arch/ive/ief (2000 - 2005)

Omstreeks 15h00 werd de betoging de weg versperd door een politiecordon. Ik liep aan de kop van de betoging en probeerde dan mee te lopen volgens een parallelle straat, dewelke ook versperd was. Een derde straat was niet versperd, en door deze liep een kleine groep waaronder mijzelf verder. Achter mij zag ik een Fortis-filliaal aangevallen worden door gemaskerden. Ik besloot de betoging te verlaten toen ik constateerde dat er geweld was uitgebroken. Terwijl ik via deze derde straat liep, zag ik een man met een fototoestel om de nek (naar mijn mening een journalist) bedreigd worden door twee andere mannen. Ze pakten hem hardhandig aan, schopte hem en riepen hem op te rotten. Ik begon met een tiental andere mensen de straat uit te lopen, naar het plein toe achter het politiecordon, met de intentie de betoging te verlaten.

Daar aangekomen zag ik één van de politiegroepen naar mijn richting toe chargeren, waarom is mij een raadsel daar de geweldplegers zich in de tegengestelde richting bevonden. Ik stak het plein over (Lakenstraat) en zag een man in burger (ik meende een manifestant) twee meisjes die samen met mij de betoging wouden verlaten hardhandig vastgrijpen. Ik draaide mij om te kijken wat er gaande was, toen ik opeens zonder waarschuwing van achteren werd aangevallen. Ik vermoedde een herrieschopper van in de betoging en probeerde mij te verweren. Ik zag dat alle andere mensen van mijn groep ook werden gegrepen, en pas toen ik één van de aanvallers zag zwaaien met een knuppel bergreep ik dat het om agenten in burger ging. Daarop ging ik op de grond liggen, waarop mij werd geboden om mijn buik te gaan liggen met mijn handen in mijn nek. Iets later werden mij plastic boeien omgedaan. De agent in burger schreeuwde mij toe dat ik moest blijven liggen, en van op de grond zag ik dat iedereen geboeid en gefilmd werd door de agenten. Toen ik mijn hoofd van de camera afwendde werd mij brutaal toe geroepen geen mee te werken, waarop een agent mijn hoofd naar de camera toe trok. Ik wil nog eens verduidelijken dat de agent verantwoordelijk voor mijn arrestatie zich om geen enkele manier heeft gelegitimeerd.
Naar mijn mening was GEEN ENKELE van de arrestanten die bij mij waren betrokken geweest bij de geweldplegingen.

Ik werd iets later ruw rechtgetrokken, ik kon mijn evenwicht niet behouden een viel neer. De agent trok mij opnieuw ruw recht en leidde mij naar het politiecordon toe. Ik vroeg verscheidene malen in alle kalmte naar de reden van mijn aanhouding, eerst in het Frans, daarna in het Nederlands. In beide talen werd ik met denigrerende taal geboden met mond te houden. Daar werden we geboden om onze knieën tegen een muur te wachten tot we in de combi konden worden gezet. Met zeven werden we in de combi wat verder naar een klaarstaande bus gevoerd, en werd ons medegedeeld dat we administratief aangehouden waren. Bij het overstappen van de ene bus naar de andere werden we gefouilleerd en ontdaan van onze bezittingen, waaronder onze identiteitspapieren.
Met die bus werden we naar de kazerne van Etterbeek gevoerd.

In de kazerne aangekomen (omstreeks 17h00) werden onze foto's genomen, ondertekenden we de bewijspapieren voor onze bezittingen (ons cash geld werd wel teruggegeven) en werd ik in een cel ondergebracht, samen met vijf andere minderjarigen. Ik was in de bus gerustgesteld dat ik van daaruit mijn vader kon verwittigen, maar daar werd mij in eerste instantie elk contact met de buitenwereld geweigerd. Na een uur en verscheidene malen te hebben aangedrongen werd toegestaan om de ouders te verwittigen, maar enkel voor diegenen die zelf in een bezit waren van een gsm. Het was niet toegelaten zelf met onze ouders te spreken, dit werd door de politie zelf gedaan, zonder dat ik hierbij aanwezig was. Mijn vader werd verteld dat ik bij het telefoongesprek aanwezig was, een flagrante leugen. Aan hem werd meegedeeld dat ik mij op het moment van aanhouding bevond in een groep die projectielen had geworpen naar de ordediensten, wat trouwens niet het geval was. Verder werd hem verteld dat hij mij na twaalf uur aanhouding (dus omstreeks 03h00) kon ophalen. In mijn cel informeerde ik meerdere malen naar de reden waarvoor ik gearresteerd was. Telkens werd mij een antwoord geweigerd of was het antwoord ontwijkend.

Na nog een uur werd ons medegedeeld dat al onze ouders zouden worden gecontacteerd, en dat we vrij zouden worden gelaten wanneer deze ons kwamen ophalen. Ik vroeg of dat mijn vader opnieuw zou worden getelefoneerd om hem van deze beslissing op de hoogte te stellen. Mij werd verzekerd dat dit in orde zou worden gebracht. Omstreeks 19h00 werd mijn vriend Andrew Crosby (die samen met mij gearresteerd was) opgehaald door zijn ouders. Thuis aangekomen heeft hij onmiddellijk mijn vader op de hoogte gebracht dat ik vroeger zou kunnen worden vrijgelaten. Pas na zijn telefoontje wist mijn vader dus dat hij mij zo snel mogelijk kon komen ophalen. Omstreeks. 20h30 kwam hij op de kazerne aan en werd ik vrijgelaten. Naar het ondertekenen van de nodige documenten werden mijn bezittingen teruggegeven en werd ik tot bij mijn wachtende vader gebracht. Pas daar werd mij de reden van mijn aanhouding verteld.

Dimitri Terryn
17/12/2001