arch/ive/ief (2000 - 2005)

Eenheid in diversiteit-analyse Eurotop
by Yo 7:05pm Tue Dec 18 '01

De anti-globaliseringsbeweging (laat mij ze voor het gemak zo noemen - alhoewel ik hier akkoord ga met de analyse van Jan D., en mezelf dus liever een anders-globalist noem ) is duidelijk een beweging die nog in haar kinderschoenen staat.
Een heleboel mensen, uit alle werelddelen hebben elkaar gevonden in hun ongenoegen ,hun angsten en hun kritiek op het neoliberale geweld dat de wereld momenteel treft.
Het in vraag stellen van een economisch beleid dat ontsnapt aan de demokratische controle en dat essentiele zaken zoals energie, onderwijs, voeding, milieu en de mens zelf als koopwaar beschouwt en behandelt, en dat de hierboven genoemde zaken uit het publieke domein naar het private versast : dit beste jongens, meisjes, mannen en vrouwen, dit is wat ons bindt.
Als 38-jarige heb ik lang moeten wachten (in '68 was ik 4)op een beweging die fel en massaal de gevestigde samenleving een spiegel voorhoudt en die de ambitie (en naar mijn persoonlijk aanvoelen ook de potentie) heeft om aan een andere, betere wereld te werken. Een wereld van solidariteit, rechtvaardigheid en respect voor mens en milieu. Wat ook opvalt aan deze beweging, is de enorme diversiteit : milieu-activisten, mensenrechtenactivisten, syndicalisten (in Genua massaal aanwezig - in Brussel ook, maar dan in een aparte manifestatie),landbouwersorganisaties, derde wereld-organisaties, politieke partijen ter linker-zijde, enz..
Die diversiteit is voor mij persoonlijk niet zo maar een detail : ik ben zelf nogal gesteld op de grondwettelijk vastgelegde vrijheden in het kapitalistische westen.
Sinds kort is de anti-globaliseringsbeweging (wat een zuivere en anarchistische- niet gecentraliseerde of hiërarchisch georganiseerde - protestbeweging was)naar mijn aanvoelen, een tweede fase ingegaan. Momenteel probeert men tot een consensus te komen over een alternatief. We zijn tegen het neo-liberale beleid (ook als dat door een socialistische partij wordt uitgevoerd), maar waar zijn we voor. Welke weg willen we volgen en wat is het einddoel?
Deze discussies zijn vollop aan de gang. In Porto Alegre ( het Wereld Sociaal Forum) hebben duizenden mensen van over de hele wereld hun meningen kunnen uiteenzetten en zijn ze met mekaar in discussie gegaan. Tot een consensus of een gemeenschappelijk programma zijn ze niet gekomen. Mischien lukt dit wel nooit, en mischien is dit zelfs niet zo erg, want behalve tegen het neo-liberalisme blijken de deelnemers ook tegen het eenheidsdenken of Het-Grote-Gelijk te zijn.
Ik wil hier even vermelden dat ik mij baseer op het boek van Dirk Barrez, die samen met Han Soete naar Porte Alegre is gereisd. Het boek van Barrez stemt mij hoopvol.
Toen kwam Brussel : de eerste maal na Genua en 11 september dat we met zijn allen de straat opgaan om luid ons ongenoegen kenbaar te maken aan de regeringsleiders.
Ik stel het volgende vast : 1. Er waren drie betogingen : één voor de syndicalisten (voor de mensen van de pvda : het proletariaat), één georganiseerd door een overkoepelend comité D14 (bestaand uit klein-links, met een sterke inbreng van de pvda), en één voor de mensen die naar niemand willen luisteren (juist, u zegt het, de anarcho's).
Drie betogingen, netjes verdeeld over drie dagen, van drie groeperingen die liever niet in mekaars betoging opstappen.
2. De betoging van de vakbonden bracht het meeste volk op de been, verliep geheel vreedzaam, en kreeg enthousiaste reacties van zowel de deelnemers, Burgemeester Thielemans himself, als van de pers.
De betoging van D14 kon rekenen op 20.000 enthousiaste deelnemers waaronder enkele tientallen die zich van dag hadden vergist en alvast begonnen met een aantal banken af te breken en hun frustaties uitleefden op een politie-commissariaat en de luxe-wagens van onze allochtone broeders. Resultaat in de media : wel... u hebt het zelf ook gezien.
De anarchisten tenslotte : van een massa-beweging kan men hier niet spreken. Maar positief : kleurrijk, fun, dynamisch, creatief, en overwegend geweldloos (van de kant van de manifestanten wel te verstaan, en met uitzondering van dezelfde enkele tientallen van de dag ervoor)
3. De syndicalisten zijn voor een ander( zeg maar gecorrigeerd) Europa.
D14 was tegen Europa en net als Jan D. begrijp ik hier dus niets van ( is een anti-globalist dan toch een nationalist?).De kommunisten voerden hier de boventoon.
De anarchisten waren gewoon zichzelf en protesteerden tegen de huidige gang van zaken, zonder daar één duidelijk alternatief tegenover te stellen.
4. Op de site van Indymedia maakt iedereen ruzie met iedereen, en is de strijd om Het-Grote-Gelijk losgebarsten.
EENHEID in DIVERSITEIT, beste vrienden, is een moeilijk te bereiken ideaal, maar onontbeerlijk als men een tegenmacht wil vormen tegen het mondiaal georganiseerde bedrijfsleven.
Ook zal klein-links moeten begrijpen dat een gecentraliseerde sterke staat (in het bezit van alle produktie-middelen) met alle beslissingsmacht aan de top GEEN aanvaardbaar alternatief is voor de overgrote meerderheid. Een ver doorgedreven democratisering vanuit de basis : voor minder doen we het niet.
Hoop doet leven, en hoop is ook wat de massa doet bewegen.


