanwege zoveel... nee, op de lippen bijten ik mag niet schelden.
Misschien moet dé libertair eens een bezoekje brengen aan een derde wereldland of nog beter aan een door het westen gesteunde dictatuur in de derde wereld. Ik ben in Congo geweest kort na het verdwijnen van de dictatuur van Mobutu.
Mensen sterven er van de honger, kinderen gaan niet naar school, maar genieten de vrijheid om een ganse dag met nootjes te leuren. Bijna iedere week mocht ik naar een begrafenis van een jong familielid van mijn nochtans beperkte kennissenkring. Iedereen had het toen nog over het verschil tussen het Kabila-tijdperk en de jaren onder Mobutu. Onder Mobutu durfde niemand de straat over. Soldaten kregen van de Maréchal de vrijheid om met hun geweren iedereen die zich op straat waagde, af te dreigen en van zijn schamel bezit te beroven. Wie zag dat iemand lastig gevallen werd, liep er met een grote boog omheen uit angst om zelf beroofd of erger neergeknuppeld te worden.
Iemand die een radiootje ging kopen, verstopte die onder zijn jas en rende van huis tot huis tot hij eindelijk zijn eigen voordeur kon binnenglippen. Marktkraamsters verstopten hun Zaïres onder vele lagen kleren. Dat waren de vrijheden waar Congolezen van genoten. Misschien moet dé libertair eens naar Cuba gaan en vragen of de Cubanen zelf vinden dat hun vrijheden even gefnuikt worden als die van de Congolezen. In Cuba vind je uitsluitend welopgevoede mensen die kunnen lezen. Probeer eens in Kinshasa iemand een stadsplan onder de neus te duwen en wijs om het even welke straat aan en je zal onmiddellijk weten hoe het gesteld is met de vrijheid om te leren lezen van de Congolezen. In Congo zit de familie naast het bed van de zieke eten klaar te maken omdat het ziekenhuis zelf geen geld heeft voor een keuken. Soms worden lijken vastgehouden tot de familie de schulden van de overleden zieke komt betalen. De gezondheidscijfers van Cuba worden zelfs door de Wereldbank geprezen. Voor dé libertair is er nochtans geen verschil tussen beide verdrukkende staten.
En dan haalt hij een van de citaten van Marx aan die hij: dat de staat moet afsterven. Stel je voor dat Marx zo'n domoor zou geweest zijn. Zou hij zo denker van het millenium geworden zijn? De libertair zal alvast niét de denker van de volgende duizend jaar worden. Marx is het geworden omdat hij stevig kon nadenken en zei dat de staat zou afsterven ná de revolutie. Hij zei ook dat de kapitalistische staat moest vernietigd worden tijdens de revolutie. Welke staat moet er dan afsterven ná de revolutie? Juist: de socialistische staat, maar dat kan enkel na een lange periode van strijd en in een wereld die voor een groot deel bevrijd is van het kapitalisme. Is dat in Cuba het geval? Nee, dus. De socialistische staat zal nog wel een tijdje bestaan. Die zal er nog wel een paar jaar voor zorgen dat de VS geen populaire krant kunnen uitgeven vol anticommunistische praat. Die zal ook kunnen weerstand bieden aan die Cubanen in Miami die al veertig jaar op het perfecte plan voor de moord op Castro broeden. Die zal er ook voor zorgen dat de Cubaanse jongeren voor wie de revolutie iets uit de tijd van hun grootmoeder is, via het onderwijs gemobiliseerd worden om de verworvenheden van het communisme te verdedigen.
En dan claimt de libertair ook nog eens "ons forum". Nee, meneer de libertair dit forum is er één van u en één van mij, maar van "ons" zal het nooit zijn, daarvoor liggen onze idealen te ver uit elkaar. Daarvoor weet ik te goed wat uw andere wereld betekent voor de Russen tien jaar na de val van de Sovjet-Unie of voor de Roma's van Roemenië nadat Ceauscescu neergeknald werd.
Meneer de libertair, probeer mij alstublief nooit meer zo kwaad te krijgen.

