arch/ive/ief (2000 - 2005)

Inhoud:
1) Le Vif/L'Express: "deze beweging vergist zich niet van vijand"
2) Le Soir Magazine: blonde Kristina & 60 miljoen Europese armen
3) "Ook milieubeweging heeft globalisatie ontdekt" (Bladgroen, Milieurama, Imagine)
4) Humo sprak met 'Rooie Danny': "Antiglobalisten hebben geen antwoorden op veel vragen die ze stellen"
5) De Standaard Magazine: jaaroverzicht zonder decemberbetogingen
6) Knack bericht in 836 'karakters'
7) Tertio: water & vuur verzoenen: 'een derde globaliseringsweg'
8) 'Brussel deze week': stilte & een nooit geziene communicatie
9) 'Het beste voor het laatste'
10) Wat voor (Vlaamse) journalistiek is dit ?

* Waar bleven al die prachtige foto's ?

Werden doorgenomen: aan Franstalige kant: Le Vif/L'express en Le Soir Magazine, aan Nederlandstalige kant: Brussel deze week, De Standaard Magazine, Humo, Knack, Solidair, Tertio en Tijd Cultuur. Tussendoor ook een woordje over de maandbladen Blad groen, Milieurama en Imagine van de maand december. Diverse van de besproken weekbladen (o.a. Tertio en DS Magazine) verschijnen volgende week niet wat inhoudt dat de berichtgeving over het 'europrotest' ofwel in dit nummer kwam ofwel er niet in komt.

1) Le Vif/L'Express: "deze beweging vergist zich niet van vijand"

Het weekblad Le Vif/L'express pakte deze week uit met een cover waarop een jongeman prijkt met een wereldbol in de hand en een nog grotere achter hem (een lid van de Oxfam-gelieerde groep 'Passage au rêves', zo noemen ze toch ?). Covertitel: 'Sommet de Laeken: Ce qui fait courir les antimondialistes'.

Binnenin besteedt Le Vif/L'express elf evenwichtig geïllustreerde (diverse aspecten komen in beeld) pagina's aan de antigloba listen. Het dossier opent met een "Enquête sur les 'antimondia listes'". Het tweede artikel "La révolte des gueux", vertrekt van de vaststelling dat de antiglobalisten 'verenigd worden door het Internet' dat toelaat wereldwijd contacten te leggen en te mobiliseren. Hier komt ook Indymedia aan bod, omschreven als het 'bekendste alternatief medium' van de 'antimondialisten'. Verder wordt geconstateerd dat het politiegeweld tegen de beweging niet toevallig is: "L'importance de cette répression est sans doute de signe, que ce mouvement social ne se trompe pas d'adversaire, que le système est touché à la tête." Voilà.

Van hoofden gesproken: er worden diverse bekende antiglobalisti sche denkers vermeld: van Ignacio Ramonet tot Ricardo Petrella, van Naomi Klein tot Viviane Forrester. Opvallend is wel dat een verantwoordelijke van de natuurvereniging WWF uitgebreid aan het woord komt, daar waar het WWF er op de betogingen in Brussel nooit bij was (of trokken ze vermomd mee op ?).

Vervolgens geeft Le Vif/L'express een beeld van Attac Belgique (wanneer zo'n dossier over Attac Vlaanderen & Brussel in Knack ?). Vermeld wordt dat er "quelques 2500 membres" zijn in "Belgi que", maar gezien de Franstalige gewoonte om met "Belgique" Franstalig Brussel en Wallonië te bedoelen is het de vraag of bij die 2500 ook de Nederlandstalige leden horen.

Een vierde artikel heeft het nogmaals over Internet ('Génération Réseau) waarna in het artikel 'Gare au jeu de dupes !', de relatie onderzocht wordt tussen de nieuwe sociale bewegingen ('le secteur associatif') enerzijds en de 'traditionele' politieke partijen (PS en Ecolo vooral) en de vakbonden anderzijds.

Tot slot wordt ingegaan op 'La nébuleuse des casseurs': "wie zijn ze echt", de 'Black Blockers' ? De vraag wordt niet echt beantwoord (hoe zou het kunnen op twee pagina's), maar we krijgen wel een interessant overzicht van het optreden (vanaf begin jaren 90) van de in het zwart geklede, vernielingen aanrichtende jongeren. Hun optreden wordt hier verklaard vanuit een radikaal- anarchistisch gedachtengoed.

Een korte literatuurlijst ('pour en savoir plus') vervolledigt het dossier van Le Vif/L'express dat al met al een veelzijdig beeld schetst van de 'antimondialiseringsbeweging'. Door het 'vergeten' van de georganiseerde radikale linkerzijde (PTB, trotskisten ..., inclusief de talrijke 'Che'-jasjes op de betogingen), is het beeld wel niet helemaal compleet.

2) Le Soir Magazine: blonde Kristina & 60 miljoen Europese armen

Net als bv. De Standaard heeft de Franstalige krant Le Soir een wekelijks magazine. 'Le Soir Magazine' wordt in tegenstelling met zijn tegenhanger bij DS afzonderlijk verkocht en ziet er ook uit als een volledig magazine. Op de cover van het nummer van 22/12 prijkt een foto van financie-minister Reynders met een Euromunt voor zijn linkeroog: 'Eurodingos !'.

