arch/ive/ief (2000 - 2005)

Solidair heeft het deze week aan de hand van het boek 'Zwarthemden en Roden' van Michael Parenti over 'de kolonisatie van Oost-Europa'. Eén van de tussentitels stelt: "vroeger ging 5 procent van loon naar huur, nu 60'.

Solidair vermeldt ook kort de horrorstories die soms in onze pers doorsijpelen over rioolkinderen en vrouwenhandel maar brengt zelf niet echt 'horrorstories', houdt het nogal bij 'systeemkritiek'.

Maar nu vond ik dus zelf zopas twee artikels terug die documenteren hoe erg de Russische bevolking er sinds begin jaren negentig - sinds de val van het verschrikkelijke communisme dus en de invoering van de kapitalistische vrijheden - aan toe is.

1) Het Amerikaanse weekblad Time bracht in zijn nummer van 21/02/2000 een artikel van Rod Usher getiteld: "Ivan, the Ill". Daarin lezen we o.a. dat het aantal psychiatrische patiënten in Rusland schrikbarend hoog ligt. Een vroegere minister van Gezondheid stelt dat de economische ellende in Rusland de psychologische gezondheid van de mensen onderuit haalt. "It is tantamount to an earthquake. Almost 90 % of the population should see a doctor."

Time rondt af met te verwijzen naar het verleden toen Rusland tal van psychologisch labiele leiders voort bracht waaronder Tsaar Ivan de Verschrikkelijke en zijn 20ste eeuwse 'maten' Lenin en Stalin, Chroetjsov en Brezjnev ...

Het verhaal dat al die communistische leiders niet goed bij hun verstand waren, hebben we nogal gehoord. Maar hoe dan verklaren dat het juist nu het kapitalisme in Rusland 'hersteld' is, zo snel bergaf gaat ?

2) De Morgen van 7 augustus 2000 bracht een artikel, "Rusland kampt met dramatische daling van de bevolking", waarin correspondente Suzanna Jansen schreef dat het land zijn bevolking tussen 1990 en 2000 (in een periode dat nota bene nochtans vele Russen uit onafhankelijk geworden Sovjet-republieken naar Rusland terugkeerden !) "met 3,4 miljoen zielen zag afnemen tot 145,5 miljoen. De vroegere grootmacht kampt met een dramatische daling van het geboortecijfer en een sterftecijfer dat volgens de minister van Arbeid, 'veel hoger ligt dan in sommige ontwikkelingslanden'". President Poetin "waarschuwde deze zomer dat Rusland een 'seniele staat' dreigt te worden."

Het artikel in De Morgen sloot als volgt af: "Hoewel de demografische indicatoren recent licht zijn verbeterd, spreekt het gezaghebbende medisch-wetenschappelijke blad The Lancet van 'de ergste terugval in levensverwachting ooit gedocumenteerd".

En de problemen zullen zeker niet snel voorbij zijn want "één op de drie Russische baby's komt met een gebrekkige gezondheid ter wereld."

Tot slot: gaat het in het debat over al dan niet een communistische samenleving creëren, niet over dé hamvraag die zich al sinds de Franse Revolutie stelt: hoe vrijheid en gelijkwaardigheid combineren ? Om het tweede te bereiken heb je immers veel planning nodig. Toen ik Parenti recent op een avond in Gent deze problematiek voorlegde, wist hij hier niet meteen een zinnig antwoord op te geven. Wie wel ?

hangt ervan af hoe je vrijheid en gelijkwaardigheid definieert. Sommige 'vrijheiden' zijn eenvoudigweg niet te combineren met 'gelijkwaardigheid', de vrijheid om iemand anders uit te buiten kan onmogelijk voor iedereen gelden. Daarom ook dat de samenleving de vrijheid moet hebben het recht te ontnemen van diegenen die de vrijheden van anderen aan hun laars lappen (doordat die bijvoorbeeld
wel anderen uit buiten).

Ik begrijp trouwens niet goed waarom planning iets zou zijn dat in tegenstelling staat met 'vrijheid', integendeel, als er gepland wordt om de productie en verdeling van rijkdom eerlijk en weloverwogen te laten verlopen dan betekent dat dat er gepland wordt om de vrijheid van iedereen om recht te hebben op wat hij nodig heeft te verzekeren. Inderdaad kan dat natuurlijk ook betekenen dat de vrijheid om meer te hebben dan het ander wordt ingeperkt.

Misschien een simplistische uiteenzetting, maar waarom zou het altijd moeilijk moeten zijn?

My dear friend JDB. Denk gewoon eens al al de verdeeldheid binnen links. Dat alleen maakt al duidelijk dat als je alles centraal (of lokaal of op welk niveau ook) begint te plannen zoals de communistische regimes tot nu toe deden - want hoe anders de gelijk(waardig)heid realiseren ? - je gegarandeerd tegenstanders binnen eigen rangen krijgt.

Mensen zijn mensen. We denken anders dan elkaar, we voelen anders ... En we willen vrij zijn om onze eigen weg te volgen. Combineer dat maar eens met het streven naar een 'egalitaire' samenleving.

In deze materie moet je ook de gehechtheid van veel mensen aan het kapitalisme zoeken: dat geeft hen een grote illusie van vrijheid.

Slaap er maar eens een nachtje over.

Niemand kan ooit vrij zijn. Er zijn altijd beperkingen en grenzen.
Niemand kan ooit gelijkwaardig zijn. Er zijn altijd mensen met meer macht, meer middelen, meer geluk, betere vrienden.

Als we een maatschappij zouden kunnen creëren, dan moet het er inderdaad een zijn die gebaseerd is op de illusie. Geef de mensen de illusie van vrij te zijn en gelijkwaardig te zijn, of nog veel beter, de illusie van vrijer en "meer waard" te zijn dan de rest, ook al is dit niet zo.

Bijvoorbeeld: "De Belgische keuken is één van de beste van de wereld."
Wat is dat nu voor zever? Kan je dat meten? Nee, het is wel een goede illusie om ons wat beter te voelen dan de rest.

Verdeeldheid binnen links... verdeeldheid binnen rechts is er
ook... Tsja, Is dat dan zo verkeerd? Waarom zou je verwachten dat
iedereen overal dezelfde mening moet over hebben? Denk je dat iedereen
binnen de pvda dezelfde mening heeft of wat? dat daar geen
'verdeeldheid' bestaat? Verdeeldheid, verscheidenheid aan meningen
zijn uiteraard nooit weg te denken, gelukkig, wat een saaie boel zou
het worden anders. Maar wat heeft dat in godsnaam met plannen te
maken? Als je niet alles begint te plannen krijg je ook gegarandeert
'tegenstanders' binnen eigen rangen. Uiteraard, als je iets met een
hoop mensen samen probeert te plannen, dat er verschillende meningen
naar boven komen.

Maar ik begrijp wat je bedoelt, je bedoelt 'tegenstanders' die het
niet eens zijn met wat 'het plan' probeert te verwezenlijken in de
eerste plaats. Tsja, dan gaat nog steeds op wat ik reeds eerder zei:
als jij denkt dat je meer rechten hebt dan anderen, gewoon omdat de
anderen niet jij zijn, tsja sorry hoor, maar die vrijheden moeten je
inderdaad ontnomen worden in een 'egalitaire' samenleving. Als je dat
niet wil zeg het dan meteen, dan weten we waar je staat.

En wat illusies en 'onmeetbaarheid' betreft, de 'illusie' van vrijheid
wordt wel degelijk meetbaar op het moment dat je de buik van je
kinderen niet meer kan voeden.

slaapwel, jdb.