Debat weigeren is altijd dom

De weigering om Verhofstadt aan het woord te laten is mijns inziens een tactische blunder van het MSF. Verhofstadt is er als winnaar uitgekomen bij de publieke opinie. Spijtige zaak volgens mij. Het is niet omdat je in debat gaat met iemand dat je die gelijk geeft. Met een open geest en met sterke argumenten kunnen we het neoliberalisme verslaan. Niet door te weigeren te praten met je tegenstander. Dom, dom, dom, dus !!! Enfin, we kunnen hieruit leren, volgens mij.

Net zoals Jan stelde ik me ook vragen waarom Verhofstadt eigenlijk geweigerd werd. Ik behoor namelijk ook tot de groep van mensen die absoluut vindt dat er iets moet veranderen , maar waarom per se het kapitalisme uitschakelen. Het kapitalisme heeft ook al meermaals bewezen effectief goed te kunnen werken. Dirk Barrez gaf het in zijn boek ook toe. Het valt gewoon niet te ontkennen.
Hoe het kapitalistisch systeem te werk gaat, hoe internationale instellingen denken dat ze alles kunnen permitteren op de kop van derdewereldlanden, dat zijn natuurlijk grove fouten in het systeem.
Enfin, daar wou ik het niet echt over hebben.
Debatten uit de weg gaan, is NOOIT goed.
Waarom niet met hem discussiëren? De man is idd een neo-liberaal in hart en nieren. Laat hem dan zijn standpunten verdedigen, hem wijzen op onvalmaaktheden in zijn geidealiseerde ideologie. Nogmaals, ik ben heus wel idealistisch ingesteld maar ook zeker en vast realistisch.
Het is met deze wereld dat we het moeten doen, en ook met deze wereldleiders en ook met dit systeem. Het is een utopie om te denken dat dit zomaar omver kan geworpen worden. Naomi Klein ging ook in op het verzoek tot debat van Verhofstadt. Of het nu een promotiestunt was of niet?
Het was een debat. En we zijn met zoveel verschillende ideeën op deze wereld. Iedere ideologie heeft wel goeie en negatieve aspecten. Waarom niet discussïëren met mensen met andere standpunten. Dit wil niet zeggen dat we onze principes moeten verloochenen. Zeker en vast niet.
Er zit geen toekomt in de beweging als ze niet af en toe wat water bij de wijn doet.

Waar water in de wijn toe leidt, kan je leren uit de geschiedenis van SP, Agalev en nog wel een paar andere bewegingen.
Verhofstadt heeft een drietal tv-zenders en een batterij kranten waar hij zijn boodschap dagelijks mag verdedigen. Zijn argumenten kennen we ondertussen. Met realisme of idalisme heeft dat niets te maken. En dat het kapitalisme bewezen heeft dat het werkt... wel dat klopt het werkt voor dat handjevol miljardairs en voor dat kleine gedeelte van de wereldbewoners die er de afgelopen jaren op vooruit zijn gegaan door hun rijkgevulde aandelenportefeuiles. Voor de rest is het miserie, stress, uitbuiting of nog veel erger.
Misschien een paar sleutelwoorden:
Sabena, de kolonisatie, WO II, kinderarbeid, genocides, imperialisme, IMF, hongersnood, zelfmoorden bij Belgacom, arbeidsongevallen.
Het is NIET met deze wereldleiders dat we het moeten doen. Die 300.000 betogers waren niet in Genua omdat ze het met Bush, Blair, Chirac, Berlusconi of Verhofstadt willen doen.

We moeten elkaar inderdaad respecteren, maar dat kan ook terwijl we nog steeds kritiek op elkaar uiten. Ik respecteer de mensen die vinden dat het kapitalisme moet bijgestuurd worden (anders zou ik nog amper vrienden hebben), maar toch ga ik er niet mee akkoord, omdat in mijn ogen dat niks zal oplossen. Bovendien is het kapitalisme al ettelijke malen bijgestuurd met weinig concrete, lange-termijn oplossingen.
Dat het kapitalisme werkt is overduidelijk. Dat is juist het probleem. Het kapitalisme is niet iets dat men heeft 'uitgevonden' zoals het socialisme (ik besef dat dit een simpele uitdrukking is, maar volg de redenering gewoon efkes). Het kapitalisme is gegroeid, het is een geschiedkundige evolutie, en precies dat maakt haar zo sterk. Het is niet iets dat we zien als een maatschappelijk project dat al dan niet faalt. Het is de uitkomst van de geschiedenis en daardoor gaat men het sneller aanvaarden. Maar dat het werken van het kapitalisme ook juist het probleem is, is ook duidelijk. Het werkt en loopt vlotjes dus dat maakt het voor ons moeilijker om het te vernietigen.