Binnenin krijgen we zes pagina's over de top van Laeken. Het dossiertje opent met het artikel "L'Europe en marche dans les rues de Bruxelles". Op de foto: de gebouwen van Tour & Taxis, met op de voorgrond in een nevel gehulde betogers, tegenover een waterkanon in actie. Op de volgende pagina een foto van de vakbondsbetoging (die 'voorbeeldig' genoemd wordt) en van een 'casseur' die net een brandbom gooide. Daarna volgt nog een foto van vooral groene vakbondsvlaggen, waarna vier foto's van de Europolitici mogen afsluiten.

De tekst begint met het verhaal van de 'antimondialiste' Kristina, "blond als het graan, 22 jaar en geboren in Oost- Duitsland voor de val van de Muur van Berlijn." Journalist Marcel Leroy omschrijft haar met haar "capacité de travail et de réflexion, son militantisme humaine" als "profondément européenne et citoyenne du monde". Vervolgens zoomt hij in op de vakbondsbe toging ("100.000 betogers, geen 80.000 zoals de politie beweer de") met delegaties uit alle landen van de Europese Unie. Die betogers herinnerden er aan dat 60 miljoen van de 300 miljoen Europeanen in armoede leven (wat Le Soir nog eens in een titel benadrukt). 60 miljoen op 300 miljoen: dat is één op vijf. Het lijken wel Amerikaanse toestanden. En wij die dachten ...

Leroy heeft het verder over de beperkte schade die in Brussel werd aangericht maar vermeldt niet dat er naast de vakbondsop tocht nog andere betogingen waren ... Hij eindigt met Kristina, "qui naquit en Allemagne de l'Est et s'ouvre au monde, de toute la force de ses vingt ans." Waarna Le Soir een artikel brengt over oude krokodil Giscard ...

3) "Ook milieubeweging heeft de globalisatie ontdekt" (Bladgroen, Milieurama, Imagine)

Zowel in Franstalig als in Nederlandstalig België verschijnen er maandelijks enkele ecologische publicaties (Imagine, Bladgroen, Milieurama ...) alsook NGO-tijdschriften (zoals 'De Wereld Morgen' van 11.11.11. en het 'Wereldwijd Magazine'). Op dit moment is het nog wachten op de januari-nummers van deze tijdschriften waarin het over de Eurotop en het protest kan gaan.
Maar we kunnen wel reeds meegeven dat in de decembernummers van Bladgroen, Milieurama en Imagine interessante artikels over de antiglobalisten verschenen.

* Bladgroen, het maandblad van Agalev, brengt op pagina 10 zowaar een foto van Indymedia: een vooraanzicht van het bezette Luxemburgstation. Verderop volgen vijf pagina's met een 'groene tafel' tussen Dirk Barrez (auteur 'De antwoorden van het antiglobalisme') en Jan Mertens (adjunct-politiek secretaris Agalev) over 'internationale rechtvaardigheid, Gezichten van globalisering'. Verder in Bladgroen nog een artikel over de WTO- top in Doha: 'geen onverdeeld succes' en over een 'Lokaal alternatief voor de Tobintaks'.

* Milieurama, maandblad van de Bond Beter Leefmilieu, bevat een dossier over "milieu en globalisering". "Na de Noord-Zuidbeweging heeft nu ook de milieubeweging het begrip 'globalisatie' ontdekt" schrijft Joris Gansemans in zijn editoriaal. "En wat blijkt nu ? De groenen zijn helemaal geen anti-globalisten, ze zijn net voorstanders van de globalisering. Maar wel van een democratische globalisering (...) Om duidelijker te maken hoe de milieubeweging staat tegenover globalisering gaat dit nummer van Milieurama dieper in op de relatie tussen mens en ontwikkeling. 'No slogans' maar stevige argumenten." Die argumenten vind je o.a. in artikels over 'Broederlijk delen op het groene pad', de financiële schuld van de ontwikkelingslanden en "WTO worstelt met milieu".

* Imagine, het knap uitgegeven Franstalig Belgisch milieumagazine dat aanleunt bij 'Ecolo', bracht in zijn decembernummer nog eens (het was lang niet het eerste) dossier over 'les mouvements pour une autre mondialisation'. Zeven pagina's besteedde Imagine begin december aan 'le sommet européen de Laeken'. De top is nu wel achter de kiezen, maar de analyses van Image blijven het lezen waard. Ze gaan over 'de lange weg van de contestatie', de 'politieke NGO's', het Black Block, de Europese politieke en militaire 'unie' plus de 'nul-immigratie: een mythe'.

Eén 'tussentitel' nog citeren: "Tout le travail actuel est là: construire la convergence entre toutes les aspirations, qu'elles émanent de jeunes ou de plus agés, du Sud (où les mouvements sont plus souvent sociaux) ou du Nord (où les militants sont plutôt issus des classes moyennes)."

(Wie meer info over de ecologische publicaties wil: het vijfde nummer van het Mediadoc-mediatijdschrift DIOGENE(S) zal een dossier bevatten over ecologie & media (april 2001). Imagine is o.a. in Brussel in sommige winkels te koop.)

