arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het enthousiasme van de betoging eerst, en de woede over het flikkenoptreden nadien, zouden bijna doen vergeten dat vrijdagnamiddag op het terrein van Turn & Taxis ook nog een internationale meeting plaatsheeft, georganiseerd door het Netwerk ‘Een ander Europa in een andere wereld'. Een openluchtmeeting nog wel. De bijtende kou jaagt de meeste betogers de verwarmde tent binnen. Slechts een 500-tal (in het begin) tot nauwelijks een 50-tal (op het einde) dapperen dagen op. De anderen hebben ongelijk, want een uitgelezen kransje sprekers passeert de revue.
Een klein, fel vrouwtje bijt de spits af: Nora Cortina van de Argentijnse Moeders van de Plaza de Mayo. "In Argentinië hebben we lange jaren dictatuur gekend, met 370 concentratiekampen, en 30.000 vermoorden en vermisten. Onder de dictatuur werd een immense buitenlandse schuld opgebouwd, en de ‘democratische' regeringen nadien hebben die gewoon overgenomen. Het gaat daarbij niet om cijfers, maar om mensenlevens. Elke dollar die we afbetalen, betekent meer honger en miserie. We krijgen ook meer repressie, met het Plan Colombia, dat in heel Latijns-Amerika wordt uitgevoerd onder de naam Regionaal Andes Initiatief. Het heeft ons al vier militaire basissen van de VS opgeleverd. Wij zeggen neen aan de oorlog, neen aan de uitbuiting, neen aan het Plan Colombia!"
Dan neemt een frele, deftige man het woord: Vittorio Agnoletto, de coördinator van het Sociaal Forum van Genua. Hij verontschuldigt zich dat er zo weinig Italianen naar Brussel zijn afgezakt. "Vanmorgen betoogden in Italië 20.000 werkers en studenten tegen de privatisering van de openbare diensten. Die zijn in staking, en honderd scholen zijn bezet om het staatsonderwijs te verdedigen." Agnoletto heeft ook nieuws, heet van de naald, over de moord op Carlo Guliani in Genua: "Eergisteren heeft de rechtbank verklaard dat meer dan één politieman geschoten heeft, en dat ze niet schoten uit zelfverdediging, maar omdat de regering hen de toestemming had gegeven om te schieten op de betogers. Dus nu geeft de rechtbank toe wat de beweging zelf al altijd gezegd heeft." Ook deze spreker is tegen de oorlog: "Wie tegen de globalisering is, moet ook tegen de oorlog zijn, want die maakt deel uit van die globalisering. En we zijn niet alleen tegen de huidige oorlog in Afghanistan, we zullen ook tegen de komende oorlogen in Somalië en Irak zijn!"
Jean-Marie Piersotte, secretaris van de CNE: "Als syndicalisten ondervinden wij aan den lijve de miserie die de globalisering brengt, met sluitingen en herstructuringen die duizenden jobs doen verloren gaan. We moeten met zijn allen opstaan, en door al onze strijdpunten samen te brengen zullen we het grootkapitaal verslaan."
Een warm applaus als Roberto D'Orazio het woord neemt. Hij begint met een scherpe vraagstelling: "Ik hoor hier felicitaties omdat we zo vreedzaam betoogd hebben. Maar voor wie is het eigenlijk dat we moeten bewijzen hoe verantwoordelijk we wel zijn en dat we vreedzaam kunnen betogen? Toch niet voor het grootkapitaal, dat zijn ware gelaat toont in oorlogen die kinderen vermoorden in Afganistan en in Irak? Toch niet voor het grootkapitaal dat zijn ware gelaat toont in de werkloosheid en de miserie die het overal creërt? Wat de kwestie van het pacifisme betreft, is de ervaring van die van Clabecq enigszins anders: toen wij onze rechten opeisten, werden wij niet met pacifisme geconfronteerd, maar met de repressie van de ordetroepen. Die troeven de werkers af ten dienste van de kapitalisten. Het is helemaal geen vreedzame dialoog die zij voorbereiden, maar de fascisering."
Pierre Galand, de voorzitter van het CNCD/Opération 11.11.11, breekt een lans voor het Palestijnse volk: "Als Europa het terrorisme van Israël en van Sharon tolereert, zal er nooit een echt Europa zijn. Er zal nooit een veilig Europa zijn, als het toelaat dat aan zijn grenzen de fundamentele rechten van een volk vertrappeld worden. We moeten de mobilisatie voor de solidariteit met de Palestijnse strijd opdrijven, zoals we destijds deden voor Vietnam en tegen de apartheid." Galand had het ook over Congo, en de oorlog daar: "Meer dan 3 miljoen doden op minder dan twee jaar tijd, maar de media doen er het zwijgen toe. Een echt schandaal, dat Europa in zijn hart treft."
Intussen sijpelen ook achteraan Turn & Taxis, waar de openluchtmeeting plaatsheeft, berichten door over de politie-omsingeling op straat, over fouilleringen en identiteitscontroles, over een mogelijke inval op het terrein. Marco Paulsen, van het Europees Collectief tegen de Straffeloosheid: "Brussel is een belegerde stad, met duizenden politiemensen. De 15 Europese leiders kunnen niet rustig vergaderen, ze hebben schrik, schrik dat de mensen hun stem laten horen. Maar geen repressieve maatregelen zullen kunnen verhinderen dat wij protesteren tegen dit imperialistisch Europa, tegen het Europa van de gesloten grenzen, tegen het kapitalisme. Want wie tegen de globalisering is, moet ook tegen het imperialisme en het kapitalisme zijn. Een kapitalisme met een menselijk gelaat bestaat niet, het kapitalisme is altijd wreedaardig."
Maria Vindevoghel van Sabena verwarmde ons hart met haar enthousiasme, en met haar oproep om op Europees vlak de strijd tegen de privatiseringen en voor de hernationaliseringen aan te gaan. Maar tegen dan was de ijskoude weide al zowat leeggelopen, en stonden sommige sprekers, zoals Pierre Galand, al oog in oog met het flikkencordon op straat. Repressie in Colombia en Palestina, maar ook… in Brussel!