En dan nog een reactie op wat Christophe zei. Ik blijf bij mijn standpunt dat IN ESSENTIE de Cubaanse staat hetzelfde is als elke andere staat. Dat betekent allerminst dat ze daarom EVEN AUTORITAIR is als alle andere staten, en dat heb ik dan ook niet gezegd. Indien je die indruk had, dat bedoelde ik dus niet. Wel blijft ze een staat en een van de kenmerken van een staat is dat ze het monopolie heeft (of toch eist) op het geweld in een bepaald territorium. Velen kunnen zich hierbij neerleggen, ik sta daar nogal wantrouwig tegenover (om het zacht te zeggen).
Misschien moet ik inderdaad eens een bezoekje brengen aan een derde wereldland. Dat heb ik nog niet gedaan. Maar uw vergelijking vind ik nogal vreemd. Wat doet het ertoe dat de mensen in Congo het slechter hebben dan de mensen in Cuba?!? Dat snap ik echt niet. De mensen in Cuba hebben het slechter dan de mensen in Belgie, toch? Desondanks zal ik niet kiezen voor onze staat.
Trouwens, over Cuba kan ik geen zekere uitspraken maken omdat ik er nog nooit geweest ben. Ik wil er zeker ooit eens geraken maar dat wordt sparen. Maar ik hoor verschillende berichten. Van een marxist-leninist hoorde ik goede en van een meisje uit mijn scouts, die allerminst een neo-liberale is, hoorde ik slechte. Zo zouden Cubanen bv. geen buitenlanders meer in hun huizen mogen laten verblijven (omdat ze dan hoogstwaarschijnlijk allerhande luxe-verhalen zouden horen uit het westen).
Ik moet haast lachen bij de stelling als zou ik eens aan de Cubanen moeten vragen of ze "zelf vinden dat hun vrijheden even gefnuikt worden als die van de Congolezen." Als ik er ooit eens geraak zal ik dat doen. Ik zal dan ook vragen of ze zelf vinden dat hun vrijheden even gefnuikt worden als die van de Belgen, of de Amerikanen (Belgie zullen ze misschien niet weten liggen). In Belgie vind je trouwens ook uitsluitend welopgevoede mensen die kunnen lezen. (Uitsluitend is veel gezegd, maar dat zal het voor Cuba ook wel zijn.)
Ik weet dat Cuba zowat het welvarendste (bv gezondheidszorg en onderwijs) derde-wereld land is, en ik vind het ergens ook wel cynisch dat recht in de achtertuin van de Amerikanen een staatskapitalistisch project al 40 jaar blijft bestaan, ondanks embargo's. Maar dat betekent niet dat ik er blindelings voor zal kiezen en het zal aanwijzen als een alternatief. Het is gewoon hetzelfde maar met een ander kleedje. Villatje voor Castro, kotje voor Juan.
Blijkbaar geloof jij, Christophe, dat een staat zichzelf zou vernietigen of op zn minst zichzelf zou LATEN afsterven. In dit geval de staatskapitalistische (socialistische zo je wil, ik zal het zo niet noemen). Daar kan ik je niet in volgen. Net als eender welke andere organisatie is de eerste doelstelling van een staat zijn eigen voortbestaan. En noem in godsnaam Cuba geen communistische staat. Dat gaat lijnrecht in tegen de betekenis van communisme. Haar verworvenheden worden bovendien overschaduwd door haar fouten (net als de hedendaagse kapitalistische staat die ook haar verworvenheden kent): waar is dat vakbondsrecht naar toe waar arbeiders voor gestorven en gemarteld zijn?! Waar is de algemene gelijkheid die voor zovelen vroeger zo'n realistische eis was?! En kom niet af met de verwijzing naar hoe het voor staatskapitalistisch Cuba was. Neen, Cuba is niet communistisch noch socialistisch, dat moeten we beseffen. En het zijn niet enkel de libertaire communisten en anarchisten die dit zeggen. Ook socialisten vinden dit (zie de interessante website http://www.worldsocialism.org) en zelfs vele 'niet-radicaal-linksen'.
Dat je die verworvenheden ook nog via het onderwijs wilt verspreiden vind ik een gevaarlijke gedachte. In Noord-Korea leren ze ook hoe prachtig hun leider wel is. In mijn eigenste Brugge heb ik ook geleerd hoe onze democratie in mekaar steekt. Dat het onderwijs altijd een bepaalde mening zal verspreiden lijkt me anderzijds gewoon logisch, al is het die van de leerkrachten.
Zo'n grote denker als Marx zal ik inderdaad niet worden. Jij noch ik zullen de denker van de volgende duizend jaar worden. Maar mag ik u erop wijzen dat er vele andere denkers naast de overbekende Marx, Lenin, Trotsky, Engels, etc. bestaan? Lees eens wat kritiek op deze heilige huisjes. Lees eens Bakunin of Kropotkin, lees ook eens teksten van Clinton, lees godverdomme zelfs Hitler.

