arch/ive/ief (2000 - 2005)

Doe mee aan de actie tegen de sluiting van het Erasmus-ziekenhuis en de afbouw van de openbare ziekenhuizen in Antwerpen

Lieve Seuntjens- Geneeskunde voor het Volk-Deurne

Nu maandag 21 januari 17h aan de Raad van Bestuur van het ACZA, Leopoldstraat

In het najaar van 2001 werd bekend dat het OCMW-Antwerpen van plan is het Erasmusziekenhuis te sluiten. Later werd dit zogezegd afgezwakt door te stellen dat dit maar één van de mogelijkheden was, en dat er ook nog andere plannen waren om de openbare ziekenhuizen van Antwerpen-Centrum (Stuyvenberg, St-Elisabeth en Erasmus) af te bouwen.

Zeer snel ontstond in het Erasmus-ziekenhuis een unieke samenwerking tussen het personeel (van poetsvrouwen tot specialisten), de vakbonden, de huisartsenkring van Deurne-Borgerhout, de patienten, de bevolking en Geneeskunde voor het Volk-Deurne. Een petitieactie werd gestart via winkeliers, personeelsleden en patiënten, die nu al bijna 5000 handtekeningen heeft verzameld. 85 van de 88 huisartsen van de regio Deurne-Borgerhout ondertekenden een oproep tegen de sluiting van Erasmus. Actie werd gevoerd aan de Raad van Bestuur en talrijke discussies met betrokken beleidsveranwoordelijken werden gevoerd.

Erasmus-ziekenhuis mag niet dicht. Als openbaar ziekenhuis bedient dit hospitaal 150.000 mensen, en het zijn vooral de minder kapaitaalkrachtigen die nood hebben aan zulk ziekenhuis. Het Algemeen Centrum Ziekenhuis Antwerpen (ACZA) is het grootste ziekenhuis van het land en is erkend als één van de drie ziekenhuizen met een grote sociale opdracht. Op de begroting van 6,5 miljard dient er een besparing te komen van 200 miljoen (het tekort moet van 300 naar 100). Het gaat hier over een zo beperkt percentage tekort dat afbouw hierdoor niet kan verantwoord worden. Sluiting betekent dat patiënten ofwel naar een ziekenhuis veel verder van hun huis moeten ofwel zich moeten wenden naar de duurdere privé-ziekenhuizen. Het personeel zal ofwel afgedankt worden ofwel moeten muteren verder van hun woning. Sinds 1995 beleeft het Erasmusziekenhuis een nieuwe bloeiperiode. Er zijn recent nuttige en noodzakelijke verschillende verbouwingen gebeurd. Erasmus heeft evenveel bevallingen als het Middelheimziekenhuis. De huisartsen plannen een weekendwachtdienst in het ziekenhuis.

Dit alles moet opgeofferd worden aan de besparingslogica. In gans deze afslankingsplannen wordt er nergens vertrokken van de behoeften van de bevolking aan een goede gezondheidszorg. Er is de schuldenlast in de stad Antwerpen, er zijn tekorten in de begrotong van het OCMW en van de ziekenhuizen, en daarvoor moeten de zieken en het ziekenhuispersoneel opdraaien. Want naast de dreiging van jobverlies zijn er nog talrijke noden van het personeel onopgelost: geen zaterdagvergoedingen, overuren,…

Maar gaat het hier enkel over besparingen of is er meer aan de hand? In gans de wereld en ook in Europa is er de laatste 10 jaar, in Europa vooral sinds het Maastricht-akkoord, een campagne bezig om de openbare diensten af te breken: het onderwijs, de gezondheidszorg, het opnebaar vervoer, post en telecommunicatie, nutsvoorzieningen zoals water, gas en electriciteit. Ofwel worden deze diensten afgebouwd ofwel worden ze verkocht aan privé-bedrijven, de privatisering. Deze ganse dienstverlening was vooral ontstaan na de Tweede Wereldoorlog: de bevolking had genoeg afgezien van het fascisme, velen hadden ertegen gevochten en allen wilden ze een betere wereld. De strijd tussen arbeid en kapitaal leidde tot de uitgebreide sociale voorzieningen, die men nu, na de val van de Muur, terug wil teniet doen. Het geld dat de overheid via de belastingen verzameld wordt meer en meer gebruikt om het bedrijfsleven te ondersteunen en dat ten koste van de behoeften van het volk. Dan is niet moeilijk van verlies te maken en dus te moeten besparen.

Geneeskunde voor het Volk aanvaardt deze sluitings- en afbraakplannen niet en wenst een andere gezondheidszorg. Er is geld genoeg om de tekorten in de gezondheidszorg weg te werken. Een belasting op de vermogens boven de 20 miljoen levert 150 miljard op. Door een tekort aan personeel op de belastingsdiensten worden 100 miljard aan belastingen niet geïnd bij de Antwerpese bedrijven.
Een gezondheidszorg volgens de behoeften van het volk is mogelijk, het personeel is toegewijd en bekwaam, het geld is er ook. Privatiseringen en afbouw zijn niet nodig.