4) Humo sprak met 'Rooie Danny': "Antiglobalisten hebben geen antwoorden op veel vragen die ze stellen"

In Humo (met een superoriginele cover met niemand minder dan Urbanus) vind je over de betogingen twee keer niets. "Maar" horen we Guy Mortier al roepen: "we hebben toch 'Humo sprak met Daniel Cohn-Bendit (56), oud-studentenleider en lid van het Europees Parlement'". Ach, misschien moet Mortier nu echt met pensioen want Cohn-Bendit (die in het kader van de betogingen ook al in Zinzen optrad), vormt meer deel van het probleem, dan van de oplossing. Moet je dan de inleiding in Humo lezen: "Nu: Seattle, Göteborg, Genua, Laken. Toen: Parijs, Berkeley, Amsterdam, Leuven. Nu: rebelse jongeren schoppen tegen het establishment, arbeiders en vakbonden sluiten aan. Toen: rebelse jongeren schoppen tegen het establishment, arbeiders en vakbonden sluiten aan. Nu: Naomi Klein. Toen: Daniël Cohn-Bendit."

Daarna gaat het verder over het leven van Rode Danny. In het eigenlijke interview verdedigt Cohn-Bendit o.a. de "Amerikaanse interventie" in Afghanistan en valt hij uit naar de Russische bezetting van het land: "Er zijn toen één miljoen doden gevallen, maar hier zweeg iedereen. Het geweten van de wereld wordt maar wakker als er Amerikanen bij betrokken zijn." Tja, hoe zou dat komen ? Kan dat misschien aan de overmacht van de Amerikanen op tal van gebieden (o.a. in de media) liggen ?

Van pacifisten, sandinisten en andere 'zootjes ongeregeld' moet hij al evenmin weten, 'rooie Danny' (een bijnaam die ie blijkbaar meer kreeg om de kleur van zijn haar in zijn jeugd, dan om zijn standpunten). Wel is hij het niet eens met de neoliberale mondialisering, maar verder stelt hij dat de "zwakte van de antiglobalisten is dat ze zelf geen antwoorden hebben op veel vragen die ze stellen. Maar ze hebben er wel voor gezorgd dat de mondialisering eindelijk op de politieke agenda staat en dat is goed." Waarna het gesprek verder gaat over o.a. de multiculturele samenleving (waar hij zich verzet tegen 'open grenzen') en over het Belgisch EU-voorzitterschap. Maar over de 120.000 mensen die in Brussel op straat kwamen tegen het huidige Europa: daarover spraken Humo's Martin Coenen en Daniel Cohn-Bendit niet.

5) De Standaard Magazine: jaaroverzicht zonder decemberbetogingen

Kranten zoals De Standaard en de Financieel Economische Tijd hebben wekelijks één of meer bijlagen waarin we deze keer iets over de antiglobalisten konden verwachten. Maar nog in De Standaard Magazine, noch in De Standaard der Letteren, nog in de woensdagbijlage bij de FET, 'Tijd Cultuur', waren de antigloba listen onderwerp van gesprek.

De Standaard Magazine pretendeerde nochtans een 'Jaaroverzicht 2001' te brengen. Een jaaroverzicht zonder in woord of in beeld melding te maken van de betogingen van meer dan 120.000 mensen in Brussel: hoe slaag je daar in ? Door dat jaaroverzicht te maken voor de betogingen plaatsvonden ?

6) Knack bericht in 836 'karakters'

De redactie van het weekblad Knack was blijkbaar al evenmin onder de indruk van het protest van meer dan 120.000 manifestanten.

Het blad pakt deze week uit met zijn 'mensen van het jaar' plus een reeks 'kerstinterviews'. Maar neen: Eric Goeman zat er niet tussen en Han Soete evenmin. Ons oude strijdros Jaap Kruithof werd ook niet van stal gehaald maar 'evergreen' Leo Tindemans (79) mocht wel vier pagina's lang komen proclameren dat "niemand de christen-democratie kapot zal krijgen". Even verder treffe we Tine Dusauchoit, algemeen directeur van Artsen zonder Grenzen. Haar werd even de vraag gesteld: "Hoe verhoudt AZG zich tot de andersglobalisten ?" Een vraag die ze ontwijkend beantwoordde: "Wij hoeven niet over alles een mening te verkondigen, alleen over dingen waar we verstand van hebben", waarna ze over een actie voor toegankelijkheid van basisgeneesmiddelen begint.

Stond er dan verder echt niets in Knack over het protest ? Toch wel: in de rubriek 'De week in België' vind je het kaderstukje 'Vergaderen en betogen'. Na een dertigtal regels over een tevreden Verhofstadt, de conventie en het Voedselagentschap van de EU, komen de betogingen aan bod in 19 lijntjes (van elke 44 karakters). In 836 'karakters' dus slaagt Knack er in om enkele cijfers van de betogingsdagen te geven (dag 1: 80.000, dag 2: "tussen de 12.000 en 20.000", dag 3: 1500), te wijzen op de gewelddaden (goed voor de helft van het tekstje) én op de ontevredenheid bij de organisatoren van de manifestaties, net als enkele Brusselse burgemeesters over het politieoptreden. Waarom de manifestanten nu eigenlijk naar Brussel kwamen betogen: rarara. Knack zal het u niet vertellen.

