arch/ive/ief (2000 - 2005)

Ik ben vrijdag mee gaan betogen. Het was heel erg koud, maar de sfeer tijdens de betoging was heel verdraagzaam en vriendelijk.

Aangekomen bij Thurm & Taxis stond er een grote tent, waar je terecht kon voor een warme hap en om iets te drinken. We hebben daar iets gegeten en zijn daarna weggegaan. Op het moment dat we vertrokken was de sfeer nog steeds heel goed, iedereen zat gewoon een beetje te kletsen.

Bij ons vertrek kwamen we buiten langs de straat een aantal agenten tegen van de oproerpolitie. Zoals ze daar stonden, vond ik ze een beetje dreigend. Ik zei nog tegen mijn vriend: "Ik voel me tussen die flikken een pak minder veilig dan tussen die bende van daarstraks."

Een goed half uur later hoorden we op de radio dat de politie alles had afgesloten en dat ze de sproeiwagens hadden ingezet omdat er relletjes waren. Dat moet gebeurd zijn vlak nadat wij vertrokken zijn.

Ik vraag me nu af of de sfeer nu echt zo snel is omgeslagen of dat de politie het nodig vond om wat machtsvertoon aan de dag te leggen. Misschien hebben de flikken ook iets te bewijzen tegenover de andere Europese landen?

Hoe dan ook, ik vind het onaanvaardbaar om de sproeiwagens in te zetten in de vrieskou. Volgens de krant waren de straten nadien veranderd in ijsbanen, het was toen echt flink aan het vriezen.

De politie had beloofd zich op de achtergrond te houden. Ze hebben zich niet aan die afspraak gehouden. De reactie van de anarchisten op het verschijnen van de politie praat ik niet goed, maar als de flikken waren weggegebleven, was er volgens mij niets gebeurd. Die vuurtjes hadden ze heus wel weer gedoofd.

De dag nadien waren alle verdere betogingen ineens verboden. Iedereen "die er uitzag als een betoger" zou worden weggestuurd. Maar hoe ziet een betoger er dan precies uit? Dit is toch allemaal vrij willekeurig? En hoe zit het dan met de vrijheid van vereniging?

Okee, er zijn ruiten ingeslagen en er is een politiekantoor vernield. Maar er zijn geen gewonden gevallen. Vergelijk dit maar eens met de gemiddelde voetbalmatch, hoeveel wordt er daar niet vernield? En dan wordt de voetbal toch ook niet verboden?

Wat er vrijdag en zaterdag gebeurd is, kan voor mij niet door de beugel. Onze vrienden in hun blauwe hemdjes hebben de bal weer eens goed misgeslagen.

Vrijdag ging ik met een paar medestudenten van de VUB onze stem laten horen voor een groene, sociale wereld. De sfeer zat goed en we probeerden er een echt straatfeest van te maken met fluitjes en gedans. We hebben tijdens de betoging de hele tijd op en neer gelopen, dan eens bij de Spaanse communisten, dan weer bij de boerendelegatie,... Enfin, we wouden alle groepen eens van dichtbij meemaken en we kwamen tot de vaststelling dat dit één groot feest was. De sfeer bij de anarchistische groepering Black Blok was echter beangstigend, ik kreeg er rillingen van. Ik weet dat er zeer veel geweldloze anarchisten zijn, maar dezen straalden agressie uit, iets donkers. Mijn gevoel leek te kloppen. Jonge anarchisten uitten hun machteloosheid en agressiviteit door banken en auto's te vernielen. Dit was niet mijn idee van vreedzaam betogen! Deze vernielingen zijn mijns inziens onnodig en geven het imago van de betoging een slecht geurtje. Vele mensen die sympathie hebben voor het anders-globalisme worden zo afgeschrikt om mee op straat te komen.

Maar goed, ons groepje voelde zich ongemakkelijk bij deze zwarte mannen en we besloten ze uit de weg te gaan en al dansend een ander beeld te geven. Op het einde van de betoging, toen we aankwamen bij Tour & Taxi, zagen we hen stenen verzamelen en zaken uitwisselen. We besloten er geen aandacht aan te schenken en naar binnen te gaan. Op dat ogenblik had ik welgeteld 3 politiemensen over heel het parcours gezien. We maakten een wandelingetje en gingen ons warmen in de tent. Toen we een uur later huiswaarts wilden, stond ineens de politie voor de poort en een groot waterkanon. Ik zag projectielen door de lucht vliegen en het waterkanon spoot. Ik dacht eerst dat het traangas was. Na een tijdje liepen mensen terug binnen en werd de poort gesloten. Vrienden beweren dat iedereen naar binnen werd gedwongen door het waterkanon. Niemand mocht nog weg, we waren opgesloten, dit was de enige uitgang. Op een zeker moment ontstond er paniek, het waterkanon draaide zich en begon de mensen voor de poort, die helemaal niets verkeerd deden, nat te spuiten. Een vriend kwam zeiknat en rillend naar me toe. Hij had geprobeerd een vredescordon tussen de politie en betogers te vormen, om te vermijden dat er nog meer geweld kwam. Al gauw begonnen zijn kleren aan te vriezen. De straat voor de poort was één grote ijsbaan. De politie trok zich na lang overleg wat terug. Zij reageerden, naar mijn gevoel, totaal overdreven. Op een zeker moment begeleidden we een vriendin die één straat woonde. Zij mocht niet door. Slechts na een lange discussie en het aanspreken van een overste, mocht ze vertrekken. Daarna sloten we ons, langs de toegelaten weg, aan bij de rij. Daar werden we gefouilleerd, zelfs oudere dames en rolstoelpatiënten moesten eraan geloven. Zo zijn we veilig thuisgeraakt, in tegenstelling tot velen, heb ik vernomen.

Ik ben een brave studente, een jongere die gelooft in een betere wereld en voor haar mening wil opkomen. Ik kan dus niet begrijpen waarom ik, mijn vrienden en zovele anderen behandeld worden als staatsgevaarlijke criminelen. Ik dacht dat ik moest oppassen voor de "mannen in het zwart", maar blijkbaar kwam de dreiging enkel van de politie "je vriend".
Zij deinsden er niet voor terug om geweld te gebruiken en mensen in gevaar te brengen en dit met een machtsvertoon die aan een militaire invasie deed denken.