arch/ive/ief (2000 - 2005)

Was de betoging op 14 december voor jou een succes ?

Raoul Hedebouw. Dat kan je wel zeggen. Er is zoveel te vertellen. De betoging van 14 december was een politiek succes voor D14 want de boodschap van de grote meerderheid van de betogers was er een van 'radicaal tegen de Europese Unie'. Het bewustzijn van de betogers was heel hoog, zoals we tijdens de tv-interviews konden vaststellen telkens iemand aan het woord werd gelaten. Bovendien mogen we niet vergeten dat er na twee dagen betogingen met D14, nog 5.000 mensen op straat kwamen de zaterdag, tegen de oorlog van Europa.

Ik denk dat die betogingen het resultaat zijn van al het werk waarmee D14 al een jaar geleden begon tijdens de UNICE top (de federatie van patroons) in juni 2000. Ze is het resultaat van het engagement van de honderd organisaties die deel uitmaken van de coördinatie, van dat van de vijftien lokale comités en van de buitenlandse delegaties. In Antwerpen bijvoorbeeld deelden de jongeren van D14 30.000 pamfletten uit aan de fabrieken.

Ik denk bijvoorbeeld ook aan onze Nederlandse vrienden die met veertien bussen naar de betoging kwamen of aan de 2.200 buitenlanders die we een slaapplaats konden bezorgen. En aan de honderd Brusselaars die zich kandidaat stelden om hen te ontvangen en die actie voerden tegen de weigering van burgemeester Thielemans om hen onderdak te verschaffen.

<Image>

Raoul Hedebouw, woordvoerder van D14: "D14 kon zich afbakenen van het klassieke Belgische verzoeningsmodel door te zeggen dat Europa niet sociaal, niet vreedzaam en niet democratisch kan zijn." (Foto Solidair, Salim Hellalet)

En het aantal? 20.000 deelnemers, is dat een succes?

Raoul Hedebouw. Dat zal wel! Voor een beweging die nog maar net ontstaan is, was het een krachttoer om 20.000 mensen bijeen te brengen op een weekdag. Da's echt niet slecht want elke deelnemer heeft moeten vechten om te kunnen komen, door een dag vrij te nemen op het werk of lessen te missen enkele weken voor de examens. En de buitenlanders dan, die telden tussen de 5.000 en de 10.000 frank neer om hun stem te laten horen terwijl ze vaak niet eens over logement beschikten. Er is zeker sprake van een vooruitgang binnen de beweging als we vergelijken met Nice en Göteborg, waar de vorige Eurotoppen plaatsvonden.

Natuurlijk waren we nog steeds het slachtoffer van desinformatie vanwege bepaalde media, maar zelfs daar hebben we met succes middelen tegen ingezet. Zeker Indymedia verdient hier een grote pluim voor de voortdurende tegen-informatie die zij boden dankzij de medewerking van meer dan honderd media-activisten.

Ondanks dit succes spreek je van een beweging die in haar kinderschoenen staat?

Raoul Hedebouw. Ja, we staan aan het begin van een beweging. Enkele maanden geleden was het helemaal niet zo evident dat we zoveel mensen bijeen zouden krijgen tegen de Europese Unie of dat we zelfs zouden betogen in Laken op de startdag van de top. Ik denk dat we met de coördinatie van D14 de traditionele Belgische verzoeningshouding hebben kunnen doorbreken.

D14 verzamelde om te zeggen dat het huidige Europa niet sociaal, noch pacifistisch, noch democratisch is. Dat was een houding die duidelijk in tegenstelling is met de houding van bijvoorbeeld sommige grote ngo's of vakbondsdirecties die meer Europa willen en aan tafel willen gaan zitten met de ministers en de patroons. Zo werd er afgelopen maanden een debat gevoerd, ook binnen de vakbondsbeweging, over het al dan niet vervoegen van de andersglobalisten.

Dat was zeker een aanmoediging voor de mensen die zich verzetten tegen de plannen van de EU binnen de vakbonden en die dat ongenoegen reeds uitten op de betogingen in Luik, Gent en Brussel. Sommigen gingen verder en legden de verdeling tussen de vakbonden en de andersglobalisten naast zich neer. Het ABVV van Oost-Vlaanderen betoogde mee in Gent, samen met de coördinatie O19. Twee centrales van het Antwerpse ABVV voegden zich bij D14 en het LBC (Nederlandstalige bediendenbond) riep op haar congres op om mee te betogen op 13 en 14 december. Wij hebben er met D14 op onze beurt ook aan gehouden om de strijd van de Sabeniens te steunen. Maar het is duidelijk dat dit nog maar een begin is, de relaties zijn nog schuchter. Het is de grote uitdaging voor de komende maanden om verder te groeien.

Het geweld of meer nog de vernielingen kwamen weer uitgebreid aan bod in de kranten. Wat denk je daarvan?

Raoul Hedebouw. Ik denk dat je die incidenten eerst in hun context moet plaatsen. Gebroken ramen, dat is geweld, da's waar, maar wat is dat in vergelijking met het geweld tegen mensen die hun job verliezen? Voor zover ik weet zijn er geen 12.000 ruiten gesneuveld in Brussel, terwijl er wel zoveel mensen bij Sabena hun job kwijt zijn, bijna op bevel van de Europese Unie.

En zoals we al zegden voor de betoging, de acties van een kleine minderheid van manifestanten kan nooit de politierepressie rechtvaardigen tegen de hele betoging, zoals dat gebeurde bij de omsingeling van Tour & Taxis. Hier moeten we dan weer onze hoed af doen voor de 150 leden van de Legal Teams die de rechten van de manifestanten hebben kunnen verdedigen, dag en nacht, en die de provocaties van de politie hebben aangeklaagd.

Hoe moet het nu verder?

Raoul Hedebouw. Ik denk dat we iedereen de tijd moeten laten om een balans op te maken. Elk van de deelnemende organisaties van D14 moet dat voor zichzelf doen en zien hoe het nu verder moet. Samen kunnen we bekijken hoe we de mobilisatie verder kunnen uitbouwen. In functie van de bewegingen tegen de oorlog en tegen de privatiseringen die door Europa uitgevoerd worden. In functie van de data van de UNICE-top in Brussel en Sevilla, waar de volgende top zal plaatsvinden tijdens het Spaans voorzitterschap van de Unie. Dat zal voor juni zijn en tegen dan zal het al heel wat heter zijn!