What's in a name?
by Yo 7:06pm Tue Dec 18 '01

De anti-globaliseringsbeweging (laat mij ze voor het gemak zo noemen - alhoewel ik hier akkoord ga met de analyse van Jan D., en mezelf dus liever een anders-globalist noem ) is duidelijk een beweging die nog in haar kinderschoenen staat.
Een heleboel mensen, uit alle werelddelen hebben elkaar gevonden in hun ongenoegen ,hun angsten en hun kritiek op het neoliberale geweld dat de wereld momenteel treft.
Het in vraag stellen van een economisch beleid dat ontsnapt aan de demokratische controle en dat essentiele zaken zoals energie, onderwijs, voeding, milieu en de mens zelf als koopwaar beschouwt en behandelt, en dat de hierboven genoemde zaken uit het publieke domein naar het private versast : dit beste jongens, meisjes, mannen en vrouwen, dit is wat ons bindt.
Als 38-jarige heb ik lang moeten wachten (in '68 was ik 4)op een beweging die fel en massaal de gevestigde samenleving een spiegel voorhoudt en die de ambitie (en naar mijn persoonlijk aanvoelen ook de potentie) heeft om aan een andere, betere wereld te werken. Een wereld van solidariteit, rechtvaardigheid en respect voor mens en milieu. Wat ook opvalt aan deze beweging, is de enorme diversiteit : milieu-activisten, mensenrechtenactivisten, syndicalisten (in Genua massaal aanwezig - in Brussel ook, maar dan in een aparte manifestatie),landbouwersorganisaties, derde wereld-organisaties, politieke partijen ter linker-zijde, enz..
Die diversiteit is voor mij persoonlijk niet zo maar een detail : ik ben zelf nogal gesteld op de grondwettelijk vastgelegde vrijheden in het kapitalistische westen.
Sinds kort is de anti-globaliseringsbeweging (wat een zuivere en anarchistische- niet gecentraliseerde of hiërarchisch georganiseerde - protestbeweging was)naar mijn aanvoelen, een tweede fase ingegaan. Momenteel probeert men tot een consensus te komen over een alternatief. We zijn tegen het neo-liberale beleid (ook als dat door een socialistische partij wordt uitgevoerd), maar waar zijn we voor. Welke weg willen we volgen en wat is het einddoel?
Deze discussies zijn vollop aan de gang. In Porto Alegre ( het Wereld Sociaal Forum) hebben duizenden mensen van over de hele wereld hun meningen kunnen uiteenzetten en zijn ze met mekaar in discussie gegaan. Tot een consensus of een gemeenschappelijk programma zijn ze niet gekomen. Mischien lukt dit wel nooit, en mischien is dit zelfs niet zo erg, want behalve tegen het neo-liberalisme blijken de deelnemers ook tegen het eenheidsdenken of Het-Grote-Gelijk te zijn.
Ik wil hier even vermelden dat ik mij baseer op het boek van Dirk Barrez, die samen met Han Soete naar Porte Alegre is gereisd. Het boek van Barrez stemt mij hoopvol.
Toen kwam Brussel : de eerste maal na Genua en 11 september dat we met zijn allen de straat opgaan om luid ons ongenoegen kenbaar te maken aan de regeringsleiders.
Ik stel het volgende vast : 1. Er waren drie betogingen : één voor de syndicalisten (voor de mensen van de pvda : het proletariaat), één georganiseerd door een overkoepelend comité D14 (bestaand uit klein-links, met een sterke inbreng van de pvda), en één voor de mensen die naar niemand willen luisteren (juist, u zegt het, de anarcho's).
Drie betogingen, netjes verdeeld over drie dagen, van drie groeperingen die liever niet in mekaars betoging opstappen.
2. De betoging van de vakbonden bracht het meeste volk op de been, verliep geheel vreedzaam, en kreeg enthousiaste reacties van zowel de deelnemers, Burgemeester Thielemans himself, als van de pers.
De betoging van D14 kon rekenen op 20.000 enthousiaste deelnemers waaronder enkele tientallen die zich van dag hadden vergist en alvast begonnen met een aantal banken af te breken en hun frustaties uitleefden op een politie-commissariaat en de luxe-wagens van onze allochtone broeders. Resultaat in de media : wel... u hebt het zelf ook gezien.
De anarchisten tenslotte : van een massa-beweging kan men hier niet spreken. Maar positief : kleurrijk, fun, dynamisch, creatief, en overwegend geweldloos (van de kant van de manifestanten wel te verstaan, en met uitzondering van dezelfde enkele tientallen van de dag ervoor)
3. De syndicalisten zijn voor een ander( zeg maar gecorrigeerd) Europa.
D14 was tegen Europa en net als Jan D. begrijp ik hier dus niets van ( is een anti-globalist dan toch een nationalist?).De kommunisten voerden hier de boventoon.
De anarchisten waren gewoon zichzelf en protesteerden tegen de huidige gang van zaken, zonder daar één duidelijk alternatief tegenover te stellen.
4. Op de site van Indymedia maakt iedereen ruzie met iedereen, en is de strijd om Het-Grote-Gelijk losgebarsten.
EENHEID in DIVERSITEIT, beste vrienden, is een moeilijk te bereiken ideaal, maar onontbeerlijk als men een tegenmacht wil vormen tegen het mondiaal georganiseerde bedrijfsleven.
Ook zal klein-links moeten begrijpen dat een gecentraliseerde sterke staat (in het bezit van alle produktie-middelen) met alle beslissingsmacht aan de top GEEN aanvaardbaar alternatief is voor de overgrote meerderheid. Een ver doorgedreven democratisering vanuit de basis : voor minder doen we het niet.
Hoop doet leven, en hoop is ook wat de massa doet bewegen.