Ten slotte snap ik niet echt wat je bedoelt met 'mijn wereld' die blijkbaar iets betekent voor de Russen tien jaar na de val van de SU. Als je denkt dat het neo-liberalisme 'mijn' wereld is, dan moet je toch even opzoeken wat libertair betekent. Tien jaar na de val van de SU zit het met de mensen in Rusland niet zo goed, dat weet ik. Maar tien jaar voor de val zat het met het volk van Rusland ook niet zo goed. Over de Roma's van Roemenië tijdens Ceauscescu weet ik te weinig. Maar wees gerust, ik weet wat uw wereld betekend heeft voor de anarchistische arbeiders in Spanje (en Rusland).

Christophe, ik zal nooit proberen u kwaad te krijgen, maar zal het waarschijnlijk nog ettelijke malen doen.

Ik steun 100% de beslissing van het WSF om Verhofstadt te weigeren. Maar ik vind een argument dat daarvoor blijkbaar gebruikt is door het WSF en dat gretig overgenomen wordt door De Morgen en door onze tegenstanders, FOUT !
Verhofstadt moet niet geweerd worden omwille van zijn ideeën die omschreven worden als die van een "baby-Tatcher".De ideeën van Verhofstadt interesseren mij niet. Zijn ideologische constructies, zoals die van de meeste politieke leiders fluctueren mee met de politieke conjunctuur. Verhofstadt is ideologisch opgeschoven naar links, anders zou hij nooit mogen/kunnen regeren hebben.Zijn paarsgroene collegas zijn opgeschoven naar rechts om de zelfde reden. Een debat over zijn ideeën uit de weg gaan komt inderdaad zwak over. Zeker van een beweging die net een democratische dialoog vraagt met de instellingen als gelijken en niet onder druk van de ongelijkheid van de geldmachten. Het probleem is dat het WSF geen zin heeft als debat met de verantwoordelijken van de instellingen die verantwoordelijk zijn voor de globalisering . WSF heeft enkel zin als debat LOS VAN DIE INSTELLINGEN. Dat betekent dat inderdaad regeringsleiders in principe niet uitgesloten kunnen worden .... maar slechts in de mate dat zij bewezen hebben hun verantwoordelijkheid op te nemen TEGEN de aangang zijnde globalisering. Welnu, Verhofstadt is POLITIEK verantwoordelijk voor het verdwijnen van SABENA onder druk van Swissair. Voor het gruwelijke systeem van de LOONNORM om de inkomsten uit arbeid in bedwang te houden ten voordele van de inkomsten uit vermogens. Voor de uitvoering van het octopusakkoord en de EENHEIDSPOLITIE, ondanks de beloftes na de witte mars dat politie en justitie beter zouden werken, en zonder de mening te kennen van de basismensen in de politie. Verhofstadt is POLITIEK verantwoordelijk voor het goedkeuren van het artikel uit het NAVO-verdrag dat België betrekt in het militaire avontuur van de VSA in Afghanistan.DAT ZIJN CRITERIA om hem te weren. Niemand zegt dat Verhofstadt het niet goed meent.Nogmaals zijn persoonlijke motivatie is van geen tel. Niemand zegt dat paarsgroen geen enkele goede maatregel genomen heeft. ' t zou d'er nog aan mankeren. Het is dus tegenover het personeel van SABENA dat het WSF verplicht is VErhofstadt te weren. Tegenover de