Maar stond er niet onderaan de tekst "zie ook pagina 122" ? Daar wacht u een nare verrassing: een lang artikel over "Een jager op groot wild": de voorzitter van de 'conventie', Giscard d'Estaing. Afronden doet dit artikel met een foto van Keizer Bokassa, "de jachtopziener van Giscard" ...

Nu is Knack wel tamelijk dik (144 p., alle reclame meegeteld) en op de pagina's 132 en 133 vinden we nog een spoor van het protest. In de rubriek 'het Forum' worden professor Rik Coolsaet (UG) o.a. ook twee vragen gesteld over 1) de vakbonden die massaal mobiliseerden (en die volgens Coolsaet in Europa één van "de belangrijke transmissiekanalen" moeten worden) en 2) over de klacht van de anti-globalisten "die ondertussen op de politieke agenda is geraakt".

Coolsaet: "De term 'andere-mondialisten' geeft beter aan waarvoor die mensen staan. Ze verwoorden een zienswijze die in de brede bevolking aanwezig is, en die niet meer gelooft in de neoliberale mythe dat je de economie vrij van de politiek moet laten evolueren. Het is hartverwarmend dat er weer een sociale actie is losgekomen, na twintig jaar van hebzucht en egoïsme waarin de belangstelling van velen enkel naar de aandelenkoersen ging. Voorstanders van verdere politieke integratie zoals Guy Verhof stadt, hebben ingezien dat ze slechts in hun opzet kunnen slagen als ze rekening houden met het betoog van de andere-mondialisten. We zijn weer tot het besef gekomen dat de economie moet draaien voor de samenleving en dat de samenleving niet voor de economie moet opdraaien."

Mooi gezegd professor, maar denkt u echt dat Verhofstadt ... ?

7) Tertio: water & vuur verzoenen: 'een derde globaliseringsweg'

In de D14-betoging van vrijdag 14 december liep ook een delegatie van 'Christenen voor het socialisme' mee. Of de mensen van die vereniging het eens zijn met wat Tertio, Vlaanderens christelijke weekblad, na de betogingen schreef, valt te betwijfelen.

Het begint anders redelijk goed in Tertio van 19/12. In zijn edito stelt hoofdredacteur Bert Claerhout dat "het toenemend protest van sociale bewegingen en van anti- en/of andersglobalis ten de staats- en regeringsleiders duidelijk gemaakt heeft dat hervormingen van procedures en instellingen alleen niet voldoende zijn. In de eerste plaats moet het sociaal-politieke project van de EU duidelijker contouren krijgen."

Het artikel verderop van Léonce Bekemans ('expert Europese sociaal-culturele studies') is andere koek. De titel geeft al min of meer aan wat we mogen verwachten: 'Tussen globale utopie en globale afkeer - Timmeren aan de derde globaliseringsweg'.

Interessant in haar 'pleidooi' is bijvoorbeeld dat ze opkomt voor 'een herontdekking van de 'zachte' waarden. "Een rol ontzeggen aan mededogen en mildheid, edelmoedigheid en gastvrijheid, religie en spiritualiteit, kunst en gezelligheid, verminkt niet alleen het menselijke avontuur, maar getuigt ook van een gebrek aan realisme." Positief is ook dat ze stelt dat "naast markt en staat, de actieve burgermaatschappij onmiskenbaar een derde pijler vormt in de ontwikkeling van een wereldgemeenschap. Tot dit 'grass roots globalism' gaf het Wereld Sociaal Forum in Porto Alegre in januari 2001 een belangrijke aanzet."

Maar als Bekemans het heeft over wie de nieuwe 'globale agenda' tot stand moet brengen, begint ze haar opsomming met "de nieuwe mondiale kapitalistische elite" ... Die beschouwt ze net als "media, idealisten, wereldburgers en vertegenwoordigers van politieke en sociale bewegingen en van NGO's allerhande" als "sociale krachten met een globale agenda". Globaal is de agenda van de kapitalistische elite inderdaad ... Maar moeten we nu echt nog eens gaan uitleggen dat hun 'globalisme' haaks staat op dat van bv. de sociale bewegingen.

Een eindje verder stelt Bekemans: "de kernfunctie van een markteconomie is niet de concentratie, maar de verspreiding van macht, initiatiefrecht, werkgelegenheid en alle daarmee verbonden voordelen." Tiens, hoe zou het dan komen dat waar de 'vrije markt' (beter gezegd: de vrije winst-'maatschappij') oprukt, het altijd de concentratie-toer op gaat ?

P.S. Bij het artikel staat ook een foto van de 'antiglobalisti sche betoging tijdens top van Laken': de eerste in de tot nu toe besproken Nederlandstalige pers.

8) 'Brussel deze week': stilte & een nooit geziene communicatie

De Brusselse stadskrant gaf in de week voor de betogingen nopg de raad mee om u ver van alle betogingen te houden. Nadat de manifestaties "al bij al best meevielen", keek de krant deze week terug op het "beleg van Laken".