Beste,
Misschien ben ik een uitzondering maar ik was 3 dagen op de 3 betogingen. Ik zie geen onderscheid tussen de drie dagen. Ik zie wel mensen die er onderscheid in willen maken en ik zie inderdaad zoals u het aanhaald een pers die het wil opdelen. Er zijn inderdaad mensen die graag dingen in kastjes zetten. Het lijkt wel een typisch menselijke behoefte. In je tekst lijk je een beetje akkoord te gaan met de opdelingen. Ik denk dat in essensie de meeste mensen het eens zijn over de belangrijke themas. Dat is voor mij het belangrijkste. Ik voel me dan ook thuis in alle 3.
Victor

beste victor,
ik ben het zeker eens met u!
ik vind inderdaad ook dat je geen onderscheid kan maken
tussen die drie dagen.wel het waren misschien wel diverse groepen die dagen.maar,ieder persoon die is gaan betogen(gelijk welke dag)komt toch uit voor zen mening ,wil iets veranderen,bereiken.daar mogen we toch trots op zijn,niet dan??

Yo, ik ga vanavond je tekst nog eens rustig nalezen, en waardeer je poging om tot een analyse te komen. Maar hier toch al enkele deel-reacties.

Als 43-jarige was ik er ook drie dagen en dan op 4 betogingen: ook nog op de vredesmars van zaterdag die je niet vermeldt en later nog op het concert in de Hallen van Schaarbeek. Heb er een heel positief gevoel aan overgehouden, mede dankzij het meewerken aan Radio Bruxxel en Indymedia én door de reacties van de gevestigde media op Indymedia.

Maar we gaan nu wel door moeten gaan, want het grote 'doodzwijgen' is al begonnen. Zie de Knack van dees week: slechts enkele lijntjes over de betogingen ...

Waar ik het niet met je eens ben: is dat op de site van Indy iedereen ruzie maakt met iedereen. Je mening zeggen en daarover een scherp debat aangaan is nog geen ruzie maken.

Ook niet juist is dat "D14 tegen Europa was". Dat is het wel heel simpel en verkeerd voorstellen: wel is D14 tegen de E.U. zoals die nu werkt.

Verder heb je gelijk met je vraag om Eenheid in de Diversiteit. En mede om eindelijk een links alternatief aan al de mensen te bieden die nu uit frustratie op het Blok stemmen, moet er een demcoratische linkse samenwerking komen.

Meneer Yo,

Heel tof uw oproep tot eenheid in diversiteit. En ik find het heel fijn dat u het niet leuk vindt dat mensen ruzie
maken. Maar uw eenheid zal er niet gauw komen als u in hetzelfde stukje proza begint te schelden met
oersimplismen ("geen massabeweging", "mensen die naar niemand willen luisteren", "geen alternatief te
bieden"). Volgens mij bent u heel slecht bezig in het opbouwen van een eenheid. Ik nodig u bij wijze van
oefening uit om het platform van de anarchistische betoging even door te nemen, dat zal u beter in staat
stellen uw medemens te begrijpen. U vond het opduiken van het grote gelijk toch ook heel ergerlijk? Lees
het volgende dan ook als een mogelijk alternatief, niet als het grote gelijk.