arbeidende bevolking in ons land die de afgelopen 15 jaar reeel niet aan koopkracht heeft gewonnen terwijl de winsten fenomenaal gestegen zijn. Tegenover de burgers die gerechtigheid en waarheid gevraagd hebben tegenover criminele feiten en die tot op de dag van vandaag nog niet gekregen hebben, wel integendeel.Tegenover de bevolking van Afghanistan die deze oorlog NIET gewonnen heeft.Elke andere houding en elk ander argument maakt een lachertje van het begrip politieke verantwoordelijkheid. Indien er iets is dat de bevolking vandaag niet meer neemt dan is het het verdoezelen van politieke verantwoordelijkheid. Het niet zeggen waar het om gaat. Het houterig, nodeloos ingewikkeld taalgebruik dat meer verdoezelt dan het verheldert. Het Vlaams Blok steunt op die houding en "zegt van gij denkt". Vandaag kijkt de bevolking attent en alert op naar deze nieuwe uitzonderlijke INTERNATIONALE beweging. Wij zijn het aan onszelf en aan de toekomst van de meerderheid van de bevolking verplicht duidelijkheid te scheppen: een andere wereld JA ! Maar niet zonder andere politiek ! Een andere politiek JA ! Maar niet zonder andere regering ! Met de affaire Verhofstadt ligt de politieke verantwoordelijkheid van de beweging open en bloot ter discussie. Nu de druk van de beweging op de politiek steeds groter wordt is het beter om die discussie te voeren zonder paarsgroen. Om op basis van onze eigen sterkte de dialoog aan te gaan met de verantwoordelijken in deze geglobalseerde wereld.

Na nauwelijks 1 jaar, weet dogmatisch klein links het WFS, dat zich toch opstelt als een open forum om de problemen van mondialisering aan te kaarten, te discrediteren.
Waar ze zich zou moeten onderscheiden van dat andere forum , nu in NY, waar zogezegd de dialoog met de arme landen niet wordt aangegaan, weigert ze nu reeds het debat met leiders die het debat wèl willen aangaan.
Het debat is blijkbaar al vervangen door een reeks van dogma's die te nemen of te laten zijn. Omdat de eerste minister van België het handvest niet wenste te ondertekenen mocht hij niet spreken. Wel luisteren. Naar het grote gelijk van ... ?

Han, U bent niet de enige die zich bijzonder ongemakkelijk begint te voelen bij de wending die het WFS dreigt te nemen. En in het bijzonder de 'anti-mondialiserings'beweging.
De problemen die de ongelijke verdeling van rijkdom in deze wereld met zich meebrengt worden niet opgelost, door de mensen die er daadwerkelijk iets aan kunnen doen en notabene bereid zijn tot dialoog, van bij voorbaat uit te sluiten omdat ze niet passen in het naargeestige en enge ideologische referentiekader van zich omhooggewerkte 'roergangers'.
Arm WTC, arm Attac
Met de beste bedoelingen begonnen en na amper 1 jaar reeds gerecupereerd door neo-stalinisten.

Ik ben niet gewoon dergelijke dreigende taal te gebruiken, maar ik ben dan ook ontzettend geschrokken door de arrogante en leugenachtige wijze waarop een intrinsiek goede zaak ongeloofwaardig gemaakt wordt en daarmee nog verder van doel geraakt.