Het zit 'NT', "onze verslaggever uit Laken" hoog dat de communi catie vanwege de overheid naar de bevolking "te wensen overliet". Verder schrijft hij over hoe "de Mellery- en Paleizenstraat (over-de-bruggen) leken op een beeld uit het televisienieuws, ergens in een ver, gevaarlijk land. Die enclave in het park was helemaal afgesloten met prikkeldraad en zwaar bewaakt".

De vakbondsbetogingen omschrijft NT zo: "Het leek wel een braderie, maar dan met solidaire inslag". "Vrijdag, antiglobalis tendag" "verliep de optocht eerst vriendelijk", maar werd "de plaatselijke bevolking geschokeerd door het inbeuken van filiaalvensters aan het Gemeenteplein. Maar de hooligans waren selectief: slechts twee van de zeven plaatselijke kantoren werden de ruiten ingeslagen. Was dit gewild of niet ?"

NT sprak ook met "verschillende buurtbewoners: volgens de plaatselijke middenstand mag er wel elk jaar een vakbondsbetoging georganiseerd worden langs de Bockstaellaan. We danken de organisatoren van de betogingen en Europa voor de stilte die ze even in de wijk konden organiseren. Het beeld van vrijdag zal ons steeds bijblijven: combi's en waterkannonnen die dreigend de Maria-Christinastraat afreden, terwijl uit de straatluidsprekers stemmig 'Stille Nacht' weerklonk. De onzekerheid zorgde verder voor een nooit geziene communicatie tussen de plaatselijke bewoners, mensen die elkaar verder nauwelijks kennen. Dat is voor herhaling vatbaar."

9) 'Het beste voor het laatste'

Als er - tot spijt van wie het benijdt - één weekblad in dit landje is dat nu al maanden uitgebreid én enthousiast bericht over het protest van de antiglobalisten, dan is dat wel het (in beide landstalen uitgegeven) 'Solidair', het strijdblad van de PVDA.

Solidair van 19 december gaat bijna helemaal over de top van Laken én het protest daartegen. Met de titel op de cover dat "ruim 100.000 betogers de andere verklaring van Laken tekenen" wordt niet eens overdreven. Er had evengoed 120.000 kunnen staan. Vooraan op de cover ook twee meisjes met een 'Che-jasje' met de leuze: 'Chenge the world'. Je kan bedenkingen hebben bij de nieuwe populariteit van Che Guevara, maar is het niet een stuk leuker om jongeren met Che te zien rondlopen dan met één of andere commerciële modegril ?

Binnenin krijg je interviews met een tiental mensen die het 'decemberprotest' organiseerden: Maria Vindevoghel (Sabena), Enrico de Simone (Legal Teams), Han Soete (Indymedia), Eric Goeman (Attac) ... In de 'focus' wordt verslag uitgebracht over de betogingen en dat gebeurt met heel veel foto's. Een Solidair dus om goed te bewaren.

10) Wat voor (Vlaamse) journalistiek is dit ?

De ijver waarmee Solidair de antiglobalisten ondersteunt, is prachtig. Maar dit mag niet doen vergeten dat in de rest van de Vlaamse pers - en dat dus weer eens anders dan de Franstalige pers - de betogingen van meer dan 120.000 mensen voor een ander Europa, amper enkele dagen na het gebeuren al 'vergeten' werden.

Dit tart alle journalistieke regels. Temeer omdat de Franstalige collega's van Le Soir Magazine en Le Vif/L'express wel hun werk deden.

Zouden we eventueel misschien mogen veronderstellen dat de journalisten van de Vlaamse schrijvende pers versteld hebben gestaan van het hevig antikapitalistisch karakter van de betogin gen vorige week ? Hebben ze daarom stilzwijgend besloten om daar maar over te zwijgen, kwestie van hun persbonzen (en de bevriende politici) niet voor het hoofd te stoten ?

Denken we eens terug aan hoe Yves Desmet enkele maanden geleden in zijn editoriaal in De Morgen nog voorspelde dat de antiglo balisten dit najaar de enige echte oppositie voor Verhofstadt zouden zijn. Vergelijk zo'n straffe uitspraak eens met de berichtgeving in mineur die De Morgen de jongste weken over de 'anders-globalisten' bracht. Toevallig toeval ?

Het opmerkelijkste artikel dat De Morgen deze week nog bracht over de Eurotop en Eurobetogingen kwam overigens niet van een journalist van DM zelf (heeft DM nog echte journalisten ?, grapje ...) maar van een buitenstaander. In zijn op donderdag 26/12 gepubliceerde 'overpeinzingen van een betoger met grijze haren' schreef publicist en ex-BRT-journalist Geert Van Istendael zijn afkeer van zich af over "de vijftienkoppige draak van de Europese Unie". "Een draak die alles beschijt en verslindt wat hem te na komt." "Het welzijn van de burger wordt stelselmatig vervangen door het welvaren van de markt." "De EU bedient de grote bedrijven die aanzitten aan de ronde tafel van industriëlen, op hun geringste wensen."