Ik hoop dat u snel vorderingen maakt, want ik ben ervan overtuigd dat u wellicht heel zinnige argumenten
voor uw visie kan naar voor brengen, maar een beetje inlevingsvermogen in alle potentiele deelnemers aan
de eenheid (of mag ik niet meespelen?) kan nooit kwaad.

<< pamflet van de betoging op d15 >>

On the occasion of the Summit of Laeken (Brussels), the European Anarchist Organisations call for a
demonstration on Saturday 15th December at 1.30 p.m. Hieronder het platform van de anarchistische
betoging

FOR ANOTHER VISION ON EUROPE AND THE WORLD

For the power to manage our lives ourselves.

We are all capable to take personal decisions on what concerns us personally, to decide collectively on
what concerns us as a collective and to exchange our
arguments in free and open assemblies. The only real democracy is direct democracy; the only
organisation on a larger scale that respects all individuals is a
federation of local autonomous assemblies.

For a collective property and managment of the riches of the world

Natural resources are the common good of humanity today and in the future, and no invidual or group has
the right to claim them. The managment of these resources
must guarantee their transmission to future generations, this implicates giving up an economy that is
based on productivism and profit.

For a society without domination or exploitation.

We don't recognize any form of domination, whether it is political, economical, military, religious,
technocratical, racist or sexist, nor do we recognize any form of
exploitation. There is no such thing as a "capitalism with a human face" because capitalism is founded on
the exploitation of one human being by another. This is why
we fight for a solidary economy, based on the principal of: "everybody contributes according to their
means, everybody receives according to their needs".

For the globalisation of solidarity

We are not anti-globalists; we demand the end of the pillaging of the third world and an organisation of
trade on basis of equality, to guarantee to all the use of all
goods. We refuse Fortress Europe, of which the fronteers are only opened to the whims of bosses in
search of certain professional categories and taking advantage of
clandestine immigrants working in black.

For an education aimed at the autonomy and freedom of the individual

Children must not learn to obey and adults need to unlearn it. We need the space to experience forms of
collective deliberation and individual responsability. We shall
understand that individual freedom is only made stronger by the freedom of the other, that squashing
opponents has no extra value compared to mutual aid and that
melting oneself into a crude conformism violates our individuality.

For a globalisation of disarmement

It has been clear before and it is clear now: war serves the interests of the political and economical elites.
We pay for it, we serve in the armies, we are brainwashed to
approve, we kill and we get killed. For once and for all: NO MORE WAR!

If you agree with this view on society, join us on December 15th under the black flags!

The European Anarchist Organisations

Contact: Centre Libertaire, Zuidstraat 65, 1000 BXL, centrelib@anarchy.be

Beste Gunter,
Waar haal je het dat ik "naar niemand willen luisteren", een slechte eigenschap zou vinden .Ik probeer hier alleen te zeggen dat de anarcho's de werkelijkheid op een heel persoonlijke en niet-doctrinaire manier benaderen. Wat u dus een belediging noemt, was in feite positief bedoeld.
"Massabeweging" : het gaat hier alleen over de aantallen,ik spreek hiermee geen oordeel uit over de impact die dergelijke manifestaties hebben. Om heel eerlijk te zijn,ben ik nog het meest gecharmeerd door de anarchistische betoging en het daaropvolgende straatfeest. Ik blijf wel de mening toegedaan dat het vernielen van eigendommen geen meerwaarde geeft aan deze manifestaties, wel integendeel.
"Zonder één duidelijk alternatief" : merk hier op het woord "één", m.a.w. ook hier heb ik het over de persoonlijke, niet-doctrinaire, tolerante karakter van de anarcho's. Ik zal me in de toekomst wat duidelijker uitdrukken.
Op één punt beken ik schuld : "ruzie maken" was niet de juiste uitdrukking. Sinds mijn studententijd, waarin ik een tijdje ben opgetrokken met de jongeren van de MLB (marxistisch-leninistische beweging - de jongerenafdeling van de pvda)ben ik allergisch geworden voor discussies waarin SAP, KP,MLB enz.met mekaar in de clinch gaan over de verschillen die tussen al deze linkse partijtjes bestaan. Dit terwijl ze er (en dit is niet Mijn Groot Gelijk, enkel mijn mening) veel beter aan hadden gedaan om het over hun talrijke overeenkomsten te hebben.
Tot slot mijn opinie is geen oordeel, en ik kan u verzekeren dat het met mijn inlevingsvermogen ook wel snor zit.
Vriendelijke groet.