Marieke Höfte
Lid van Vivant

Christophe, iedere keer als ik over water doen in de wijn praat haalt men Agalev en SP en zo op. Klopt, ik geef je volkomen gelijk waarom je deze bewegingen aanhaalt.
Als ik spreek over water in de wijn doen dan spreek ik niet over principes verloochenen. Het is enkel zo als je logisch redeneert: 30.000 man is veel, enorm veel, ik was erbij omdat ik vond dat ik er bij moest zijn. Vele mensen waren er en ik voelde me met elk van hun verbonden.
Er is echt wel iets op gang. Mensen beginnen te reageren op de negatieve gevolgen die het kapitalisme nu eindelijk ook duidelijk in het Westen teweeg begint te brengen. Maar staan ze allemaal op straat te protesteren? geloven ze allemaal niet meer in het kapitalisme? Net zoals iemand al aanhaalde het kapitalisme is in ons vergroeid. Het zit in ons , heel onze cultuur is erop gebaseerd. Hoewel sommigen beweren dat wij geen cultuur hebben, hebben wij volgens mij wel degelijk een cultuur. De huizen die Victor Horta bouwde, de Art Nouveau , die ging er nooit geweest zijn zonder de productie van staal, nieuwe materialen,functionelere en goedkopers technieken,...
Maar is het kapitalisme daarom dan positief? Moeten we het dan verheerlijken? Neen, zeker niet. Het is simplistisch om te stellen dat enkel miljardairs hebben kunnen profiteren van het kapitalisme. Maar het is zeker onjuist om te zeggen dat het huidige kapitalisme de wereld van alle problemen kan redden.
Ik ben ook niet akkoord met je stelling: we moeten het niet men de wereldleider doen. Ja, liever doe ik het ook niet met de wereldleiders. Liever niet , neen.
Zij zijn de verantwoordelijken van zoveel kwaad. Natuurlijk moeten we hen aanpakken. Maar niet enkel en alleen door een drukkingsgroep te zijn maar ook door zelf die macht in handen te nemen. De confrontatie met hen aangaan, bewegingen oprichten, anderglobalistische senatoren in de Senaat laten zetelen. Druk op politieke partijen,...
Constante druk,...
waarom haat men de politiek zo de dag van vandaag. Waarom???
omdat ze niets uithaalt? Omdat er niets aan te beginnen valt?
Fucking jongens, de politiek heeft het voor het zeggen. Dan hoor ik jullie denken: maar die politiekers zijn toch maar marionetten van de multinationale ondernemingen.
Klopt. Maar met het volk achter je, kom je verder. We zijn nog altijd een 'democratie'. Waarom niet uit het kapitalisme, neo-liberalisme en zeer verzwakte democratie de zwakke punten halen en ombuigen tot onze wapens.
Naomi Klein had het in haar boek 'No Logo' ook over een activisme die zelf logo's gebruikte om 'branding' te overwinnen.
En Indymedia : 'Don't hate the media, be the media
wel ik zeg: don't hate politics, be politics

ik kan dus ook volledig verkeerd zitten
ik ben een zoeker, weet je wel

Een reactie op de uitlatingen van de dame van Vivant.
Ik vind de uitlatingen dat "dogmatisch-links de beweging zou willen recupereren" erg overroepen. Persoonlijk vond ik het ook niet erg verstandig om niet in debat te gaan met Verhofstadt, maar de schuld van die weigering enkel en alleen in de schoenen van "neo-stalinisten" schuiven vind ik getuigen van weinig respect voor de diversiteit van de beweging. Bij mijn weten waren verschillende Belgische sociale bewegingen (klein-links tot de NGO's) weigerachtig t.o.v. Verhofstadt. Dergelijke eenzijdige uitlatingen schaden de gehele beweging. De discussie tussen reformisme en radicalisme zal belangrijk zijn, maar een debat beginnen met gescheld van "recuperatie" en "stalinisten hier" en "stalinisten daar" lijkt me niet de beste manier. Het unieke van deze anti-systeembeweging is dat er mensen met een verschillende achtergrond en met een verschillende ideologie in aanwezig zijn. Laat ons dit alsjeblieft niet kapot maken ! Eenheid in verscheidenheid ! dank u wel.