Gemotiveerd door zulke gedachten trok Van Istendael naar het Klein Kasteeltje om mee te betogen. En zijn "grijze haren krulden van vreugde omdat ik daar meer dan tienduizend mensen aantrof die nee zeiden, riepen, joelden (...) tegen het veelvuldig onheil dat de Europese Unie zo kwistig rondstrooit." Hij verheugde zich over het protest "dat twintig jaar is, lacht en zoent en danst maar zakelijker, technisch beter onderlegd is en daardoor ook doelgerichter dan dat van mijn generatie". En hij wenst dat "deze jonge mensen massaal in de politiek stappen en niet aan de zijlijn blijven staan morren, zoals mijn generatie het deed."

Tot slot pleitte hij ervoor om anti-globalistisch niet te vervangen door andersglobalistisch, maar voor "een nieuw gebruik van een oud woord. Het grootkapitaal vreet onze wereld kaal. Dus: antikapitalistisch." Laat dat nu uitgerekend de term zijn die de commerciële en staatsmedia absoluut niet willen gebruiken ...

* Waar bleven al die prachtige foto's ?

Hebt u het u ook al afgevraagd hoe het komt dat we in de Vlaamse pers zo weinig fotomateriaal te zien kregen na een serie betogingen waar toch bijzonder veel schitterend fotomateriaal kon 'geschoten' worden ? Niets daarvan echter in vijf van de vermelde Vlaamse week-publicaties: Humo, Knack, DS-Magazine, Tijd Cultuur, Brussel deze week. We hebben het nu uiteraard niet over de rellen in de marge, maar over al het jonge, levenslustige volk dat met toeters en bellen, vlaggen en spandoeken in alle kleuren, door de hoofdstad trok. Waar blijven de duizenden foto's die er van hen gemaakt werden ? Solidair daarentegen plaatste maar liefst 69 foto's van de akties betogingen en bracht bovendien een CD-rom uit met foto's van de antiglobaliseringsbetogingen in België !

Maar in de andere media was het dus tevergeefs zoeken naar een beeld van het protest. Toeval ?

"Als zelfs woorden tekort schieten" betitelde hoofdredacteur Peter Vandermeersch zijn editoriaal voor het jaaroverzicht in De Standaard Magazine. Vandermeersch doelde op de terreuraanslagen in New York. Hoe kan het hem ontgaan zijn dat hier onder zijn Brusselse neus, vorige week ook geschiedenis geschreven werd ? Een geschiedenis van meer dan 120.000 vreedzame betogers die omdat ze in de media nauwelijks nog in beeld komt, al meteen uit het collectieve geheugen gewist wordt. Geschiedenisvervalsing: het houdt nooit op. Het begint elke dag opnieuw met hoofdredac teuren die als konijnen voor een lichtbak liever met zijn allen naar dat ene superspektakel kijken, dan naar het protest van gewone mensen in hun eigen straat. Dan maar verbaasd zijn dat een partij die beweert op te komen voor het 'eigen volk eerst' er blijft op vooruitgaan.

P.S. Na het bekijken vanavond van een Britse reportage (in Panorama) over een sekte in China en de repressie daarvan, na het terugdenken aan een 'item' in het VRT-journaal deze week over de hongersnood in Noord-Korea ("één van de laatste communistische regimes in de wereld" stelde Jan Becaus) kan ik me inbeelden dat er journalisten zijn die oprecht een grondige afkeer hebben aan woorden zoals marxisme en communisme. En dat dit er mee toe geleid heeft waarom het antikapitalistisch karakter van de decemberbetogingen in de media bijna totaal niet aan bod kwam.

Maar zoals commentaarlezer William Van Laeken in de China- reportage stelde: in China houden de partijbonzen enkel in naam vast aan het communisme, terwijl ze - in de hoop dat als ze de Chinezen rijk laten worden, deze hen aan de macht laten - in de praktijk het kapitalisme prediken en vrij spel geven. De Chinese dictatuur is dus geen synoniem voor communisme.

En het is niet omdat er al zoveel communistische experimenten (grotendeels) mislukt zijn (Cuba lijkt nog het enige succes, als je vergelijkt met de armoede elders in Midden-Amerika) en omdat die 'experimenten' bijna steeds op dictaturen uitliepen, dat we niet meer antikapitalistisch mogen zijn. Er moet eens een zwartboek over het kapitalisme geschreven worden. Waar dan bv. het huidige 'krimpen' van de bevolking in Rusland niet mag in ontbreken én al de economische crisissen die het kapitalisme steeds weer meebrengt (gisteren Oost-Azië, vandaag Argentinië, morgen ? / gisteren Renault, vandaag Sabena, morgen ?). Dit is ook geen systeem om eeuwig mee voort te boeren.

P.S. 2 Volgende week heeft Panorama (zondagavond, half negen, Canvas)het over de mondialisering aan de hand van 'een dag uit het leven van een autoband'. De 'trailer' voor de uitzending wekte alvast de indruk dat het interessant kan worden.

Over wat die naam betreft: leuk dat Van Istendael dat schrijft. Jan D., vurig verdediger van de kalotennaam "democratische globalisten", heeft er ondertussen een nieuwe bondgenoot bij. Na Verhofstadt, Janssens, Bourgeois en De Morgen sloot nu ook Karel Vinck, grote man binnen Umicore zich vanmiddag in 'De 7de dag' bij het front van Jan D. aan. Vinck kent iets van namen. Het bedrijf waar hij zijn ziel aan verkocht, heette begin dit jaar nog Union Minière, maar dat klonk veel mensen te negatief in de oren (moord op Lumumba, kolonisatie,...). Waarom zou die meneer de term 'democratische globalisten' verkiezen?
En dan nog een vraagje aan JPE: is het communisme de oorzaak van de hongersnood in Noord-Korea? Of heeft dat eerder te maken met het kapitalistisch wereldsysteem dat landen opdeelt in rijk en arm, ontwikkeld en onderontwikkeld en met het isolement waar Noord-Korea in gedwongen wordt?

Uit het commentaar kan je duidelijk aflezen dat de media niet onafhankelijk is en bij de bevolking een beeld vormt.

Op de D14 betoging liep ik in het zogenaamde black blok. Er was daar een prettige sfeer. Na afloop van de betoging kwam ik vrienden tegen. Toen ik hen vertelde waar ik liep hadden ze heel wat bedenkingen. Deze hadden duidelijk vorm gekeregen door de media die ze gebruiken.

Toen ik tijdens de top naar het vrt journaal keek zagen we zo´n vertekend en gekleurd beeld van de protesten dat ik het lachwekkende vond. We zagen de propaganda van onze staatszender en konden op dat moment ervan genieten. Jammer genoeg constant zo. De Belgiche media (vrije en overheid) is populistich en propagandeert Europa en het kapitalsme.

Italië loopt hier in op kop maar het is in België niet veel beter. Hou het voor de burgers simpel met wat Human intrest, zo gaan ze vooral niet denken en slikken ze maar. Hou je vast en blijf vooal de media doorprikken.

Op je vraagje Christophe of "het communisme de oorzaak van de hongersnood in Noord-Korea? Of heeft dat eerder te maken met het kapitalistisch wereldsysteem dat landen opdeelt in rijk en arm, ontwikkeld en onderontwikkeld en met het isolement waar Noord-Korea in gedwongen wordt?"; wel ik moet het antwoord schuldig blijven. Ik heb daar geen studie over gemaakt en zoals 'de grote roerganger' placht te zeggen: waarover je niets weet moet je zwijgen.

Maar heel de beeldvorming rond Korea heeft bij mij toch de indruk gewekt dat daar niet meteen de meest bekwame en de meest democratische leiders aan de macht zijn. Alleen al de personencultus rond de Kims (vader & zoon) doet iedere rechtgeaarde democraat zijn nekvel omhoog komen. Niet meteen een regime dus om als 'model' te dienen ... Of vergis ik me ?

"Maar heel de beeldvorming rond Korea heeft bij mij toch de indruk gewekt dat daar niet meteen de meest bekwame en de meest democratische leiders aan de macht zijn."
Ik weet ook niet zoveel over Noord-Korea. Het lijkt niet zo makkelijk om daar goede info over te krijgen. Ik vind het wel vreemd, JPE, dat je als het over antiglobalisten gaat, zo genadeloos bent voor de pers en de beeldvorming, maar in het geval van Noord-Korea een oordeel baseert op de beeldvorming van diezelfde pers. Moeten we hier niet dubbel zo kritisch zijn want:
1. het gaat hier om een zeer gesloten land waar weinig over geweten is en waar mythevorming heel makkelijk mogelijk is.
2. meer dan elders zijn journalisten aangewezen op het herkauwen van berichten van het handvol grote persagentschappen.
3. het gaat hier om een land dat op het lijstje van de rogue states staat. we weten ondertussen dat berichtgeving over dit soort staten altijd zeer gekleurd is.
Nog een prettig kerstfeest.

- Le Soir Magazine heeft in feite niets te zien met 'Le Soir'. Het is een apart magazine. De tegenhanger van De Standaard Magazine bij Le Soir heet ‘Victor'.

- Eric Goeman van ATTAC zat vorige week tussen de genomineerden van ‘persoon van het jaar' in de Metro .
Je kon SMSen en een reis naar Tunesië winnen.

- Professor Coolsaet, nog mijn prof geweest, is groot voorstander van de Europese Unie en de Wereldhaldenslorganisatie. Maar hij is ook groot tegenstander van oorlog en kernwapens. Hij gelooft (dit echt) dat de Europese Unie en de vrije wereldhandel een constructie is om de wereldvrede in de hand te werken.

- Leve Geert Van Istendael : hij noemt een kat een kat !

Misbruik maken van Indymedia

De laatste dagen verschenen nogal wat kritieken & verdachtmakingen over Indymedia op de website van Indymedia. Laten we eens ingaan op deze kritieken, de oprechtheid ervan, ...

Het meest opvallenden is natuurlijk dat een aantal journalisten van deze website gebruik maakten om hun gal te spuwen op dit medium. Het meest frappante voorbeeld is de tussenkomst van Katrien Bruyland van De Morgen. Dit voorbeeld kan je niet anders noemen dan misbruik maken van de openheid van Indymedia, daar diezelfde krant een recht op antwoord weigerde dat we schreven nadat er in de morgen enkel manifeste leugens verschenen over Indymedia.
De Morgen wits te vertellen dat de medwerkers van Indymedia hun perkaart misbruikten om met stenen te smijten naar de politie en dat de wij activisten aansporen om journalisten in betogingen fysiek aan te vallen. Manifeste leugens dus die elke medewerker van Indymedia kan weerlegggen.

Op een andere plaats zien we een lid van het NSV een artikel posten op de website over de deelname van een groep nationalisten aan de betoging op 14 december. Op zich is het natuurlijk geen probleem dat er ook linkse nationaltsen meedoen aan dergelijke acties, ook al kan je vragen stellen of in België (eh sorry Vlaanderen) zo iets als progressief en nationalist zijn nog wel verenigbaar is. Toch kunnen we niet anders dan vaststellen dat onder het mom van links nationalisten de meest extreem rechtse groepen op deze website hun verhaal proberen te posten. Of is het NSV (de studenten organisatie van het Vlaams Blok die jaarlijks een herdenking voor Hitlers verjaardag organiseerd) plots niet meer extreem rechts?

Dan zijn er natuurlijk ook die mensen die de website gerbruiken voor allerlei aankondigingen. We ontwikkelden in samenwerking met de mensen van Protest.net op de indymedia website speciaal een agenda maar dat is blijbaar niet voldoenden.
Sommigen slagen er in om hun activiteit meerdere malen op de website te posten om zich van een goed plaatsje in de nieuwlijn te verzekeren.
Daarnaast zijn er organisaties die de website enkel gebruiken om verslagen te posten van hun eigen activiteiten, op zich is dat natuurlijk geen probleem. Het wordt enkel storend als diezelfde mensen kritiek hebben op de indymedia ploeg omdat ze onvoldoende aandacht zou besteden aan de activiteiten van diezelfde organisatie.

En dan is er natuurlijk die ene dooddoener die steeds terugkomt namelijk dat Indymedia eigenlijk niet meer of niet minder zou zijn dan een mantel organisatie van de PVDA.

# Eerst en vooral is het misschien nuttig om erop te wijzen dat die terminologie komt MC. Arthy, de alom bekenden communisten jager van de jaren 50. Mac Arthy, de FBI en de CIA gebruikten het begrip ?Mantelorganisatie? tijdens de koude oorlog om alle porgressieve en linkse groepen buiten de wet te stellen. Dat die woordenschat nu wordt opgepikt door mensen die zichzelf progressief noemen is eigenlijk verontrustend.

# En dan eens kijken naar de website:
Op 540 artikels (van 14.12 tot 26.12) tel ik +/- 10 artikels getekend door de PVDA of woorvoerders en nog eens 5 artikels over de PVDA. Bovendien waren er op nagenoeg op elk van die artikels een aantal opmerkingen en commentaren.
Het gaat dus over 15 artikels op 540 of eh 3% van de artikels op deze website.

Maar zo eenvoudig is het natuurlijk niet.
Een aantal mensen zijn terecht bekommert om de ?onafhankelijkheid? van indymedia en willen niet dat Indymedia de speelbal: wordt van de één of andere linkse fractie.
Ik sluit me daar bij aan omdat ik denk dat indymedia de stem moet zijn iedereen die zich verzet tegen de kapitalistische globalisering en dus niet van één van de componenten van die beweging.

Anderen die vinden dat Indymedia de website moet zijn van klein links, de website waar alle groepen links van AGALEV en eventueel AGALEV inbegrepen evenredig moeten vertegenwoordigd zijn. Zij gaan dan meten op de website : staat er ook iets op over de KP, de SAP, LSP, de Anarchisten....
Dat is natuurlijk een karritkatuur maken van de beweging, want die beweging is veel meer dan de optelsom van haar componenten.

Anderen vinden dan weer dat er helemaal geen partijen aan bod moeten komen op indymedia. Alsof daar geen politiek concept achter zit natuurlijk.

En dan zijn er die mensen die het gewoon niet zien zitten dat er zo iets bestaat als indymedia, ze zien het niet zitten dat er een medium is dat een stem wil geven aan iedereen die zich verzet tegen de kapitalistische globalisering.
Zij zeggen dat Indymedia teveel PVDA is, maar willen eigenlijk zeggen dat het te antikapitalistisch is.
Die toon wordt gezet door Verhofstadt en De Gucht (VLD), die het gewoon onaanvaardbaar vinden dat er antikapitalisten zijn. Verhofstadt gebruikt in zijn open brief niet de PVDA als demoon maar het Black Block, de Gucht gebruikt in elk debat het Spook van het communisme als je het capitalisme durft te bevragen.
Subtieler zijn zij die woorden als andersgloablisten of democratisch globalisten willen introduceren als een noemer voor deze beweging.

Maar zoals ook Geert Van Istendael in De Morgen wist te vertellen, er is maar één goede naam voor deze beweging namelijk een antikapitalistische beweging.
En het is precies dat dat ze ons kwalijk nemen.